If organizational structure shapes

If organizational structure shapes the behavior of particular institutions and the individuals within them, this has broad implications for those seeking to explain the policymaking role of bureaucracy. If bureaucrats make decisions that authoritatively allocate values, and organizational environment helps determine how those decisions are made, then organizational theory holds the potential to explain a good deal of how and why bureaucracy fulfills its political role. One of the key contributions of organizational behavior scholarship to bureaucratic politics theory is James Q. Wilson’s classic, Bureaucracy: What Government
Agencies Do and Why They Do It (1989). Wilson posed a similar question to Allison, though it was more focused toward administrative matters. Instead of asking why governments do what they do, Wilson asked why bureaucracies do what they do. Wilson argued that bureaucrats have discretion in their decision making, and that a complex set of factors determine how that discretion is exercised: “When bureaucrats are free to choose a course of action their choices will reflect the full array of incentives operating on them: some will reflect the need to manage a workload; others will reflect the expectations of workplace peers and professional colleagues elsewhere; still others may reflect their own convictions. And some will reflect the needs of clients” (1989, 88). Before Wilson’s contribution, numerous scholars had argued that discretion in decision making, in effect, made bureaucrats into policymakers, and bureaucracies into political actors. Wilson’s work provided a richly detailed study of how and why this discretion was exercised to produce government action.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าโครงสร้างองค์กรรูปร่างลักษณะเฉพาะสถาบันและบุคคลภายในพวกเขา นี้มีนัยกว้างสำหรับผู้ที่ต้องอธิบายบทบาทของระบบราชการ policymaking ถ้า bureaucrats ทำการตัดสินใจที่ปันส่วนค่า authoritatively และสภาพแวดล้อมขององค์กรช่วยกำหนดวิธีตัดสินใจที่จะทำ แล้วองค์กร ทฤษฎีมีศักยภาพในการอธิบายข้อเสนอดีของวิธีการ และเหตุผลระบบราชการตอบสนองบทบาททางการเมืองของ การจัดสรรหลักการศึกษาพฤติกรรมองค์กรการเมืองราชการทฤษฎีคือ James ถาม Wilson คลาสสิก ระบบราชการ: ที่รัฐบาลหน่วยงานที่ทำ และทำไมพวกเขาทำ (1989) Wilson เกิดคำถามคล้ายกับแอลลิสัน แม้ถูกมากเน้นไปทางดูแลเรื่อง แทนที่จะถามว่า ทำไมรัฐบาลไม่ทำอะไร Wilson ขอ bureaucracies ทำไมทำอะไร Wilson โต้เถียงว่า bureaucrats มีดุลพินิจในการตัดสินใจ และให้ ชุดที่ซับซ้อนของปัจจัยกำหนดวิธีใช้ดุลพินิจว่า: "เมื่อ bureaucrats มีอิสระในการเลือกหลักสูตรการดำเนินการตัวเลือกของพวกเขาจะแสดงเป็นแถวเต็มรูปแบบแรงจูงใจในการปฏิบัติงานนั้น: บางส่วนจะสะท้อนต้องจัดการงาน ผู้อื่นจะสะท้อนถึงความคาดหวังของเพื่อนที่ทำงานและเพื่อนร่วมอาชีพอื่น ๆ ยัง ผู้อื่นอาจสะท้อนตนเองเรียน และบางส่วนจะสะท้อนความต้องการของลูกค้า" (1989, 88) ก่อนที่จะมีส่วนของ Wilson นักวิชาการจำนวนมากได้โต้เถียงดุลพินิจในการตัดสินใจทำ ผล ทำ bureaucrats เป็นผู้กำหนดนโยบาย และ bureaucracies เป็นนักแสดงทางการเมืองที่ ของ Wilson ทำให้การศึกษาการออกวิธีการ และเหตุผลพิจารณานี้ถูกใช้ในการผลิตการดำเนินการของรัฐบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หากโครงสร้างองค์กรรูปร่างพฤติกรรมของสถาบันโดยเฉพาะอย่างยิ่งและบุคคลที่อยู่ภายในพวกเขานี้มีผลกระทบในวงกว้างสำหรับผู้ที่ต้องการที่จะอธิบายถึงบทบาทของนโยบายของราชการ หากข้าราชการตัดสินใจที่ authoritatively จัดสรรค่านิยมและสภาพแวดล้อมขององค์กรจะช่วยให้กำหนดวิธีการตัดสินใจที่จะทำแล้วทฤษฎีขององค์กรถือที่มีศักยภาพที่จะอธิบายที่ดีของวิธีการและเหตุผลราชการตอบสนองบทบาททางการเมืองของตน หนึ่งในผลงานที่สำคัญของทุนการศึกษาพฤติกรรมองค์กรกับทฤษฎีการเมืองข้าราชการเจมส์ Q. วิลสันคลาสสิกราชการ: สิ่งที่รัฐบาล
หน่วยงานที่ต้องทำและทำไมพวกเขาทำมัน (1989) วิลสันถูกวางเป็นคำถามที่คล้ายกับแอลลิสันแม้ว่ามันจะเน้นไปที่เรื่องการบริหาร แทนที่จะถามว่าทำไมรัฐบาลทำในสิ่งที่พวกเขาทำวิลสันถามว่าทำไมยาธิปไตทำในสิ่งที่พวกเขาทำ วิลสันเป็นที่ถกเถียงกันว่าข้าราชการมีการพิจารณาในการตัดสินใจของพวกเขาและว่าชุดที่ซับซ้อนของปัจจัยที่กำหนดวิธีการพิจารณาที่มีการใช้สิทธิ: "เมื่อข้าราชการมีอิสระในการเลือกที่แน่นอนของการดำเนินการทางเลือกที่จะสะท้อนให้เห็นถึงอาร์เรย์เต็มรูปแบบของการดำเนินงานที่พวกเขามีแรงจูงใจบาง จะสะท้อนให้เห็นถึงความจำเป็นในการจัดการภาระงาน; คนอื่นจะสะท้อนให้เห็นถึงความคาดหวังของเพื่อนร่วมงานที่ทำงานและเพื่อนร่วมงานที่เป็นมืออาชีพอื่น ๆ ; ยังคงที่คนอื่นอาจสะท้อนให้เห็นถึงความเชื่อมั่นของพวกเขาเอง และบางส่วนจะสะท้อนให้เห็นถึงความต้องการของลูกค้า "(1989, 88) ก่อนที่จะมีส่วนร่วมของวิลสันนักวิชาการจำนวนมากได้แย้งว่าการพิจารณาในการตัดสินใจในผลทำให้ข้าราชการเป็นผู้กำหนดนโยบายและธิปไตยเป็นนักแสดงทางการเมือง การทำงานของวิลสันให้การศึกษารายละเอียดมั่งคั่งของวิธีการและเหตุผลการตัดสินใจนี้ถูกใช้ในการผลิตการกระทำของรัฐบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าโครงสร้างรูปร่างพฤติกรรมของสถาบันโดยเฉพาะ และบุคคลภายในพวกเขา นี้มีผลกระทบในวงกว้างสำหรับผู้ที่ต้องการที่จะอธิบายนโยบายบทบาทของระบบราชการ ถ้าข้าราชการตัดสินใจว่า authoritatively จัดสรรค่านิยมและสภาพแวดล้อมในองค์กร ช่วยตรวจสอบว่า การตัดสินใจเหล่านี้จะทำแล้วทฤษฎีขององค์การมีศักยภาพที่จะอธิบายการจัดการที่ดีของวิธีการและทำไมระบบราชการเติมเต็มบทบาททางการเมืองของ หนึ่งในผลงานที่สำคัญของการศึกษาพฤติกรรมองค์การเพื่อการเมือง ระบบราชการ เจมส์ วิลสันคลาสสิกทฤษฎีคิว ระบบราชการ : สิ่งที่หน่วยงานราชการ
ทำและทำไมพวกเขาทำ ( 1989 ) วิลสันถูกวางคำถามที่คล้ายคลึงกับอัลลิสันแม้ว่าจะถูกเน้นมากขึ้นต่อเรื่องการบริหาร แทนที่จะถามว่าทำไมรัฐบาลทำในสิ่งที่พวกเขาทำ วิลสัน ถามว่าทำไมการปกครองทำในสิ่งที่พวกเขาทำ วิลสันแย้งว่าข้าราชการมีดุลพินิจในการตัดสินใจ และชุดที่ซับซ้อนของปัจจัยที่กำหนดว่าใช้ดุลพินิจเป็น :" เมื่อข้าราชการมีอิสระในการเลือกหลักสูตรของการกระทำตัวเลือกของพวกเขาจะสะท้อนให้เห็นถึงอาร์เรย์เต็มรูปแบบของสิ่งจูงใจผ่าตัดพวกเขาบางส่วนจะสะท้อนต้องจัดการภาระงานอื่นจะสะท้อนถึงความคาดหวังของเพื่อนที่ทำงานและเพื่อนร่วมงานอื่น ๆมืออาชีพ ; ยัง ผู้อื่นอาจสะท้อนให้เห็นถึงความเชื่อมั่นของตนเอง และบางส่วนจะสะท้อนให้เห็นถึงความต้องการของลูกค้า " ( 1989 , 88 )ก่อนบริจาค วิลสัน นักวิชาการจำนวนมากได้โต้เถียงดุลพินิจในการตัดสินใจ ผล ทำให้ข้าราชการในนโยบาย และการปกครองเป็นสัญลักษณ์ทางการเมือง การทำงานของวิลสันให้ศึกษารายละเอียดมั่งคั่งของวิธีการและเหตุผลนี้ใช้ดุลพินิจเพื่อผลิต
รัฐบาลกระทำ