Poverty was seen as the key social

Poverty was seen as the key social problem which affected all others. In 1946 the National Insurance Act was passed which extended the Liberal Act of 1911 to include all adults. This provided comprehensive insurance against most eventualities.


It provided sickness and unemployment benefit, retirement pension and widow and maternity benefit. It was said that social provision was made for citizens from the 'cradle to the grave', catering for their needs from their time of birth to their death. However, the scheme was criticised for the large number of officials needed to operate it and others argued that the Act did not go far enough as the benefit was restricted to those citizens who had made 156 weekly contributions.


In the same year the Industrial Injuries Act was passed. The act made insurance against industrial injury compulsory for all employees. Under the terms of the act, industrial injury benefits were to be paid at a higher rate than for ordinary sickness.


In 1948 the National Assistance Act was passed which provided benefits for those not covered by the National Insurance Act. National Assistance Boards were set up to help citizens whose resources were insufficient to meet their needs. However, benefits were set too low which resulted in many citizens remaining below the subsistence level.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความยากจนถูกมองว่าเป็นปัญหาสังคมสำคัญซึ่งผลกระทบอื่น ๆ ทั้งหมด ในปี 1946 บัญญัติประกันส่งผ่านซึ่งขยายการกระทำเสรีของ 1911 รวมผู้ใหญ่ทุกคน มี่ประกันครอบคลุมไว้สวัสดิการว่างงาน เกษียณบำนาญ และแม่ม่าย และสวัสดิการคลอดบุตรเจ็บป่วยไว้ ก็กล่าวว่า สังคมจัดทำเพื่อประชาชนจาก 'เปลจนตาย' อาหารสำหรับความต้องการของตนจากเวลาเกิดของคนตาย อย่างไรก็ตาม ถูกวิจารณ์แบบสำหรับจำนวนมากของเจ้าหน้าที่ที่จำเป็นในการทำงาน และผู้อื่นโต้เถียงว่า การกระทำไม่ได้ไปไกลพอเป็นประโยชน์จำกัดพลเมืองเหล่านั้นที่มีสมทบ 156 รายสัปดาห์ในปีเดียวกัน พระราชบัญญัติอุตสาหกรรมของการบาดเจ็บที่ถูกส่งผ่าน การกระทำที่ทำประกันการบาดเจ็บอุตสาหกรรมภาคบังคับสำหรับพนักงานทั้งหมด ภายใต้เงื่อนไขของพระราชบัญญัติ ประโยชน์ที่ได้รับบาดเจ็บอุตสาหกรรมถูกชำระในอัตราสูงกว่าการเจ็บป่วยธรรมดาในปี 1948 การกระทำช่วยเหลือแห่งชาติถูกส่งผ่านซึ่งมีประโยชน์สำหรับผู้ที่ไม่ครอบคลุม โดยพระราชบัญญัติประกันสังคม บอร์ดช่วยเหลือแห่งชาติถูกตั้งค่าเพื่อช่วยให้มีทรัพยากรเพียงพอเพื่อตอบสนองความต้องการของประชาชน อย่างไรก็ตาม ประโยชน์ตั้งไว้ต่ำเกินไปซึ่งส่งผลให้ประชาชนจำนวนมากที่เหลือด้านล่างระดับการดำรงชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความยากจนถูกมองว่าเป็นปัญหาสังคมที่สำคัญซึ่งส่งผลกระทบต่อคนอื่น ๆ ทั้งหมด ในปี 1946 พระราชบัญญัติประกันภัยแห่งชาติที่ถูกส่งผ่านที่ยื่นออกพระราชบัญญัติเสรีนิยม 1911 รวมถึงผู้ใหญ่ทุกคน ที่ให้การประกันที่ครอบคลุมมากที่สุดกับ eventualities.


มันให้เจ็บป่วยและได้รับประโยชน์การว่างงานเงินบำนาญเกษียณอายุและหญิงม่ายและได้รับประโยชน์การคลอดบุตร มันก็บอกว่าบทบัญญัติทางสังคมที่ถูกสร้างขึ้นสำหรับประชาชนจาก 'อู่ที่หลุมฝังศพ' ที่จัดไว้สำหรับความต้องการของพวกเขาจากเวลาเกิดของพวกเขาไปสู่ความตายของพวกเขา อย่างไรก็ตามโครงการที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าเป็นจำนวนมากของเจ้าหน้าที่จำเป็นในการทำงานมันและอื่น ๆ ที่ถกเถียงกันอยู่ว่าพระราชบัญญัติไม่ได้ไปไกลพอเป็นประโยชน์ถูก จำกัด ให้ประชาชนผู้ที่ได้ทำ 156 ผลงานรายสัปดาห์.


ในปีเดียวกันได้รับบาดเจ็บอุตสาหกรรมพระราชบัญญัติ ก็ผ่านไปได้. การกระทำที่ทำประกันภาคบังคับได้รับบาดเจ็บอุตสาหกรรมสำหรับพนักงานทุกคน ภายใต้เงื่อนไขของการกระทำผลประโยชน์ได้รับบาดเจ็บเป็นอุตสาหกรรมที่จะต้องจ่ายในอัตราที่สูงกว่าการเจ็บป่วยธรรมดา.


ในปี 1948 ให้ความช่วยเหลือแห่งชาติก็ผ่านไปได้ซึ่งให้สิทธิประโยชน์สำหรับผู้ที่ไม่ได้รับการคุ้มครองโดยพระราชบัญญัติประกันวินาศภัยแห่งชาติ บอร์ดให้ความช่วยเหลือแห่งชาติได้รับการจัดตั้งขึ้นเพื่อช่วยให้ประชาชนที่มีทรัพยากรเพียงพอที่จะตอบสนองความต้องการของพวกเขา แต่ประโยชน์ที่ตั้งอยู่ต่ำเกินไปซึ่งส่งผลให้ประชาชนจำนวนมากที่ยังเหลืออยู่ต่ำกว่าระดับยังชีพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความยากจน ถูกมองว่าเป็นปัญหาสังคมที่ได้รับผลกระทบหลักๆทั้งหมด ใน พ.ศ. 2489 ( ค.ศ. 1946 ) ประกัน พ.ร.บ. ที่ผ่านซึ่งขยายพระราชบัญญัติเสรีนิยมของ 1911 รวมผู้ใหญ่ทั้งหมด นี้ประกันกับ eventualities ให้ครอบคลุมมากที่สุดมันให้เจ็บ และการว่างงานประโยชน์เกษียณอายุบำเหน็จบำนาญและแม่ม่ายและคลอดบุตรได้รับประโยชน์ ได้กล่าวว่า การให้สังคมทำเพื่อประชาชนจากเปลถึงหลุมฝังศพ " " ที่รองรับความต้องการของพวกเขาจากเวลาของการเกิดของพวกเขาไปสู่ความตาย อย่างไรก็ตาม โครงการถูกวิพากษ์วิจารณ์สำหรับจำนวนมากของเจ้าหน้าที่ที่ต้องทำงานและคนอื่นแย้งว่ากฎหมายไม่ได้ไปไกลพอเป็นประโยชน์เฉพาะประชาชนที่ 156 รายสัปดาห์ได้เขียนในปีเดียวกันบาดเจ็บอุตสาหกรรมกฎหมายก็ผ่านไปได้ การกระทำประกันภัยกับการบาดเจ็บอุตสาหกรรมบังคับสำหรับพนักงานทุกคน ภายใต้เงื่อนไขของกฎหมาย ประโยชน์ บาดเจ็บ โรงงานอุตสาหกรรมที่ต้องจ่ายในอัตราที่สูงกว่าสำหรับการเจ็บป่วยธรรมดาในปี 1948 ให้ความช่วยเหลือแห่งชาติผ่านซึ่งให้สิทธิประโยชน์สำหรับผู้ที่ไม่ครอบคลุมโดยประกันแห่งชาติตามพระราชบัญญัติ บอร์ดช่วยเหลือชาติตั้งเพื่อช่วยเหลือประชาชนที่มีทรัพยากรไม่เพียงพอที่จะตอบสนองความต้องการของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ประโยชน์ที่ถูกตั้งค่าต่ำเกินไป จึงทำให้หลายประชาชนที่เหลืออยู่ด้านล่างระดับยังชีพ