Bedroom…After Min Ho had the most a

Bedroom…

After Min Ho had the most awkward and quiet dinner with Shin Hye and Hyun Jun at a restaurant near his office, they came home and Hyun Jun went straight to his room without looking at his father. He was still angry with him and although Shin Hye know it was not right for a kid to throw his temper to his father like this but she think Min Ho deserve the cold shoulder and should learn his lesson. Hyun Jun was so happy, planning to give him a big surprise but ended up with a big disappointment. She can clearly feel his frustration and wanted to help him to punish Min Ho a little longer.

Min Ho stepped out of the bathroom after finished taking his shower and looked around the room cautiously. He was not surprise to see no lavender candles or lemon balm tea waiting for him like usual because his wife was still very angry with him. He didn’t dare to say anything during the dinner because he doesn’t want to provoke her and wanted her to calm down first. But now, he couldn’t wait any longer. He can’t let it drag to another day and need to explain to her before the situation get worse.

Shin Hye was standing in front of the huge viewing window, looking mindlessly at the dark sky when she felt a pair of arms wrapped around her waist from behind. She didn’t move, didn’t push him away or give him any response. She just stood there unmoving, waiting for him to speak first.

Resting his chin on her shoulder, he pressed himself close to her. “I used a lot of shampoo and washed myself extra clean just now. I don’t smell like… her anymore.” He paused and bit his bottom lip. “Please don’t be angry with me.”

When he still didn’t get any response from her, he pulled back slightly and turned her around to face him. He felt uneasy for not able to see her facial expression.

“This is not what you think it is. You have to trust me.” He said in a very sincere tone. “I didn’t do anything with her.”

Shin Hye held his gaze for a long moment before she finally broke her silence. “I’ll give you one minute.”

“What?” Min Ho furrowed his brows, doesn’t understand what she meant.

“I don’t want to hear any explanation.” She said in a firm tone. “I’ll just give you one minute to convince me… why should I trust you.”

Min Ho pressed his lips together and inhaled a deep breath. Taking a step forward, he gently pinned her against the window and looked deeply into her eyes. After a moment, his gaze slowly dropped to her lips as his head leaned forward, wanted to kiss her.

But before he could do so, Shin Hye pressed her palms against his chest, pushing him lightly. “Don’t you dare to kiss me after you kissed other woman.” She said sourly, glaring at him.

“I didn’t kiss her.” He said defensively.

“I saw her sitting on your lap and there was a lipstick mark on your face.” Shin Hye snapped angrily.

“She was the one who kissed me. But… it was just my cheek. I have already used antibacterial soap to wash my face just now.” He explained anxiously.

Shin Hye bit her lip, trying but failing to suppress the smile tugging at the corner of her lips. She looked away and cleared her throat, struggling to keep a straight face. “The clock is ticking. You only have half a minute left.”

Min Ho heaved a deep sigh before moving his hand up and cupped her face, forcing her to look at him again. “I don’t need to convince you. You know exactly why you should trust me.”

He leaned forward until their noses touched. “Because I love you.” He whispered as their eyes were locked at each other.

“I-It… it’s not good enough.” Shin Hye stuttered nervously. With him looking at her like this, her heart softened instantly and all the lingering anger inside of her vanished completely.

Min Ho smirked. “What about… because you love me too?”

Shin Hye pouted her lips and hit his chest softly. “This is not fair. I didn’t even do anything with Taec Yeon oppa when you saw us in the hotel room but I was punished so badly by you. And now… I caught Go Ara sitting on your lap and kissed you. How can I forgive you so easily? I don’t care… I… hmmm…”

Before she could complete her sentence, the remaining words were all swallowed into Min Ho’s mouth when he leaned over and captured her lips. She was pinned tightly against the window as his hands were holding her firmly in place. She didn’t waste time trying to struggle or push him away because she knows it’s useless. His kiss was so soft and gentle that she couldn’t even find her strength to fight him. He was right. He doesn’t need to convince her because she loves him. Even with her eyes witnessing him with another woman, she will still believe him.

After what seemed like forever, they finally broke the kiss and rested their forehead against each other. Both of them were out of breath and panting heavily.

“Please forgive me for not be able to be fair to you.” Min Ho whispered as his eyes slowly opened and looked into her heavy-lidded eyes. “There were pieces of my past that I wasn’t proud of, pieces that were just plain meaningless to me. I admit it was my fault for having so many… past relationships that I wasn’t serious with any one of it. And now, all those past meant nothing to me.”

Shin Hye inhaled a deep breath. “How many is many?”

Min Ho bit down on his bottom lip. “I… I seriously don’t remember.”

“You are terrible!” Shin Hye hit his chest again.

He grabbed her hand and smiled. “I know I was terrible but I didn’t know you will appear in my life at that time. I’m sorry.”

Shin Hye continued to glare at him and after a while, she let out a defeated sigh. “What was she doing in your office?”

Min Ho smirked and tightened his arms around her. “I thought you don’t need an explanation.”

“Do you want to die, Lee Min Ho?” She raised her voice.

“Okay, okay.” He laughed. “It’s late now. Let’s continue this in the bed.” He said as he gently pulled her towards their bed.

“Where is my lemon balm tea?” He asked when both of them were sitting on the bed, leaning against the headboard.

“I’ll consider to make you some after I hear your explanation.” Shin Hye said with her lips still pouted.

Letting out a deep sigh, Min Ho wrapped his arm around her shoulder, drawing her to him. “She came… because of the China project.”

Shin Hye pulled back and looked up at him. “What does she have to do with the China project?”

“Have you forgot about the charity night? She was Mr Chan’s partner. I think she have very intimate relationship with him.” Min Ho replied.

“She came to threaten you?” She asked again with her eyes slightly widened.

“Something like that.” He nodded. “But I don’t think that was the main reason she came to look for me.” He paused and looked at her. “I think she was trying to seduce me, make it look like I cheat on you and create another misunderstanding between us.”

Shin Hye sighed deeply. “She really loves you a lot for doing that.”

“Ani…” Min Ho shook his head. “What she really love is money.” He smirked. “Of course she was angry that I dumped her and wanted to take revenge on me but she wouldn’t dare to do it so openly. Someone is paying her to do all this.”

Shin Hye raised her brows and after a while, her eyes grew wider. “You mean… Taec Yeon oppa?”

Min Ho let out a soft chuckle before he nodded. “He was like a crazy dog that keeps biting on me. In order to win over the project, he doesn’t care to lose money and do stupid things behind my back.”

“H-How do you know he pay Go Ara to do all this?” She asked, slightly frightened by the news.

“My people saw them together two days ago. When I confront her just now, she was so shocked and it was very obvious.” He said as he reached out to caress her cheek when he saw the worries expression on her face. “Don’t worry. I promised you that I wouldn’t fight with him. I won’t do anything.”

“He is doing all this because of me.” Shin Hye said with a deep sigh. Holding his gaze firmly, she looked at him worriedly. “But Si Wan oppa said you were very moody because of the China project. Are you sure… you are okay? Will it cause a big impact to your company if you lose this project?”

Min Ho smiled slightly and looked into her eyes. “What will you do if I say yes? Blame yourself for causing all this to happen and then go to beg him to give the project back to me?” He pinched her nose softly. “Don’t be silly. All this has nothing to do with you. Our companies have been fighting with each other since my father’s time. Even without you, we will still fight for this project. It will not…”

“But it will not be so extreme and he will not pay Go Ara to do something like this trying to hurt us.” Shin Hye cut him off. “He did all this because of me. He still couldn’t forgive what I did to him.” She paused and heaved another deep sigh. “After my brother’s incident, I thought he would stop.”

Pulling her towards him, Min Ho kissed her temple and tightened his arm around her. “I won’t let anything happen to you or your family. I won’t let him do anything to hurt you again.” He promised.

“I’m not worried about me. I’m worried about you.” She said.

“I already promised you that I wouldn’t fight with him. Nothing will happen to me.” Min Ho assured her.

Shin Hye pulled back slightly and turned her body to face him. “But he will not stop and it will keep repeating.”

An exasperated sigh escaped his lips as he looked at her. “What do you want me to do then? You don’t want me to fight him but you are worried that he will hurt me.”

Shin Hye held his hand tightly. “Do you trust me?”

Min Ho looked into her eyes, holding her gaze for a long moment before he nodded his head. “Yes.”

She smiled. “Then let me stop all this for you… for all of us.”

-------------------------------------------------------------

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ห้องนอน...หลังจากนาทีโฮจิมินห์มีมากที่สุดไม่สวยงาม และเงียบสงบเย็นกับ Hye ชินฮยอนจุนที่ร้านอาหารใกล้สำนักงานของเขา พวกเขามาบ้าน และ Hyun Jun ก็ตรงไปที่ห้องของเขา โดยพ่อของเขา เขายังโกรธกับเขา และถึงแม้ว่า Shin Hye รู้ไม่เหมาะสมสำหรับเด็กเพื่อโยนควบคุมอารมณ์ของพ่อเช่นนี้แต่เธอคิดว่า โฮจิมินห์นาทีสมควรไหล่เย็น และควรเรียนรู้บทเรียนของเขา ฮยอนจุนมีความสุขมาก วางแผนให้เขาประหลาดใจใหญ่ แต่สิ้นสุดกับความผิดหวังที่ใหญ่ เธอสามารถรู้สึกแห้วของเขาอย่างชัดเจน และอยากช่วยให้เขาลงโทษนาทีโฮจิมินห์อีกเล็กน้อยนาทีโฮจิมินห์ก้าวออกจากห้องน้ำหลังจากเสร็จสิ้นการอาบน้ำของเขา และเดินดูรอบ ๆ ห้อง เขาไม่ได้ประหลาดใจเพื่อดูเทียนลาเวนเดอร์หรือชาเลมอนบาล์มไม่รอเขาคนปกติเนื่องจากภรรยาของเขายังโกรธมากกับเขา เขาไม่กล้าที่จะพูดอะไรระหว่างทานอาหารเย็นเนื่องจากไม่อยากกระตุ้นเธอ และอยากให้เธอใจเย็น ๆ ก่อน แต่ตอนนี้ เขาไม่รออีกต่อไป เขาไม่ปล่อยให้มันลากไปอีกวัน และต้องอธิบายให้เธอก่อนสถานการณ์ทรุดShin Hye ได้ยืนหน้าหน้าต่างใหญ่ดู มอง mindlessly ที่ท้องฟ้ามืดเมื่อเธอรู้สึกว่าคู่ของแขนที่โอบรอบเอวของเธอจากด้านหลัง เธอไม่ได้ย้าย ไม่ไสเขา หรือให้เขาตอบรับใด ๆ เธอเพียงแค่ยืนมี unmoving รอเขาพูดครั้งแรกวางชิ้นของเขาบนไหล่ของเธอ เขากดตัวเองใกล้กับเธอ "ฉันใช้ของแชมพู และล้างเองพิเศษสะอาดเดี๋ยว ฉันไม่กลิ่นเช่น...เธออีกต่อไป " เขาหยุดชั่วคราว และบิต lip ด้านล่างของเขา "โปรดอย่าได้โกรธกับฉัน"เมื่อเขายังไม่ได้รับการตอบรับใด ๆ จากเธอ เขาพับเล็กน้อย และเปิดเธอทั่วใบหน้าเขา เขารู้สึกไม่สบายใจในไม่สามารถมองเห็นสีหน้าของเธอ"นี่คือไม่สิ่งที่คุณคิดก็ คุณต้องเชื่อใจฉัน" เขากล่าวว่า ในน้ำเสียงที่จริงใจมาก "ฉันไม่ได้ทำอะไรกับเธอ"Shin Hye จัดสายตาของเขาช่วงยาวก่อนเธอยากจนในที่สุดความเงียบของเธอ "ฉันจะให้คุณเพียง""อะไร" นาทีโฮ furrowed ผู้ชมของเขา ไม่เข้าใจสิ่งที่เธอตั้งใจ"ไม่อยากฟังคำอธิบายใด ๆ" เธอกล่าวในเสียงของบริษัท "ฉันจะเพียงให้หนึ่งนาทีจะโน้มน้าวให้ me. ... ทำไมฉันควรเชื่อถือคุณ"โฮจิมินห์นาทีกดริมฝีปากของเขาเข้าด้วยกัน และช่วยในการหายใจลึก ๆ การก้าวไปข้างหน้า เขาตรึงเธอไว้กับหน้าต่าง และมองลึกเข้าไปในตาของเธอ หลังจากครู่ สายตาของเขาช้าลดลงกับริมฝีปากของเธอเป็นหัวหน้าของเขาก็เอนไปข้างหน้า อยากจูบเธอแต่ก่อนเขาไม่ได้ Shin Hye กดปาล์มของเธอกับหน้าอกของเขา ผลักดันเขาเบา ๆ "ไม่คุณกล้าที่จะจูบฉันหลังจากที่คุณรั้งผู้หญิงอื่น" เธอกล่าวว่า sourly แกลริงที่เขา"ไม่ได้จูบเธอ" เขากล่าวว่า defensively"ผมเห็นเธอนั่งบนตักของคุณ และมีเครื่องหมายลิปสติกบนใบหน้าของคุณ" Shin Hye จัดชิด angrily"เธอผู้รั้งฉันไว้ แต่...มันเป็นเพียงแก้มของฉัน ฉันได้ใช้แล้วสบู่ยาฆ่าเชื้อโรคล้างใบหน้าของฉันเมื่อกี้นี้" เขาอธิบายกังวลใจShin Hye บิตของ lip พยายาม แต่การระงับยิ้มอีกมุมของริมฝีปากของเธอ เธอมองออกไป และล้างจมูกของเธอ ดิ้นรนให้หน้าตรง "เป็น ticking นาฬิกาได้ด้วย คุณเพียงมีนาทีครึ่งซ้าย"นาทีโฮ heaved ล่องลึกก่อนที่จะย้ายมือของเขาขึ้น และ cupped ใบหน้า บังคับให้เธอมองเขาอีกครั้ง "ฉันไม่ได้จะโน้มน้าวให้คุณ คุณรู้ว่าทำไมคุณควรเชื่อใจฉัน"เขาเองไปข้างหน้าจนกระทั่งสัมผัส noses ของพวกเขา "เพราะผมรักคุณ" เขากระซิบที่ปิดตากัน"ฉัน-มัน... มันไม่ดีพอ" Shin Hye stuttered คน เขามองเช่นนี้ที่เธอ หัวใจของเธอก่อทันที และทั้งหมดลิงเกอร์ริงการ์โกรธเธอในศาสดาทั้งหมดนาทีโฮ smirked "เกี่ยวกับอะไร... เพราะรักฉันเกินไป? "Shin Hye pouted ริมฝีปากของเธอ และตีหน้าอกของเขาเบา ๆ "นี้ไม่เป็นธรรม ฉันไม่ได้ทำอะไรกับ oppa Taec ยอนเมื่อคุณเห็นเราในห้อง แต่ผมไม่โทษนั้นคุณ และตอนนี้... จับนั่งบนตักของคุณ Ara ไป และรั้งคุณ วิธีสามารถฉันยกโทษให้คุณเพื่อได้อย่างง่ายดาย ไม่แคร์ I. ... hmmm... "ก่อนเธออาจทำเธอประโยค คำเหลือได้ทั้งหมดกลืนกินเข้าปากโฮจิมินห์นาทีเมื่อเขาเอง และจับริมฝีปากของเธอ เธอถูกตรึงไว้แน่นกับหน้าต่างเป็นมือของเขาถูกจับเธออย่างมั่นคงที่ เธอไม่ได้เสียเวลาพยายามต่อสู้ หรือผลักดันให้เขาไป เพราะเธอรู้ก็ไร้ประโยชน์ เขาจูบนุ่ม และอ่อนโยนว่า เธอไม่สามารถแม้แต่จะหาความแรงของเธอเพื่อต่อสู้กับเขาดังนั้น เขาขวา เขาไม่ต้องการโน้มน้าวใจเธอ เพราะเธอรักเขา แม้จะ มีตาของเธอเป็นพยานเขา มีผู้หญิงอื่น เธอจะยังเชื่อเขาหลังจากอะไรเหมือนตลอดไป พวกเขาก็จูบยากจน และคัดสรรหน้าผากของพวกเขากับแต่ละอื่น ๆ พวกเขาทั้งสองมีลมหายใจและ panting มาก"กรุณายกโทษให้ฉันไม่สามารถนำคุณ" เกมส์นาทีโฮจิมินห์เป็นตาเปิด แล้วมองเข้าไปในตาของเธอหนัก lidded "มีชิ้นของฉันที่ไม่ค่อยภูมิใจ ชิ้นที่เพียงธรรมดา ไม่ฉัน ข้าพเจ้ายอมรับว่า มันเป็นความผิดของฉันสำหรับการมีจำนวนมากดังนั้น...ในอดีตที่ไม่ค่อยร้ายแรงกับใด ๆ ของความสัมพันธ์ และตอนนี้ หมายถึง อดีตเหล่านั้นฉันไม่"Shin Hye ช่วยในการหายใจลึก ๆ "การเป็นจำนวนมากโฮจิมินห์นาทีบิตลงใน lip ด้านล่างของเขา "ฉัน... อย่างจริงจังจำไม่ได้""คุณจะแย่" Shin Hye ตีหน้าอกของเขาอีกครั้งเขาคว้ามือของเธอ และยิ้ม "ฉันรู้ว่า ฉันกลัว แต่ไม่รู้คุณจะปรากฏขึ้นในชีวิตของฉันในขณะนั้น ขอโทษ"Shin Hye continued to glare at him and after a while, she let out a defeated sigh. “What was she doing in your office?”Min Ho smirked and tightened his arms around her. “I thought you don’t need an explanation.”“Do you want to die, Lee Min Ho?” She raised her voice.“Okay, okay.” He laughed. “It’s late now. Let’s continue this in the bed.” He said as he gently pulled her towards their bed.“Where is my lemon balm tea?” He asked when both of them were sitting on the bed, leaning against the headboard.“I’ll consider to make you some after I hear your explanation.” Shin Hye said with her lips still pouted.Letting out a deep sigh, Min Ho wrapped his arm around her shoulder, drawing her to him. “She came… because of the China project.”Shin Hye pulled back and looked up at him. “What does she have to do with the China project?”“Have you forgot about the charity night? She was Mr Chan’s partner. I think she have very intimate relationship with him.” Min Ho replied.“She came to threaten you?” She asked again with her eyes slightly widened.“Something like that.” He nodded. “But I don’t think that was the main reason she came to look for me.” He paused and looked at her. “I think she was trying to seduce me, make it look like I cheat on you and create another misunderstanding between us.”Shin Hye sighed deeply. “She really loves you a lot for doing that.”“Ani…” Min Ho shook his head. “What she really love is money.” He smirked. “Of course she was angry that I dumped her and wanted to take revenge on me but she wouldn’t dare to do it so openly. Someone is paying her to do all this.”Shin Hye raised her brows and after a while, her eyes grew wider. “You mean… Taec Yeon oppa?”Min Ho let out a soft chuckle before he nodded. “He was like a crazy dog that keeps biting on me. In order to win over the project, he doesn’t care to lose money and do stupid things behind my back.”“H-How do you know he pay Go Ara to do all this?” She asked, slightly frightened by the news.“My people saw them together two days ago. When I confront her just now, she was so shocked and it was very obvious.” He said as he reached out to caress her cheek when he saw the worries expression on her face. “Don’t worry. I promised you that I wouldn’t fight with him. I won’t do anything.”“He is doing all this because of me.” Shin Hye said with a deep sigh. Holding his gaze firmly, she looked at him worriedly. “But Si Wan oppa said you were very moody because of the China project. Are you sure… you are okay? Will it cause a big impact to your company if you lose this project?”Min Ho smiled slightly and looked into her eyes. “What will you do if I say yes? Blame yourself for causing all this to happen and then go to beg him to give the project back to me?” He pinched her nose softly. “Don’t be silly. All this has nothing to do with you. Our companies have been fighting with each other since my father’s time. Even without you, we will still fight for this project. It will not…”“But it will not be so extreme and he will not pay Go Ara to do something like this trying to hurt us.” Shin Hye cut him off. “He did all this because of me. He still couldn’t forgive what I did to him.” She paused and heaved another deep sigh. “After my brother’s incident, I thought he would stop.”Pulling her towards him, Min Ho kissed her temple and tightened his arm around her. “I won’t let anything happen to you or your family. I won’t let him do anything to hurt you again.” He promised.“I’m not worried about me. I’m worried about you.” She said.“I already promised you that I wouldn’t fight with him. Nothing will happen to me.” Min Ho assured her.Shin Hye pulled back slightly and turned her body to face him. “But he will not stop and it will keep repeating.”An exasperated sigh escaped his lips as he looked at her. “What do you want me to do then? You don’t want me to fight him but you are worried that he will hurt me.”
Shin Hye held his hand tightly. “Do you trust me?”

Min Ho looked into her eyes, holding her gaze for a long moment before he nodded his head. “Yes.”

She smiled. “Then let me stop all this for you… for all of us.”

-------------------------------------------------------------

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ห้องนอน ... หลังจากที่มินโฮมีงานเลี้ยงอาหารค่ำที่น่าอึดอัดใจมากที่สุดและเงียบสงบกับชินเฮและฮยอนมิถุนายนที่ร้านอาหารที่อยู่ใกล้สำนักงานของเขาที่พวกเขามาที่บ้านและฮยอนมิถุนายนเดินตรงไปที่ห้องของเขาโดยไม่มองไปที่พ่อของเขา เขายังคงโกรธกับเขาและถึงแม้ว่าชินเฮรู้ว่ามันไม่ได้เป็นที่เหมาะสมสำหรับเด็กที่จะโยนอารมณ์ของเขากับพ่อของเขาเช่นนี้ แต่เธอคิดว่ามินโฮสมควรไหล่เย็นและควรเรียนรู้บทเรียนของเขา ฮยอนมิถุนายนมีความสุขมากวางแผนที่จะทำให้เขาแปลกใจใหญ่ แต่จบลงด้วยความผิดหวังใหญ่ เธอได้อย่างชัดเจนสามารถรู้สึกความผิดหวังของเขาและต้องการที่จะช่วยให้เขาที่จะลงโทษมินโฮอีกหน่อย. มินโฮก้าวออกมาจากห้องน้ำเสร็จหลังจากอาบน้ำของเขาและมองไปรอบ ๆ ห้องอย่างระมัดระวัง เขาก็ไม่ได้แปลกใจที่จะเห็นไม่มีเทียนลาเวนเดอร์หรือชามะนาวหม่องรอให้เขาเหมือนปกติเพราะภรรยาของเขาก็ยังคงโกรธมากกับเขา เขาไม่กล้าที่จะพูดอะไรในระหว่างอาหารค่ำเพราะเขาไม่ต้องการที่จะยั่วยุให้เธอและอยากให้เธอสงบลงเป็นครั้งแรก แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถรอได้อีกต่อไป เขาไม่สามารถปล่อยให้มันลากไปในวันอื่นและต้องการที่จะอธิบายให้เธอก่อนที่สถานการณ์จะแย่ลง. ชินเฮกำลังยืนอยู่ในด้านหน้าของหน้าต่างดูขนาดใหญ่มองหาเหตุผลที่ท้องฟ้ามืดเมื่อเธอรู้สึกว่าคู่ของแขนห่อรอบตัวเธอ เอวจากด้านหลัง เธอไม่ได้ย้ายไม่ได้ผลักดันให้เขาออกไปหรือให้เขาตอบสนองใด ๆ เธอก็ยืนอยู่ unmoving มีรอให้เขาพูดเป็นครั้งแรก. พักผ่อนคางของเขาบนไหล่ของเธอเขากดตัวเองใกล้กับเธอ "ผมใช้จำนวนมากของแชมพูและล้างทำความสะอาดตัวเองเป็นพิเศษเพียงแค่ตอนนี้ ฉันไม่ได้กลิ่นเหมือนเธออีกต่อไป ... . "เขาหยุดและกัดริมฝีปากล่างของเขา "ได้โปรดอย่าโกรธฉัน." เมื่อตอนที่เขายังไม่ได้รับการตอบสนองจากเธอใด ๆ ที่เขาดึงกลับเล็กน้อยและหันไปรอบ ๆ เพื่อเผชิญหน้ากับเขา เขารู้สึกไม่สบายใจที่ไม่สามารถที่จะเห็นการแสดงออกทางสีหน้าของเธอ. "นี่ไม่ใช่สิ่งที่คุณคิดว่ามันเป็น คุณต้องเชื่อฉัน. "เขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่จริงใจมาก "ผมไม่ได้ทำอะไรกับเธอ." ชินเฮจัดขึ้นจ้องมองของเขาสำหรับช่วงเวลานานก่อนที่ในที่สุดเธอก็ทำลายความเงียบของเธอ "ฉันจะให้คุณหนึ่งนาที." "คืออะไร" มินโฮขมวดคิ้วของเขาไม่เข้าใจสิ่งที่เธอหมายถึง. "ผมไม่ต้องการที่จะได้ยินคำอธิบายใด ๆ ." เธอกล่าวด้วยน้ำเสียง บริษัท "ฉันก็แค่จะให้คุณหนึ่งนาทีที่จะโน้มน้าวให้ฉัน ... ทำไมฉันควรจะไว้วางใจคุณ." มินโฮกดริมฝีปากของเขาเข้าด้วยกันและสูดดมหายใจเข้าลึก ๆ การก้าวไปข้างหน้าเขาเบา ๆ ตรึงเธอกับหน้าต่างและมองลึกลงไปในดวงตาของเธอ หลังจากช่วงเวลาที่จ้องมองของเขาค่อย ๆ ลดลงไปที่ริมฝีปากของเธอในฐานะหัวหน้าของเขาเอนไปข้างหน้าอยากจะจูบเธอ. แต่ก่อนที่เขาจะทำเช่นนั้นชินเฮกดฝ่ามือของเธอกับหน้าอกของเขาผลักเขาเบา ๆ "อย่าคุณกล้าที่จะจูบฉันหลังจากที่คุณจูบผู้หญิงคนอื่น ๆ ." เธอกล่าวอย่างไม่พอใจจ้องมองมาที่เขา. "ผมไม่ได้จูบเธอ." เขากล่าวว่า defensively. "ฉันเห็นเธอนั่งอยู่บนตักของคุณและมีลิปสติก เครื่องหมายบนใบหน้าของคุณ. "ชินฮเย snapped โกรธ." เธอเป็นคนเดียวที่จูบฉัน แต่ ... มันเป็นเพียงแค่แก้มของฉัน ฉันได้ใช้แล้วสบู่ต้านเชื้อแบคทีเรียที่จะล้างใบหน้าของฉันเพียงแค่ตอนนี้. "เขาอธิบายอย่างใจจดใจจ่อ. ชินเฮกัดริมฝีปากของเธอพยายาม แต่ล้มเหลวในการปราบปรามการดึงรอยยิ้มที่มุมของริมฝีปากของเธอ เธอมองออกไปและล้างคอของเธอดิ้นรนเพื่อให้หน้าตรง "นาฬิกาจะฟ้อง คุณมีเพียงครึ่งซ้ายนาที. "มินโฮheaved ถอนหายใจลึก ๆ ก่อนที่จะย้ายมือของเขาขึ้นและป้องใบหน้าของเธอบังคับให้เธอมองเขาอีกครั้ง "ผมไม่ต้องการที่จะโน้มน้าวให้คุณ คุณจะรู้ว่าทำไมคุณควรจะเชื่อฉัน. "เขาโน้มตัวไปข้างหน้าจนจมูกของพวกเขาสัมผัส "เพราะผมรักคุณ." เขากระซิบเป็นตาของพวกเขาถูกขังอยู่ที่แต่ละอื่น ๆ . "ฉันมัน ... มันไม่ดีพอ." ชินเฮพูดติดอ่างประหม่า กับเขามองเธอเช่นนี้หัวใจของเธอปรับตัวลดลงทันทีและทุกความโกรธเอ้อระเหยภายในของเธอหายไปอย่างสมบูรณ์. มินโฮ smirked "สิ่งที่เกี่ยวกับ ... เพราะคุณรักฉันด้วยหรือไม่" ชินฮเย pouted ริมฝีปากของเธอและกดหน้าอกของเขาเบา ๆ "นี่คือความไม่ยุติธรรม ฉันไม่ได้ทำอะไรกับแทคยอนโอปป้าเมื่อคุณเห็นเราในห้องพักที่โรงแรม แต่ฉันถูกลงโทษจึงไม่ดีโดยคุณ และตอนนี้ ... ผมจับโกอารานั่งอยู่บนตักของคุณและจูบคุณ ฉันจะให้อภัยคุณได้อย่างง่ายดาย? ฉันไม่สนใจ ... ฉัน ... อืมม ... "ก่อนที่เธอจะจบประโยคของเธอคำที่เหลืออยู่ทั้งหมดกลืนกินเข้าไปในปากของมินโฮเมื่อเขาโน้มตัวไปข้างและถูกจับริมฝีปากของเธอ เธอถูกตรึงแน่นกับหน้าต่างในขณะที่มือของเขาถือของเธอมั่นในสถานที่ เธอไม่ต้องเสียเวลาพยายามที่จะต่อสู้หรือผลักดันให้เขาออกไปเพราะเธอรู้ว่ามันไม่มีประโยชน์ จูบของเขาจึงนุ่มและอ่อนโยนที่เธอจะไม่ได้พบความแข็งแรงของเธอที่จะสู้กับเขา เขาเป็นคนที่เหมาะสม เขาไม่จำเป็นต้องที่จะโน้มน้าวให้เธอเพราะเธอรักเขา ถึงแม้จะมีดวงตาของเธอเป็นพยานให้เขากับผู้หญิงอีกคนที่เธอจะยังคงเชื่อเขา. หลังจากสิ่งที่ดูเหมือนจะตลอดไปในที่สุดพวกเขายากจนจูบและวางหน้าผากของพวกเขากับแต่ละอื่น ๆ ทั้งสองของพวกเขาออกจากลมหายใจและหอบอย่างหนัก. "ได้โปรดยกโทษให้ฉันไม่สามารถที่จะเป็นธรรมกับคุณ." มินโฮกระซิบเป็นตาของเขาเปิดอย่างช้า ๆ และมองเข้าไปในดวงตา lidded หนักของเธอ "มีชิ้นส่วนของอดีตที่ผ่านมาของฉันที่ฉันไม่ได้เป็นความภาคภูมิใจของชิ้นส่วนที่มีความหมายเพียงธรรมดากับผม ผมยอมรับว่ามันเป็นความผิดของฉันที่มีจำนวนมากดังนั้น ... ความสัมพันธ์ในอดีตว่าฉันไม่ได้จริงจังกับคนใดคนหนึ่งของมัน และตอนนี้ทุกคนที่ผ่านมาผู้ที่ไม่มีความหมายอะไรให้ฉัน. "ชินฮเยสูดดมหายใจเข้าลึกๆ "วิธีการหลายหลาย?" มินโฮกัดลงบนริมฝีปากล่างของเขา "ฉัน ... ฉันอย่างจริงจังจำไม่ได้." "คุณเป็นที่น่ากลัว!" ชินฮเยตีหน้าอกของเขาอีกครั้ง. เขาคว้ามือของเธอและยิ้ม "ฉันรู้ว่าฉันเป็นคนที่น่ากลัว แต่ผมไม่ทราบว่าคุณจะปรากฏขึ้นในชีวิตของฉันในเวลานั้น ฉันขอโทษ. "ชินเฮยังคงจ้องมองที่เขาและหลังจากที่ในขณะที่เธอให้ออกถอนหายใจแพ้ "อะไรคือสิ่งที่เธอทำในสำนักงานของคุณ?" มินโฮ smirked และรัดกุมอ้อมแขนของเขาอยู่รอบตัวเธอ "ผมคิดว่าคุณไม่จำเป็นต้องอธิบาย." "คุณต้องการที่จะตาย, อีมินโฮ?" เธอยกเสียงของเธอ. "โอเคโอเค." เขาหัวเราะ "มันเป็นช่วงปลายเดือนนี้ ขอดำเนินการต่อไปนี้ในเตียง. "เขากล่าวว่าในขณะที่เขาค่อยๆดึงเธอที่มีต่อเตียงของพวกเขา." อยู่ที่ไหนชามะนาวบาล์มของฉัน "เขาถามเมื่อทั้งสองคนกำลังนั่งอยู่บนเตียงพิงหัวเตียง." ฉันจะพิจารณา ที่จะทำให้คุณบางส่วนหลังจากที่ผมได้ยินคำอธิบายของคุณ. "ชินเฮกล่าวด้วยริมฝีปากของเธอยังคง pouted. ปล่อยออกมาถอนหายใจลึกมินโฮห่อแขนของเขารอบไหล่ของเธอ, การวาดภาพของเธอกับเขา "เธอมา ... เพราะของโครงการจีน." ชินเฮดึงกลับและเงยหน้าขึ้นมองไปที่เขา "สิ่งที่เธอไม่ต้องทำอะไรกับโครงการจีน?" "คุณลืมเกี่ยวกับคืนการกุศลหรือไม่ เธอเป็นหุ้นส่วนนายจัน ฉันคิดว่าเธอมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดมากกับเขา. "มินโฮตอบ." เธอมาที่จะคุกคามคุณ? "เธอถามอีกครั้งกับดวงตาของเธอกว้างขึ้นเล็กน้อย." สิ่งที่ต้องการที่. "เขาพยักหน้า "แต่ฉันไม่คิดว่าเป็นเหตุผลหลักที่เธอมาหาฉัน." เขาหยุดและมองไปที่เธอ "ฉันคิดว่าเธอกำลังพยายามที่จะเกลี้ยกล่อมให้ผมทำให้มันดูเหมือนว่าฉันนอกใจคุณและสร้างความเข้าใจผิดอีกระหว่างเรา." ชินเฮถอนหายใจลึก "เธอรักคุณมากสำหรับการทำเช่นนั้น." "นิ ... " มินโฮส่ายหัว "สิ่งที่เธอรักคือเงิน." เขา smirked "แน่นอนเธอโกรธที่ฉันทิ้งเธอและต้องการที่จะแก้แค้นฉัน แต่เธอไม่กล้าที่จะทำมันเพื่อเปิดเผย คนที่จะจ่ายเงินให้เธอทำทั้งหมดนี้. "ชินเฮยกคิ้วของเธอและหลังจากที่ในขณะที่ดวงตาของเธอขยายตัวกว้างขึ้น "คุณหมายถึง ... แทคยอนพี่?" มินโฮให้ออกหัวเราะนุ่มก่อนที่เขาจะพยักหน้า "เขาเป็นเหมือนสุนัขบ้ากัดที่ช่วยให้กับฉัน เพื่อที่จะชนะโครงการที่เขาไม่สนใจที่จะสูญเสียเงินและทำสิ่งที่โง่อยู่ข้างหลังของฉัน. "" H-คุณจะรู้ว่าเขาจ่ายโกอาราที่จะทำทั้งหมดนี้หรือไม่? "เธอถามว่ากลัวเล็กน้อยข่าว . "คนของฉันเห็นพวกเขาร่วมกันสองวันที่ผ่านมา เมื่อฉันเผชิญหน้ากับเธอเพียงแค่ตอนนี้เธอก็ต้องตกใจมากและมันก็เห็นได้ชัดมาก. "เขากล่าวว่าในขณะที่เขาเอื้อมมือออกไปกอดรัดแก้มของเธอเมื่อเขาเห็นการแสดงออกกังวลบนใบหน้าของเธอ "ไม่ต้องกังวล ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่ต่อสู้กับเขา ฉันจะไม่ทำอะไร. "" เขาจะทำทั้งหมดนี้เพราะฉัน. "ชินเฮกล่าวพร้อมกับถอนหายใจลึก โฮลดิ้งจ้องมองเขาอย่างมั่นคงเธอมองไปที่เขากังวล "แต่พี่ศรีวรรณกล่าวว่าคุณเป็นอารมณ์มากเพราะของโครงการจีน คุณแน่ใจว่า ... คุณจะถูก? ก็จะทำให้เกิดผลกระทบอย่างมากกับ บริษัท ของคุณถ้าคุณสูญเสียโครงการนี้หรือไม่ "มินโฮยิ้มเล็กน้อยและมองเข้าไปในดวงตาของเธอ "คุณจะทำอะไรถ้าผมบอกว่าใช่? โทษตัวเองที่ทำให้ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้นแล้วไปขอเขาให้โครงการกลับมาให้ฉัน "เขาบีบจมูกของเธอเบา ๆ "อย่าโง่ ทั้งหมดนี้มีอะไรจะทำอย่างไรกับคุณ บริษัท ของเราได้รับการต่อสู้กับแต่ละอื่น ๆ ตั้งแต่เวลาพ่อของฉัน แม้จะไม่มีคุณเราจะยังคงต่อสู้สำหรับโครงการนี้ มันจะไม่ ... "" แต่มันจะไม่รุนแรงมากและเขาจะไม่จ่ายโกอาราที่จะทำบางสิ่งบางอย่างเช่นนี้พยายามที่จะทำร้ายเรา. "ชินฮเยตัดเขาออก "เขาทำทุกอย่างนี้เพราะฉัน เขาก็ยังคงไม่สามารถยกโทษให้สิ่งที่ผมทำกับเขา. "เธอหยุดและยกอีกถอนหายใจลึก "เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากที่พี่ชายของฉันฉันคิดว่าเขาจะหยุด." ดึงเธอที่มีต่อเขามินโฮจูบวัดและรัดกุมแขนของเขารอบของเธอ "ผมจะไม่ยอมให้สิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณหรือครอบครัวของคุณ ฉันจะไม่ปล่อยให้เขาทำอะไรที่จะทำร้ายคุณอีกครั้ง ". เขาสัญญาว่า." ฉันไม่ได้กังวลเกี่ยวกับฉัน ผมกังวลเกี่ยวกับคุณ. "เธอกล่าว." ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่ต่อสู้กับเขา ไม่มีอะไรที่จะเกิดขึ้นกับฉัน. "มินโฮมั่นใจของเธอ. ชินเฮดึงกลับเล็กน้อยและหันร่างกายของเธอที่จะเผชิญหน้ากับเขา "แต่เขาจะไม่หยุดและมันจะทำให้ซ้ำ." ถอนหายใจโกรธหนีริมฝีปากของเขาขณะที่เขามองมาที่เธอ "สิ่งที่คุณต้องการให้ผมทำแล้ว? คุณไม่ต้องการให้ฉันไปสู้กับเขา แต่คุณมีความกังวลใจว่าเขาจะทำร้ายฉัน. "ชินฮเยมือถือของเขาแน่น "คุณเชื่อฉัน?" มินโฮมองเข้าไปในดวงตาของเธอจ้องมองเธอถือสำหรับช่วงเวลานานก่อนที่เขาพยักหน้า "ใช่." เธอยิ้ม "จากนั้นให้ฉันหยุดทั้งหมดนี้สำหรับคุณ ... สำหรับเราทุกคน." ---------------------------------- ---------------------------

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ห้องนอน . . . . . . .

หลังจากมินโฮไว้ที่อึดอัดและเงียบเย็นกับชินเฮและฮยอนจุนที่ร้านอาหารใกล้ที่ทำงาน พวกเขามาที่บ้านและฮยอนจุนเดินตรงไปยังห้องของเขาโดยไม่มองไปที่พ่อของเขาเขายังคงโกรธเขาและถึงแม้ว่าชินเฮรู้ว่ามันไม่เหมาะกับเด็กที่จะโยนอารมณ์ของเขากับพ่อแบบนี้ แต่เธอก็คิดว่ามินโฮได้รับไหล่เย็นและควรเรียนรู้บทเรียนของเขา ฮยอนจุนมีความสุข วางแผนที่จะให้เขาตกใจใหญ่ แต่ก็ต้องเจอกับความผิดหวังครั้งใหญ่ เธอสามารถอย่างชัดเจน รู้สึกว่าเสียงของเขาและต้องการที่จะช่วยให้เขาลงโทษ มินโฮอีกหน่อย

มินโฮเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากอาบน้ำเสร็จ เขาและมองไปรอบ ๆห้องอย่างระมัดระวังด้วยนะ เขาไม่แปลกใจที่จะเห็นไม่มีเทียนลาเวนเดอร์หรือสะระแหน่ชารอเขาเหมือนอย่างเคย เพราะภรรยาของเขากำลังโกรธเขา เขาไม่กล้าที่จะพูดอะไรในช่วงเย็น เพราะเขาไม่อยากจะตอแยเธอ และอยากให้เธอใจเย็นลงก่อน แต่ตอนนี้เขาจะไม่รออีกต่อไป เขาไม่ปล่อยให้มันลากไปอีกวัน และต้องอธิบายให้เธอฟังก่อนที่สถานการณ์จะแย่ลง

ชินเฮยืนอยู่ในด้านหน้าของหน้าต่างขนาดใหญ่ดู ดูไม่มีเหตุผลที่ท้องฟ้ามืด เมื่อเธอรู้สึกว่าคู่ของแขนที่โอบรอบเอวเธอจากด้านหลัง เธอไม่ย้าย , ไม่ผลักไสเขา หรือให้เขามีการตอบสนอง เธอแค่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่ขยับ ,รอให้เขาพูดก่อน

พักคางของเขาบนไหล่ของเธอ เขาแนบตัวชิดกับเธอ " ฉันใช้มากของแชมพูและล้างตัวเองพิเศษ สะอาดแล้ว ผมไม่ได้กลิ่นอะไร . . . . . . . เธออีกแล้ว " เขาหยุดไปและกัดริมฝีปากล่างของเขา " ได้โปรดอย่าโกรธฉันเลย "

เมื่อเขายังไม่ได้รับการตอบสนองใด ๆจากเธอ เขาดึงกลับเล็กน้อยและทำให้เธอต้องเผชิญหน้ากับเขาเขารู้สึกไม่สบายใจไม่สามารถเห็นสีหน้าของเธอ

" นี่ไม่ใช่สิ่งที่คุณคิดว่ามันเป็น นายต้องไว้ใจฉัน . " เขากล่าวด้วยน้ำเสียงจริงใจมาก ๆ " ฉันไม่ได้ทำอะไรกับเธอ "

ชินเฮถือของเขาจ้องมองเป็นเวลานาน ก่อนที่เธอจนทำให้เธอเงียบ " ผมจะให้คุณ 1 นาที "

" อะไร ? " มินโฮคิ้วร่องเขา ไม่เข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร