There are a number of ways in which

There are a number of ways in which drama can be defined. It could
be seen as a blanket term covering "a wide range of oral activities that
have an element of creativity present" (Hubbard et al 1986: 317). Susan
Holden takes drama to mean any kind of activity where learners are asked
either to portray themselves or to portray someone else in an imaginary
situation: "In other words, drama is concerned with the world of 'let's
pretend'; it asks the learner to project himself imaginatively into another
situation, outside the classroom, or into the skin and persona of another
person" (Holden 1982: 1). The students may do this on their own or with
one or more fellow students; they may act either in a controlled way in
accordance with organizational and linguistic guidelines established by the
teacher, or they may be left fairly free to work matters out. In both cases
the students interact with other people and react to what they do and say,
making use of their own personal store of language in order to communicate
in a meaningful manner.
Alan Maley and Alan Duff make the point that dramatic activities are
not the performance of plays before passive audiences; the value of these
activities lies "not in what they lead up to but in what they are, in what
they bring out right now" (Maley and Duff 1984: 6). This comment can
be interpreted as meaning that students do their 'acting' for language and
imaginative activity, and not for exhibition. Nevertheless, teachers should
not deny their students the opportunity to act out their scenes to the rest
of the class if they so wish, for if rehearsed drama activities are left
unperformed, there may be a sense of incompleteness in the class.
TESL CANADA JOURNAL/REVUE TESL DU CANADA
VOL. 8, NO.1, NOVEMBER 1990.
87
In more specific, concrete terms, drama includes mime, role-playing,
extended role-playing (or improvisation), simulation, interaction activities
such as various forms of dialogues, and dramatized story-telling.
So drama can take several forms in the language classroom, but above
all it should be a communicative activity where the student makes the
choices.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีหลายวิธีที่สามารถกำหนดละคร มันอาจจะมองเห็นเป็นระยะครอบคลุมแบบครอบคลุม "หลากหลายกิจกรรมทางปากที่มีองค์ประกอบของความคิดสร้างสรรค์อยู่" (ฮับบาร์ด et al 1986:317) ซูซานโฮลเดนใช้ละครหมายถึงชนิดของกิจกรรมใด ๆ ที่จะถามผู้เรียนการวาดภาพตัวเอง หรือ การวาดภาพบุคคลอื่นในการจินตภาพสถานการณ์: "ในคำอื่น ๆ ละครเกี่ยวข้องกับโลกของ ' มาแกล้ง '; ถามผู้เรียนโครงการตัวเองพยายามเป็นอีกสถานการณ์ นอกห้องเรียน หรือเข้าไป ในผิวหนังและตัวละครของผู้อื่นบุคคล" (โฮลเดน 1982:1) นักเรียนอาจทำได้ด้วยตนเอง หรือกับหนึ่งเพื่อนนักเรียน พวกเขาอาจทำหน้าที่อย่างใดอย่างหนึ่งในวิธีการควบคุมในตามแนวทางขององค์กร และทางภาษาก่อตั้งขึ้นโดยการครู หรือพวกเขาอาจจะเหลือค่อนข้างอิสระในการทำงานเรื่องออก ในทั้งสองกรณีนักเรียนโต้ตอบกับผู้อื่น และตอบสนองต่อสิ่งที่พวกเขาทำ และพูด ว่าใช้เก็บของพวกเขาเองส่วนของภาษาเพื่อการสื่อสารในลักษณะมีความหมายอลัน Maley และอลันดัฟฟ์ทำจุดที่มีกิจกรรมที่น่าทึ่งไม่ประสิทธิภาพของเล่นก่อนเป้าหมายแฝง ค่าเหล่านี้กิจกรรมอยู่ "ไม่ใช่ ในสิ่งที่พวกเขานำถึง แต่ ในสิ่งที่พวกเขา จะ ในสิ่งพวกเขานำมาออกอยู่" (Maley และดัฟฟ์ 1984:6) ความคิดเห็นนี้สามารถตีความเป็นความหมายที่ว่า นักเรียนทำการ 'กระทำ' สำหรับภาษา และกิจกรรมสร้างสรรค์ และนิทรรศการ อย่างไรก็ตาม ครูควรไม่ปฏิเสธนักเรียนมีโอกาสที่จะทำหน้าที่ออกฉากของพวกเขาที่เหลือประเภท จึงต้อง ถ้า กิจกรรมรับละครอยู่unperformed อาจมีความรู้สึกของกฎในชั้นเรียนTESL แคนาดาสมุด/บริการ TESL DU แคนาดาฉบับ 8 ฉบับที่ 1, 1990 พฤศจิกายน87ในเงื่อนไขที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้น คอนกรีต ละครรวม mime บทบาทการ เล่นขยายบทบาท (หรือปรับ), จำลอง กิจกรรมการโต้ตอบเช่นแบบฟอร์มต่าง ๆ ของบทสนทนา และนาฏการเล่าละครสามารถใช้แบบฟอร์มต่าง ๆ ในชั้นเรียนภาษา แต่ข้างต้นทั้งหมดควรเป็นกิจกรรมการสื่อสารที่นักเรียนทำการการเลือก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีหลายวิธีในการที่ละครสามารถกำหนดเป็น มันอาจจะ
ถูกมองว่าเป็นผ้าห่มคลุมคำว่า "ความหลากหลายของกิจกรรมในช่องปากที่
มีองค์ประกอบของความคิดสร้างสรรค์นำเสนอ" (ฮับบาร์ด et al, 1986: 317) ซูซาน
โฮลเดนใช้เวลาละครจะหมายถึงชนิดของกิจกรรมใด ๆ ที่ผู้เรียนจะถูกถาม
อย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้เห็นภาพตัวเองหรือเพื่อให้เห็นภาพของคนอื่นในจินตนาการ
สถานการณ์: "ในคำอื่น ๆ ละครที่เกี่ยวข้องกับโลกของ 'ปล่อยของ
หลอก'; จะถามผู้เรียนไป โครงการจินตนาการตัวเองลงในอีก
สถานการณ์นอกห้องเรียนหรือในผิวและบุคลิกของผู้อื่น
บุคคล "(โฮลเดน 1982: 1) นักเรียนอาจจะทำเช่นนี้ได้ด้วยตัวเองหรือกับ
หนึ่งหรือมากกว่าเพื่อนนักศึกษา; พวกเขาอาจจะทำหน้าที่อย่างใดอย่างหนึ่งในวิธีการควบคุมใน
สอดคล้องกับแนวทางขององค์กรและภาษาที่จัดตั้งขึ้นโดย
ครูหรือพวกเขาอาจจะเหลือค่อนข้างอิสระในการทำงานเรื่องการออก ในทั้งสองกรณี
นักเรียนมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ และตอบสนองต่อสิ่งที่พวกเขาทำและพูด,
การใช้ประโยชน์จากการจัดเก็บส่วนตัวของตัวเองของภาษาเพื่อสื่อสาร
ในลักษณะที่มีความหมาย.
อลัน Maley และอลันดัฟฟ์ทำให้จุดที่กิจกรรมการแสดงละครเป็น
ไม่ได้ ประสิทธิภาพการทำงานของละครก่อนผู้ชมเรื่อย ๆ ; มูลค่าของเหล่านี้
กิจกรรมอยู่ "ไม่ได้อยู่ในสิ่งที่พวกเขานำขึ้นไป แต่ในสิ่งที่พวกเขาในสิ่งที่
พวกเขานำมาออกตอนนี้" (Maley และดัฟฟ์ 1984: 6) ความคิดเห็นนี้สามารถ
ตีความได้ว่าหมายความว่านักเรียนทำ 'การแสดงของพวกเขาสำหรับภาษาและ
กิจกรรมความคิดสร้างสรรค์และไม่ได้สำหรับการจัดนิทรรศการ แต่ครูควร
ได้ปฏิเสธนักเรียนของพวกเขามีโอกาสที่จะทำหน้าที่ออกฉากของพวกเขาไปส่วนที่เหลือ
ของชั้นหากพวกเขาจึงต้องการถ้ากิจกรรมละครซ้อมจะเหลือ
unperformed อาจจะมีความรู้สึกของความไม่สมบูรณ์ในชั้นเรียน.
TESL CANADA วารสาร / บทเพลงเสียดสี TESL DU CANADA
VOL 8 ที่ 1 พฤศจิกายน 1990
87
ในเฉพาะเจาะจงมากขึ้นแง่คอนกรีตละครรวมถึง MIME, บทบาทการเล่น
ขยายบทบาทการเล่น (หรือปรับ) จำลองกิจกรรมปฏิสัมพันธ์
เช่นรูปแบบต่างๆของการหารือและละครเล่าเรื่อง .
ดังนั้นละครสามารถใช้หลายรูปแบบในห้องเรียนภาษา แต่ข้างต้น
ทั้งหมดที่มันควรจะเป็นกิจกรรมการสื่อสารที่นักเรียนทำให้
ทางเลือก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีหลายวิธีซึ่งในละครสามารถกําหนด มันสามารถจะเห็นได้ว่าผ้าห่ม " ระยะครอบคลุมหลากหลายของกิจกรรมที่ช่องปากมีองค์ประกอบของความคิดสร้างสรรค์ ปัจจุบัน " ( Hubbard et al , 2529 : 317 ) ซูซานโฮลเดนจะดราม่า หมายถึง ชนิดใด ๆของกิจกรรมที่ผู้เรียนถามให้วาดภาพตัวเองหรือคนอื่นในจินตนาการหรือสถานการณ์ : " ในคำอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับโลกของละคร " กันเถอะแกล้งทำเป็นว่า " มันถามผู้เรียนโครงการตัวเอง imaginatively เข้าไปอีกสถานการณ์ นอกห้องเรียน หรือเข้าไปในผิวและบุคลิกของอีกคน " ( โฮลเด้น 2525 : 1 ) นักเรียนอาจทำเรื่องนี้เองหรือหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งเพื่อนนักเรียน พวกเขาอาจจะให้ในทางควบคุมในสอดคล้องกับแนวทางที่จัดตั้งขึ้นโดยองค์การ และด้านภาษาอาจารย์ หรือพวกเขาอาจจะเหลือค่อนข้างฟรีทำงานเรื่องออก ในทั้งสองกรณีนักเรียนโต้ตอบกับคนอื่น ๆและทำสิ่งที่พวกเขาทำและพูดการใช้ร้านของตัวเองส่วนบุคคลของภาษาเพื่อสื่อสารในลักษณะที่มีความหมายอลัน มาเลย์ และ อลัน ดัฟฟ์ ทำให้จุดที่เป็นกิจกรรมนาฏศิลป์ไม่ใช่การแสดงละครก่อนผู้ชมเรื่อยๆ ; ค่าของเหล่านี้กิจกรรม " ไม่โกหกในสิ่งที่พวกเขานำขึ้นแต่ในสิ่งที่พวกเขามี สิ่งพวกเขาเอาตอนนี้ " ( มาเลย์ และดัฟฟ์ 2527 : 6 ) ความคิดเห็นนี้สามารถถูกตีความว่าเป็นความหมายที่นักเรียนของพวกเขา " ทำ " สำหรับภาษากิจกรรมจินตนาการ ไม่ใช่การแสดง อย่างไรก็ตาม ครูควรไม่ปฏิเสธ นักเรียนมีโอกาสที่จะแสดงฉากของพวกเขาที่เหลือของชั้น ถ้าพวกเขาต้องการ ถ้าซ้อมละคร กิจกรรมมีซ้ายunperformed อาจจะมีความรู้สึกของ incompleteness ในชั้นเรียนtesl แคนาดาวารสาร / ชุด tesl ดู่แคนาดาปีที่ 8 , ฉบับที่ 1 พฤศจิกายน 199087ในเพิ่มเติมเฉพาะด้านคอนกรีต ละคร รวมถึงบทบาทการเล่น , ละครใบ้ขยายการเล่น ( หรือเพลง ) , จำลอง , กิจกรรมปฏิสัมพันธ์เช่น แบบฟอร์มต่าง ๆ ของบทสนทนา และ dramatized เล่าเรื่องแล้วละครที่สามารถใช้ในหลายรูปแบบ ในชั้นเรียนภาษา แต่ข้างบนมันควรเป็นกิจกรรมการสื่อสารที่นักเรียน ทำให้ตัวเลือก