Can the world be cinematic? And wha

Can the world be cinematic? And what would be implied in the dawning of a meta-cinematic

aesthetic in which the external reality itself must submit to the ontology of the

image/shot/sequence? Does the fact that the world (in whatever sense Black intends this) is

captured on film alter the relationship of an external reality to its reproduced image? Of

course it does. This chapter has attempted to theorise just such an alteration in the ontology of

the Real. A classical realist aesthetics is incompatible with the cinematic medium; an

engagement with a meaningful film aesthetics must confront a new ontology of the cinematic

Real.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลกสามารถรับชมภาพยนตร์? และสิ่งที่จะได้รับโดยนัยในการเริ่มของ meta-ภาพยนตร์ความงามซึ่งในความเป็นจริงภายนอกตัวเองจะต้องส่งไปที่เกี่ยวกับธรรมชาติของภาพ / ยิง / ลำดับ? จะถูกไม่จริงที่ว่าโลก (ในสิ่งที่รู้สึกสีดำตั้งใจนี้)จับบนแผ่นฟิล์มเปลี่ยนความสัมพันธ์ของความเป็นจริงภายนอกภาพทำซ้ำได้อย่างไร นั้น ๆแน่นอนมันไม่ ในบทนี้ได้พยายามที่จะทฤษฎีเพียงเช่นการเปลี่ยนแปลงในอภิปรัชญาของจริง ความงามความจริงคลาสสิกไม่เข้ากันกับสื่อในโรงภาพยนตร์การมีส่วนร่วมกับความสวยงามของฟิล์มที่มีความหมายจะต้องเผชิญหน้ากับอภิปรัชญาใหม่ของโรงภาพยนตร์จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โลกสามารถรับชมภาพยนตร์? และสิ่งที่จะได้รับโดยนัยในการเริ่มของ meta-ภาพยนตร์ความสามารถงามซึ่งในห้างหุ้นส่วนจำกัดความสามารถเป็นจริงภายนอกคุณตัวเองจะคุณต้องส่งไปที่เกี่ยวกับธรรมชาติของภาพ / ยิง / ลำดับ? ไม่จริงที่ว่าโลก (ในสิ่งที่รู้สึกสีดำตั้งใจนี้) จะถูกจับบนละเอียดแผ่นฟิล์มเปลี่ยนความสามารถสัมพันธ์ของ ความสามารถเป็นจริงภายนอกภาพทำซ้ำได้อย่างไรของแน่นอนมันไม่ในห้างหุ้นส่วนจำกัดบทนี้ได้พยายามที่จะทฤษฎีเพียงเช่นหัวเรื่อง: การเปลี่ยนแปลงในห้างหุ้นส่วนจำกัดอภิปรัชญาของจริงความสามารถงามความสามารถจริงคลาสสิกไม่เข้ากันกับสื่อในห้างหุ้นส่วนจำกัดโรงภาพยนตร์; การมีส่วนร่วมกับ สวยงามของความสามารถฟิล์มที่มีความสามารถจะหมายคุณต้องเผชิญหน้ากับอภิปรัชญาใหม่ของโรงภาพยนตร์จริง