Before the evolution of wolf into d

Before the evolution of wolf into dog, it is posited that humans and wolves worked together hunting game. Wolves were the superior tracker but humans were the superior killer; thus wolves would lead humans to the prey and humans would leave some of the meat to the wolves. This working relationship eventually led to the evolution of dogs, though there is controversy as to the exact nature of that transition. Some say wolves evolved naturally into dogs, wherein the wolves that worked best with humans slowly began to assimilate and pass their domesticated genes down. Others say that humans took wolf pups and raised them to be domesticated. Either way, humans and dogs formed a working relationship.[2]

In Homer's Odyssey (c. 8th century BC), upon Odysseus' return, his beloved dog Argos is the only individual to recognize him. Odysseus anonymously asks his old friend, "Eumaeus, what a noble hound that is over yonder on the manure heap: his build is splendid; is he as fine a fellow as he looks, or is he only one of those dogs that come begging about a table, and are kept merely for show?" "This dog," answered Eumaeus, "belonged to him who has died in a far country. If he were what he was when Odysseus left for Troy, he would soon show you what he could do. There was not a wild beast in the forest that could get away from him when he was once on its tracks. But now he has fallen on evil times, for his master is dead and gone, and the women take no care of him." Unable to greet his beloved dog, as this would betray who he really was, Odysseus passed by (but not without shedding a tear) and entered the well-built mansion, and made straight for the riotous pretenders in the hall. But Argos passed into the darkness of death, now that he had fulfilled his destiny of faith and seen his master once more after twenty years. This story shows both companionship and neglect towards dogs amongst humans.

It is said that giving up all their belongings and ties, the Pandavas, accompanied by a dog, made their final journey of pilgrimage to the Himalayas. Yudhishthira was the only one to reach the mountain peak in his mortal body, because he was unblemished by sin or untruth. On reaching the top, Indra asked him to abandon the dog before entering the Heaven. But Yudhishthira refused to do so, citing the dog's unflinching loyalty as a reason. It turned out that the dog was his god-father, Dharma. The incident symbolized that dharma follows you till the end.

Previous to the 19th century, dogs, other than lap dogs, were largely functional. Used for activities such as hunting, watching, and guarding, language describing the dog often reflected these positions within society. According to the Oxford English Dictionary, “In the oldest proverbs and phrases dogs are rarely depicted as faithful or as man’s best friend, but as vicious, ravening, or watchful.” Beginning in the 18th century, multiplying in the 19th and flourishing in the 20th century, language and attitudes towards dogs began to shift. Possibly, this societal shift can be attributed to discovery of the rabies vaccine in 1869.[3]

The statement that Dog is man's best friend was first recorded as being made by Frederick, King of Prussia in 1789.[4]

The earliest citation in the US is traced to a poem printed in the The New-York Literary Journal, Volume 4, 1821:[5]

The faithful dog - why should I strive
To speak his merits, while they live
In every breast, and man's best friend
Does often at his heels attend.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนที่จะวิวัฒนาการของหมาป่าเป็นสุนัข มันเป็นดังว่า มนุษย์และหมาป่าทำงานร่วมกันล่าสัตว์เกม หมาป่าได้ติดตามเหนือกว่า แต่มนุษย์ถูกฆ่ากว่า ดังนั้นหมาป่าจะนำมนุษย์ไปเหยื่อ และมนุษย์จะออกจากบางส่วนของเนื้อกับหมาป่า ความสัมพันธ์นี้ในที่สุดนำไปสู่วิวัฒนาการของสุนัข มีข้อโต้เถียงเป็นธรรมชาติแท้จริงของการเปลี่ยนแปลง บางคนบอกว่า หมาป่าธรรมชาติได้พัฒนาเป็นสุนัข นั้นหมาป่าที่ทำกับมนุษย์ที่สุดค่อย ๆ เริ่มที่จะดูดซึม และส่งผ่านยีนที่โดดเด่นของพวกเขาลง คนอื่นบอกว่า มนุษย์เอาลูกหมาป่า และยกให้เป็นโดดเด่น ทั้งสองวิธี มนุษย์และสุนัขเกิดความสัมพันธ์ที่ทำงาน [2]ใน Odyssey ของโฮเมอร์ (ราวศตวรรษที่ 8), เมื่อกลับของโอดิสเซียส สุนัขรักอากอสเป็นบุคคลเท่านั้นเป็น โอดิสเซียสโดยไม่ระบุชื่อขอให้เพื่อนเก่าของเขา, " Eumaeus อะไรหมาโนเบิลที่เกิน yonder ในกองปุ๋ย: เขาเป็นสวยงาม เขาเป็นเพื่อนที่ดีเขาดู หรือเป็นเขาเพียงหนึ่งสุนัขเหล่านั้นที่มาขอทานเกี่ยวกับตาราง และจะถูกเก็บไว้ เพียงการแสดง" "นี้สุนัข ตอบ Eumaeus "เป็นผู้ที่เสียชีวิตในประเทศไกล หากเขาเป็นสิ่งที่เขามีเมื่อโอดิสเซียสเหลือทรอย เขาจะเร็ว ๆ นี้แสดงสิ่งที่เขาทำ ไม่มีสัตว์ป่าในป่าที่ได้รับจากเขาเมื่อเขาครั้งเดียวบนแทร็คของ แต่ตอน นี้เขาได้ลดลงครั้งที่ชั่วร้าย สำหรับนายของเขาตาย และหายไป และผู้หญิงไม่ดูแลของเขา" ไม่ประณามเขารักสุนัข นี้จะทรยศใครเขาจริง ๆ โอดิสเซียสผ่านด้วย (แต่ไม่ ไม่ไหลน้ำตา) และป้อนแมนชั่นดีขึ้น และทำตรงสำหรับ pretenders riotous ในห้องโถง แต่อากอสผ่านไปในความมืดแห่งความตาย ที่เขาเติมเต็มชะตากรรมของเขาศรัทธา และเห็นนายของเขาอีกครั้งหลังจากยี่สิบปี เรื่องนี้แสดงทั้งเพื่อนและละเลยต่อสุนัขในหมู่มนุษย์มันก็บอกว่า ให้อัพของทรัพย์สินและความสัมพันธ์ Pandavas พร้อม ด้วยสุนัข ทำเดินทางสุดท้ายของการแสวงบุญไปยังเทือกเขาหิมาลัย Yudhishthira เป็นเพียงหนึ่งเดียวถึงยอดเขาในร่างกายของมนุษย์ เพราะเขายอดเยี่ยม โดยบาปหรือ untruth บนถึงยอด อินทราถามเขาละทิ้งสุนัขก่อนที่จะเข้าสวรรค์ แต่ Yudhishthira ไม่ยอมให้ทำเช่นนั้น ฉันทภักดีฯลฯ ของสุนัขเป็นเหตุผล มันเปิดออกที่สุนัข ของเขาพระเจ้าพระบิดา ธรรม สัญลักษณ์ของเหตุการณ์ที่ธรรมต่อจนจบก่อนหน้าศตวรรษ สุนัข ไม่ใช่ตักสุนัข ทำงานส่วนใหญ่ ใช้สำหรับกิจกรรมต่าง ๆ เช่นการล่าสัตว์ ดู และการป้องกัน ภาษาอธิบายสุนัขมักสะท้อนตำแหน่งเหล่านี้ในสังคม ตามพจนานุกรม Oxford อังกฤษ "สุภาษิตเก่าแก่ที่สุดและวลีที่ สุนัขไม่ค่อยอธิบายตรงตาม หรือ เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของมนุษย์ แต่ เป็น หิน ravening หรือจับ" ในศตวรรษที่ 18 คูณในวันที่ 19 และความรุ่งเรืองในศตวรรษที่ 20 ภาษาและทัศนคติสุนัขกะโดยเริ่ม อาจจะ กะสังคมนี้อาจเป็นเพราะการค้นพบวัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าใน 1869 [3]ก่อนบันทึกข้อมูลคำสั่งที่สุนัขเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของมนุษย์เป็นการทำโดยเฟรเดริก คาริบเบียนในค.ศ. 1789 [4]อ้างอิงที่เร็วที่สุดในสหรัฐอเมริกาติดตามกับบทกวีพิมพ์นิวยอร์กวรรณกรรมราย ระดับ 4, 1821: [5]สุนัขผู้ซื่อสัตย์ - ทำไมฉันควรพยายามการพูดข้อดีของเขา ในขณะที่พวกเขาอาศัยอยู่ทุกเต้านม และเพื่อนที่ดีที่สุดของมนุษย์บ่อยครั้งที่ส้นเท้าของเขาเข้าร่วมประชุม