Ninety-five percent of the particip

Ninety-five percent of the participants had been diagnosed with ADHD prior to entering ACCESS; of these, only 53% had been formally diagnosed during childhood or
adolescence. ADHD status was further assessed to ensure that all participants met full DSM-IV criteria for ADHD as determined either by a recently completed psychological evaluation or by a screening completed by the ACCESS team. Multiple methods and multiple informants were used to make this diagnostic determination, consistent with best-practice recommendations for diagnosing ADHD in adults (Barkley et al., 2008). This included self-report and other report versions of the ADHD Rating Scale (ADHD RS; DuPaul, Power, Anastopoulos, & Reid, 1998), modified to address both childhood and current symptoms. Students also completed the Conners Adult ADHD Rating Scale, Self-Report, Long Version (CAARS-S:L; Conners, Erhardt, & Sparrow, 2006), from which the CAARS-S:L DSM-IV Inattention and Hyperactivity–Impulsivity scores were used to address the developmental deviance of ADHD symptoms. Together with these rating scales, a semistructured, clinician- administered interview was conducted to confirm ADHD status.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

90 5 เปอร์เซ็นต์ของผู้เข้าร่วมได้รับการวินิจฉัยกับภาระผูกพันก่อนที่จะป้อนเข้า เหล่านี้ เพียง 53% ได้รับอย่างเป็นกิจจะลักษณะวินิจฉัยในช่วงวัยเด็ก หรือวัยรุ่น สถานะภาระผูกพันมีประเมินเพิ่มเติมเพื่อให้แน่ใจว่า ผู้เข้าร่วมทั้งหมดตามเกณฑ์ของ DSM IV เต็มสำหรับภาระผูกพันที่กำหนด โดยการประเมินทางจิตวิทยาที่เพิ่งเสร็จสมบูรณ์ หรือคัดกรองที่สมบูรณ์ โดยทีมงานเข้า หลายวิธีและหลายคุณค่าก็จะนี้วินิจฉัยกำหนด สอดคล้องกับคำแนะนำการปฏิบัติในการวินิจฉัยภาระผูกพันในผู้ใหญ่ (Barkley et al., 2008) นี้รวมรุ่นมาตราส่วนประเมินภาระผูกพัน (ภาระผูกพัน RS รายงานรายงานตนเอง และอื่น ๆ DuPaul Anastopoulos และ Reid, 1998), แก้ไขรายชื่อเด็กและอาการปัจจุบัน นักเรียนเติม Conners ผู้ใหญ่ภาระผูกพันคะแนนสเกล รายงานตัว รุ่นยาว (CAARS-S:L Conners, Erhardt และสแปร์ โรว์ 2006), ซึ่ง CAARS การ-Inattention S:L DSM-IV และเข้าร่องเข้ารอย – Impulsivity คะแนนใช้ deviance พัฒนาอาการภาระผูกพัน กันกับเหล่านี้จัดอันดับเครื่องชั่งน้ำหนัก semistructured, clinician-จัดการสัมภาษณ์ได้ดำเนินการเพื่อยืนยันสถานะภาระผูกพัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เก้าสิบห้าเปอร์เซ็นต์ของผู้เข้าร่วมได้รับการวินิจฉัยที่มีสมาธิสั้นก่อนที่จะเข้า ACCESS; ของเหล่านี้เพียง 53% ได้รับการวินิจฉัยอย่างเป็นทางการในช่วงวัยเด็กหรือ
วัยรุ่น สถานะสมาธิสั้นเป็นต่อการประเมินเพื่อให้มั่นใจว่าผู้เข้าร่วมทั้งหมดพบเต็มเกณฑ์ DSM-IV สำหรับเด็กสมาธิสั้นตามที่กำหนดไม่ว่าจะโดยการประเมินผลทางจิตวิทยาที่เพิ่งเสร็จสิ้นหรือโดยการคัดกรองเสร็จสมบูรณ์โดยทีม ACCESS หลายวิธีและหลายข้อมูลถูกนำมาใช้เพื่อให้การกำหนดวินิจฉัยนี้สอดคล้องกับคำแนะนำปฏิบัติที่ดีที่สุดสำหรับการวินิจฉัยโรคสมาธิสั้นในผู้ใหญ่ (บาร์คลีย์ et al., 2008) นี้รวมถึงการรายงานด้วยตัวเองและรุ่นอื่น ๆ ของรายงานแบบประเมินสมาธิสั้น (ADHD อาร์เอส; DuPaul พลังงาน Anastopoulos และเรด, 1998), การแก้ไขเพื่อที่อยู่ทั้งในวัยเด็กและอาการในปัจจุบัน นักเรียนยังเสร็จคอนเนอร์ผู้ใหญ่สมาธิสั้นการจัดอันดับชั่งรายงานตนเอง, รุ่นยาว (CAARS-S: L; คอนเนอร์, Erhardt และกระจอก 2006) จากการที่ CAARS-S: L DSM-IV ไม่ตั้งใจและคะแนน Hyperactivity-impulsivity ถูกนำมาใช้เพื่อที่อยู่อันซ์พัฒนาการของอาการสมาธิสั้น ร่วมกับเครื่องชั่งน้ำหนักคะแนนเหล่านี้แบบกึ่งโครงสร้าง, clinician- สัมภาษณ์บริหารได้ดำเนินการเพื่อยืนยันสถานะสมาธิสั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เก้าสิบห้าเปอร์เซ็นต์ของผู้ที่ได้รับการวินิจฉัยกับโรคก่อนที่จะป้อนเข้า เหล่านี้ เพียงร้อยละ 53 ได้รับการวินิจฉัยอย่างเป็นทางการในวัยเด็กหรือ
วัยรุ่น สมาธิสั้น สถานะเพิ่มเติม ประเมิน เพื่อให้มั่นใจว่าผู้เข้าร่วมทั้งหมดได้พบกับเกณฑ์ dsm-iv เต็มสำหรับอาการสมาธิสั้นตามที่กำหนดให้ โดยเพิ่งเสร็จสิ้นการประเมินทางจิตวิทยาหรือโดยการคัดกรอง เรียบร้อยแล้ว โดยทีมเข้าหลายวิธีและหลายและใช้ทำการวินิจฉัยนี้ สอดคล้องกับแนวทางการปฏิบัติที่ดีที่สุดในการวินิจฉัยโรคสมาธิสั้นในผู้ใหญ่ ( บาร์กลีย์ et al . , 2008 ) นี้รวม 5 และรุ่นอื่น ๆของรายงานประเมินเด็กสมาธิสั้น ADHD อาร์เอส ; dupaul , พลัง , anastopoulos & , รีด , 1998 ) , การแก้ไขที่อยู่ทั้งในวัยเด็กและอาการปัจจุบันนักเรียนเสร็จ คอนเนอร์ส ผู้ใหญ่สมาธิสั้นแบบรายงานตนเอง รุ่นยาว ( caars-s : l ; คอนเนอรส์ , เออร์ฮาร์ต& , นกกระจอก , 2006 ) ซึ่ง caars-s : การปล่อยปละละเลย dsm-iv L และ hyperactivity และหุนหันพลันแล่นคะแนนใช้ที่อยู่เบี่ยงเบนตามอาการของโรคสมาธิสั้น พร้อมกับสร้างคะแนนเหล่านี้ , เครื่องชั่งแพทย์ - ทดสอบสัมภาษณ์จัดยืนยัน สมาธิสั้น สถานะ