Landis's experiment presented a stu

Landis's experiment presented a stunning display of the willingness of people to obey the demands of experimenters, no matter how bizarre those demands might be. It anticipated the results of Milgram's obedience experiment by almost forty years. However, Landis never realized that the compliance of his subjects was far more interesting than their facial expressions. Landis remained single-mindedly focused on his initial research topic, even though he never was able to match up emotions and expressions. It turns out that people use a wide variety of expressions to convey the same emotion — even an emotion such as disgust at having to decapitate a rat.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การทดลองของแลนดิสนำเสนอการแสดงที่สวยงามของความตั้งใจของคนฟังความต้องการของ experimenters ไม่แปลกประหลาดอย่างไรความต้องการเหล่านั้นอาจ จึงคาดว่าผลการทดลองของมิลแกรมเป็นเชื่อฟังโดยเกือบสี่สิบปี อย่างไรก็ตาม แลนดิสไม่เคยตระหนักว่า ตามเรื่องของเขาที่น่าสนใจมากขึ้นกว่าการนิพจน์หน้า แลนดิสยังคง single-mindedly เน้นหัวข้อวิจัยครั้งแรกของเขา แม้ว่าเขาไม่ได้ตรงกับอารมณ์และนิพจน์ มันเปิดออกให้คนใช้นิพจน์ที่หลากหลายเพื่อถ่ายทอดอารมณ์เดียวกัน — แม้อารมณ์เช่นความขยะแขยงที่ต้องประหารชีวิตหนู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แลนดิสของการทดลองที่นำเสนอการแสดงผลที่สวยงามของความตั้งใจของคนที่จะทำตามความต้องการของขัดเคืองไม่ว่าวิธีการที่แปลกประหลาดความต้องการเหล่านั้นอาจจะมี มันคาดว่าผลของการทดลองการเชื่อฟังคำสั่ง Milgram โดยเกือบสี่สิบปี อย่างไรก็ตามแลนดิสไม่เคยตระหนักว่าการปฏิบัติของอาสาสมัครก็ยังห่างไกลมากขึ้นที่น่าสนใจกว่าการแสดงออกทางสีหน้าของพวกเขา แลนดิสยังคงเลื่อนลอยเดียวที่มุ่งเน้นไปที่หัวข้องานวิจัยแรกของเขาแม้ว่าเขาจะไม่สามารถที่จะตรงกับอารมณ์และการแสดงออก แต่กลับกลายเป็นว่าคนใช้ความหลากหลายของการแสดงออกในการถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกเดียวกัน - แม้อารมณ์เช่นความรังเกียจที่มีการประหารชีวิตหนู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทดลองของแลนดิสเสนอแสดงที่สวยงามของความตั้งใจของประชาชนที่จะทำตามความต้องการของผู้ทดลอง ไม่ว่าอย่างไรแปลกประหลาดความต้องการเหล่านั้นอาจเป็น มันคาดการณ์ผลลัพธ์ของการทดลองของมิลแกรมเชื่อฟังโดยเกือบสี่สิบปี อย่างไรก็ตาม แลนดิส ไม่เคยรับรู้ว่า ความร่วมมือของประชาชนของเขาน่าสนใจมากกว่าการแสดงออกทางสีหน้าของพวกเขา .แลนดิส เป็นโสด mindedly เน้นการวิจัยของเขาเริ่มต้นหัวข้อ ทั้งๆ ที่เขาไม่เคยได้ตรงกับอารมณ์และการแสดงออก แต่กลับกลายเป็นว่าผู้คนใช้ความหลากหลายของการแสดงออกที่จะถ่ายทอดอารมณ์เดียวกัน - แม้อารมณ์เช่นความขยะแขยงที่ต้องถึงหนู