the WHCs among these FRFs (2.37–3.2

the WHCs among these FRFs (2.37–3.20 ml/g) were comparable but lower than the WHC of cellulose (3.81 ml/g). The comparable WHCs could be explained by the similarities in the FRFs compositions (Table 3), number and nature of the water-binding sites, and structure. As compared to cellulose, the lower WHCs of the FRFs might be partly attributed to their higher densities as well as the fewer water-binding components, due to the presence of impurities and lignin. Table 4 reveals that the FRFs and cellulose have comparable OHCs (2.07–3.72 g/g), which were relatively greater than those of some orange byproduct fibres (0.9–1.3 g/g). In general, the physicochemical properties, such as bulk density, OHC and WHC among different fibres were correlated with their particular chemical and physical structures as well as the preparation methods. In Table 4, the cation-exchange capacities of the FRFs (35.3–50.3 meq/kg) were significantly greater than that of the cellulose (22.7 meq/
kg). As the cation-exchange capacity is related to the uronic acid content of a fibre, the stronger ion binding capacity of the
FRFs relative to cellulose might be attributed to the presence of uronic acids (3.04–3.61 g/100 g FRF) (Table 3). As described by Furda (1990), fibres of higher cation-exchange capacity could entrap, destabilize and disintegrate the lipid emulsion, consequently decreasing the diffusion and absorption of lipids and cholesterol in the small intestine.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

WHCs ระหว่างเหล่านี้ FRFs (2.37 – 3.20 ml/g) ได้เปรียบเทียบได้ แต่กว่า WHC ของเซลลูโลส (3.81 ml/g) WHCs เทียบสามารถถูกอธิบาย โดยความคล้ายคลึงในองค์ FRFs (ตาราง 3), จำนวน และลักษณะของน้ำรวมเว็บไซต์ และโครงสร้าง เมื่อเทียบกับเซลลูโลส WHCs ล่างของ FRFs อาจถูกบันทึกความหนาแน่นสูงของพวกเขาเป็นจำนวนรวมน้ำส่วนประกอบ เนื่องจากสิ่งสกปรกและ lignin บางส่วน ตาราง 4 พบว่า FRFs และเซลลูโลสได้ OHCs เทียบ (2.07-3.72 g/g), ซึ่งค่อนข้างสูงกว่าของเส้นใยบางพลอยสีส้ม (0.9-1.3 g/g) โดยทั่วไป คุณสมบัติ physicochemical เช่นความหนาแน่นจำนวนมาก OHC และ WHC ระหว่างเส้นใยต่าง ๆ ถูก correlated เคมีเฉพาะของพวกเขา และโครงสร้างทางกายภาพ เป็นวิธีการเตรียมการ ในตาราง 4 กำลังแลกเปลี่ยน cation ของ FRFs (35.3 – 50.3 สา meq/kg) ได้อย่างมีนัยสำคัญมากกว่าของเซลลูโลส (22.7 meq /
กิโลกรัม) เป็นการแลกเปลี่ยน cation กำลังเกี่ยวข้องกับเนื้อหากรด uronic ของไฟเบอร์ แข็งแกร่งไอออนรวมกำลังการผลิตของการ
FRFs สัมพันธ์กับเซลลูโลสอาจเกิดจากสถานะการออนไลน์ของกรด uronic (3.04 – 3.61 g/100 g FRF) (ตาราง 3) ตามที่อธิบายไว้ โดย Furda (1990), เส้นใยสูงแลกเปลี่ยน cation กำลังสามารถ entrap สั่นคลอน แล้วสลายอิมัลชันระดับไขมันในเลือด ลดการแพร่และการดูดซึมของโครงการและไขมันในลำไส้เล็กดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

WHCs หมู่ FRFs เหล่านี้ (2.37-3.20 มิลลิลิตร / กรัม) ถูกเปรียบเทียบ แต่ต่ำกว่า WHC เซลลูโลส (3.81 มิลลิลิตร / กรัม) WHCs เปรียบสามารถอธิบายได้โดยความคล้ายคลึงกันในองค์ประกอบ FRFs (ตารางที่ 3) จำนวนและลักษณะของสถานที่น้ำผลผูกพันและโครงสร้าง เมื่อเทียบกับเซลลูโลส WHCs ล่างของ FRFs อาจจะมีส่วนหนึ่งที่มีความหนาแน่นสูงของพวกเขาเช่นเดียวกับชิ้นส่วนน้ำที่มีผลผูกพันน้อยลงเพราะการปรากฏตัวของสิ่งสกปรกและลิกนิน ตารางที่ 4 แสดงให้เห็นว่า FRFs และเซลลูโลสมี OHCs เทียบเคียง (2.07-3.72 g / g) ซึ่งค่อนข้างสูงกว่าที่ของบางเส้นใยพลอยสีส้ม (0.9-1.3 g / g) โดยทั่วไปสมบัติทางเคมีกายภาพเช่นความหนาแน่น, OHC และ WHC ในหมู่เส้นใยที่แตกต่างกันมีความสัมพันธ์กับทางเคมีและทางกายภาพโครงสร้างเฉพาะของพวกเขาเช่นเดียวกับวิธีการเตรียมความพร้อม ในตารางที่ 4 ความสามารถในการแลกเปลี่ยนไอออนของ FRFs (35.3-50.3 mEq / กิโลกรัม) อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นกว่าเซลลูโลส (22.7 mEq /
กิโลกรัม) ในขณะที่ความสามารถในการแลกเปลี่ยนไอออนที่เกี่ยวข้องกับปริมาณกรด uronic ของเส้นใย, ไอออนความจุที่มีผลผูกพันที่แข็งแกร่งของ
FRFs เทียบกับเซลลูโลสอาจจะนำมาประกอบกับการปรากฏตัวของกรด uronic (3.04-3.61 g / 100 g FRF) (ตารางที่ 3 ) ตามที่อธิบาย Furda (1990) เส้นใยของความจุแลกเปลี่ยนไอออนที่สูงขึ้นสามารถดักจับ, มั่นคงและสลายอิมัลชันไขมันจึงลดการแพร่กระจายและการดูดซึมของไขมันและคอเลสเตอรอลในลำไส้เล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การ whcs ในหมู่ frfs เหล่านี้ ( 2.37 ) มิลลิลิตร / 3.20 กรัม ) โดยเปรียบเทียบ แต่ต่ำกว่าการอุ้มน้ำของเซลลูโลส ( ml / 3.81 กรัม ) ที่สามารถอธิบายได้โดย whcs เปรียบเทียบความคล้ายคลึงกันใน frfs องค์ประกอบ ( ตารางที่ 3 ) , จำนวนและลักษณะของเว็บไซต์ น้ำ และ โครงสร้าง เมื่อเทียบกับเซลลูโลสลด whcs ของ frfs อาจจะเป็นส่วนหนึ่งเกิดจากความหนาแน่นสูงของพวกเขาเช่นเดียวกับน้อยกว่าน้ำผูกองค์ประกอบ เนื่องจากการแสดงตนของสิ่งสกปรก และลิกนิน ตารางที่ 4 พบว่า frfs และเซลลูโลสได้เปรียบ ohcs ( 2.07 ) 3.72 กรัม / กรัม ) ซึ่งเป็นค่อนข้างสูงกว่าของส้มได้เส้นใย ( 0.9 - 1.3 g / g ) โดยทั่วไปคุณสมบัติเคมีฟิสิกส์เช่นความหนาแน่นของเส้นใย และอุ้มน้ำ OHC แตกต่างกัน มีความสัมพันธ์กับโครงสร้างทางเคมี และทางกายภาพโดยเฉพาะของตนเอง ตลอดจนการเตรียมการวิธี ตารางที่ 4 ความจุแลกเปลี่ยนไอออนบวกของ frfs ( 35.3 – 50.3 meq / kg ) อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นกว่าที่ของเซลลูโลส ( 22.7 meq /
กิโลกรัม ) เป็น ความจุในการแลกเปลี่ยนประจุบวกที่เกี่ยวข้องกับ uronic กรดเนื้อหาของเส้นใยที่แข็งแกร่งผูกไอออนความจุของ
frfs เทียบกับเซลลูโลสอาจจะเกิดจากการมีกรด ( 3.04 ) uronic 3.61 กรัม / 100 กรัม frf ) ( ตารางที่ 3 ) ตามที่อธิบายไว้โดย furda ( 1990 ) , เส้นใยของความจุในการแลกเปลี่ยนประจุบวกสูงสามารถดักจับและสลายไขมันลด , อิมัลชัน , จึงลดการแพร่กระจายและการดูดซึมของไขมันและคอเลสเตอรอลในลำไส้เล็ก