CONCLUSIONSThe study revealed that

CONCLUSIONS
The study revealed that opinion leaders from public and special
interest groups involved in the tourism debate in Australia’s ANP do
not consider “tourism” to be an absolute concept. Indeed, tourism and
non-tourism activities were identified as following a seven-staged
continuum. At one end of the continuum is the belief that tourism is
essentially similar to all recreational uses of the park. At the other end,
tourism is considered to be an inappropriate, exploitative activity that
is at odds with the purpose of national parks. In a similar fashion, most
opinion leaders also made a clear and unequivocal distinction between
tourists and recreational park users. In both instances, the distinction
is made in progressively negative value-based terms, rather than by
empirical time or space criteria normally used to define tourism.
This study highlights some challenges for tourism in natural areas.
In spite of logical and compelling arguments to the contrary, the
political debate as driven by interest groups, is still strongly influenced
by the artificial distinction between tourism and non-tourism
uses. Given the responses to the attitudinal statements, concerns
about tourism are as much value-driven as they are land use management
based. Moreover, the use of the “T” word appears to elicit a
considerable amount of antipathy among some opinion leaders.
Tourism clearly means different things to different opinion leaders
and elicits different responses about its acceptability in a national
park setting. These opinions appear to be reflected largely in how
their authors perceive tourism or tourists as being different from
non-touristic park uses or users. No uniformity is evident among
these opinions. This study highlights the futility of trying to distinguish
artificially between “tourism” and “recreational” park uses in
the ANP because tourism appears to be such an amorphous, emotive
word. Instead, the dominant management issue must be the
management of acceptable park uses, rather than the identification
of appropriate park users.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสรุปความคิดเห็นที่เปิดเผยการศึกษาผู้นำจากรัฐและพิเศษส่วนร่วมในการอภิปรายการท่องเที่ยวในออสเตรเลีย ANP ทำกลุ่มความสนใจไม่พิจารณา "ท่องเที่ยว" เป็น แนวคิดแน่นอน แน่นอน ท่องเที่ยว และกิจกรรมท่องเที่ยวที่ไม่ได้ระบุเป็นเจ็ดแบ่งระยะดังต่อไปนี้ความต่อเนื่อง ที่ปลายด้านหนึ่งของความต่อเนื่องมีความเชื่อว่าสถานที่ท่องเที่ยวหลักคล้ายกับใช้สันทั้งหมดของการ อีกด้านท่องเที่ยวถือเป็นกิจกรรมที่ไม่เหมาะสม เผชิญที่เป็น odds โดยมีวัตถุประสงค์แห่งชาติ ในคล้าย มากที่สุดผู้นำเห็นความแตกต่างชัดเจน และ unequivocal ระหว่างทำนักท่องเที่ยวและผู้ใช้เซอร์วิส ทั้งสองกรณี แตกทำ ในเงื่อนไขที่ใช้ค่าลบความก้าวหน้า แทนที่โดยรวมเวลาหรือพื้นที่เกณฑ์ปกติใช้สามารถท่องเที่ยวการศึกษานี้เน้นความท้าทายบางอย่างสำหรับการท่องเที่ยวในพื้นที่ธรรมชาติแม้ว่าอาร์กิวเมนต์ตรรกะ และน่าจะตรงกันข้าม การอภิปรายทางการเมืองขับเคลื่อน ด้วยกลุ่มความสนใจ เป็นอย่างยิ่งยังผลโดยแบ่งแยกการท่องเที่ยวและการท่องเที่ยวไม่ใช่ประดิษฐ์ใช้งาน ที่ให้การตอบรับงบ attitudinal เกี่ยวข้องกับเกี่ยวกับการท่องเที่ยว มีมากค่าขับเคลื่อนจะ ใช้ที่ดินจัดการขึ้น นอกจากนี้ ใช้คำว่า "T" ปรากฏขึ้นเพื่อให้ได้ รับการจำนวน antipathy ระหว่างผู้นำความคิดบางอย่างท่องเที่ยวหมายถึง สิ่งต่าง ๆ เพื่อนำความคิดที่แตกต่างกันอย่างชัดเจนและ elicits ตอบสนองแตกต่างกันเกี่ยวกับความ acceptability ในชาติการตั้งค่าจอด ความคิดเห็นเหล่านี้จะมีผลมากในวิธีผู้เขียนสังเกตท่องเที่ยวหรือนักท่องเที่ยวเป็นการแตกต่างจากใช้สวนซซีหรือผู้ใช้ ใจไม่เป็นเห็นได้ชัดระหว่างความคิดเห็นเหล่านี้ การศึกษานี้เน้นอุดมคติของการแยกแยะความแตกต่างสมยอมระหว่างใช้สวน "ท่องเที่ยว" และ "นันทนาการ" ในANP เนื่องจากการท่องเที่ยวดูเหมือนจะ เป็นเช่นการไป โดยมากคำ แทน หลักการจัดการปัญหาต้องการการจัดการสวนยอมรับใช้ แทนรหัสผู้ใช้สวนที่เหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปผลการศึกษาพบว่าผู้นำทางความคิดจากประชาชนและพิเศษกลุ่มผลประโยชน์ที่มีส่วนร่วมในการอภิปรายการท่องเที่ยวในออสเตรเลียANP ไม่ได้พิจารณา"การท่องเที่ยว" จะเป็นแนวคิดที่แน่นอน อันที่จริงการท่องเที่ยวและกิจกรรมการท่องเที่ยวที่ไม่ถูกระบุว่าเป็นดังต่อไปนี้เจ็ดฉากต่อเนื่อง ที่ปลายด้านหนึ่งของความต่อเนื่องเป็นความเชื่อว่าการท่องเที่ยวเป็นหลักคล้ายกับการใช้งานทุกที่พักผ่อนหย่อนใจของสวนสาธารณะ ที่ปลายอีกด้านหนึ่งการท่องเที่ยวถือเป็นที่ไม่เหมาะสมกิจกรรมแสวงประโยชน์ที่เป็นที่ขัดแย้งกับวัตถุประสงค์ของอุทยานแห่งชาติ ในรูปแบบเหมือนกันส่วนใหญ่ผู้นำทางความคิดก็ทำให้ความแตกต่างที่ชัดเจนและชัดเจนระหว่างนักท่องเที่ยวและผู้ใช้สวนสาธารณะที่พักผ่อนหย่อนใจ ในทั้งสองกรณีแตกต่างจะทำในแง่ตามค่าลบความก้าวหน้ามากกว่าโดยเวลาเชิงประจักษ์หรือเกณฑ์ที่พื้นที่ปกติใช้ในการกำหนดท่องเที่ยว. การศึกษาครั้งนี้ไฮไลท์ความท้าทายบางอย่างสำหรับการท่องเที่ยวในพื้นที่ธรรมชาติ. ทั้งๆที่มีข้อโต้แย้งตรรกะและน่าสนใจให้กับ ตรงกันข้ามการอภิปรายทางการเมืองเป็นแรงผลักดันจากกลุ่มผลประโยชน์จะยังคงได้รับอิทธิพลจากความแตกต่างระหว่างการท่องเที่ยวเทียมและไม่ใช่การท่องเที่ยวการใช้งาน ได้รับการตอบงบทัศนคติความกังวลเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเป็นมูลค่าที่ขับเคลื่อนด้วยมากที่สุดเท่าที่พวกเขาจะมีการบริหารจัดการการใช้ประโยชน์ที่ดินตาม นอกจากนี้การใช้งานของ "T" คำที่ดูเหมือนจะล้วงเอาจำนวนมากของความเกลียดชังในหมู่ผู้นำทางความคิดบางอย่าง. การท่องเที่ยวอย่างชัดเจนหมายถึงสิ่งที่แตกต่างกันเพื่อผู้นำทางความคิดที่แตกต่างกันและการตอบสนององค์ที่แตกต่างกันเกี่ยวกับการยอมรับในระดับชาติการตั้งค่าที่จอด ความคิดเห็นเหล่านี้จะปรากฏที่จะสะท้อนให้เห็นส่วนใหญ่ในวิธีการเขียนของพวกเขารับรู้การท่องเที่ยวหรือนักท่องเที่ยวว่าเป็นความแตกต่างจากการใช้ประโยชน์อุทยานที่ไม่ใช่การท่องเที่ยวหรือผู้ใช้ ไม่มีความสม่ำเสมอที่เห็นได้ชัดในหมู่ความคิดเห็นเหล่านี้ การศึกษาครั้งนี้ไฮไลท์ไม่ได้ผลของความพยายามที่จะแยกความแตกต่างเทียมระหว่าง "การท่องเที่ยว" และสวน "พักผ่อนหย่อนใจ" ใช้ใน ANP เพราะการท่องเที่ยวที่ดูเหมือนจะเป็นเช่นสัณฐานอารมณ์คำ แต่ปัญหาการจัดการที่โดดเด่นจะต้องเป็นผู้บริหารของการใช้ประโยชน์อุทยานได้รับการยอมรับมากกว่าบัตรประจำตัวของผู้ใช้สวนสาธารณะที่เหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป
ผลการศึกษาพบว่า ผู้นำความคิดจากประชาชนและกลุ่มผลประโยชน์พิเศษ
ที่เกี่ยวข้องในการท่องเที่ยวอภิปรายใน ANP ออสเตรเลียทำ
ไม่พิจารณา " การท่องเที่ยว " เป็น แนวคิดแบบ แน่นอน , การท่องเที่ยวและกิจกรรมการท่องเที่ยวที่ไม่ระบุเป็น

ต่อไปนี้เจ็ดฉากต่อเนื่อง ที่ปลายด้านหนึ่งของความต่อเนื่องคือความเชื่อว่าการท่องเที่ยว
หลักคล้ายกับการใช้ประโยชน์ด้านนันทนาการของอุทยานแห่งชาติ ที่จบอื่น ๆ ,
การท่องเที่ยวถือว่าไม่เหมาะสม ในกิจกรรมที่
ไม่ถูกกับจุดประสงค์ของอุทยานแห่งชาติ ในแฟชั่นที่คล้ายกัน ผู้นำความคิดยังทำให้ความแตกต่างที่ชัดเจนที่สุด

และชัดเจนระหว่างนักท่องเที่ยวและนันทนาการสวนสาธารณะผู้ใช้ ในทั้งสองกรณี ความแตกต่าง
ถูกสร้างในความก้าวหน้าลบค่าที่ยึดเงื่อนไขมากกว่าด้วย
เวลาเชิงประจักษ์หรือเกณฑ์ที่ปกติจะใช้ในการกำหนดพื้นที่การท่องเที่ยว การศึกษานี้เน้นความท้าทายบางอย่าง

สำหรับการท่องเที่ยวในพื้นที่ธรรมชาติ ทั้งๆที่เหตุผลและตรรกะที่น่าสนใจในทางตรงกันข้าม , การอภิปรายทางการเมืองที่ขับเคลื่อนด้วย
กลุ่มผลประโยชน์ ยังขออิทธิพล
โดยความแตกต่างระหว่างการท่องเที่ยวและการท่องเที่ยวเทียม
ไม่ใช้ ได้รับการตอบสนองและมีความกังวลเกี่ยวกับการท่องเที่ยว
มีค่ามากขับเคลื่อนเช่นที่พวกเขามีการจัดการใช้ประโยชน์ที่ดิน
ตาม นอกจากนี้ การใช้ " t " คำจะปรากฏขึ้นเพื่อกระตุ้นปริมาณการเป็นปรปักษ์ในหมู่ผู้นำมาก

ความเห็นบางอย่าง การท่องเที่ยวหมายความว่าสิ่งที่แตกต่างกันให้แตกต่างกัน
ผู้นำความคิดการตอบสนองที่แตกต่างกัน และให้เรื่องของการยอมรับในอุทยานแห่งชาติ
การตั้งค่า ความคิดเห็นเหล่านี้ดูเหมือนจะสะท้อนให้เห็นส่วนใหญ่ในวิธีการที่ผู้เขียนรับรู้
การท่องเที่ยว หรือนักท่องเที่ยว ที่แตกต่างจาก
ไม่ใช่นักท่องเที่ยวอุทยานใช้หรือผู้ใช้ ไม่สม่ำเสมออย่างเห็นได้ชัดระหว่าง
ความคิดเห็นเหล่านี้ การศึกษานี้เน้นถึงการพยายามแยกแยะ
เทียมระหว่าง " การท่องเที่ยว " และ " นันทนาการ " ปาร์คใช้
ANP เพราะการท่องเที่ยวจะปรากฏเป็นรูปร่าง อารมณ์
word แทน ปัญหาการจัดการเด่นต้องมีการจัดการของอุทยานได้ใช้มากกว่าตัว
ของผู้ใช้สวนสาธารณะที่เหมาะสม