Assimilative capacities of sulfur d

Assimilative capacities of sulfur dioxide (SO2) and oxides of nitrogen (NOx) in the largest petrochemical industrial complex in Thailand were evaluated in this study. AERMOD dispersion model was simulated to compute for ground level concentrations and spatial distributions of SO2 and nitrogen dioxide (NO2) within a radius of 5 km from Maptaphut industrial area. Emission input consisted of 422 stacks which total amount of 2,071.82 and 2,163.66 g/s of SO2 and NOx were used as baseline emissions. Maximum hourly average and annual concentrations predicted at 10 ambient air quality monitoring stations in the study domain were used to evaluate an assimilative capacity of these pollutants. Emissions of SO2 and NOx were adjusted to the limit that predicted concentrations will not exceed their ambient air quality standards. Results indicated that in order to achieve both hourly and annual standards, NOx emissions must be reduced by at least 40% from its baseline value. As for SO2, emissions can be increased up to about 50% from current level. Results of this study indicated that an existing regulation in controlling individual emission source by using emission standard is insufficient. Analysis of air pollution as area-based approach by taking into consideration entire emission sources can support for better planning and management of pollution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำลังการผลิต assimilative ของซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (SO2) และออกไซด์ของไนโตรเจน (โรงแรมน็อกซ์) ในเชิงซ้อนอุตสาหกรรมปิโตรเคมีใหญ่ที่สุดในประเทศไทยมีประเมินในการศึกษานี้ รุ่นเธน AERMOD ถูกจำลองการคำนวณความเข้มข้นระดับพื้นดินและการกระจายพื้นที่ของ SO2 และไนโตรเจนไดออกไซด์ (NO2) ภายในรัศมี 5 กิโลเมตรจากพื้นที่อุตสาหกรรมมาบตาพุด ปล่อยก๊าซป้อนประกอบด้วยกอง 422 ที่ยอดของ 2,071.82 และ 2,163.66/s ของ SO2 และโรงแรมน็อกซ์ถูกใช้เป็นพื้นฐานการปล่อย สูงสุดต่อชั่วโมงต่อปี และค่าเฉลี่ยความเข้มข้นคาดการณ์แวดล้อม 10 สถานีตรวจสอบคุณภาพอากาศในโดเมนการศึกษาใช้ในการประเมินการผลิต assimilative ของสารมลพิษเหล่านี้ ปล่อย SO2 และโรงแรมน็อกซ์ถูกปรับที่ทำนายความเข้มข้นจะไม่เกินมาตรฐานคุณภาพอากาศแวดล้อมของพวกเขา ผลระบุว่า เพื่อให้บรรลุมาตรฐานทั้งรายชั่วโมง และรายปี โรงแรมน็อกซ์ปล่อยต้องลด 40% จากค่าพื้นฐาน ส่วน SO2 ปล่อยสามารถเพิ่มขึ้นได้ถึงประมาณ 50% จากระดับปัจจุบัน ผลการศึกษานี้บ่งชี้ว่า การควบคุมที่มีอยู่ในการควบคุมมลพิษแต่ละแหล่งโดยใช้มาตรฐานมลพิษไม่เพียงพอ การวิเคราะห์มลพิษทางอากาศเป็นวิธีที่ตั้งขึ้นโดยการพิจารณาแหล่งมลพิษทั้งสามารถสนับสนุนดีกว่า การวางแผนและการจัดการมลพิษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสามารถเหมือนกันของก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (SO2) และออกไซด์ของไนโตรเจน (NOx) ในอุตสาหกรรมปิโตรเคมีที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทยได้รับการประเมินในการศึกษานี้ AERMOD รูปแบบการกระจายตัวจำลองในการคำนวณความเข้มข้นระดับพื้นดินและการกระจายเชิงพื้นที่ของ SO2 และก๊าซไนโตรเจนไดออกไซด์ (NO2) ภายในรัศมี 5 กิโลเมตรจากเขตอุตสาหกรรมมาบตาพุด การป้อนข้อมูลการปล่อยก๊าซประกอบด้วย 422 กองซึ่งจำนวน 2,071.82 และ 2,163.66 กรัม / s SO2 และ NOx ถูกนำมาใช้เป็นพื้นฐานการปล่อยก๊าซ ความเข้มข้นสูงสุดเฉลี่ยและรายชั่วโมงคาดการณ์ประจำปีที่ 10 โดยรอบอากาศสถานีตรวจสอบคุณภาพในการศึกษาโดเมนถูกนำมาใช้ในการประเมินความสามารถในการเหมือนกันของสารมลพิษเหล่านี้ การปล่อยมลพิษของ SO2 และ NOx มีการปรับวงเงินที่คาดการณ์ความเข้มข้นจะไม่เกินมาตรฐานคุณภาพอากาศโดยรอบ ผลการศึกษาพบว่าในการสั่งซื้อเพื่อให้ได้มาตรฐานทั้งรายชั่วโมงและรายปี, การปล่อย NOx จะต้องลดลงอย่างน้อย 40% จากมูลค่าพื้นฐานของ สำหรับ SO2 การปล่อยก๊าซจะเพิ่มขึ้นถึงประมาณ 50% จากระดับปัจจุบัน ผลการศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่าการควบคุมที่มีอยู่ในการควบคุมการปล่อยก๊าซแหล่งที่มาของแต่ละบุคคลโดยใช้มาตรฐานการปล่อยก๊าซไม่เพียงพอ การวิเคราะห์มลพิษทางอากาศเป็นวิธีการที่ใช้พื้นที่โดยคำนึงถึงแหล่งที่มาของการปล่อยทั้งสามารถสนับสนุนการวางแผนและการจัดการที่ดีขึ้นของมลพิษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แบบความจุของซัลเฟอร์ไดออกไซด์ ( SO2 ) และออกไซด์ของไนโตรเจน ( NOx ) ในอุตสาหกรรมปิโตรเคมีคอมเพล็กซ์ที่ใหญ่ที่สุดใน ประเทศไทย ได้แก่ ในการศึกษานี้ แบบจำลองการกระจาย aermod ) ในการคำนวณสำหรับความเข้มข้นระดับพื้นดินและการกระจายเชิงพื้นที่ของซัลเฟอร์ไดออกไซด์และไนโตรเจนไดออกไซด์ ( NO2 ) ภายในรัศมี 5 กม. จากพื้นที่อุตสาหกรรมมาบตาพุด .การป้อนข้อมูลจำนวน 422 กองซึ่งปริมาณ 2071.82 2163.66 G / S ของ SO2 และ NOx และถูกใช้เป็นพลังงานพื้นฐาน รายชั่วโมงเฉลี่ยสูงสุดประจำปีที่ความเข้มข้น 10 และทำนายคุณภาพอากาศโดยรอบสถานีตรวจวัดในการศึกษาการใช้แบบประเมินความสามารถของสารมลพิษเหล่านี้การปล่อยซัลเฟอร์ไดออกไซด์ และไนโตรเจนออกไซด์ได้ปรับวงเงินที่ทำนายความเข้มข้นของพวกเขาจะไม่เกินมาตรฐานคุณภาพอากาศโดยรอบ . ผลการศึกษาพบว่า เพื่อให้บรรลุทั้งชั่วโมงและมาตรฐานประจำปี บริษัท ก๊าซจะต้องลดลงอย่างน้อย 40% จากมูลค่าพื้นฐาน ส่วน SO2 ปล่อยมลพิษจะเพิ่มขึ้นประมาณ 50% จากระดับปัจจุบันผลการศึกษาพบว่า ระเบียบควบคุมแหล่งกำเนิดมลพิษที่มีอยู่ในแต่ละบุคคล โดยการใช้มาตรฐานการปล่อยที่ไม่เพียงพอ การวิเคราะห์มลพิษทางอากาศและวิธีการที่ใช้โดยพิจารณาทั้งจากแหล่งพื้นที่สามารถสนับสนุนการวางแผนและการจัดการมลพิษ