Once again despair is kissing me Wi

Once again despair is kissing me
With her cold ghostly lips
My own destruction is leading me to my grave
That I digged for many times
Once again I'm becoming a spectral thought
Forgotten, sad, miserable shit
As I fall into the black spheres among lonely memories

You've broken us, piece by piece

The score of my soundtrack is written by blood
Music of suicide written in red
I did it myself, my wrists are also opened
And like my tears, it's cascading
Everything has been lost behind us
On my kness, hands on my face
The sun is appearing into the spring morning
Where I'm lying there's just nothing than my dust

Now you don't care about him
You live on the other side of feelings
But our February snow
is now covering my lifeless body

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งสิ้นหวังจะจูบฉัน มีริมฝีปากน่ากลัวของเธอเย็น ทำลายตัวเองจะนำผมไปศพของฉัน ที่ฉัน digged สำหรับหลายครั้ง อีกครั้งฉันก็กลายเป็นคิดว่าสเปกตรัม ลืม เศร้า อนาถคน เป็นตกเป็นทรงกลมสีดำในความทรงจำที่โดดเดี่ยวคุณได้เสียเรา ชิ้นต่อชิ้น คะแนนของฉันเพลงถูกเขียน ด้วยเลือด เพลงฆ่าตัวตายที่เขียนด้วยสีแดง ผมทำเอง ข้อฉันยังเปิด และเช่นน้ำตาของฉัน เป็นการเรียงซ้อน ทุกอย่างได้สูญหายไปหลังเรา ใน kness ของฉัน มือบนใบหน้าของฉัน ดวงอาทิตย์จะปรากฏในตอนเช้าของฤดูใบไม้ผลิ ฉันโกหก มีอะไรกว่าฝุ่นของฉัน ตอนนี้ คุณไม่ดูแลเขา คุณอยู่ในด้านอื่น ๆ ของความรู้สึก แต่ของเรากุมภาพันธ์หิมะ ขณะนี้ครอบคลุมร่างกายของฉันที่ lifeless

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อสิ้นหวังอีกครั้งจูบฉันด้วยริมฝีปากที่น่ากลัวของเธอเย็นทำลายของตัวเองเป็นผู้นำฉันไปที่หลุมฝังศพของฉันที่ฉันขุดหลายครั้งอีกครั้งหนึ่งที่ฉันกลายเป็นผีคิดว่าลืมเศร้าอึอนาถขณะที่ผมตกอยู่ในทรงกลมสีดำในหมู่เหงาความทรงจำที่คุณได้หักเราชิ้นโดยชิ้นคะแนนของซาวด์แทร็กของฉันถูกเขียนด้วยเลือดเพลงฆ่าตัวตายเขียนด้วยสีแดงที่ผมทำมันเองข้อมือของฉันจะยังเปิดและชอบน้ำตาก็ซ้อนทุกอย่างได้รับการสูญหายหลังเราตัวฉันKness มือบนใบหน้าของฉันดวงอาทิตย์ปรากฏลงในเช้าวันฤดูใบไม้ผลิที่ฉันกำลังนอนอยู่มีเพียงไม่มีอะไรมากกว่าฝุ่นของฉันตอนนี้คุณไม่สนใจเกี่ยวกับเขาคุณอาศัยอยู่ในด้านอื่นๆ ของความรู้สึกแต่หิมะกุมภาพันธ์ของเราอยู่ในขณะนี้ครอบคลุมตายของฉันตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อีกครั้งความสิ้นหวังมันจูบฉันด้วยริมฝีปากของเธอเย็น

น่ากลัวทำลายตัวเองได้นำฉัน

หลุมศพของฉันที่ฉันขุดหลายครั้ง
อีกครั้งฉันเริ่มคิดว่าการ

ขี้ลืม เศร้า ทุกข์ ฉันตกอยู่ในทรงกลมสีดำระหว่างเหงาความทรงจำ

คุณทำลายเรา ชิ้น โดยชิ้น

คะแนนของภาพยนตร์ของฉันถูกเขียนด้วยเลือด
เพลงฆ่าตัวตาย
เขียนในสีแดงฉันทำมันเอง ข้อมือของฉันก็เปิด
เหมือนน้ำตาของฉัน มันซ้อน
ทุกอย่างหายไปข้างหลัง
เนสของฉันในมือ บนใบหน้าของฉัน
ดวงอาทิตย์ปรากฏในตอนเช้าฤดูใบไม้ผลิ
ที่ผมโกหกมันก็ไม่มีอะไรมากกว่าฝุ่น

ตอนนี้ผมไม่สนใจเกี่ยวกับ เขา
คุณอาศัยอยู่ในด้านอื่น ๆของความรู้สึก

หิมะกุมภาพันธ์ แต่ของเราตอนนี้ครอบคลุมร่างกาย

ตายของฉัน