Bubbles ExperimentThe Bubbles exper

Bubbles Experiment

The Bubbles experiment was adapted from Gosselin and Schyns.22 The experiment was programmed with the Psychophysics Toolbox30 and the Pyramid Toolbox31 for Matlab. The original facial stimuli32 came from 5 Caucasian females and 5 Caucasian male posers. Each poser displayed both a fearful and a happy facial expression, yielding 20 different facial expressions. Faces were normalized for location of the eyes and mouth and lighting and were presented through an elliptical aperture to exclude features outside a face. Figure 1 illustrates the experimental stimulus-generation procedure for a given trial (for more details, see 22,33). First (top row), the original facial stimuli (upper left image) were decomposed into 5 bands of spatial frequency bandwidth of one octave each (85.3–42.7, 42.7–21.3, 21.3–10.6, 10.6–5.3, and 5.3–2.6 cycles per face width; scale 1–5 from the highest to lowest) using a Laplacian transform. The remaining bandwidth of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การทดสอบฟองการทดลองฟองเป็นการดัดแปลงจาก Gosselin และ Schyns.22 ทดลองโปรแกรมกับ Psychophysics Toolbox30 Toolbox31 ปิรามิดสำหรับ Matlab Stimuli32 หน้าเดิมมาจากหญิง 5 คอเคซัสและ 5 posers ชายคอเคซัส ปัญหาที่ตอบยากแต่ละแสดงทั้งความน่ากลัวและสีหน้าเป็นสุข ผลผลิต 20 แตกต่างหน้านิพจน์ ใบหน้าได้ตามปกติสำหรับที่ตั้งของตาปาก และแสง และถูกนำเสนอผ่านการรูรีเพื่อแยกคุณลักษณะภายนอกใบหน้า รูปที่ 1 แสดงขั้นตอนทดลองกระตุ้นรุ่นทดลองกำหนด (รายละเอียดเพิ่มเติม ดู 22,33) แรก (แถวบนสุด), สิ่งเร้าผิวเดิม (ภาพซ้ายบน) ถูกย่อยสลายไปเป็นวง 5 ความถี่พื้นที่แบนด์วิธของหนึ่งอ็อกเทฟแต่ละ (85.3 – 42.7, 42.7 – 21.3, 21.3 – 10.6, 10.6-5.3 และ 5.3-2.6 รอบต่อความกว้างใบหน้า ขนาด 1-5 จากสูงไปต่ำ) โดยใช้การแปลง Laplacian แบนด์วิธเหลือของ < รอบ 2.6 ต่อหน้าทำหน้าที่เป็นพื้นหลังคง ที่สอง (กลางแถว), เราสร้างจำนวนสุ่มหมด Gaussian มี (เช่น ฟองอากาศ) แต่ละรูมี SD ของรอบ 3 ต่อภาพดังกล่าวที่มีการปรับปรุงขนาดของฟองอากาศในแต่ละระดับพื้นที่ตาม มั่นใจว่า ฟองเปิดเผยจำนวนข้อมูลภาพคล้ายในปริภูมิความถี่ สาม (แถวล่าง), มีตัวอย่างแบบสุ่ม Gaussian อิสระใช้รูปใบหน้าสลายตัวในแต่ละแบนด์วิธความถี่พื้นที่ 5 การเปิดเผยข้อมูลบางส่วนหน้าที่ความถี่แต่ละพื้นที่ สุดท้าย ข้อมูลที่เปิดเผยในความถี่แต่ละพื้นที่ถูกหาผลรวมเพื่อสร้างกระตุ้นการทดลองการทดลองแต่ละครั้ง (ล่างขวาภาพในแถวล่าง) ตอนนี้มั่นใจว่า การทดลองแต่ละ หน้าข้อมูลที่เปิดเผย โดยฟองอากาศ (เช่น ทำหน้าที่ความถี่แต่ละพื้นที่) ถูกสุ่มตัวอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟองการทดลองการทดลองฟองดัดแปลงมาจาก Gosselin และ Schyns.22 ทดลองโปรแกรมด้วย psychophysics Toolbox30 และพีระมิด Toolbox31 สำหรับ Matlab stimuli32 ใบหน้าเดิมมาจากหญิง 5 คนผิวขาวและคนผิวขาว 5 posers ชาย ปัญหาที่ตอบยากแต่ละแสดงทั้งน่ากลัวและการแสดงออกทางสีหน้ามีความสุขที่ให้ผลตอบแทน 20 การแสดงออกทางสีหน้าแตกต่างกัน ใบหน้าเป็นปกติสำหรับสถานที่ตั้งของตาและปากและแสงและถูกนำเสนอผ่านรูรับแสงรูปไข่ที่จะไม่รวมคุณสมบัติด้านนอกใบหน้า รูปที่ 1 แสดงให้เห็นถึงขั้นตอนการสร้างกระตุ้นการทดลองสำหรับการทดลองใช้ที่กำหนด (สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมโปรดดูที่ 22,33) ครั้งแรก (แถวบนสุด) สิ่งเร้าใบหน้าเดิม (ภาพซ้ายบน) ถูกย่อยสลายออกเป็น 5 วงแบนด์วิดธ์ความถี่ของพื้นที่แต่ละคู่หนึ่ง (85.3-42.7, 42.7-21.3, 21.3-10.6, 10.6-5.3 และ 5.3-2.6 รอบ ต่อความกว้างของใบหน้า; ขนาด 1-5 จากสูงสุดไปต่ำสุด) โดยใช้ Laplacian เปลี่ยน แบนด์วิดธ์ที่เหลืออยู่ของ <2.6 รอบต่อใบหน้าเสิร์ฟพื้นหลังคงที่ ประการที่สอง (กลางแถว) เราสร้างขึ้นเป็นจำนวนมากในตำแหน่งสุ่มช่อง Gaussian (เช่นฟอง) รูรับแสงแต่ละคนมี SD 3 รอบต่อภาพดังกล่าวว่าขนาดของฟองอากาศในแต่ละอวกาศขนาดถูกปรับตาม ซึ่งจะทำให้มั่นใจว่าฟองอากาศเปิดเผยจำนวนเงินที่คล้ายกันของข้อมูลภาพข้ามความถี่เชิงพื้นที่ ที่สาม (แถวล่าง), สุ่มช่องเสียนถูกนำไปใช้เป็นอิสระให้กับภาพใบหน้าย่อยสลายในแต่ละ 5 แบนด์วิดท์ความถี่เชิงพื้นที่ที่จะเปิดเผยข้อมูลบางส่วนบนใบหน้าในแต่ละความถี่เชิงพื้นที่ ในที่สุดข้อมูลที่เปิดเผยในแต่ละความถี่เชิงพื้นที่ที่ได้รับการสรุปในการสร้างการกระตุ้นการทดลองสำหรับแต่ละการทดลอง (ภาพขวาล่างที่แถวด้านล่าง) ขั้นตอนนี้จะทำให้มั่นใจได้ว่าสำหรับการทดลองแต่ละข้อมูลใบหน้าเปิดเผยโดยฟองอากาศ (เช่นใบหน้าในแต่ละความถี่เชิงพื้นที่) เป็นตัวอย่างแบบสุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟองทดลอง

ฟองทดลองและดัดแปลงจาก Gosselin schyns.22 การทดลองเขียนโปรแกรมกับจิตวิทยาฟิสิกส์ toolbox30 และ toolbox31 พีระมิดสำหรับ Matlab . การ stimuli32 หน้าต้นฉบับมาจาก 5 คนและหญิง 5 posers ชายผิวขาวผิวขาว แต่ละคนแอ๊บแสดงทั้งกลัวและความสุข สีหน้า การแสดงออกทางสีหน้าต่าง 20 ยวบยาบใบหน้าปกติสำหรับตำแหน่งของดวงตา และ ปาก และ แสงสว่าง และถูกนำเสนอผ่านทางช่องวงรีเพื่อแยกคุณลักษณะนอกหน้า รูปที่ 1 แสดงให้เห็นถึงวิธีการกระตุ้นให้รุ่นทดลองใช้ ( รายละเอียดเพิ่มเติมดู 22,33 ) แรก ( แถวบน )เดิมหน้าสิ่งเร้า ( ภาพบนซ้าย ) ถูกย่อยสลายออกเป็น 5 แถบความถี่ของแบนด์วิดธ์ของแต่ละพื้นที่หนึ่งอ็อกเทฟ ( รายได้มากกว่ามากกว่า––– 21.3 , 21.3 , 10.6 , 10.6 – 5.3 5.3 – 2.6 รอบต่อความกว้าง ; หน้าขนาด 1 – 5 จากสูงสุดไปต่ำสุด ) โดยใช้ Laplacian แปลง ที่เหลือ แบนด์วิดธ์ของ < 2.6 รอบต่อหน้าหน้าที่เป็นพื้นหลังคงที่ ที่สอง ( แถวกลาง )เราสร้างเลขสุ่มวางเสียนแสง ( เช่น ฟอง ) แต่ละช่องมี SD 3 รอบต่อภาพลักษณ์ เช่น ขนาดของฟองอากาศในแต่ละพื้นที่ และปรับเปลี่ยนได้ตามความเหมาะสม นี้มั่นใจว่าฟองพบจํานวนเงินที่คล้ายกันของ Visual ข้อมูลข้ามความถี่เชิงพื้นที่ สาม ( แถวล่าง )การสุ่มแบบเกาส์เซียนแสงไปอย่างอิสระเพื่อย่อยสลายภาพใบหน้าที่แต่ละความถี่เชิงพื้นที่ 5 อุปกรณ์เปิดเผยข้อมูลบางส่วนในแต่ละพื้นที่ผิวหน้า ความถี่ ในที่สุด ข้อมูลที่พบในแต่ละพื้นที่ ความถี่ คือสรุปเพื่อสร้างการกระตุ้นการทดลองสำหรับแต่ละการทดลอง ( ขวาล่างรูปในแถวล่างสุด )ขั้นตอนนี้ทำให้แต่ละทดลองนวดหน้าข้อมูลเปิดเผยโดยฟอง ( ได้แก่ ลักษณะหน้าในแต่ละพื้นที่ความถี่สุ่มเก็บตัวอย่าง .