Only, she still didn’t understand w

Only, she still didn’t understand what exactly had happened amongst them.

When the entire Blue Wind was passing around and discussing Yun Che’s name, Xiao Lingxi and Xiao Lie who were imprisoned in the rear mountain was ignorant of everything… And it was impossible for them to know anything. Her image of Yun Che, still rested on that weak youth with crippled profound veins that needed her protection and worry, yet could also resolutely stand in front and fend for her when facing against Xiao Sect’s oppression.

“I… I don’t understand what you are saying.” Xiao Lingxi had passed every single second here under panic and fear. Xiao Juecheng’s gaze made her even more afraid. She shook her head and said: “What about my father? Where is my father? Did you do anything to him? What exactly are you guys going to do!”

“What are we going to do? Heheh, you don’t need to know that.” Fen Juecheng raised his left hand which was bound by bandages, and leisurely exercised his shoulders a little: “But you are about to know what I am about to do next… Hahahaha, I am suddenly a little grateful to Yun Che now, to actually let me find such a fine thing in the world. Before he comes, let me first collect some good interest on your body!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เท่านั้น เธอยังคงไม่เข้าใจว่าอะไรได้เกิดขึ้นในหมู่พวกเขาเมื่อผ่านรอบ และคุยชื่อ Yun Che ลมสีฟ้าทั้งหมด เซียว Lingxi และโกหกเสี่ยวที่ได้ถูกจำคุกในภูเขาด้านหลังก็ไม่รู้ทุกอย่าง... และก็เป็นไปไม่ได้ต้องรู้อะไร Yun Che ยังคง ขึ้นเยาวชนที่อ่อนแอกับหลอดเลือดดำลึกซึ้งพิการที่จำเป็นต้องกังวล และการป้องกันของเธอภาพเธอยังสามารถยังสะท้อนเด่นด้านหน้า และปัดเป่าสำหรับเธอเมื่อเผชิญกับเซียวนิกายกดขี่"ฉัน... ฉันไม่เข้าใจสิ่งที่คุณพูด" Lingxi เสี่ยวได้ผ่านทุกวินาทีที่นี่ตกใจและความกลัว เสี่ยว Juecheng สายตาทำให้เธอกลัวมากยิ่งขึ้น เธอส่ายหัวของเธอ และกล่าวว่า: "ล่ะพ่อ พ่อของฉันอยู่ที่ไหน คุณทำอะไรกับเขา อะไรว่าพวกคุณจะทำ""สิ่งเราจะทำอย่างไร Heheh คุณไม่ต้องการรู้ว่า" Juecheng วเฟิ่นยกมือซ้ายของเขาซึ่งถูกผูกพัน โดยใช้ผ้าพันแผล และสบายใช้ไหล่ของเขาเล็กน้อย: "แต่คุณจะรู้ว่าสิ่งที่ผมจะทำต่อไป... ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าพเจ้าก็น้อยขอบคุณ Che ยุตอนนี้ จริง ให้ผมค้นหาดังกล่าวเป็นสิ่งที่ดีในโลก ก่อนที่เขามา ให้ฉันก่อน รวบรวมดอกเบี้ยบางดีบนร่างกายของคุณ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพียง แต่เธอก็ยังไม่เข้าใจว่าสิ่งที่เคยเกิดขึ้นในหมู่พวกเขา.

เมื่อทั้งสีฟ้าลมผ่านรอบและพูดคุยชื่อ Yun เจ๊เสี่ยว Lingxi และเสี่ยวโกหกที่ถูกขังอยู่ในภูเขาด้านหลังก็ไม่รู้ทุกอย่าง ... และมันก็เป็นไปไม่ได้ สำหรับพวกเขาจะรู้อะไร ภาพของเธอของหยุนเจ๊ยังคงวางอยู่บนที่เยาวชนที่อ่อนแอมีเส้นเลือดลึกซึ้งพิการที่จำเป็นในการป้องกันของเธอและกังวล แต่ยังสามารถเฉียบขาดยืนอยู่ด้านหน้าและปัดเป่าสำหรับเธอเมื่อหันหน้าไปต่อต้านการกดขี่เสี่ยวนิกาย.

"ฉัน ... ฉันไม่เข้าใจในสิ่งที่ ที่คุณพูด. "เสี่ยว Lingxi ได้ผ่านทุกวินาทีเดียวที่นี่ภายใต้ความหวาดกลัวและความหวาดกลัว จ้องมองเสี่ยว Juecheng ทำให้เธอแม้จะตกใจกลัวมากขึ้น เธอส่ายหัวและกล่าวว่า "สิ่งที่เกี่ยวกับพ่อของฉันได้อย่างไร พ่อของฉันอยู่ไหน? คุณไม่ได้ทำอะไรเพื่อเขา? ว่ามีอะไรที่พวกคุณจะทำ! "

" เรากำลังจะทำอะไร? . Heheh คุณไม่จำเป็นต้องรู้ว่า "บึง Juecheng ยกมือซ้ายของเขาซึ่งถูกพันธนาการด้วยผ้าพันแผลและสบายใช้สิทธิไหล่ของเขาเล็ก ๆ น้อย ๆ " แต่คุณกำลังจะรู้ว่าสิ่งที่ฉันจะทำอย่างไรต่อไป ... ฮ่า ๆ ๆ ๆ ผม am จู่ ๆ ก็เล็ก ๆ น้อย ๆ ขอบคุณที่หยุนเจ๊ตอนนี้จริงขอให้ข้าพเจ้าได้นั้นเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในโลก ก่อนที่เขาจะมาให้ฉันก่อนรวบรวมความสนใจที่ดีในร่างกายของคุณ! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เท่านั้น เธอยังคงไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นในหมู่พวกเขาเมื่อลมฟ้าทั้งหมดได้ผ่านรอบและพูดถึงชื่อยุนเช เสี่ยว lingxi และเสี่ยวโกหกที่ถูกคุมขังในภูเขาหลังถูกเพิกเฉยทุกอย่าง . . . . . . . มันเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะรู้ว่าอะไร ภาพลักษณ์ของยุนเช ยังวางอยู่ในที่เยาวชนพิการอ่อนแอกับลึกซึ้งเส้นเลือดที่ต้องการ การคุ้มครอง และเป็นกังวล แต่ก็เด็ดเดี่ยวยืนอยู่ในด้านหน้าและปัดเป่าแทนเธอ เมื่อเผชิญกับเสี่ยวนิกายของการกดขี่" ฉัน . . . ฉันไม่เข้าใจสิ่งที่คุณพูด " เสี่ยว lingxi ผ่านไปทุกวินาทีที่นี่ภายใต้ความหวาดกลัวและความกลัว เสี่ยว juecheng จ้องมองทำให้เธอกลัวมากกว่า เธอส่ายหัวของเธอและกล่าวว่า " สิ่งที่เกี่ยวกับพ่อของฉัน ? พ่ออยู่ที่ไหนคะ คุณทำอะไรเขา ? สิ่งที่พวกนายต้องทำ "" แล้วเราจะทำยังไง ? heheh คุณไม่จำเป็นต้องรู้ " เฟิน juecheng เลี้ยงมือซ้ายที่ถูกผูกไว้ด้วยผ้าพันแผล และสบายใช้บ่าเล็กน้อย : " แต่คุณจะรู้ว่าผมกำลังจะทำอะไรต่อไป . . . . . . . ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ผมก็เล็ก ๆน้อย ๆขอบคุณยุนเช ตอนนี้จะให้ฉันค้นหาเช่นสิ่งที่ดีในโลก ก่อนที่เขาจะมา บอกฉันก่อนรวบรวมความสนใจบางอย่างที่ดีในร่างกายของคุณ "