The traditional view is that Americ

The traditional view is that American parties are too fragmented, dispersed, and undisciplined to have much influence over policy determination. This view argues that if one wants to explain the basis for the legislative decisions of members of Congress, United States senators, state legislators, or local policy makers one cannot explain them primarily on the basis of party influence. Even when strong mayors, governors, or presidents dominate the policy process, it is not their party roles so much as their personal appeals, personal bases of electoral support, and personal attractiveness and expertise which is important in explaining their success in getting new laws adopted. In this traditional view parties are not considered as policy leadership structures which can mobilize support to determine or significantly influence, legislative, executive, judicial, and bureaucratic decisions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มุมมองแบบดั้งเดิมคือการที่ฝ่ายอเมริกันเกินไปกระจัดกระจายแยกย้ายกันไปและไม่มีวินัยจะมีอิทธิพลมากขึ้นกว่าการตัดสินใจกำหนดนโยบาย มุมมองนี้ระบุว่าหากต้องการที่จะอธิบายพื้นฐานสำหรับการตัดสินใจของสภานิติบัญญัติของสมาชิกสภาคองเกรสสหรัฐวุฒิสมาชิกรัฐสภานิติบัญญัติแห่งชาติหรือผู้กำหนดนโยบายในประเทศหนึ่งไม่สามารถอธิบายได้ว่าพวกเขาเป็นหลักบนพื้นฐานของบุคคลที่มีอิทธิพลต่อแม้ในขณะที่นายกเทศมนตรีแข็งแรงผู้ว่าการรัฐหรือประธานาธิบดีครองกระบวนการนโยบายมันไม่ใช่บทบาทของพรรคให้มากที่สุดเท่าที่ดึงดูดความสนใจส่วนตัวของพวกเขาฐานส่วนบุคคลของผู้สนับสนุนการเลือกตั้งและความน่าดึงดูดใจส่วนบุคคลและความเชี่ยวชาญที่มีความสำคัญในการอธิบายความสำเร็จของพวกเขาในการรับกฎหมายใหม่ที่ถือปฏิบัติ .ในงานปาร์ตี้นี้มุมมองแบบดั้งเดิมจะไม่ได้รับการพิจารณาว่าเป็นโครงสร้างที่เป็นผู้นำนโยบายซึ่งสามารถระดมการสนับสนุนในการกำหนดหรือมีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญทางกฎหมายในการตัดสินใจของผู้บริหารตุลาการและข้าราชการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดูแบบได้อเมริกันฝ่ายเกินไปมีการกระจายตัว กระจัดกระจาย และไม่มีวินัยให้มากมีอิทธิพลเหนือการกำหนดนโยบาย มุมมองนี้จนว่า ถ้าใครอยากอธิบายพื้นฐานสำหรับการตัดสินใจที่สภาของสมาชิกสภาคองเกรส สหรัฐอเมริกา senators กรอบนโยบายของรัฐ หรือผู้กำหนดนโยบายภายในเครื่องหนึ่งไม่สามารถอธิบายได้เป็นหลักบนพื้นฐานของบุคคลมีอิทธิพล แม้เมื่อน่าเมเยอร์สแข็งแกร่ง ผู้ว่าราชการ หรือประธานาธิบดีครองกระบวนนโยบาย ไม่บทบาทของพรรคเท่านั้นที่เป็นของส่วนบุคคลอุทธรณ์ ส่วนบุคคลฐาน สนับสนุนเลือกตั้ง และศิลปะส่วนบุคคล และความเชี่ยวชาญซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในการประสบความสำเร็จในการรับกฎหมายใหม่ที่นำมาใช้อธิบาย ในมุมมองแบบนี้ ฝ่ายไม่ถือเป็นโครงสร้างความเป็นผู้นำนโยบายซึ่งสามารถระดมการสนับสนุนกำหนด หรือมีอิทธิพลอย่างมาก ต่อ สภา บริหาร ยุติธรรม และการตัดสินใจที่ราชการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มุมมองแบบดั้งเดิมที่เป็นบุคคลที่ชาวอเมริกันมีมากเกินไปและไม่มีวินัยต้องแยกย่อยกระจายไปสู่การมีอิทธิพลมากมากกว่าการกำหนดนโยบาย มุมมองนี้ให้เหตุผลว่าหากคนหนึ่งต้องการที่จะอธิบายพื้นฐานสำหรับการตัดสินใจของสมาชิก สภานิติบัญญัติ แห่งชาติที่ สภา คองเกรสของสหรัฐอเมริกาสมาชิก วุฒิสภา ต่อสมาชิก สภานิติบัญญัติ ของรัฐหรือหนึ่งเครื่องชงนโยบายท้องถิ่นไม่สามารถอธิบายให้เขาเป็นหลักอยู่บนพื้นฐานของอิทธิพลของบริษัทอื่นแม้เมื่อประธานาธิบดีหรือผู้ว่าราชการจังหวัดนายกเทศมนตรี Strong ครอบงำกระบวนการนโยบายที่ไม่ใช่บทบาทของพรรคการเมืองของพวกเขาได้มากเท่ากับข้อร้องเรียนส่วนตัวของตนส่วนตัวฐานของการสนับสนุนการเลือกตั้งและความเชี่ยวชาญและความน่าสนใจส่วนตัวซึ่งมีความสำคัญในความสำเร็จของพวกเขาอธิบายถึงกฎหมายใหม่ในการนำมาใช้ในมุมมองแบบดั้งเดิมแห่งนี้คู่กรณีไม่ได้รับการพิจารณาให้เป็นโครงสร้างความเป็นผู้นำด้านนโยบายที่สามารถสร้างความคล่องตัวในการกำหนดหรือการสนับสนุนอย่างมีนัยสำคัญมีอิทธิพลต่อ สภานิติบัญญัติ แห่งชาติผู้บริหารกระบวนการยุติธรรมและการตัดสินใจของหน่วยงาน ภาค รัฐ