Their statistical findings seem to b

Their statistical findings seem to be fairly similar across the 2 years of 1967 and 1988. Comparing purely domestic with internationally active franchisors, scale seems a predominant differentiator, with the internationally active franchisors much larger in terms of the number of units. This effect might reflect economies of scale but is also consistent with the common notion that international markets are an obvious and often necessary means of growth of franchising systems, especially more mature ones. Time in operation is another critical differentiator, with more experienced operators more likely to expand internationally. In contrast, market factors made little difference in distinguishing domestic from international operators. Equity capital and culturally based product categories were not statistically significant. Thus, Huszaghandcolleagues(1992)emphasizeinternalfactors rather than external factors as critical determinants of the decision to take a franchise international. Eroglu (1992) presents his work in the same issue of the International Marketing Review. His conceptual model is more elaborate, akin to marketing models in other knowledge domains. However, the paper is entirely conceptual, without any attempt or need to add an empirical component. The model, purported to be the first in international franchising, seeks to describe the underlying determinants and processes of the internationalization of (United States) franchise systems. His model explains the intention to internationalize as a balance between perceived benefits and perceived risk. Organizational factors, such as firm size, experience, and top management’s perception of the firm’s competitive advantage, influence both perceived benefits and risks. Similarly, environmental (external) factors, such as domestic competitive pressures and perceived favorability of the external environment, mainly influence just perceived benefits.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

findings สถิติของพวกเขาดูเหมือนจะค่อนข้างคล้ายกันข้าม 2 ปี 1967 และ 1988 เปรียบเทียบภายในประเทศเพียงอย่างเดียวกับ franchisors ใช้งานอยู่ในระดับสากล สเกลเหมือน differentiator ที่กัน กับ franchisors ใช้งานอยู่ในระดับนานาชาติขนาดใหญ่ในแง่ของจำนวนของหน่วย ผลนี้อาจ reflect เศรษฐกิจของขนาด แต่ก็สอดคล้องกับแนวคิดทั่วไปที่ตลาดต่างประเทศมีความชัดเจน และมักจะจำวิธีการเจริญเติบโตของแฟรนไชส์ ระบบเพิ่มมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ใหญ่คน เวลาในการดำเนินการอื่น differentiator สำคัญ กับผู้ประกอบการที่มีประสบการณ์มากกว่ามีแนวโน้มที่จะขยายในระดับสากลได้ ในทางตรงกันข้าม ตลาดปัจจัยได้ความแตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการแยกความแตกต่างในประเทศจากผู้ประกอบการต่างประเทศ ประเภทหุ้นทุน และวัฒนธรรมผลิตภัณฑ์ทางสถิติไม่ใช่ significant ดังนั้น emphasizeinternalfactors Huszaghandcolleagues (1992) มากกว่าปัจจัยภายนอกเป็นดีเทอร์มิแนนต์ที่สำคัญของการตัดสินใจที่จะเป็นแฟรนไชส์นานาชาติ Eroglu (1992) นำเสนองานของเขาในเรื่องทบทวนการตลาดนานาชาติเดียวกัน แบบจำลองความคิดของเขามีความละเอียดยิ่งขึ้น เหมือนกับการตลาดแบบจำลองในโดเมนอื่นรู้ อย่างไรก็ตาม กระดาษเป็นทั้งแนวคิด ไม่ มีความพยายามใด ๆ หรือต้องการเพิ่มคอมโพเนนต์ที่ประจักษ์ รูปแบบ purported จะ first ที่ในแฟรนไชส์ต่างประเทศ พยายามอธิบายดีเทอร์มิแนนต์พื้นฐานและกระบวนการสนับสนุนของระบบแฟรนไชส์ (สหรัฐอเมริกา) แบบจำลองของเขาอธิบายการ internationalize เป็นสมดุลระหว่าง benefits รับรู้และรับรู้ความเสี่ยง ปัจจัย เช่นขนาด firm ประสบการณ์ และมองเห็นการรับรู้ของผู้บริหารระดับสูงของเปรียบของ firm, influence ทั้ง benefits และความเสี่ยง ในทำนองเดียวกัน ปัจจัยแวดล้อม (ภายนอก) ความดันการแข่งขันภายในประเทศและ favorability รับรู้สภาพแวดล้อมภายนอก influence ส่วนใหญ่แค่มองเห็น benefits

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ndings สายของพวกเขาทางสถิติที่ดูเหมือนจะค่อนข้างคล้ายกันใน 2 ปีของปี 1967 และปี 1988 เมื่อเปรียบเทียบกับประเทศอย่างหมดจดแฟรนไชส์​​ต่างประเทศที่ใช้งานขนาดดูเหมือนว่าความแตกต่างที่โดดเด่นด้วยการแฟรนไชส์​​ต่างประเทศที่ใช้งานที่มีขนาดใหญ่ในแง่ของจำนวนหน่วย ผลกระทบนี้อาจเศรษฐกิจ ect ใหม่ชั้นของขนาด แต่ยังสอดคล้องกับความคิดร่วมกันที่ตลาดต่างประเทศเป็นวิธีการที่ชัดเจนและจำเป็นมักจะเจริญเติบโตของระบบแฟรนไชส์​​โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น เวลาในการดำเนินงานเป็นอีกหนึ่งความแตกต่างที่สำคัญกับผู้ประกอบการที่มีประสบการณ์มากขึ้นมีแนวโน้มที่จะขยายตัวได้ในระดับสากล ในทางตรงกันข้ามการตลาดที่สร้างความแตกต่างเพียงเล็กน้อยในการแยกความแตกต่างจากผู้ประกอบการในประเทศต่างประเทศ ทุนทางวัฒนธรรมและตามหมวดหมู่สินค้าที่ไม่ได้มีนัยสำคัญทางสถิติลาดเท ดังนั้น Huszaghandcolleagues (1992) emphasizeinternalfactors มากกว่าปัจจัยภายนอกเป็นปัจจัยที่สำคัญของการตัดสินใจที่จะใช้แฟรนไชส์​​ต่างประเทศ Eroglu (1992) นำเสนอผลงานของเขาในปัญหาเดียวกันของทบทวนการตลาดระหว่างประเทศ รูปแบบความคิดของเขาคือซับซ้อนมากขึ้นคล้ายกับรูปแบบการตลาดในโดเมนความรู้อื่น ๆ แต่กระดาษเป็นแนวความคิดทั้งหมดโดยไม่มีความพยายามใด ๆ หรือความต้องการที่จะเพิ่มองค์ประกอบเชิงประจักษ์ รูปแบบที่อ้างว่าจะเป็นสายแรกในแฟรนไชส์​​ต่างประเทศพยายามที่จะอธิบายถึงปัจจัยเสี่ยงและกระบวนการของสากลของ (สหรัฐอเมริกา) ระบบแฟรนไชส์ รูปแบบของเขาอธิบายถึงความตั้งใจที่จะเป็นสากลเป็นความสมดุลระหว่างทีเอสสายการรับรู้ประโยชน์และความเสี่ยงที่รับรู้ ปัจจัยองค์กรเช่นไฟขนาด RM, ประสบการณ์และการรับรู้ของผู้บริหารระดับสูงของสายเปรียบในการแข่งขัน RM ของอิทธิพลทั้งสองสายที่รับรู้ประโยชน์และความเสี่ยงทีเอส ในทำนองเดียวกันสิ่งแวดล้อม (ภายนอก) ปัจจัยเช่นแรงก​​ดดันการแข่งขันในประเทศและการรับรู้ของ favorability สภาพแวดล้อมภายนอกส่วนใหญ่ใน uence ชั้นเพียงแค่การรับรู้ประโยชน์ทีเอสสาย