Hajime’s words were full of ridicul

Hajime’s words were full of ridicule, but Aiko was still the same. Her expression was not the worried expression from just a minute ago, it was a resolute and “teacher”-like expression. There were priests from the church who listened to Hajime and Aiko’s conversation nearby. They frowned and watched him with narrowed eyes because Hajime’s words were full of disdain towards the church. That’s why Aiko didn’t move from her spot as she straightened her gaze and posture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำของ Hajime เต็มไปด้วยกัน แต่ Aiko ก็ยังคงเหมือนกัน นิพจน์ของเธอไม่กังวลนิพจน์จากแป๊บเดียวผ่านมา มันเป็นเด็ด และ "ครู" -เช่นนิพจน์ มีพระสงฆ์จากคริสตจักรที่ฟังสนทนา Hajime และของ Aiko ใกล้เคียง พวกเขา frowned และเห็นเขา มีตาที่จำกัดเนื่องจากคำของ Hajime เต็มไปด้วยความ disdain ต่อคริสตจักร ที่ว่าทำไม Aiko ไม่ย้ายจากจุดที่เธอเป็นเธอ straightened สายตาและท่าทางของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำพูดของฮาจิเมะได้เต็มรูปแบบของการเยาะเย้ย แต่ไอโกะก็ยังคงเหมือนเดิม การแสดงออกของเธอก็ไม่ได้แสดงออกกังวลจากนาทีที่ผ่านมามันเป็นความเด็ดเดี่ยวและ "ครู" เหมือนการแสดงออก มีพระสงฆ์จากคริสตจักรที่ได้ฟังการสนทนาฮาจิเมะและ Aiko อยู่บริเวณใกล้เคียงได้ พวกเขาขมวดคิ้วและดูเขาด้วยสายตาแคบเพราะคำพูดของฮาจิเมะของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจต่อคริสตจักร นั่นเป็นเหตุผลที่ไอโกะไม่ได้ย้ายจากจุดเธอขณะที่เธอจ้องมองตรงและท่าทางของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" . . . . . . . อะไรดี ความจำนั่นคือเหตุผลที่ไอโกะไม่ได้ขยับจากจุดที่เธอตรงสายตาของเธอและท่าทาง