Will you give me a lump of sugar?"

Will you give me a lump of sugar?" he asked in a sharp, hard little voice—a voice immature and yet, somehow, not young.
Winterbourne glanced at the small table near him, on which his coffee service rested, and saw that several morsels of sugar remained. "Yes, you may take one," he answered; "but I don't think sugar is good for little boys."
This little boy stepped forward and carefully selected three of the coveted fragments, two of which he buried in the pocket of his knickerbockers, depositing the other as promptly in another place. He poked his alpenstock, lance-fashion, into Winterbourne's bench and tried to crack the lump of sugar with his teeth.
"Oh, blazes; it's har-r-d!" he exclaimed, pronouncing the adjective in a peculiar manner.
Winterbourne had immediately perceived that he might have the honor of claiming him as a fellow countryman. "Take care you don't hurt your teeth," he said, paternally.
"I haven't got any teeth to hurt. They have all come out. I have only got seven teeth. My mother counted them last night, and one came out right afterward. She said she'd slap me if any more came out. I can't help it. It's this old Europe. It's the climate that makes them come out. In America they didn't come out. It's these hotels."
Winterbourne was much amused. "If you eat three lumps of sugar, your mother will certainly slap you," he said.
"She's got to give me some candy, then," rejoined his young interlocutor. "I can't get any candy here—any American candy. American candy's the best candy."
"And are American little boys the best little boys?" asked Winterbourne.
"I don't know. I'm an American boy," said the child.
"I see you are one of the best!" laughed Winterbourne.
"Are you an American man?" pursued this vivacious infant. And then, on Winterbourne's affirmative reply—"American men are the best," he declared.
His companion thanked him for the compliment, and the child, who had now got astride of his alpenstock, stood looking about him, while he attacked a second lump of sugar. Winterbourne wondered if he himself had been like this in his infancy, for he had been brought to Europe at about this age.
"Here comes my sister!" cried the child in a moment. "She's an American girl."
Winterbourne looked along the path and saw a beautiful young lady advancing. "American girls are the best girls," he said cheerfully to his young companion.
"My sister ain't the best!" the child declared. "She's always blowing at me."
"I imagine that is your fault, not hers," said Winterbourne. The young lady meanwhile had drawn near. She was dressed in white muslin, with a hundred frills and flounces, and knots of pale-colored ribbon. She was bareheaded, but she balanced in her hand a large parasol, with a deep border of embroidery; and she was strikingly, admirably pretty. "How pretty they are!" thought Winterbourne, straightening himself in his seat, as if he were prepared to rise.
The young lady paused in front of his bench, near the parapet of the garden, which overlooked the lake. The little boy had now converted his alpenstock into a vaulting pole, by the aid of which he was springing about in the gravel and kicking it up not a little.
"Randolph," said the young lady, "what ARE you doing?"
"I'm going up the Alps," replied Randolph. "This is the way!" And he gave another little jump, scattering the pebbles about Winterbourne's ears.
"That's the way they come down," said Winterbourne.
"He's an American man!" cried Randolph, in his little hard voice.
The young lady gave no heed to this announcement, but looked straight at her brother. "Well, I guess you had better be quiet," she simply observed.
It seemed to Winterbourne that he had been in a manner presented. He got up and stepped slowly toward the young girl, throwing away his cigarette. "This little boy and I have made acquaintance," he said, with great civility. In Geneva, as he had been perfectly aware, a young man was not at liberty to speak to a young unmarried lady except under certain rarely occurring conditions; but here at Vevey, what conditions could be better than these?—a pretty American girl coming and standing in front of you in a garden. This pretty American girl, however, on hearing Winterbourne's observation, simply glanced at him; she then turned her head and looked over the parapet, at the lake and the opposite mountains. He wondered whether he had gone too far, but he decided that he must advance farther, rather than retreat. While he was thinking of something else to say, the young lady turned to the little boy again.
"I should like to know where you got that pole," she said.
"I bought it," responded Randolph.
"You don't mean to say you're going to take it to Italy?"
"Yes, I am going to take it to Italy," the child declared.
The young girl glanced over the front of her dress and smoothed out a knot or two of ribbon. Then she rested her eyes upon the prospect again. "Well, I guess you had better leave it somewhere," she said after a moment.
"Are you go

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณจะให้ฉันก้อนน้ำตาลหรือไม่? "เขาถามในคมชัดเสียงเสียงเล็กน้อยยากที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะและยังอย่างใดไม่ได้หนุ่ม.
Winterbourne ชำเลืองมองที่โต๊ะเล็ก ๆ ใกล้กับเขาที่ให้บริการกาแฟของเขาที่วางอยู่และเห็นว่า หลายก้อนของน้ำตาลยังคงอยู่ "ใช่คุณอาจใช้เวลาหนึ่ง" เขาตอบ.. " แต่ฉันไม่คิดว่าน้ำตาลเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเด็กเล็ก ๆ น้อย ๆ "
เด็กผู้ชายคนนี้ก้าวไปข้างหน้าและระมัดระวังการเลือกสามของเศษโลภสองซึ่ง เขาถูกฝังอยู่ในกระเป๋ากางเกงรัดเข่าของเขาฝากอื่น ๆ ที่เป็นทันทีในสถานที่อื่นเขาแหย่ alpenstock เขาแลนซ์แฟชั่นลงในม้านั่ง Winterbourne และพยายามที่จะแตกเป็นก้อนของน้ำตาลกับฟันของเขา..
"โอ้สว่างวาบ; มันเป็น Har-RD! "เขาอุทานออกเสียงคำคุณศัพท์ในลักษณะที่แปลกประหลาด.
Winterbourne ได้รับรู้ได้ทันทีว่าเขาอาจจะมีเกียรติของการอ้างว่าเขาเป็นเพื่อนร่วมชาติได้." ดูแลคุณไม่ทำร้ายฟันของคุณ "เขากล่าว แข็งขัน.
"ผมไม่ได้มีฟันที่จะทำร้าย พวกเขาได้ทั้งหมดออกมา ผมได้มีเพียงเจ็ดฟัน แม่ของฉันนับคืนที่ผ่านมาและเป็นหนึ่งออกมาทางขวาหลังจากนั้น เธอบอกว่าเธอจะตบฉันถ้าใด ๆ ออกมามากขึ้น ฉันไม่สามารถช่วยได้ มันเป็นเรื่องเก่ายุโรป มันเป็นสภาพภูมิอากาศที่ทำให้พวกเขาออกมา ในอเมริกาที่พวกเขาไม่ได้ออกมา มันเป็นโรงแรมเหล่านี้. "
Winterbourne ถูกขบขันมาก." ถ้าคุณกินสามก้อนของน้ำตาลแม่ของคุณอย่างแน่นอนจะตบคุณ "เขากล่าว.
" เธอมีให้ฉันลูกอมบางส่วนแล้ว "ไปสมทบกับคู่สนทนาสาวของเขา." ฉันสามารถ 'T รับขนมใด ๆ ที่นี่ใด ๆ ลูกอมอเมริกัน ลูกอมอเมริกันขนมดีที่สุด. "
" และเป็นชายน้อยอเมริกันชายน้อยที่ดีที่สุด? "ถาม Winterbourne.
" ผมไม่ทราบว่า ผมเป็นเด็กอเมริกัน "เด็กกล่าวว่า.
" ผมเห็นคุณเป็นคนหนึ่งที่ดีที่สุด! "หัวเราะ Winterbourne.
" คุณเป็นคนอเมริกัน? "ไล่ตามนี้ทารกมีชีวิตชีวา. จากนั้นบน Winterbourne ของ reply- ยืนยัน" คนอเมริกัน ที่ดีที่สุด "เขาบอก.
สหายของเขาขอบคุณเขาสำหรับคำชมเชยและเด็กที่ได้ตอนนี้มีคร่อมของ alpenstock เขายืนมองเกี่ยวกับเขาในขณะที่เขาโจมตีก้อนที่สองของน้ำตาล. Winterbourne สงสัยว่าตัวเขาเองได้รับ เช่นนี้อยู่ในวัยเด็กของเขาที่เขาได้รับมาถึงยุโรปในช่วงอายุประมาณนี้.
"มาที่นี่น้องสาวของฉัน!" ร้องเด็กในช่วงเวลา. "เธอเป็นสาวอเมริกัน."
Winterbourne มองไปตามเส้นทางและเห็นหญิงสาวสวย ก้าวหน้า. "สาวอเมริกันหญิงที่ดีที่สุด" เขากล่าวอย่างมีความสุขที่จะสหายสาวของเขา.
"น้องสาวของฉันไม่ได้เป็นดีที่สุด!" เด็กประกาศ. "เธอมักจะพัดมาที่ฉัน."
"ผมคิดว่าเป็นความผิดของคุณไม่ได้ เธอ "Winterbourne กล่าว. หญิงสาวในขณะเดียวกันได้เข้ามาใกล้. เธออยู่ในชุดผ้ามัสลินสีขาวมีร้อย frills และ flounces และนอตของริบบิ้นสีอ่อน เธอเป็นคนที่ไม่สวมหมวก แต่เธอมีความสมดุลในมือของเธอร่มขนาดใหญ่ที่มีขอบลึกเย็บปักถักร้อย; และเธอก็เป็นอย่างยอดเยี่ยมน่าทึ่งสวย "วิธีการที่พวกเขาจะสวย!" คิด Winterbourne ยืดตัวเองอยู่ในที่นั่งของเขาราวกับว่าเขากำลังเตรียมที่จะเพิ่มขึ้น.
หญิงสาวหยุดชั่วคราวในด้านหน้าของม้านั่งของเขาที่อยู่ใกล้กับรั้วของสวนซึ่งมองข้ามทะเลสาบ เด็กชายตัวเล็ก ๆ ได้ตอนนี้เปลี่ยน alpenstock ของเขาเป็นลิ่วเสาโดยการช่วยเหลือของการที่เขาได้รับการผุดเกี่ยวกับในกรวดและเตะมันขึ้นไม่ได้เล็ก ๆ น้อย ๆ .
"Randolph กล่าวว่า" หญิงสาว "คุณกำลังทำอะไร?"
" ฉันจะขึ้นเทือกเขาแอลป์ "ตอบ Randolph "นี่คือทาง!" และเขาได้ให้อีกกระโดดเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับการกระจายก้อนกรวดหู Winterbourne ของ.
"นั่นคือวิธีที่พวกเขาลงมา" กล่าวว่า Winterbourne.
"เขาเป็นคนอเมริกัน!" ร้องไห้ Randolph ในเสียงหนักของเขาเล็ก ๆ น้อย ๆ .
หญิงสาวให้ระวังที่จะประกาศนี้ไม่ได้ แต่มองตรงไปที่พี่ชายของเธอ "ดีฉันคิดว่าคุณมีดีกว่าจะเงียบ" เธอก็สังเกตเห็น.
มันดูเหมือนจะ Winterbourne ว่าเขาได้รับในลักษณะที่นำเสนอ เขาลุกขึ้นและก้าวช้า ๆ ไปทางเด็กสาวทิ้งบุหรี่ของเขา "เด็กผู้ชายคนนี้และฉันได้ทำให้ความใกล้ชิด," เขากล่าวด้วยความสุภาพที่ดี ในเจนีวาในขณะที่เขาได้รับทราบอย่างสมบูรณ์แบบชายหนุ่มไม่ได้ที่เสรีภาพในการพูดคุยกับผู้หญิงที่ยังไม่ได้แต่งงานหนุ่มยกเว้นภายใต้เงื่อนไขบางอย่างที่ไม่ค่อยเกิดขึ้น; แต่ที่นี่ที่เวเวย์เงื่อนไขว่าอาจจะดีกว่าเหล่านี้หรือไม่ -a สาวชาวอเมริกันสวยมาและยืนอยู่ในหน้าของคุณในสวน นี้สาวสวยชาวอเมริกัน แต่เมื่อได้ยินสังเกต Winterbourne ของเพียงแค่เหลือบมองไปที่เขา จากนั้นเธอก็หันหัวของเธอและมองข้ามรั้วที่ทะเลสาบและภูเขาตรงข้าม เขาสงสัยว่าเขาไปไกลเกินไป แต่เขาตัดสินใจว่าเขาจะต้องก้าวไปไกลมากกว่าถอย ขณะที่เขากำลังคิดว่าของอย่างอื่นที่จะพูดว่าหญิงสาวหันไปเด็กน้อยอีกครั้ง.
"ผมอยากจะทราบว่าคุณมีที่เสา" เธอกล่าว.
"ฉันซื้อมัน" ตอบ Randolph.
"คุณไม่ได้ หมายถึงว่าคุณจะเอามันไปอิตาลี? "
" ใช่ฉันจะเอามันไปอิตาลี "เด็กประกาศ.
เด็กสาวชำเลืองมองมากกว่าด้านหน้าของการแต่งกายของเธอและเรียบออกปมหรือสองของริบบิ้น . จากนั้นเธอก็วางดวงตาของเธอเมื่อมีโอกาสอีกครั้ง "ดีฉันคิดว่าคุณมีดีกว่าปล่อยให้มันอยู่ที่ไหนสักแห่ง" เธอกล่าวว่าหลังจากสักครู่.
"คุณไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณจะให้ผมปั้นน้ำตาล ? " เขาถามในคมแข็ง เสียง voice-a น้อยอ่อนแต่ อย่างใด ไม่เล็กวินเตอร์โบ่ เหลือบมองที่โต๊ะเล็กใกล้ๆ เขา ซึ่งเขาบริการกาแฟ rested และเห็นว่าหลาย morsels น้ำตาลยังคง . " ใช่ คุณอาจใช้เวลาหนึ่ง " เขาตอบ " แต่ฉันไม่คิดว่าน้ำตาลเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเด็ก " .นี้เด็กก้าวไปข้างหน้าและการคัดสรรสามชิ้นส่วนโลภ สองที่เขาฝังไว้ในกระเป๋าของชาวนิวยอร์กของเขาฝากอื่น ๆได้ทันทีในสถานที่อื่น เขาสะกิด Alpenstock ของเขา แลนซ์ แฟชั่น เป็นวินเตอร์โบ่ของม้านั่งและพยายามที่จะแตกก้อนของน้ำตาลกับฟันของเขา" โอ้ เนี่ย มัน har-r-d ! " เขาอุทานเรียกชื่อคำคุณศัพท์ในลักษณะที่แปลกประหลาดวินเตอร์โบ่ได้ทันที การรับรู้ว่าเขาอาจจะได้รับเกียรติที่อ้างว่าเขาเป็นเพื่อนร่วมชาติ " ดูแลคุณไม่ได้เจ็บฟันของคุณ " เขากล่าว paternally ." ฉันไม่ได้มีฟันที่ปวด พวกเขาทั้งหมดออกมา ฉันมีแค่เจ็ดฟัน แม่ของฉันนับเมื่อคืน และออกมาได้ภายหลัง เธอบอกว่า เธอจะตบฉันถ้าเพิ่มเติมใด ๆ ออกมา ฉันไม่สามารถช่วยมันได้ มันเป็นยุโรปเก่า มันเป็นบรรยากาศที่ทำให้พวกเขาออกมา ที่อเมริกา เขาไม่ได้ออกมา มันเป็นโรงแรมเหล่านี้ . "วินเตอร์โบ่มากขบขัน . " ถ้าคุณกินสามก้อนของน้ำตาล , แม่จะตบคุณ " เขากล่าว" เธอต้องไปเอาขนม แล้วก็ " กับหนุ่ม " คู่สนทนาของเขา ฉันไม่สามารถรับใด ๆ ขนมที่นี่อเมริกันใด ๆ ลูกอม อเมริกันลูกกวาดลูกอมที่สุด" และเป็นอเมริกันเล็กน้อย เด็กชายตัวเล็กที่สุด ? " ขอให้วินเตอร์โบ่ ." ไม่รู้สิ ผมเป็นหนุ่มอเมริกัน กล่าวว่า เด็ก" ผมเห็นคุณเป็นหนึ่งในดีที่สุด ! หัวเราะวินเตอร์โบ่ ." คุณเป็นคนอเมริกัน ? ติดตามทารกที่สนุกสนานนี้ หลังจากนั้น วินเตอร์โบ่ยืนยันตอบกลับ - อเมริกัน " ผู้ชายที่ดีที่สุด " เขากล่าวสหายของเขาขอบคุณเขาสำหรับคำชม และเด็ก ที่ตอนนี้โดนคร่อมของ alpenstock ของเขายืนมองเขาขณะที่เขาโจมตีก้อนที่สองของน้ำตาล วินเตอร์โบ่ สงสัย ถ้าเขาเป็นแบบนี้ในวัยเด็กของเขา เขาถูกนำตัวไปยังยุโรปที่อายุประมาณนี้" มาแล้ว น้องสาวของฉัน ! ร้องไห้เด็กในขณะนี้ " เธอเป็นสาวอเมริกัน . "วินเตอร์โบ่ดูตลอดเส้นทาง และเห็นหญิงสาวที่สวยก้าวหน้า” เด็กหญิงชาวอเมริกันเป็นหญิงที่ดีที่สุด " เขากล่าวอย่างร่าเริงกับเพื่อนสาวของเขา" น้องสาวผมไม่ได้ที่สุด เด็กประกาศ” เธอมักจะทำที่ฉัน" ผมคิดว่ามันเป็นความผิดของคุณ ไม่ใช่ของเธอ กล่าวว่า วินเตอร์โบ่ . หญิงสาวขณะได้มาใกล้ เธออยู่ในชุดมัสลินสีขาวร้อยด้วย และ flounces frills และน็อตซีดสีริบบิ้น เธอ bareheaded แต่เธอมีความสมดุล ในมือของเธอถือร่มกันแดดขนาดใหญ่ที่มีขอบลึกของเย็บปักถักร้อย และที่สำคัญเธออย่างชื่นชม " , สวย น่ารักจังมี ! " คิดว่าวินเตอร์โบ่ , ยืดตัวเองในที่นั่งของเขา เช่นถ้าเขาถูกเตรียมขึ้นหญิงสาวหยุดตรงหน้าโต๊ะทำงานของเขา ใกล้รั้วของสวนซึ่งมองข้ามทะเลสาบ เด็กชายได้แปลง alpenstock ของเขาเป็นเลยเถิดขั้วโลก โดยความช่วยเหลือของซึ่งเขาผุดในกรวดและเตะมันขึ้นไม่ใช่น้อย" แรนดอล์ฟกล่าวว่า " คุณหนู " คุณทำอะไรน่ะ ? "" ผมจะขึ้นเทือกเขาแอลป์ " ตอบ " Randolph นี่คือวิธี ! และเขาให้น้อยกระโดดก้อนกรวดเกี่ยวกับหูวินเตอร์โบ่มันกระจาย ." นั่นคือวิธีที่พวกเขาลงมา กล่าวว่า วินเตอร์โบ่ ." เขาเป็นคนอเมริกัน ! ร้องยากแรนดอล์ฟในเสียงของเขาหญิงสาวได้ฟังประกาศนี้ แต่มองพี่ชายของเธอ " ผมเดาว่าคุณน่าจะเงียบ " เธอก็สังเกตมันดูเหมือนวินเตอร์โบ่ที่เขาได้รับในลักษณะที่นำเสนอ เขาลุกขึ้น และก้าวช้าๆไปทางเด็กสาวทิ้งบุหรี่ของเขา” เด็กผู้ชายตัวน้อยและฉันได้รู้จัก " เขากล่าวกับความสุภาพ ในเจนีวา เขาก็รู้ดีอยู่แล้ว ชายหนุ่มก็ไม่สามารถพูดกับหนุ่มโสดสาวยกเว้นภายใต้เงื่อนไขบางอย่างที่เกิดขึ้นไม่บ่อย แต่ที่นี่ที่ Vevey , สิ่งที่เงื่อนไขอาจจะดีกว่านี้ - สาวสวยชาวอเมริกันมายืนอยู่ตรงหน้าคุณในสวน นี้สาวสวยชาวอเมริกัน อย่างไรก็ตาม เมื่อได้ยินวินเตอร์โบ่ สังเกตการณ์ เพียงแค่เห็นเขา เธอจึงหันกลับมาและมองผ่านรั้วที่ทะเลสาบและภูเขาที่อยู่ตรงข้าม เขาสงสัยว่าเขาไปไกลเกินไป แต่เขาก็ตัดสินใจว่าเขาต้องเลื่อนไกลออกไป แทนที่จะหนี ในขณะที่เขากำลังคิดเรื่องอื่นที่จะพูด หญิงสาวหันไปหาเด็กชายตัวน้อยอีกครั้ง" ฉันอยากรู้ว่าคุณมีเสา " เธอกล่าว" ฉันซื้อ " ตอบ Randolph" คุณไม่ได้หมายความว่าคุณจะใช้มันกับอิตาลี ?" ครับ ผมจะเอาไปให้ อิตาลี เด็กประกาศเด็กสาวมองไปด้านหน้าของเสื้อของเธอและเรียบออกปมหรือสองของริบบิ้น แล้วเธอพักสายตาของเธอเมื่อโอกาสอีกครั้ง " ผมเดาว่าคุณน่าจะทิ้งไว้ที่ไหน " เธอกล่าวหลังจากสักครู่" เป็น