The boiling point of a pure compoun

The boiling point of a pure compound at a given pressure
is the temperature at which vapor and liquid exist together
at equilibrium. If the pressure is 1 atm, the boiling point is
called the normal boiling point. However, usually the term
boiling point, Tb, is used instead of normal boiling point and
for other pressures the term saturation temperature is used.
In some cases, especially for heavy hydrocarbons in which
thermal cracking may occur at high temperatures, boiling
points at pressures other than atmospheric is specified. Boiling
points of heavy hydrocarbons are usually measured at 1,
10, or 50 mm Hg. The conversion of boiling point from low
pressure to normal boiling point requires a vapor pressure relation
and methods for its calculation for petroleum fractions
are discussed in Chapter 3. The boiling point, when available,
is one of the most important characterization parameters for
hydrocarbons and is frequently used in property estimation
methods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดเดือดของสารประกอบบริสุทธิ์ที่ความดันที่กำหนดคืออุณหภูมิที่ไอและของเหลวที่มีอยู่ด้วยกันที่สมดุล ถ้าความดัน 1 atm มีจุดเดือดเรียกว่าจุดเดือดปกติ อย่างไรก็ตาม โดยปกติแล้วคำว่าจุดเดือด Tb ใช้แทนจุดเดือดปกติ และสำหรับแรงกดดันอื่นๆ อุณหภูมิอิ่มตัวระยะการใช้ในบางกรณี โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับไฮโดรคาร์บอนหนักที่ถอดความร้อนอาจเกิดขึ้นที่อุณหภูมิสูง เดือดจุดที่ความดันอื่นต่างจากบรรยากาศที่ระบุ เดือดของไฮโดรคาร์บอนหนักมักจะวัดที่ 110 หรือ 50 mm Hg การเปลี่ยนแปลงของจุดเดือดจากต่ำความดันที่จุดเดือดปกติต้องใช้ความสัมพันธ์ของความดันไอและวิธีการสำหรับการคำนวณสำหรับเศษส่วนปิโตรเลียมมีการกล่าวถึงในบทที่ 3 จุดเดือด เมื่อมีเป็นพารามิเตอร์จำแนกลักษณะสำคัญที่สุดสำหรับการอย่างใดอย่างหนึ่งไฮโดรคาร์บอน และมักใช้ในการประเมินทรัพย์สินวิธีการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดเดือดของสารบริสุทธิ์ที่ความดันที่กำหนด
คืออุณหภูมิที่ไอและของเหลวอยู่ด้วยกัน
ที่สมดุล หากความดัน 1 บรรยากาศจุดเดือดจะ
เรียกว่าจุดเดือดปกติ แต่มักจะเป็นระยะ
จุดเดือดวัณโรคใช้แทนจุดเดือดปกติและ
สำหรับแรงกดดันอื่น ๆ อุณหภูมิระยะอิ่มตัวที่มีการใช้.
ในบางกรณีโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับไฮโดรคาร์บอนหนักที่
แตกความร้อนอาจเกิดขึ้นที่อุณหภูมิสูงเดือด
จุดที่ความดัน อื่น ๆ นอกเหนือจากที่ระบุไว้ในชั้นบรรยากาศ จุดเดือด
จุดของไฮโดรคาร์บอนหนักมักจะวัดที่ 1,
10 หรือ 50 มิลลิเมตรปรอท การเปลี่ยนแปลงของจุดเดือดต่ำจาก
ความกดดันที่จะจุดเดือดปกติต้องมีความสัมพันธ์กับความดันไอ
และวิธีการสำหรับการคำนวณสำหรับเศษส่วนปิโตรเลียม
จะกล่าวถึงในบทที่ 3 จุดเดือดเมื่อพร้อมใช้งาน
เป็นหนึ่งในพารามิเตอร์ตัวละครที่สำคัญที่สุดสำหรับ
ไฮโดรคาร์บอนและเป็น ที่ใช้บ่อยในการประมาณค่าคุณสมบัติ
วิธีการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดเดือดของสารประกอบบริสุทธิ์ที่ให้ความดันคืออุณหภูมิที่ไอน้ำและของเหลวที่อยู่ด้วยกันที่สมดุล ถ้าความดัน 1 atm จุดเดือดคือเรียกว่าจุดเดือดปกติ อย่างไรก็ตาม โดยปกติระยะจุดเดือด , วัณโรค , ใช้แทนปกติจุดเดือด และสำหรับแรงกดดันในระยะอุณหภูมิอิ่มตัวที่ใช้คือในบางกรณีโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับไฮโดรคาร์บอนหนักที่การแตกตัวด้วยความร้อนอาจจะเกิดขึ้นที่อุณหภูมิสูง , ต้มจุดที่ความดันบรรยากาศ คือนอกจากที่ระบุ เดือดจุดของไฮโดรคาร์บอนหนักมักจะวัดที่ 110 หรือ 50 มม. ปรอท . การแปลงของจุดเดือดจากต่ำความดันปกติต้องมีความดันไอกับจุดเดือดและวิธีการคำนวณสำหรับเศษส่วนของปิโตรเลียมจะกล่าวถึงในบทที่ 3 จุดเดือดเมื่อพร้อมใช้งานเป็นหนึ่งในคุณสมบัติที่สำคัญที่สุดสำหรับพารามิเตอร์ไฮโดรคาร์บอน และมักถูกใช้ในการประมาณค่าคุณสมบัติวิธีการ