A great body of evidence indicates

A great body of evidence indicates that malnutrition
early in life results in dysfunction of the immune system.
Impairment of cellular immune response has been
well documented in experimental and human protein
calorie malnutrition (PCM) as demonstrated by decreased
lyrnphoproliferative response to mitogens and
antigens, impaired delayed cutaneous hypersensitivity
reactions, diminished IL-l production, among others
(Schlesinger and Stekel, 1974; Schlesinger et al., 1976;
Suskind, 1977; Wunder et al., 1978; Sakamoto et al.,
1979; Chandra, 1980; Gross and Newberne, 1980;
Muiioz et al., 1983, Muiioz et al., 1994; Grimble, 1989).
In addition, significant reduction of spleen antibodyforming
cells has been reported after prolonged partial
restriction of calorie intake in young rats (Chandra,
It has been claimed that dietary deficits of e.g.
proteins, vitamins, micronutrients directly depress the
immune system (Chandra, 1980; Alexander and Peck,
1990; SchIesinger et al., 19921, although no clear explanation
of the basic mechanisms has been offered.
Today, current evidence points to the existence of a
close relationship between the hypothalamic-pituitaryadrenal
axis and the immunological system (Khansari
et al., 1990). Recent research reports regulatory interactions
between neurotransmitters and lymphokines,
suggesting that central neuroendocrine changes could
be related to the immunological deficit in PCM
(Khansari et al., 1990). It has been reported that the
brain of malnourished animals exhibits central noradrenergic
hyperactivity, increased noradrenaline (NA)
levels, enhanced tyrosine hydroxylase activity, increased
conversion rate of tyrosine to NA, increased
release of NA and decreased number of (Y- and padrenoreceptors
(Shoemaker and Wurtman, 1971;
Stern et al., 1975; Marichich et al., 1979; Keller et al

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ร่างกายที่ดีของหลักฐานที่บ่งชี้ว่าการขาดสารอาหาร
ในช่วงต้นผลการใช้ชีวิตในความผิดปกติของระบบภูมิคุ้มกัน.
การด้อยค่าของการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันของเซลล์ได้รับการ
บันทึกไว้ในโปรตีนของมนุษย์ทดลองและ
การขาดสารอาหารแคลอรี่ (PCM) ที่แสดงให้เห็นลดลงโดย
การตอบสนอง lyrnphoproliferative เพื่อ mitogens และ
แอนติเจนบกพร่อง ล่าช้าภูมิแพ้ผิวหนัง
ปฏิกิริยาลดลงการผลิต IL-L, หมู่คนอื่น ๆ
(ชเลซิงเจอร์และ Stekel 1974; ชเลซิงเจอร์และคณะ, 1976;.
Suskind 1977; Wunder et al, 1978;. Sakamoto, et al.
1979; จันทรา, 1980; ขั้นต้น และ Newberne 1980;
. Muiioz et al, 1983, Muiioz et al, 1994;.. Grimble, 1989)
นอกจากนี้การลดลงอย่างมีนัยสำคัญของม้าม antibodyforming
เซลล์ได้รับรายงานหลังจากที่บางส่วนเป็นเวลานาน
ข้อ จำกัด ของปริมาณแคลอรี่ในหนูหนุ่ม (จันทรา
มัน ได้รับการอ้างว่าการขาดดุลของอาหารเช่น
โปรตีนวิตามินแร่ธาตุอาหารโดยตรงกด
ระบบภูมิคุ้มกัน (จันทรา, 1980; อเล็กซานเดและกัด
. 1990; SchIesinger, et al, 19921 แม้ว่าจะไม่มีคำอธิบายที่ชัดเจน
. ของกลไกพื้นฐานที่ได้รับการเสนอ
วันนี้ หลักฐานในปัจจุบันชี้ไปที่การดำรงอยู่ของ
ความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดระหว่าง hypothalamic-pituitaryadrenal
แกนและระบบภูมิคุ้มกัน (Khansari
et al., 1990) รายงานการวิจัยล่าสุดกฎระเบียบปฏิสัมพันธ์
ระหว่างสารสื่อประสาทและ lymphokines,
ชี้ให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลง neuroendocrine กลางอาจ
จะเกี่ยวข้องกับการขาดดุลภูมิคุ้มกันใน PCM
(Khansari et al., 1990) มันได้รับรายงานว่า
สมองของสัตว์ที่ขาดสารอาหารจัดแสดงนิทรรศการ noradrenergic กลาง
hyperactivity เพิ่มขึ้น noradrenaline (NA)
ระดับกิจกรรม hydroxylase ซายน์ที่เพิ่มขึ้นเพิ่มขึ้น
อัตราการแปลงของซายน์เพื่อ NA เพิ่มขึ้น
ปล่อยของ NA และลดลงจำนวน (Y- และ padrenoreceptors
(เท้า และ Wurtman, 1971;
สเติร์นและคณะ, 1975;. Marichich, et ​​al, 1979;. เคลเลอร์และคณะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ร่างกายที่ดีของหลักฐานบ่งชี้ว่า ภาวะทุพโภชนาการในช่วงต้นชีวิต
ผลในความผิดปกติของระบบภูมิคุ้มกันบกพร่องของภูมิคุ้มกันเซลล์

มีเอกสารดีในการทดลองและทุพโภชนาการแคลอรี่โปรตีน
มนุษย์ ( PCM ) ที่แสดงให้เห็นโดยการลดลงการ mitogens และ

lyrnphoproliferative แอนติเจน ปฏิกิริยาภูมิแพ้ผิวหนังบกพร่องล่าช้า
,ลดการผลิต il-l , หมู่คนอื่น ๆ
( Schlesinger และ stekel , 1974 ; Schlesinger et al . , 1976 ;
suskind , 1977 ; วันเดอร์ et al . , 1978 ; ซากาโมโตะ et al . ,
1979 ; จันทรา , 1980 ; ขั้นต้นและ newberne , 1980 ;
muiioz et al . , 1983 muiioz et al . , 1994 ; กริมเบิล , 1989 ) .
นอกจากนี้ การ antibodyforming
เซลล์ม้าม มีรายงานผู้เสียชีวิตจากบางส่วน
การจำกัดแคลอรี่ในหนูเล็ก ( จันทร์ ,
มันถูกอ้างว่าขาดใยอาหารเช่น
โปรตีน , วิตามิน , micronutrients โดยตรงกด
ระบบภูมิคุ้มกัน ( จันทร์ , 1980 ; อเล็กซานเดอร์ และจิ๊บ
1990 ; schiesinger et al . , 19921 ถึงแม้ว่ายังไม่มีคำอธิบาย
ขั้นพื้นฐานของกลไกได้รับการเสนอ
วันนี้ ปัจจุบันหลักฐานการมีอยู่ของ
จุดความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างของส pituitaryadrenal
แกนและระบบภูมิคุ้มกัน ( khansari
et al . , 1990 ) รายงานวิจัยล่าสุดของกฎระเบียบระหว่างสารสื่อประสาท และลิมโฟไคเนส

แนะนำว่า การเปลี่ยนแปลง , สมองส่วนกลาง อาจจะเกี่ยวข้องกับการขาดดุล

ใน PCM ( khansari et al . , 1990 ) มันได้รับรายงานว่า
สมองขาดสารอาหารสัตว์จัดแสดงกลาง noradrenergic
hyperactivity เพิ่ม noradrenaline ( NA )
ระดับปรับปรุงกิจกรรม hydroxylase ไทโรซิน เพิ่มอัตราการแปลงของไทโรซีน นา

ปล่อยนาเพิ่มขึ้นและลดลงจำนวน ( Y -
( และ padrenoreceptors ช่างทำรองเท้า wurtman 1971 ;
Stern et al . , 1975 ; marichich และ al . , 1979 ; เคลเลอร์ et al ,