The real gremlin that wreaks havoc

The real gremlin that wreaks havoc on an experiment is an extraneous variable that changes in a systematic way along with the independent variable. I a well – controlled experiment, the variation in the independent variable must be the only systematic variation that occurs across treatment conditions. If an extraneous variable occurs in one treatment condition but not another, an experiment cannot be internally valid. If uncontrolled extraneous variables are allowed to change along with the independent variable, we might not be able to tell whether changes in the dependent variable were caused by changes in the independent variable or by extraneous variable that also changes value across conditions.
When the value of an extraneous variable changes systematically across different conditions of experiment, we have a situation know as confounding. Box 6 – 3 presents a hypothetical experiment in which confounding is a serious problem. When ther is confurding, experimental results cannot be interpreted with certainty. Causal relationships between the independent variables cannot be interred. In effect, confounding sabotages the experiment because the effects we see can be explained equally well by changes in the extraneous variable or in the independent variable. Our experiment is not internally valid. In subsequent chapters we will study some of the basic techniques used to avoid confounding. Our goal is always to set up experiment in such a way that the independent variable is the only variable (besides the dependent variable) that changer value across conditions. To draw causal inferences about the effects of the independent variable, we must be sure that no extraneous variables change along with the independent variable.
What’s wrong with this experiment? Suppose a researcher was interested in the effects of age on communicator persuasiveness. She hypothesized that older communicators would be more persuasive than younger communicators – even if both presented the same argument. She set up an experiment with two experimental groups. Subject listened to either an 18 year old man or a 35 year old man presenting the same – minute argument in famor of gun control. After listening.
To one of the communicators, subjects rated how persuaded they were by the argument they had just heard. AS the researcher predicted, subjects who heard the older man speak were more persuaded. Would she be justified in stating that a speaker’s age influences persuasiveness? Hopefully, you identified this as a confounded experiment. Too many extraneous variables could have changed along with the independent variable (age): the older speaker mat have seemed more attractive, better educated, more intelligent, or more selfconfident (all these variables can influence our persuasiveness). Even though the researcher believed she was manipulating only the age of the speaker, several other extraneous variables might also have systematically varied along with the IV. Clearly, we could not say with assurance that age – rather than one of the other variables – influenced persuasion. What might she have done to control for these potential sources of confounding?
Classic Threats to Internal Validity
Psychologist Donald Campbell (Campbell, 1957; Campbell & Stanley, 1966 ; Cook & Campbell, 1979) identified eight kind of extraneous variables that can threaten the internal validity of experiments and quasi - experiments. Since that time, Campbell’s listing of these potential sources of confounding has become required course material for successive classes of experimental psychology students; hence, they have become known as the classic threats to internal validity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โสมจริงที่ wreaks ความเสียหายในการทดลองเป็นตัวแปรภายนอกที่เปลี่ยนแปลงอย่างเป็นระบบพร้อมกับตัวแปรอิสระ ฉันดี - ควบคุมการทดลองการเปลี่ยนแปลงในตัวแปรอิสระจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นระบบเดียวที่เกิดขึ้นในเงื่อนไขการรักษา ถ้าตัวแปรภายนอกที่เกิดขึ้นในสภาพการรักษา แต่ไม่ได้อีกการทดลองไม่สามารถมีผลบังคับใช้ภายใน ถ้าตัวแปรภายนอกที่ไม่สามารถควบคุมได้รับอนุญาตให้เปลี่ยนพร้อมกับตัวแปรอิสระที่เราอาจจะไม่สามารถที่จะบอกได้ว่าการเปลี่ยนแปลงในตัวแปรตามที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงในตัวแปรอิสระหรือตัวแปรภายนอกที่ยังมีการเปลี่ยนแปลงค่าในเงื่อนไข
เมื่อค่าของ การเปลี่ยนแปลงตัวแปรภายนอกระบบในเงื่อนไขที่แตกต่างของการทดสอบเราได้รู้ว่าสถานการณ์ที่ซับซ้อนเป็น กล่อง 6-3 นำเสนอการทดลองสมมุติที่ซับซ้อนเป็นปัญหาที่ร้ายแรง เมื่อบิดาถูก confurding ผลการทดลองไม่สามารถตีความได้ด้วยความมั่นใจ ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างตัวแปรอิสระไม่สามารถฝัง ผลจากปัจจัยกวน sabotages การทดลองเพราะผลกระทบที่เราเห็นสามารถอธิบายได้อย่างเท่าเทียมกันทั้งจากการเปลี่ยนแปลงในตัวแปรภายนอกหรือในตัวแปรอิสระ การทดลองของเราไม่ถูกต้องภายใน ในบทต่อ ๆ ไปเราจะศึกษาบางส่วนของเทคนิคพื้นฐานที่ใช้ในการหลีกเลี่ยงการกวน เป้าหมายของเราอยู่เสมอที่จะตั้งค่าการทดสอบในลักษณะที่ตัวแปรอิสระเป็นตัวแปรเท่านั้น (นอกเหนือจากตัวแปรตาม) มูลค่าที่เปลี่ยนผ่านเงื่อนไข การวาดการหาข้อสรุปเกี่ยวกับผลกระทบเชิงสาเหตุของตัวแปรอิสระที่เราจะต้องแน่ใจว่าไม่มีตัวแปรภายนอกเปลี่ยนพร้อมกับตัวแปรอิสระ
มีอะไรผิดปกติกับการทดลองนี้? สมมติว่านักวิจัยมีความสนใจในผลกระทบของอายุในการสื่อสารล่อใจ เธอตั้งสมมติฐานว่าการสื่อสารที่มีอายุมากกว่าจะโน้มน้าวใจมากกว่าการสื่อสารที่มีอายุน้อยกว่า - แม้ว่าทั้งสองนำเสนออาร์กิวเมนต์เดียวกัน เธอตั้งค่าการทดสอบกับสองกลุ่มทดลอง เรื่องฟังทั้งคนเก่า 18 ปีหรือ 35 ปีชายชราคนหนึ่งนำเสนอเดียวกัน - อาร์กิวเมนต์นาทีใน FAMOR ของการควบคุมอาวุธปืน หลังจากที่ได้ฟัง
ให้เป็นหนึ่งในการสื่อสารเรื่องวิธีการจัดอันดับชักชวนให้พวกเขาด้วยเหตุผลที่พวกเขาเคยได้ยินเพียง เป็นนักวิจัยคาดการณ์เรื่องที่ได้ยินคนพูดเก่าที่ได้รับการชักชวนให้มากขึ้น เธอจะเป็นธรรมในการระบุว่าผู้พูดมีอิทธิพลอายุล่อใจ? หวังว่าคุณระบุไว้นี้เป็นทดลองวายร้าย ตัวแปรภายนอกมากเกินไปอาจมีการเปลี่ยนแปลงพร้อมกับตัวแปรอิสระ (อายุ): เสื่อลำโพงเก่าได้ดูเหมือนน่าสนใจมากขึ้น, การศึกษาดี, ฉลาดมากขึ้นหรือมั่นใจในตัวเองมากขึ้น (ตัวแปรเหล่านี้ทุกคนสามารถมีอิทธิพลต่อการล่อใจของเรา) แม้ว่านักวิจัยเชื่อว่าเธอได้รับการจัดการเท่านั้นอายุของลำโพงหลายตัวแปรภายนอกอื่น ๆ อาจแตกต่างกันนอกจากนี้ยังมีระบบพร้อมกับ IV เห็นได้ชัดว่าเราไม่สามารถพูดด้วยความมั่นใจว่าอายุ - มากกว่าหนึ่งตัวแปรอื่น ๆ - การชักชวนอิทธิพล สิ่งที่อาจเธอได้ทำในการควบคุมแหล่งที่มีศักยภาพเหล่านี้ซับซ้อน?
ภัยคุกคามที่คลาสสิกที่จะเริ่มตั้งแต่วันที่ภายใน
จิตวิทยาโดนัลด์แคมป์เบล (แคมป์เบล 1957; แคมป์เบลและสแตนลี่ย์, 1966; Cook & แคมป์เบล, 1979) ระบุแปดชนิดของตัวแปรภายนอกที่สามารถคุกคามภายใน ความถูกต้องของการทดลองและกึ่ง - การทดลอง ตั้งแต่เวลาที่ชื่อแคมป์เบลของแหล่งที่มาที่มีศักยภาพเหล่านี้ได้กลายเป็นที่ซับซ้อนวัสดุหลักสูตรที่จำเป็นสำหรับการเรียนต่อเนื่องของนักเรียนการทดลองทางจิตวิทยา; ด้วยเหตุนี้พวกเขาได้กลายเป็นที่รู้จักในฐานะภัยคุกคามคลาสสิกเพื่อความถูกต้องภายใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จริงเอลฟ์ที่ทำความเสียหาย ในการทดลองมีตัวแปรภายนอกที่เปลี่ยนแปลงอย่างเป็นระบบตามกับตัวแปรอิสระ หนูดี–ควบคุมการทดลอง ความแปรปรวนในตัวแปรอิสระจะต้องเป็นเพียงระบบการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในเงื่อนไขการรักษา ถ้าตัวแปรที่ไม่เกี่ยวข้อง เกิดขึ้นในการรักษาอาการ แต่ไม่ได้อีกการทดลองไม่สามารถภายในที่ถูกต้อง ถ้าตัวแปรที่ไม่สามารถควบคุมได้ การอนุญาตให้เปลี่ยนไปตามกับตัวแปรอิสระ เราไม่อาจบอกได้ว่า การเปลี่ยนแปลงของตัวแปรตามเกิดจากการเปลี่ยนแปลงของตัวแปรอิสระหรือตัวแปรที่ไม่เกี่ยวข้องยังเปลี่ยนแปลงค่า
ข้ามเงื่อนไขเมื่อค่าของตัวแปรการเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นระบบผ่านเงื่อนไขต่างๆ ของการทดลอง เรามีสถานการณ์รู้ confounding . กล่อง 6 – 3 แสดงการทดลองสมมุติที่ confounding เป็นปัญหาร้ายแรง เมื่อมี confurding การทดลองไม่สามารถตีความได้มั่นใจ ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรอิสระไม่สามารถฝัง .ในผล , confounding การก่อวินาศกรรมการทดลองเนื่องจากผลที่เราเห็นสามารถอธิบายได้เป็นอย่างดีไม่แพ้กัน โดยการเปลี่ยนแปลงตัวแปรที่ไม่เกี่ยวข้อง หรือตัวแปรอิสระ การทดลองของเรา ไม่ได้อยู่ภายในที่ถูกต้อง ในบทต่อไปเราจะศึกษาบางส่วนของเทคนิคพื้นฐานที่ใช้เพื่อหลีกเลี่ยง confounding .เป้าหมายของเราอยู่เสมอการตั้งค่าการทดลองในลักษณะที่ตัวแปรอิสระเป็นตัวแปรเท่านั้น ( นอกจากตัวแปร ) ที่เปลี่ยนค่าในเงื่อนไข สาเหตุที่จะวาดข้อสรุปเกี่ยวกับผลของตัวแปรอิสระ เราต้องแน่ใจว่า ไม่มีการเปลี่ยนแปลงของตัวแปรตามตัวแปรอิสระ
เป็นอะไรกับการทดลองนี้สมมติว่า นักวิจัยมีความสนใจในผลของอายุและการจูงใจ . เขาตั้งสมมติฐานว่า สื่อสารรุ่นเก่าจะโน้มน้าวใจมากกว่าน้องสื่อสาร–แม้ว่าทั้งสองนำเสนออาร์กิวเมนต์เดียวกัน เธอตั้งทดลองสองกลุ่มเรื่องฟังทั้ง 18 ปี ชาย หรือ อายุ 35 ปี คนเสนอเดียวกัน–นาที famor อาร์กิวเมนต์ในการควบคุมปืน หลังจากฟัง
หนึ่งสื่อสาร วิชาที่คะแนนวิธีการชักชวนพวกเขาโดยอาร์กิวเมนต์ที่พวกเขาเพิ่งจะได้ยิน เป็นนักวิจัยคาด วิชาที่ได้ยินเสียงชายมีอายุพูดถูกยิ่งคล้อยตามเธอจะเป็นคนชอบธรรมโดยระบุว่าอายุของผู้พูด อิทธิพลการชักจูง ? หวังว่าคุณพบนี้เป็นงัน การทดลอง ตัวแปรที่ไม่เกี่ยวข้องมากเกินไปจะเปลี่ยนไปตามกับตัวแปรอิสระ ( อายุ ) : แก่ผู้พูดเสื่อดูน่าสนใจมากขึ้น ดีขึ้น มีการศึกษา ฉลาดขึ้น หรือมากขึ้น มั่นใจในตัวเอง ( ตัวแปรเหล่านี้สามารถมีอิทธิพลต่อการจูงใจ )แม้ว่านักวิจัยเชื่อว่าเธอถูกจัดการเพียงอายุของผู้พูด ตัวแปรภายนอกหลาย ๆอาจจะมีระบบที่แตกต่างกันพร้อมกับ IV อย่างชัดเจน เราไม่สามารถบอกกับประกันว่า อายุ ( มากกว่าหนึ่งในตัวแปรอื่น ๆที่มีอิทธิพลและการจูงใจ อะไรที่เธอได้ทำเพื่อควบคุมแหล่งเหล่านี้ของ confounding ?
ภัยคุกคามคลาสสิกความตรงภายใน
นักจิตวิทยาโดนัลด์แคมป์เบล ( Campbell , 1957 ; Campbell & Stanley , 1966 ; ปรุงอาหาร&แคมป์เบล , 1979 ) ระบุแปดชนิดของตัวแปรภายนอกที่สามารถคุกคามความตรงภายในของทดลองและกึ่งทดลอง ตั้งแต่เวลาแคมป์เบลรายการของแหล่งเหล่านี้ได้กลายเป็นที่ต้องการของ confounding วัสดุหลักสูตรการเรียนต่อเนื่องของนักศึกษาจิตวิทยาการทดลอง ดังนั้น พวกเขาได้กลายเป็นที่รู้จักกันเป็นภัยคุกคามคลาสสิกความตรงภายใน .