แม่คนหนึ่งรักและเลี้ยงดูลูกได้สักกี

แม่คนหนึ่งรักและเลี้ยงดูลูกได้สักกี่คน คำตอบก็คือ ถ้าเป็นลูกของแม่แล้วไม่ว่ากี่คนแม่ก็มีความรักความห่วงใย ความปรารถนาดีให้แก่ลูก ๆ ทุกคน พร้อมที่จะเลี้ยงดูลูกเสมอไม่ว่าลูกจะเป็นอย่างไรก็ตาม แม่ก็ยังคงคอยมองดูและคอยประคับประคองเมื่อลูกก้าวพลาดเสมอ วันแม่เปรียบเสมือนวันแห่งความเจ็บปวดของแม่ มีทั้งความสุข และความเจ็บ มีทั้งน้ำตาที่ไหลออกมา พร้อมความปลื้มปิติที่เห็นลูกน้อยลืมตาออกมาดูโลกใบนี้ รู้อย่างนี้แล้ว ก็ยังมีบ่อยครั้งที่ทำให้แม่ต้องร้องไห้
เมื่อเดือนสิงหาคมของทุกปีมาถึง ก็รู้ตัวว่าควรจะทำสิ่งดี ๆ ให้แม่ของลูกได้มีรอยยิ้ม แต่ความที่เป็นเด็กและขี้อาย ก็ยังไม่กล้าที่จะเข้าไปกอด ไปหอมแก้มแม่สักครั้ง ได้แต่นำดอกมะลิมาไหว้แม่และยิ้มอย่างเขินอาย ก็หวังว่าจะมีสักครั้งที่จะรวบรวมความกล้า เข้าไปกราบเท้าแม่สักครั้งในวันที่ไม่สายเกินไป ตั้งแต่เด็กจนเติบโตเป็นวัยรุ่น แม่เฝ้าสั่งสอนให้เป็นคนดี ตั้งใจเรียนหนังสือ และแม่ก็ให้ความรักอย่างจริงใจ แม้ว่าสิ่งที่เคยทำผิดพลาดไปนับครั้งไม่ถ้วน แม่ก็ยังให้อภัยลูกคนนี้เสมอ และยังมอบรอยยิ้มทั้ง ๆ ที่แม่ ก็ต้องเสียน้ำตา ความผิดของลูกไม่ว่าจะครั้งไหน ร้ายแรงสักเพียงใด แม่ก็ยังพร้อมที่จะอ้าแขนกอดลูก ด้วยความรักเสมอมา
ในวันนี้ ที่ลูกประสบความสำเร็จทั้งการเรียน และการงาน ได้มีโอกาสได้ตอบแทนพระคุณแม่ แม้ว่ามันจะเป็นเพียงสิ่งเล็กน้อยถ้าเทียบกับสิ่งที่ได้รับจากแม่ แต่ลูกคนนี้ก็จะขอสัญญาว่าจะไม่ทำให้แม่เสียใจอีกต่อไป จะดูแลแม่ให้เหมือนที่แม่ดูแลลูกเมื่อยังเล็ก จะไม่ให้แม่ต้องเหนื่อย ทั้งกายและใจกับลูกคนนี้ และจะรักแม่ให้มากกว่ารักตัวเอง..... รักแม่ค่ะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม่คนหนึ่งรักและเลี้ยงดูลูกได้สักกี่คนคำตอบก็คือถ้าเป็นลูกของแม่แล้วไม่ว่ากี่คนแม่ก็มีความรักความห่วงใยความปรารถนาดีให้แก่ลูกๆ ทุกคนพร้อมที่จะเลี้ยงดูลูกเสมอไม่ว่าลูกจะเป็นอย่างไรก็ตาม วันแม่เปรียบเสมือนวันแห่งความเจ็บปวดของแม่มีทั้งความสุขและความเจ็บมีทั้งน้ำตาที่ไหลออกมาพร้อมความปลื้มปิติที่เห็นลูกน้อยลืมตาออกมาดูโลกใบนี้รู้อย่างนี้แล้วก็ยังมีบ่อยครั้งที่ทำให้แม่ต้องร้องไห้
เมื่อเดือนสิงหาคมของทุกปีมาถึงก็รู้ตัวว่าควรจะทำสิ่งดีๆ ให้แม่ของลูกได้มีรอยยิ้มแต่ความที่เป็นเด็กและขี้อายก็ยังไม่กล้าที่จะเข้าไปกอดไปหอมแก้มแม่สักครั้งได้แต่นำดอกมะลิมาไหว้แม่และยิ้มอย่างเขินอาย เข้าไปกราบเท้าแม่สักครั้งในวันที่ไม่สายเกินไปตั้งแต่เด็กจนเติบโตเป็นวัยรุ่นแม่เฝ้าสั่งสอนให้เป็นคนดีตั้งใจเรียนหนังสือและแม่ก็ให้ความรักอย่างจริงใจแม้ว่าสิ่งที่เคยทำผิดพลาดไปนับครั้งไม่ถ้วน และยังมอบรอยยิ้มทั้งๆ ที่แม่ก็ต้องเสียน้ำตาความผิดของลูกไม่ว่าจะครั้งไหนร้ายแรงสักเพียงใดแม่ก็ยังพร้อมที่จะอ้าแขนกอดลูกด้วยความรักเสมอมา
ในวันนี้ที่ลูกประสบความสำเร็จทั้งการเรียนและการงานได้มีโอกาสได้ตอบแทนพระคุณแม่แม้ว่ามันจะเป็นเพียงสิ่งเล็กน้อยถ้าเทียบกับสิ่งที่ได้รับจากแม่แต่ลูกคนนี้ก็จะขอสัญญาว่าจะไม่ทำให้แม่เสียใจอีกต่อไป จะไม่ให้แม่ต้องเหนื่อยทั้งกายและใจกับลูกคนนี้และจะรักแม่ให้มากกว่ารักตัวเอง.... รักแม่ค่ะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำตอบก็คือ ความปรารถนาดีให้แก่ลูก ๆ ทุกคน มีทั้งความสุขและความเจ็บมีทั้งน้ำตาที่ไหลออกมา รู้อย่างนี้แล้ว
ก็รู้ตัวว่าควรจะทำสิ่งดี ๆ ให้แม่ของลูกได้มีรอยยิ้ม แต่ความที่เป็นเด็กและขี้อายก็ยังไม่กล้าที่จะเข้าไปกอดไปหอมแก้มแม่สักครั้ง ตั้งแต่เด็กจนเติบโตเป็นวัยรุ่นแม่เฝ้าสั่งสอนให้เป็นคนดีตั้งใจเรียนหนังสือและแม่ก็ให้ความรักอย่างจริงใจ แม่ก็ยังให้อภัยลูกคนนี้เสมอและยังมอบรอยยิ้มทั้ง ๆ ที่แม่ก็ต้องเสียน้ำตาความผิดของลูกไม่ว่าจะครั้งไหนร้ายแรงสักเพียงใดแม่ก็ยังพร้อมที่จะอ้าแขนกอดลูกด้วยความรักเสมอมา
ในวัน นี้ที่ลูกประสบความสำเร็จทั้งการเรียนและการงานได้มีโอกาสได้ตอบแทนพระคุณแม่ จะไม่ให้แม่ต้องเหนื่อยทั้งกายและใจกับลูกคนนี้และจะรักแม่ให้มากกว่ารักตัวเอง ..... รักแม่ค่ะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม่คนหนึ่งรักและเลี้ยงดูลูกได้สักกี่คนคำตอบก็คือถ้าเป็นลูกของแม่แล้วไม่ว่ากี่คนแม่ก็มีความรักความห่วงใยความปรารถนาดีให้แก่ลูกจะทุกคนพร้อมที่จะเลี้ยงดูลูกเสมอไม่ว่าลูกจะเป็นอย่างไรก็ตามวันแม่เปรียบเสมือนวันแห่งความเจ็บปวดของแม่มีทั้งความสุขและความเจ็บมีทั้งน้ำตาที่ไหลออกมาพร้อมความปลื้มปิติที่เห็นลูกน้อยลืมตาออกมาดูโลกใบนี้รู้อย่างนี้แล้วก็ยังมีบ่อยครั้งที่ทำให้แม่ต้องร้องไห้
เมื่อเดือนสิงหาคมของทุกปีมาถึงก็รู้ตัวว่าควรจะทำสิ่งดีจะให้แม่ของลูกได้มีรอยยิ้มแต่ความที่เป็นเด็กและขี้อายก็ยังไม่กล้าที่จะเข้าไปกอดไปหอมแก้มแม่สักครั้งได้แต่นำดอกมะลิมาไหว้แม่และยิ้มอย่างเขินอายเข้าไปกราบเท้าแม่สักครั้งในวันที่ไม่สายเกินไปตั้งแต่เด็กจนเติบโตเป็นวัยรุ่นแม่เฝ้าสั่งสอนให้เป็นคนดีตั้งใจเรียนหนังสือและแม่ก็ให้ความรักอย่างจริงใจแม้ว่าสิ่งที่เคยทำผิดพลาดไปนับครั้งไม่ถ้วนและยังมอบรอยยิ้มทั้งจะที่แม่ก็ต้องเสียน้ำตาความผิดของลูกไม่ว่าจะครั้งไหนร้ายแรงสักเพียงใดแม่ก็ยังพร้อมที่จะอ้าแขนกอดลูกด้วยความรักเสมอมา
ในวันนี้ที่ลูกประสบความสำเร็จทั้งการเรียนและการงานได้มีโอกาสได้ตอบแทนพระคุณแม่แม้ว่ามันจะเป็นเพียงสิ่งเล็กน้อยถ้าเทียบกับสิ่งที่ได้รับจากแม่แต่ลูกคนนี้ก็จะขอสัญญาว่าจะไม่ทำให้แม่เสียใจอีกต่อไปจะไม่ให้แม่ต้องเหนื่อยทั้งกายและใจกับลูกคนนี้และจะรักแม่ให้มากกว่ารักตัวเอง .. . . . . . . รักแม่ค่ะ