จากคำบอกเล่าของ นายสุวิทย์ สุดงาม,

จากคำบอกเล่าของ นายสุวิทย์ สุดงาม, นายวัง ใสบาล,นายเคน แก่นวงษ์ เล่าว่า ผู้ที่มาตั้งบ้านเรือนเป็นคนแรกหรือคณะแรกนั้นคือ อาจารย์หมอ และ นายหม้อ เป็นคนมาจากบ้านหนองคูณ มาแรกๆ ก็พากันตั้งบ้านเรือนอยู่บริเวณเนินเตี้ยๆ ใกล้ๆ กับหนองน้ำใหญ่แห่งหนึ่งแล้วก็มีครอบครัวอื่นๆ อพยพตามมาอยู่เรื่อยๆ ครั้นเวลาผ่านไปหลายปีอยู่มาวันหนึ่ง ได้มีกองคาราวานของคนลาวต่างถิ่นเดินทางผ่านมาได้ตั้งค่ายพักแรมอยู่ใกล้ๆ กับบริเวณหนองน้ำใหญ่และบริเวณป่าแถบนั้นและพักอยู่หนึ่งสัปดาห์ เพราะความติดอกติดใจในความอุดมสมบูรณ์ของสัตว์ป่านานาชนิดและหนองน้ำ เมื่อกองคาราวานนั้นอพยพไปแล้วมาทราบภายหลังว่าเป็นเจ้าเมืองจากสุวรรณภูมิ ร้อยเอ็ด ชาวบ้านจึงพากันเรียกหนองน้ำใหญ่นั้นว่าหนองของเจ้าเมืองและตั้งชื่อหมู่บ้านของตนตามไปด้วยว่า “บ้านหนองเจ้าเมือง” อยู่ในการปกครองของบ้านหนองคูณ ต่อมาในปี พ.ศ.2440 จึงได้แยกการปกครองออกจากบ้านหนองคูณเป็นเอกเทศ โดยมี นายจันทร์ ใสบาลเป็นผู้ใหญ่บ้านคนแรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากคำบอกเล่าของนายสุวิทย์สุดงาม, นายวังใสบาล,นายเคนแก่นวงษ์เล่าว่า อาจารย์หมอและนายหม้อเป็นคนมาจากบ้านหนองคูณมาแรก ๆ ใกล้ ๆอพยพตามมาอยู่เรื่อย ๆร้อยเอ็ด "บ้านหนองเจ้าเมือง"ต่อมาในปีพศ .2440 โดยมีนายจันทร์ใสบาลเป็นผู้ใหญ่บ้านคนแรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากคำบอกเล่าของนายสุวิทย์สุดงาม นายวังใสบาลนายเคนแก่นวงษ์เล่าว่าผู้ที่มาตั้งบ้านเรือนเป็นคนแรกหรือคณะแรกนั้นคืออาจารย์หมอและนายหม้อเป็นคนมาจากบ้านหนองคูณมาแรก ๆ ก็พากันตั้งบ้านเรือนอยู่บริเวณเนินเตี้ย ๆ ใกล้ ๆ อพยพตามมาอยู่เรื่อย ๆ ครั้นเวลาผ่านไปหลายปีอยู่มาวันหนึ่งได้มีกองคาราวานของคนลาวต่างถิ่นเดินทางผ่านมาได้ตั้งค่ายพักแรมอยู่ใกล้ ๆ กับบริเวณหนองน้ำใหญ่และบริเวณป่าแถบนั้นและพักอยู่หนึ่งสัปดาห์ ร้อยเอ็ดเมื่อกองคาราวานนั้นอพยพไปแล้วมาทราบภายหลังว่าเป็นเจ้าเมืองจากสุวรรณภูมิชาวบ้านจึงพากันเรียกหนองน้ำใหญ่นั้นว่าหนองของเจ้าเมืองและตั้งชื่อหมู่บ้านของตนตามไปด้วยว่า "บ้านหนองเจ้าเมือง" ต่อมาในปีพศ.2440 จึงได้แยกการปกครองออกจากบ้านหนองคูณเป็นเอกเทศโดยมีนายจันทร์ใสบาลเป็นผู้ใหญ่บ้านคนแรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากคำบอกเล่าของนายสุวิทย์สุดงามนายวังใสบาลนายเคนแก่นวงษ์เล่าว่าผู้ที่มาตั้งบ้านเรือนเป็นคนแรกหรือคณะแรกนัอาจารย์หมอและนายหม้อเป็นคนมาจากบ้านหนองคูณมาแรกๆก็พากันตั้งบ้านเรือนอยู่บริเวณเนินเตี้ยๆใกล้ๆอพยพตามมาอยู่เรื่อยๆครั้นเวลาผ่านไปหลายปีอยู่มาวันหนึ่งได้มีกองคาราวานของคนลาวต่างถิ่นเดินทางผ่านกับบริเวณหนองน้ำใหญ่และบริเวณป่าแถบนั้นและเมื่อกองคาราวานนั้นอพยพไปแล้วมาทราบภายหลัง ร้อยเอ็ดชาวบ้านจึงพากันเรียกหนองน้ำใหญ่นั้นว่าหนอง"บ้านหนองเจ้าเมือง"ต่อมาในปีพ.ศ. 2440 จึงได้แยกการปกครองออกจากบ้านหนองคูณเป็นเอกโดยมีนายจันทร์ใสบาลเป็นผู้ใหญ่บ้านคนแรก