To enhance survival, rigorous clean

To enhance survival, rigorous cleaning and aseptic conditions are required. Careful control of the water temperature, salinity, pH, optimization of stocking densities, and balanced nutrition are also very important (Beiras et al., 1994 and Inglis, 1996). Normally, periodic changes of filtered, sterilized seawater, using filters from 10 to 1 μm and ultraviolet radiation, prevent bacterial infections in larval cultures. Antibiotics, used routinely, accompany these preventive measures. The requirement for use of antibiotics in a culture depends mainly on the quality of the water (Toranzo, 1990). Antibiotics commonly used to avoid the adverse effect of pathogens in aquaculture are furazolidone, chloramphenicol, streptomycin, erythromycin, kanamycin, oxytetracycline, neomycin, and oxolinic acid (Benbroock, 2002). There is widespread concern that antibacterial agents in aquaculture have led to the emergence and selection of resistant bacteria. An improved understanding of how resistance emerges and is selected for among bacteria is essential in evaluating their impact in aquaculture, identifying high risk procedures, and designing ways to reduce the potentially dangerous effects. Bacteria acquire resistance by acquisition of foreign DNA or modification of chromosomal DNA (Inglis, 1996). Despite the risk of selecting for antibiotic-resistant strains and toxicity to the marine organisms, antibiotics are increasingly used. Chloramphenicol is the antibiotic most frequently used in hatcheries (Uriarte et al., 2001). This study evaluated the effect of chloramphenicol, erythromycin and furazolidone on Isochrysis galbana and Chaetoceros gracilis microalgae, Argopecten ventricosus larvae and associated bacterial population.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อเพิ่มความอยู่รอด ทำความสะอาดอย่างเข้มงวดและเข้มข้นเงื่อนไขจำเป็นการ ระวังควบคุมอุณหภูมิน้ำ เค็ม ค่า pH การเพิ่มประสิทธิภาพของมิติความหนาแน่น และสมดุลโภชนาการก็สำคัญมาก (Beiras et al., 1994 และ Inglis, 1996) โดยปกติ เปลี่ยนแปลงเป็นครั้งคราวทะเล sterilized กรอง ใช้ตัวกรอง 10 1 μm และรังสีอัลตราไวโอเลตรังสี ป้องกันการติดเชื้อแบคทีเรียในวัฒนธรรม larval ยาปฏิชีวนะ ใช้เป็นประจำ พร้อมมาตรการเหล่านี้ ความต้องการใช้ของยาปฏิชีวนะในวัฒนธรรมขึ้นอยู่กับคุณภาพของน้ำ (Toranzo, 1990) ส่วนใหญ่ ยาปฏิชีวนะที่ใช้กันทั่วไปเพื่อหลีกเลี่ยงผลร้ายของโรคในสัตว์น้ำเป็น furazolidone, chloramphenicol, streptomycin, erythromycin กานามัยซิน ออกซิเตตราไซคลีน นีโอมัยซิน และ oxolinic กรด (Benbroock, 2002) กังวลอย่างกว้างขวางว่าตัวแทนต้านเชื้อแบคทีเรียในสัตว์น้ำได้นำไปสู่การเกิดขึ้นและเลือกของแบคทีเรียทน ได้ ความเข้าใจดีขึ้นว่าความต้านทานขึ้น และเลือกสำหรับระหว่างแบคทีเรียเป็นสิ่งจำเป็นในการประเมินผลในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ การระบุขั้นตอนของความเสี่ยงสูง และออกแบบวิธีการลดผลกระทบที่อันตราย แบคทีเรียที่ได้รับต้านทาน โดยซื้อของดีเอ็นเอต่างประเทศหรือการปรับเปลี่ยนของโครโมโซมดีเอ็นเอ (Inglis, 1996) แม้ มีความเสี่ยงของการเลือกสายพันธุ์ที่ดื้อยาปฏิชีวนะและความเป็นพิษกับสิ่งมีชีวิตทางทะเล ยาปฏิชีวนะมากขึ้นใช้ Chloramphenicol เป็นยาปฏิชีวนะที่ใช้บ่อยใน hatcheries (Uriarte และ al., 2001) ศึกษาประเมินผล ของ chloramphenicol, erythromycin furazolidone Isochrysis galbana และ Chaetoceros microalgae จระเข้ ตัวอ่อน ventricosus Argopecten และประชากรแบคทีเรียที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อเพิ่มความอยู่รอดในการทำความสะอาดอย่างเข้มงวดและสภาพปลอดเชื้อจะต้อง ระวังการควบคุมอุณหภูมิของน้ำความเค็มค่า pH, การเพิ่มประสิทธิภาพของความหนาแน่นและโภชนาการที่สมดุลนอกจากนี้ยังมีสิ่งที่สำคัญมาก (Beiras et al., 1994 และ Inglis, 1996) โดยปกติแล้วการเปลี่ยนแปลงเป็นระยะของการกรองน้ำทะเลฆ่าเชื้อโดยใช้ตัวกรอง 10-1 ไมโครเมตรและรังสีอัลตราไวโอเลต, ป้องกันการติดเชื้อแบคทีเรียในวัฒนธรรมของตัวอ่อน ยาปฏิชีวนะที่ใช้เป็นประจำมาพร้อมกับมาตรการป้องกันเหล่านี้ ความต้องการสำหรับการใช้ยาปฏิชีวนะในการเพาะเลี้ยงขึ้นอยู่กับคุณภาพของน้ำ (Toranzo, 1990) ยาปฏิชีวนะที่ใช้กันทั่วไปเพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบของเชื้อโรคเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำมี furazolidone, chloramphenicol, streptomycin, erythromycin, KANAMYCIN, Oxytetracycline,, NEOMYCIN และกรด Oxolinic (Benbroock, 2002) มีความกังวลอย่างกว้างขวางว่าตัวแทนต้านเชื้อแบคทีเรียในการเพาะเลี้ยงสัตว์ได้นำไปสู่​​การเกิดและการเลือกของแบคทีเรียทน ความเข้าใจที่ดีขึ้นของวิธีการต้านทานโผล่ออกมาและถูกเลือกสำหรับหมู่แบคทีเรียเป็นสิ่งสำคัญในการประเมินผลกระทบของพวกเขาในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำการระบุขั้นตอนมีความเสี่ยงสูงและการออกแบบวิธีการที่จะลดผลกระทบที่อาจเป็นอันตราย แบคทีเรียที่ได้รับการต่อต้านจากการเข้าซื้อกิจการของดีเอ็นเอต่างประเทศหรือการเปลี่ยนแปลงของโครโมโซม (Inglis, 1996) แม้จะมีความเสี่ยงในการเลือกสำหรับสายพันธุ์ที่ทนต่อยาปฏิชีวนะและความเป็นพิษต่อสิ่งมีชีวิตทางทะเล, ยาปฏิชีวนะที่ใช้มากขึ้น chloramphenicol เป็นยาปฏิชีวนะที่ใช้บ่อยที่สุดในโรงเพาะฟัก (Uriarte et al., 2001) การศึกษาครั้งนี้ได้รับการประเมินผลกระทบของ chloramphenicol erythromycin และ furazolidone ใน Isochrysis galbana และ Chaetoceros gracilis สาหร่าย, Argopecten ventricosus ตัวอ่อนและเกี่ยวข้องประชากรแบคทีเรีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำความสะอาดและสภาพปลอดเชื้อที่เคร่งครัดจะต้อง การควบคุมระวังอุณหภูมิของน้ำ ความเค็ม พีเอชที่เหมาะสมคือการจัดเก็บและโภชนาการที่สมดุลเป็นสิ่งสำคัญมาก ( beiras et al . , 1994 และ Inglis , 1996 ) โดยปกติ ระยะเวลาการฆ่าเชื้อโดยใช้ตัวกรองกรองน้ำทะเล จาก 1 ถึง 10 μ M และรังสีอัลตราไวโอเลตป้องกันการติดเชื้อแบคทีเรียใน วัฒนธรรมของหนอน . ยาปฏิชีวนะที่ใช้ตรวจ กับมาตรการป้องกันเหล่านี้ ความต้องการสำหรับการใช้ยาปฏิชีวนะในวัฒนธรรมขึ้นอยู่กับคุณภาพของน้ำ ( toranzo , 2533 ) ยาปฏิชีวนะที่ใช้กันทั่วไปเพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบของโรคในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเป็นฟูราโซลิโดนอลสเตร็ปโตมัยซินซินน , , ,ออกซิเตตราไซคลีนนีโอมัยซิน , และหลุยส์ วิตตอง ( benbroock , 2002 ) มีปัญหาแพร่หลายว่าแบคทีเรียตัวแทนในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำมี LED กับ การเลือกและการต้านแบคทีเรีย การปรับปรุงความเข้าใจของวิธีการต้านทานโผล่ออกมาและเลือกระหว่างแบคทีเรียที่จำเป็นในการประเมิน ผลกระทบในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ การระบุขั้นตอนเสี่ยงสูงและออกแบบวิธีการเพื่อลดผลกระทบที่อาจเป็นอันตราย แบคทีเรียต้านทานโดยได้รับการเปลี่ยนแปลงของโครโมโซมดีเอ็นเอหรือดีเอ็นเอต่างประเทศ ( Inglis , 1996 ) แม้จะมีความเสี่ยงของการเลือกสำหรับสายพันธุ์ที่ทนยาปฏิชีวนะและความเป็นพิษต่อสิ่งมีชีวิตในทะเล ยาปฏิชีวนะใช้มากขึ้น . คลอแรมเฟนิคอลเป็นยาปฏิชีวนะที่ใช้บ่อยที่สุดในโรงเพาะฟัก ( uriarte et al . ,2001 ) การศึกษานี้เพื่อประเมินอิทธิพลของซินอล และฟูราโซลิโดนในตัวอ่อนหอยที่เลี้ยงด้วย isochrysis และสาหร่าย Chaetoceros glandulifera , ventricosus argopecten ตัวอ่อนที่ประชากรแบคทีเรีย .