A common factor limiting the effici

A common factor limiting the efficiency of E. coli cultivations is the formation of acetate. The accumulation of acetate above 2 g l−1 is known to affect cell growth as well as to decrease recombinant protein productivity (Bauer et al., 1990, Koh et al., 1992, Sakamoto et al., 1994 and Turner et al., 1994). Han et al. (1992) suggested the acetate formation was due to the limited capacity of the TCA cycle. Moreover, studies in chemo-stat cultures (Brown et al., 1985 and Meyer et al., 1984) revealed that the formation of acetate occurred when specific growth rate was above 0.35 h−1 in a defined medium or 0.2 h−1 in a complex medium. In our previous study (Rode et al., 2008), we have cultivated E. coli K1 at a controlled specific growth rate of 0.35 h−1. We found that the acetate production was significantly decreased (1.6 g l−1), still could not be eliminated totally. In this study, we performed the fed-batch cultivation at a constant growth rate of 0.25 h−1 and could not detect any acetate accumulation during the feeding phase. This indicates that the growth rate of 0.35 h−1 was higher than the critical growth rate of acetate formation. However, for the fed-batch cultivation at a constant glucose concentration of 50 mg l−1, when the growth rate was around 0.32 h−1, there was still no acetate formation observed. We assume the threshold for acetate production varied with different cultivation strategies. The fed-batch cultivation at a constant glucose concentration gave better results than the fed-batch cultivation at a constant specific growth rate, since it provided better conditions for cell growth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวประกอบร่วมที่จำกัดประสิทธิภาพของ cultivations E. coli เป็นการก่อตัวของอะซิเตท การสะสมของอะซิเตทข้าง l−1 2 กรัมเป็นที่รู้จักกันมีผลต่อการเติบโตของเซลล์เช่นกันเพื่อลดผลผลิต recombinant โปรตีน (Bauer et al. 1990 เกาะ et al. 1992, Sakamoto et al. 1994 และ Turner et al. 1994) Han et al. (1992) แนะนำการก่อตัวของอะซิเตทเป็นเนื่องจากความจุที่จำกัดของวัฏจักร TCA นอกจากนี้ ศึกษาในวัฒนธรรมที่มผลสถิติ (น้ำตาล et al. 1985 และ Meyer et al. 1984) เปิดเผยว่า การก่อตัวของอะซิเตทเกิดขึ้นเมื่ออัตราการเติบโตเฉพาะ h−1 0.35 ในสื่อกำหนดหรือ h−1 0.2 ในสื่อซับซ้อน ในการศึกษาของเราก่อนหน้านี้ (เกี้ยว et al. 2008), เราได้ปลูก K1 E. coli ที่อัตราเติบโตเฉพาะควบคุม 0.35 h−1 เราพบว่า การผลิต acetate อย่างมีนัยสำคัญลดลง (< l−1 0.5 กรัม) เมื่อเทียบกับการเพาะปลูกชุด (> 1.6 g l−1), ยัง อาจไม่สามารถตัดออกทั้งหมด ในการศึกษานี้ เราทำการเพาะปลูกเลี้ยงชุด 0.25 h−1 อัตราเติบโตที่คงที่ และไม่สามารถตรวจพบสะสม acetate ใด ๆ ระหว่างขั้นตอนการให้อาหาร บ่งชี้ว่า อัตราการเติบโตของ 0.35 h−1 สูงกว่าอัตราการเติบโตที่สำคัญของการก่อตัวของอะซิเตท อย่างไรก็ตาม สำหรับการเพาะปลูกเลี้ยงชุดที่ความเข้มข้นของกลูโคสที่คงที่ของ l−1 50 มก. เมื่ออัตราการเติบโตใกล้เคียง 0.32 h−1 ได้ยังคงก่ออะซิเตทไม่มีสังเกต เราถือว่าเกณฑ์สำหรับการผลิตอะซิเตทแตกต่างกัน มีกลยุทธ์การเพาะปลูกแตกต่างกัน การเพาะปลูกเลี้ยงชุดที่ความเข้มข้นของกลูโคสที่คงให้ผลลัพธ์ที่ดีกว่าการปลูกเลี้ยงชุดอัตราการเจริญเติบโตคงที่เฉพาะ เนื่องจากมันมีเงื่อนไขที่ดีสำหรับการเติบโตของเซลล์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยร่วมกัน จำกัด ประสิทธิภาพของการปลูกเชื้อ E. coli คือการก่อตัวของอะซิเตท การสะสมของอะซิเตทมากกว่า 2 GL-1 เป็นที่รู้จักกันจะมีผลต่อการเจริญเติบโตของเซลล์เช่นเดียวกับการลดการผลิตโปรตีน (Bauer et al., 1990 เกาะ et al., 1992 Sakamoto et al., ปี 1994 และเทอร์เนอ et al., 1994) Han et al, (1992) ชี้ให้เห็นการก่อตัวอะซิเตทเป็นผลมาจากความจุของวงจร TCA นอกจากนี้การศึกษาในวัฒนธรรมคีโมสถิติ (สีน้ำตาล et al., ปี 1985 และเมเยอร์ et al., 1984) เปิดเผยว่าการก่อตัวของอะซิเตทที่เกิดขึ้นเมื่ออัตราการเจริญเติบโตที่เฉพาะเจาะจงอยู่เหนือ 0.35 H-1 ในกลางที่กำหนดไว้หรือ 0.2 H-1 ใน เป็นสื่อที่มีความซับซ้อน ในการศึกษาก่อนหน้านี้ของเรา (Rode et al., 2008) เราได้รับการปลูกฝังเชื้อ E. coli K1 ที่อัตราการเติบโตที่ควบคุมเฉพาะของ 0.35 H-1 เราพบว่าการผลิตอะซิเตทลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (<0.5 GL-1) เมื่อเทียบกับการเพาะปลูกชุด (> 1.6 GL-1) ยังคงไม่สามารถยกเลิกทั้งหมด ในการศึกษานี้เราดำเนินการเพาะปลูกเฟดแบทช์ที่มีอัตราการเติบโตอย่างต่อเนื่องของ 0.25 H-1 และไม่สามารถตรวจสอบการสะสม acetate ใด ๆ ในระหว่างขั้นตอนการให้อาหาร นี้บ่งชี้ว่าอัตราการเติบโตของ 0.35 H-1 สูงกว่าอัตราการเติบโตที่สำคัญของการสร้างอะซิเตท อย่างไรก็ตามสำหรับการเพาะปลูกเฟดชุดที่ความเข้มข้นของกลูโคสอย่างต่อเนื่องของ L-1 50 มิลลิกรัมเมื่ออัตราการเติบโตอยู่ที่ประมาณ 0.32 H-1 ยังคงไม่มีการก่อ acetate สังเกต เราคิดเกณฑ์สำหรับการผลิตอะซิเตทที่แตกต่างกันด้วยกลยุทธ์การเพาะปลูกที่แตกต่างกัน การเพาะปลูกเฟดชุดที่ความเข้มข้นของกลูโคสคงให้ผลลัพธ์ที่ดีกว่าการเพาะปลูกเฟดแบทช์ที่มีอัตราการเติบโตอย่างต่อเนื่องโดยเฉพาะเพราะมันมีให้เงื่อนไขที่ดีกว่าสำหรับการเจริญเติบโตของเซลล์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยทั่วไปปัจจัยจำกัดประสิทธิภาพของ E . coli เพาะคือการก่อตัวของอะซิเทต การสะสมของอะซิเตทข้างต้น 2 G L − 1 เป็นที่รู้จักกันส่งผลกระทบต่อการเจริญเติบโตของเซลล์ รวมทั้งลดการผลิตโปรตีนรีคอมบิแนนท์ ( บาวเออร์ et al . , 1990 , เกาะ et al . , 1992 , ซากาโมโตะ et al . , 1994 และเทอร์เนอร์ et al . , 1994 ) Han et al . ( 1992 ) แนะนำอะซิเตตเกิดเนื่องจากความจุ จำกัด ของวัฏจักร TCA . นอกจากนี้ ในการศึกษาทำคีโม stat วัฒนธรรม ( สีน้ำตาล et al . , 1985 และเมเยอร์ et al . , 1984 ) เปิดเผยว่า การก่อตัวของอะซิเตตจะเกิดขึ้นเมื่ออัตราการเจริญเติบโตจำเพาะสูงกว่า 0.35 H − 1 ในนิยามปานกลาง หรือ 0.2 H − 1 ในสื่อที่ซับซ้อน ในการศึกษาของเรา ( ขี่ et al . , 2008 ) เรามีการปลูกเชื้อ E . coli K1 ที่ควบคุมอัตราการเติบโตจำเพาะของ 0.35 H − 1 เราพบว่า การผลิตน้ำนมลดลง ( < 0.5 g L − 1 ) เมื่อเทียบกับชุดปลูก ( 1.6 G L − 1 ) ยังไม่สามารถกำจัดทั้งหมด ในการศึกษานี้จึงได้ดำเนินการเพาะเลี้ยงรุ่นที่อัตราการเติบโตคงที่ของ 0.25 H − 1 และไม่สามารถตรวจสอบใด ๆที่สะสมในอาหาร , ขั้นตอน นี้บ่งชี้ว่า อัตราการเติบโตของ 0.35 H − 1 สูงกว่าอัตราการเติบโตของการเกิดวิกฤตอะซิเทต อย่างไรก็ตาม สำหรับการปรับรุ่นที่ความเข้มข้นของกลูโคสค่าคงที่ของ 50 mg L − 1 เมื่ออัตราการเติบโตอยู่ที่ประมาณ 0.32 H − 1 , ยังไม่มี , การตรวจสอบ เราถือว่า เกณฑ์การผลิตอะซิเตตที่หลากหลาย ด้วยกลยุทธ์การปลูกที่แตกต่างกัน เฟดแบทช์การปลูกที่ความเข้มข้นของกลูโคสค่าคงที่ให้ผลลัพธ์ที่ดีกว่าที่เฟดแบทช์การปลูกในอัตราการเจริญเติบโตจำเพาะ คงเพราะมันให้เงื่อนไขที่ดีกว่าสำหรับการเจริญเติบโตของเซลล์