Chapter 459: Eccentric BloodfaceAll

Chapter 459: Eccentric Bloodface


All of these figures were somewhat blurry, nor did they seem to have Cultivation bases. There were old people and young people, men and women. All of them seemed frustrated as they hauled along the chunks of Immortality Bridgestones. They trudged through the mist like specters.

As Meng Hao watched the spectacle, a sense of intense danger rose up within him. It made him feel as if he had encountered a dangerous predator. He had the feeling that if these bizarre figures ran into him, he would be dead for sure!

“What are they…?” he thought as he looked at the ghostly figures. There were more than a hundred of them walking through the mists. As they neared and then passed Meng Hao, he felt an intense coldness, similar to what he had felt out in the void.

Next, Meng Hao saw one of the strange figures within the group pass through the giant rock that was floating there in mid-air. When it came out the other side, it was carrying an illusory rock on its shoulders that was completely identical to the gigantic rock.

It was as if it were carrying the soul of that rock as it made its way off into the distance.

Although the one thousand meter wide Immortality Bridgestone still hung there in the air, Meng Hao could sense that it was somehow dead, as if it had lost its power to travel through the void.

As the figures moved off into the distance, their voices continued to echo out.

“When will the Bridge of Immortality reappear like new…? Sir, on what day will we again lay eyes on you…?”

The voices gradually faded away. The churning mist suddenly transformed into storm winds. The storm caused the gray cracks in the sky to begin to spin together, sucking in Yi Chenzi, Meng Hao and even the one thousand meter Immortality Bridgestone.

In fact, many of the ruins and objects within the area were also swept up into the tempest.

There was no resisting it; everything was sucked up. Then, the storm suddenly collapsed, sending everything inside shooting out in all directions.

Meng Hao got the same sensation he had all those years ago when he had been swept up by the wings of the roc. Wind tore at his body, threatening to rip it to pieces as the storm sent him shooting off into the distance.

Were he an ordinary Core Formation Cultivator, he would have been killed beyond the shadow of a doubt. However, Meng Hao had three totems of the five elements, which pushed him across the gap that existed between Core Formation and Nascent Soul. He gritted his teeth and rotated his Cultivation base to dispel the effects of the wild wind.

After about two hours passed, Meng Hao was able to suppress the force of the wind. He performed a minor teleportation to escape from within its devastating power.

When he finally removed himself from the region affected by the wind, blood sprayed from his mouth and his face turned ashen. He had teleported into a mountain range, where he quickly excavated an Immortal’s Cave and sat down cross-legged to meditate.

A few days later, the wind gradually died down. Meng Hao left the Immortal’s Cave and flew up into the air. He floated there, looking at the chaotic scene left behind by the wind. The wind had swept across the entire land, causing even many mountaintops to crumble.

“Just what exactly are those specters…?” Meng Hao frowned. He had a strange feeling about this mysterious Realm of the Bridge Ruins.

He could find no traces of Yi Chenzi. Considering the level of the man’s Cultivation base, he was likely capable of escaping from the wild wind. Furthermore, since he was so fearful of Meng Hao, it was highly likely that he had left this land mass as quickly as possible.

Muttering to himself, Meng Hao looked off into the distance. He was suddenly shocked to find that not too far off, a glowing mass could be seen. Within the glow were some granules of dirt. It was Celestial soil!

His body flickered as he shot toward it. He quickly collected it up, his heart beating wildly. Next, he sent Spiritual Sense out in all directions. Shockingly, he found three more locations in which Celestial soil was floating in mid-air.

Although they were only granules, they were still Celestial soil nonetheless.

“Now I get it,” he thought. “That wind kicked up the Celestial soil that was concealed in the area…. In that case, there must be quite a bit of Celestial soil in the air right now!” His eyes gleamed with joy. Without hesitation he teleported away. It didn’t take long for him to collect the three pieces of Celestial soil, after which he shot off into the distance.

After some time, Meng Hao began to breathe heavily. It had only taken a short while for him to collect together enough Celestial soil to form a clump the size of a fist.

During this time, he saw other Cultivators who were also madly rushing around looking for Celestial soil kicked up by the wind. Some of them were even fighting, although it was never more than a blo

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 459: ประหลาด Bloodfaceทั้งหมดของตัวเลขเหล่านี้ได้ค่อนข้างเบลอ หรือไม่พวกเขาดูเหมือนจะมีเพาะปลูกฐาน มีคนเก่า และคนหนุ่มสาว ชาย และหญิง พวกเขาทั้งหมดดูเหมือนผิดหวังเป็นพวกเขาลากไปตามส่วนของความเป็นอมตะ Bridgestones พวกเขา trudged ผ่านหมอก spectersเป็นเมงเฮาดูปรากฏการณ์ ความรุนแรงอันตรายเพิ่มขึ้นภายในตัวเขา มันทำให้เขารู้สึกว่าเขาได้พบนักล่าอันตราย เขามีความรู้สึกว่า ถ้าตัวเลขที่แปลกประหลาดเหล่านี้วิ่งเข้าไปในเขา เขาจะตายแน่"คืออะไร..." เขาคิดเป็นเขาดูที่ตัวเลขที่น่ากลัว มีมากกว่าร้อยของพวกเขาเดินผ่านให้ละอองน้ำมัน Neared แล้ว ส่งเมงเฮา เขารู้สึกผิดรุนแรงความหนาวเย็น คล้ายกับสิ่งที่เขาได้รู้สึกออกในเป็นโมฆะถัดไป เมงเฮาเห็นตัวเลขแปลก ๆ ภายในหินขนาดยักษ์ที่ลอยมีในกลางอากาศผ่านกลุ่มอย่างใดอย่างหนึ่ง เมื่อมาด้านอื่น ๆ มันเป็นแบกหินบนไหล่ของตัวจริงที่สมบูรณ์เหมือนกับหินขนาดใหญ่ว่า มันพกพาวิญญาณของหินที่เป็นทำทางออกเป็นระยะทางได้แม้ว่ากว้างหนึ่งพันเมตร Bridgestone ความเป็นอมตะยังคงแขวนมีในอากาศ เมงเฮาอาจรู้สึกว่า มันเป็นอย่างใดตาย ว่ามันได้สูญเสียอำนาจในการเดินทางผ่านเป็นโมฆะเป็นตัวเลขถูกย้ายออกเป็นระยะทาง เสียงของพวกเขายังคงสะท้อนออก"เมื่อจะสะพานความเป็นอมตะปรากฏเหมือนใหม่... รัก บนจะวันอะไรเราอีกยลคุณ...? "เสียงค่อย ๆ จางหายไปจาก หมอก churning ที่จู่ ๆ กลายเป็นลมพายุ พายุเกิดจากรอยแตกสีเทาในท้องฟ้าเพื่อเริ่มปั่นกัน ดูดยี่ Chenzi เมงเฮา และแม้แต่หนึ่ง พันเมตร Bridgestone ความเป็นอมตะในความเป็นจริง ซากปรักหักพังและวัตถุภายในพื้นที่ยังถูกกวาดขึ้นเข้ามั่งก็ไม่ต่อต้านมัน ทุกอย่างถูกดูดขึ้น แล้ว พายุก็ยุบ ส่งภายถ่ายในทุกทิศทางทุกอย่างเมงเฮามีความรู้สึกเดียวที่เขามีทุกปีแล้วเมื่อเขาได้ถูกกลืน โดยปีกของ roc ลมฉีกที่ร่างกายของเขา ข่มขู่ว่า จะฉีกเป็นชิ้น ๆ เป็นพายุที่ส่งเขาถ่ายภาพออกเป็นระยะทางได้เขาเป็นเกษตรกรก่อหลักสามัญ เขาจะถูกฆ่าไปกว่าเงาของสงสัย อย่างไรก็ตาม เมงเฮามีโทเท็มที่สามของห้าองค์ประกอบ ซึ่งผลักดันเขาในช่องว่างที่อยู่ระหว่างก่อตัวหลักและจิตวิญญาณก่อ เขา gritted ฟันของเขา และหมุนฐานการเพาะปลูกของเขาที่จะปัดผลกระทบของลมป่าหลังจากผ่านไปประมาณสองชั่วโมง เมงเฮาสามารถยับยั้งความแรงของลมได้ เขาทำการ teleportation รองหนีจากภายในอำนาจทำลายล้างเมื่อเขาก็เอาตัวเองจากผลกระทบจากลม เลือดที่พ่นจากปากของเขาและใบหน้าของเขาเปิดมณโฑหน้าขาว เขาวาร์ปเข้าสู่เทือกเขา ที่เขาขุดอมตะมีถ้ำ และนั่งไขว่ห้างภาวนากี่วันต่อมา ลมค่อย ๆ ตายลง เฮา เมงซ้ายถ้ำของอมตะ และบินขึ้นไปในอากาศ เขาลอย กำลังดูฉากวุ่นวายทิ้ง โดยลม ลมมีกวาดทั่วแผ่นดินทั้งหมด ยอดภูแม้จะสลายก่อให้เกิด"อะไรว่าเป็นเหล่า specters..." เมงเฮา frowned เขามีความรู้สึกที่แปลกเกี่ยวกับดินแดนลึกลับนี้ของสะพานซากเขาสามารถหาร่องรอยของยี่ Chenzi ไม่ พิจารณาระดับของการเพาะปลูกของมนุษย์พื้นฐาน เขาก็มีแนวโน้มสามารถหนีออกจากป่าลม นอกจากนี้ ตั้งแต่เขากลัวของเฮาเมง ก็มีแนวโน้มสูงที่มาแผ่นดินนี้มวลอย่างรวดเร็วที่สุดMuttering กับตัวเอง เมงเฮามองออกเป็นระยะทาง เขาตกใจก็จะหาว่า ไม่เกินไปหน่อย มวลเรืองแสงสามารถเห็นได้ ภายในแสงถูกบางเม็ดของสิ่งสกปรก มันเป็นดินศักดิ์สิทธิ์ร่างกายของเขา flickered ขณะที่เขายิงต่อมัน เขาได้อย่างรวดเร็วรวบรวมมันขึ้น หัวใจของเขาเต้นอย่างดุเดือดนั้น ถัดไป เขาส่งความรู้สึกจิตวิญญาณออกในทุกทิศทาง เสียงกระหึ่ม เขาพบสามทางลอยฟ้าดินซึ่งในกลางอากาศแม้ว่าพวกเขาเป็นเพียงเม็ด พวกเขาถูกดินฟ้ายังคงกระนั้นเขาคิดว่า "ตอนนี้ฉันได้รับมัน "ลมที่เตะขึ้นฟ้าดินที่ถูกปกปิดในพื้นที่... ในกรณีที่ ต้องมีของดินฟ้าอากาศอยู่" ตาของเขา gleamed ด้วยความสุข โดยไม่ลังเลเขาวาร์ปไป มันใช้เวลาไม่นานสำหรับเขาที่จะรวบรวมสามชิ้นของฟ้าดิน หลังจากที่เขายิงออกเป็นระยะทางบางเวลา เมงเฮาเริ่มหายใจหนัก มันได้เพียงนำสั้น ๆ ในขณะที่สำหรับเขาเก็บกันพอดินฟ้าแบบกอขนาดของกำปั้นในช่วงเวลานี้ เขาเห็นคราดอื่น ๆ ที่ถูกยังนักวิ่งรอบ ๆ เพื่อฟ้าดินเตะขึ้นตามลมหา บางส่วนของพวกเขาได้แม้กระทั่งต่อสู้ แม้ว่าจะไม่เคยมากกว่าบล็อก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 459 : bloodface นอกรีตทั้งหมดของตัวเลขเหล่านี้ค่อนข้างพร่ามัว หรือพวกเขาดูเหมือนจะมีการฐาน มีคนแก่และคนหนุ่มสาว ชายและหญิง ทั้งหมดของพวกเขาดูเหมือนจะผิดหวังที่พวกเขาลากไปตามท่อนของอมตะ bridgestones . พวกเขา trudged ผ่านหมอกเหมือนผี .อย่างเมิงเฮาดูปรากฏการณ์ , ความรู้สึกรุนแรงอันตรายขึ้นภายในเขา . มันทำให้เขารู้สึกว่าเขาได้พบนักล่าที่อันตราย เขารู้สึกว่าถ้าตัวเลขประหลาดเหล่านี้ก็เจอเขา เขาจะต้องตาย" มีอะไรเหรอ . . . . . . " เขาคิดว่าเขาดูที่ตัวเลขที่น่ากลัว . มีมากกว่าร้อยของพวกเขาเดินเข้าไปในหมอก . ขณะที่พวกเขา neared แล้วส่งให้เมิงเฮา เขารู้สึกหนาวที่รุนแรง คล้ายกับว่าเขารู้สึกไปในความว่างเปล่าต่อไปเมิงเฮา เห็นหนึ่งในตัวเลขแปลกที่ภายในกลุ่มผ่านหินยักษ์ที่ลอยอยู่กลางอากาศ เมื่อมันออกมาอีกด้าน มันแบกหินลวงตาบนไหล่ของมันที่สมบูรณ์เหมือนหินยักษ์มันเป็นถ้ามันถือของวิญญาณที่หินมันไกลออกไปแม้ว่าหนึ่งพันเมตร อมตะ Bridgestone ยังคงแขวนอยู่ในอากาศ เมิ่งฮ่าวก็รู้สึกได้ว่ามันต้องตาย ถ้ามันได้สูญเสียพลังที่จะเดินทางผ่านโมฆะขณะที่ตัวเลขย้ายไปไกล เสียงของพวกเขาอย่างต่อเนื่องเพื่อสะท้อนออกมา" เมื่อสะพานอมตะอีกครั้ง เหมือนใหม่ . . . . . . . ? ท่านครับ ในวันนี่เราจะมองเห็นเธออีกครั้ง . . . . . . . "เสียงค่อยๆ จางลงไป การปั่นหมอกก็กลายเป็นพายุลม พายุเกิดรอยแตกสีเทาฟ้า เริ่มปั่นกันดูดในอี chenzi เม็ง Hao และแม้แต่หนึ่งพันเมตรอมตะบริดสโตนในความเป็นจริงมากของซากปรักหักพังและวัตถุภายในพื้นที่ถูกกวาดขึ้นในพายุไม่ขัดขืนมัน ทุกอย่างถูกดูด แล้วพายุก็ล้มลง ส่งภายในทุกอย่างยิงออกได้ทุกเส้นทางเมิ่งฮ่าวก็ความรู้สึกเดียวกันเขาเมื่อหลายปีก่อนตอนที่เขาถูกกวาดขึ้นโดยปีกของ Roc . ลมฉีกร่างเขาขู่ว่าจะฉีกมันเป็นชิ้นเป็นพายุที่ส่งเขายิงออกไปเขามีหลักการธรรมดาๆ เขาจะถูกฆ่าไม่ต้องสงสัย . อย่างไรก็ตาม เมิ่งฮ่าวสาม totems ของธาตุทั้งห้า ซึ่งผลักดันให้เขาข้ามช่องว่างที่มีอยู่ระหว่างการพัฒนาหลักและวิญญาณตั้งไข่ . เขา gritted ฟันของเขาและหมุนฐานการเพาะปลูกของเขาเพื่อขจัดผลของลมป่าหลังจากสองชั่วโมงผ่านไป เมิ่งฮ่าวสามารถหยุดยั้งพลังของลม เขาได้แสดงการเล็กน้อยที่จะหลบหนีจากภายในมีพลังทำลายล้างเมื่อในที่สุดเขาก็ย้ายตัวเองจากพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากลม เลือดฉีดพ่นจากปากและใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นซีดเผือดของเขา เขาหายตัวเข้าไปในเทือกเขา ซึ่งเขารีบขุดถ้ำที่เป็นอมตะ และนั่งไขว้ขา ทำสมาธิไม่กี่วันต่อมา ลมค่อยๆตายลง เมิ่งเฮ่าออกจากถ้ำของอมตะและบินไปในอากาศ เขาลอยที่นั่น มองเหตุการณ์วุ่นวายที่ถูกทิ้งไว้โดยลม ลมได้พัดข้ามแผ่นดินทั้งหมด ทำให้แม้แต่หลาย mountaintops ล่มสลาย" อะไรที่เป็นผี . . . . . . . ? " เมิ่งเฮ่าขมวดคิ้ว . เขามีความรู้สึกที่แปลกเกี่ยวกับอาณาจักรลึกลับของสะพานเก่าเขาไม่พบร่องรอยของอี chenzi . พิจารณาระดับของฐานการเพาะปลูกของมนุษย์ เขาก็จะสามารถหนีจากลมป่า นอกจากนี้ ก็กลัวเมิงเฮา มันมีแนวโน้มสูงว่าเขาได้ทิ้งมวลแผ่นดินนี้ให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้พึมพำกับตัวเอง เมิ่งฮ่าวมองไปไกล เขาก็ตกใจที่พบว่าไม่ไกลจากมวลที่เรืองแสงสามารถมองเห็นได้ ภายในเรืองแสงมีเม็ดดิน มันเป็นดิน สวรรค์ !ร่างกายของเขาริบหรี่ลงเมื่อเขายิงเข้าใส่ เขารีบเก็บมันขึ้นมา หัวใจของเขาเต้นอย่างบ้าคลั่ง ต่อมาก็ส่งอารมณ์ความรู้สึกออกไปในทุกทิศทาง น่างงงวย , เขาพบสามสถานที่มากขึ้นที่ดินสวรรค์ลอยอยู่ในกลางอากาศแต่พวกเม็ดเท่านั้น พวกเขายังฟ้าดินกระนั้น" ตอนนี้เข้าใจแล้ว " เขาคิด " สายลมเตะขึ้นฟ้าดินที่ถูกซ่อนในพื้นที่ . . . . . . . ในกรณีที่ต้องมีค่อนข้างบิตของฟ้าดินในอากาศตอนนี้ " ชอบดวงตากับจอย โดยไม่ลังเล เขาหายตัวไป มันไม่ได้ใช้เวลานานสำหรับเขาที่จะเก็บรวบรวมชิ้นของดินฟ้า ทั้งสามคน หลังจากนั้นเขาก็ถูกยิงออกไปหลังจากเวลาผ่านไป เมิ่งฮ่าวเริ่มหายใจหนัก มันเพิ่งถ่ายไม่นานเขาจะเก็บกัน พอฟ้าดินในรูปแบบผงขนาดของหมัดในช่วงเวลานี้ เขาเห็นอื่น ๆเกษตรกรที่ยังบ้าคลั่งวิ่งรอบมองหาดินฟ้าเตะขึ้นโดยลม บางส่วนของพวกเขาต่อสู้ด้วยซ้ำ แต่มันก็ไม่เกินกำลัง