2.1 Review of Empirical StudiesA co

2.1 Review of Empirical Studies
A common way to assess the effects of trade preferences has been to estimate gravity models, incorporating dummy variables for various preference schemes. An early such study is Sapir (1981) which uses yearly cross-sectional regressions for 1967–1978 to estimate the effect of the EU’s GSP regime. He finds a significant and positive effect for 1973 and 1974. Using the estimated coefficients to calculate gross trade creation (GTC), the estimations suggest that the GSP created 91-93% extra trade.2
In another early gravity study, Oguledo and MacPhee (1994) find positive and statistically significant effects for GSP, Mediterranean and Lomé preferences for the year 1976. The Lomé effect is larger than the Mediterranean effect, which in turn exceeds that of the GSP. The corresponding gross trade creation is very large indeed, with the value for the Lomé preferences actually approaching 2000%. In a similar study, Nilsson (2002) estimates the gravity model on three-year-averages for 1973–1992. Nilsson finds a significant and positive effect for most though not all years for GSP and Lomé, and that the effect of the latter is larger. The Mediterranean preferences are mostly insignificant. Again, the estimated gross trade creation is quite sizable, with figures for the Lomé preferences at most exceeding 400%.
Sapir (1981), Oguledo and MacPhee (1994) and Nilsson (2002) made important contributions by being able to show that – contrary to the bleak view taken by many commentators regarding the effectiveness of preferences – when controlling for other important factors that may work against developing countries’ export prospects, preferences actually have positive effects. On the other hand, the cross-sectional methods used in these papers made it impossible to control for unobserved heterogeneity between countries, and the implied omitted variable bias may be an explanation for the remarkably large effects that were found. A more recent paper which takes this into account is Péridy (2005), estimating the effect of Mediterranean preferences for 1975–2001 in a sample of OECD and some developing countries. Péridy uses various panel data methods that can control for

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.1 การตรวจทานของผลการศึกษาวิธีการประเมินผลกระทบของการกำหนดลักษณะการค้าทั่วไปได้รับการ ประเมินแบบจำลองแรงโน้มถ่วง เพจกระพริบตัวแปรสำหรับแผนงานการตั้งค่าต่าง ๆ เป็นต้นการเป็น Sapir (1981) ซึ่งใช้ใน regressions เหลวปี 1967 – 1978 สำหรับการประเมินผลของระบอบ GSP ของ EU เขาพบผลสำคัญ ทางบวก 1973 และ 1974 ใช้สัมประสิทธิ์ประเมินเพื่อคำนวณสร้างค้ารวม (GTC), การประเมินแนะนำว่า GSP ที่สร้าง 91-93% trade.2 เพิ่มเติมในอีกช่วงแรงโน้มถ่วงศึกษา Oguledo และ MacPhee (1994) พบผลบวก และอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับกำหนดลักษณะ GSP เมดิเตอร์เรเนียน และ Lomé ในปี 1976 ผล Lomé มีขนาดใหญ่กว่าผลเมดิเตอร์เรเนียน ซึ่งจะมากกว่าของ GSP สร้างค้ารวมที่สอดคล้องกันได้มากจริง ๆ มีค่ากำหนดลักษณะ Lomé ที่จริง กำลัง 2000% ในการศึกษาคล้ายกัน Nilsson (2002) ประเมินแบบจำลองแรงโน้มถ่วงบนค่าเฉลี่ยสามปีสำหรับ 1973 – 1992 Nilsson พบมีผลสำคัญ ทางบวกสำหรับส่วนใหญ่แต่ไม่ทุกปีสำหรับ GSP และ Lomé และที่ผลหลังมีขนาดใหญ่ ลักษณะเมดิเตอร์เรเนียนเป็นส่วนใหญ่สำคัญ อีกครั้ง การค้ารวมประมาณสร้างได้ค่อนข้างยากลำบาก มีตัวเลขกำหนดลักษณะ Lomé ที่มากที่สุด เกิน 400%Sapir (1981), Oguledo and MacPhee (1994) and Nilsson (2002) made important contributions by being able to show that – contrary to the bleak view taken by many commentators regarding the effectiveness of preferences – when controlling for other important factors that may work against developing countries’ export prospects, preferences actually have positive effects. On the other hand, the cross-sectional methods used in these papers made it impossible to control for unobserved heterogeneity between countries, and the implied omitted variable bias may be an explanation for the remarkably large effects that were found. A more recent paper which takes this into account is Péridy (2005), estimating the effect of Mediterranean preferences for 1975–2001 in a sample of OECD and some developing countries. Péridy uses various panel data methods that can control for

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.1
การทบทวนการศึกษาเชิงประจักษ์วิธีการทั่วไปที่จะประเมินผลกระทบของการตั้งค่าการค้าได้รับการประเมินแบบจำลองแรงโน้มถ่วงผสมผสานตัวแปรดัมมี่สำหรับรูปแบบการตั้งค่าต่างๆ การศึกษาดังกล่าวในช่วงต้นเป็น Sapir (1981) ซึ่งใช้การถดถอยตัดเป็นประจำทุกปีสำหรับ 1967-1978 ที่จะประเมินผลกระทบของการปกครองระบอบ GSP ของสหภาพยุโรป เขาพบว่าผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญและในเชิงบวกสำหรับปี 1973 และปี 1974 โดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์ประมาณในการคำนวณการสร้างการค้าขั้นต้น (GTC) ประมาณการชี้ให้เห็นว่าการสร้างโรงแยกก๊าซ 91-93% trade.2
พิเศษในการศึกษาแรงโน้มถ่วงต้นอีกOguledo และ MacPhee ( 1994) พบว่าผลกระทบในเชิงบวกและนัยสำคัญทางสถิติสำหรับ GSP เมดิเตอร์เรเนียนและการตั้งค่าโลเมสำหรับปี 1976 ผลโลเมมีขนาดใหญ่กว่าผลเมดิเตอร์เรเนียนซึ่งจะเกินกว่าที่ของโรงแยกก๊าซ การสร้างการค้าที่เกี่ยวข้องขั้นต้นที่มีขนาดใหญ่มากอย่างแน่นอนมีค่าสำหรับการตั้งค่าโลเมจริงใกล้ 2,000% ในการศึกษาที่คล้ายกันค๊ (2002) ประมาณการแบบจำลองแรงโน้มถ่วงในสามปีเฉลี่ยสำหรับ 1973-1992 ค๊พบว่าผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญและบวกให้มากที่สุดแม้ว่าปีที่ผ่านมาไม่ได้ทั้งหมดสำหรับโรงแยกก๊าซและโลเมและว่าผลกระทบของหลังมีขนาดใหญ่ การตั้งค่าเมดิเตอร์เรเนียนไม่มีนัยสำคัญส่วนใหญ่ อีกครั้งที่การสร้างการค้าขั้นต้นประมาณขนาดใหญ่มากกับตัวเลขสำหรับการตั้งค่าโลเมที่มากที่สุดเกิน 400%.
Sapir (1981) Oguledo และ MacPhee (1994) และค๊ (2002) ได้มีส่วนร่วมที่สำคัญโดยความสามารถในการแสดงให้เห็นว่า - ในทางตรงกันข้าม ไปที่มุมมองเยือกเย็นดำเนินการโดยการแสดงความเห็นจำนวนมากเกี่ยวกับประสิทธิผลของการตั้งค่า - เมื่อควบคุมปัจจัยที่สำคัญอื่น ๆ ที่อาจทำงานกับประเทศที่กำลังพัฒนา 'แนวโน้มการส่งออกการตั้งค่าจะมีผลในเชิงบวก บนมืออื่น ๆ , วิธีการตัดที่ใช้ในการทำเอกสารเหล่านี้ไม่สามารถที่จะควบคุมความแตกต่างระหว่างประเทศที่ไม่มีใครสังเกตและอคติตัวแปรนัยมองข้ามอาจจะเป็นคำอธิบายสำหรับผลกระทบที่มีขนาดใหญ่อย่างน่าทึ่งที่พบ กระดาษเมื่อเร็ว ๆ นี้ซึ่งจะใช้เวลานี้ในบัญชีเป็นPéridy (2005) การประเมินผลกระทบของการตั้งค่าสำหรับทะเลเมดิเตอร์เรเนียน 1975-2001 ในตัวอย่างของโออีซีดีและบางประเทศกำลังพัฒนา Péridyใช้วิธีการแผงข้อมูลต่างๆที่สามารถควบคุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.1 ทบทวนการศึกษาเชิงประจักษ์
วิธีทั่วไปเพื่อศึกษาผลของการตั้งค่าการค้ามีการประมาณการแบบจำลองแรงโน้มถ่วงกลายเป็นตัวแปรหุ่นแบบการตั้งค่าต่าง ๆ การศึกษาดังกล่าว ก่อนซาเพียร์ ( 1981 ) ซึ่งใช้สมการถดถอยแบบรายปีสำหรับ 1967 – 1978 คาดการณ์ผลของสหภาพยุโรป GSP ระบบการปกครอง เขาพบผลทางด้านบวกและสำหรับปี 1973 และ 1974การประมาณค่าสัมประสิทธิ์การคำนวณ การสร้างการค้ารวม ( GTC ) , การแนะนำว่า GSP สร้างการค้าพิเศษ 91-93 % 2
ในการศึกษาแรงโน้มถ่วงและต้นอื่น oguledo macphee ( 1994 ) พบบวก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ผลให้ GSP , เมดิเตอร์เรเนียนและการตั้งค่าจากลมสำหรับปี 1976 . ส่วนโลโบ ผลมีขนาดใหญ่กว่าทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ผลซึ่งจะสูงกว่าที่ของ BCP ที่สร้างการค้ารวมขนาดใหญ่มากแน่นอน กับค่าโลโบความชอบจริงถึง 2000 บาท ในการศึกษาที่คล้ายกัน นิลส์สัน ( 2002 ) ประมาณการแรงโน้มถ่วงแบบสามปีเฉลี่ยสำหรับปี 1973 – 1992 นิลส์สัน พบผลที่สำคัญและเป็นบวกมากที่สุด แม้ไม่ใช่ทั้งหมดปี ซโลโบและ ,และผลหลังใหญ่กว่า ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนลักษณะส่วนใหญ่จะไม่สำคัญ อีกครั้ง ซึ่งรวมการค้าการสร้างค่อนข้างใหญ่ มีตัวเลขของโลโบความชอบมากที่สุดเกิน 400%
ซาเพียร์ ( 1981 )และ oguledo macphee ( 1994 ) และเสียชีวิต ( 2002 ) ทำให้ผลงานที่สำคัญ โดยสามารถแสดง และขัดต่อเยือกเย็นดูถ่ายโดยการแสดงความเห็นมากมายเกี่ยวกับประสิทธิผลของการตั้งค่า–เมื่อการควบคุมสำหรับที่สำคัญอื่น ๆปัจจัยที่อาจทำงานกับประเทศกำลังพัฒนา ' โอกาสส่งออกการตั้งค่าจะมีผลในเชิงบวก บนมืออื่น ๆวิธีการที่ใช้ในการตัดกระดาษเหล่านี้ทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะควบคุมสามารถ unobserved ระหว่างประเทศ และการละเว้นอคติว่าตัวแปรอาจจะอธิบายผลที่น่าทึ่งมากที่พบ ล่าสุดกระดาษซึ่งจะใช้เวลานี้ในบัญชีเป็น P é ridy ( 2005 )