the main principle of animals' righ

the main principle of animals' rights, if admitted to be fundamentally sound, will not be essentially affected by the wildness or the domesticity, as the case may be, of the animals in question ; both classes have their rights, though these rights may differ largely in extent and importance. It is convenient, however, to consider the subject of the domestic animals apart from that of the wild ones, inasmuch as their whole relation to mankind is so much altered and emphasized by the fact of their subjection. Here, at any rate, it is impossible, even for the most callous reasoners, to deny the responsibility of man, in his dealings with vast races of beings, the very conditions of whose existence have been modified by human civilization.

An incalculable mass of drudgery, at the cost of incalculable suffering, is daily, hourly performed for the benefit of man by these honest, patient labourers in every town and country of the world. Are these countless services to be permanently ignored in a community which makes any pretension to a humane civilization? Will the free citizens of the enlightened republics of the future be content to reap the immense advantages of animals' labour, without recognizing that they owe them some consideration in return ? The question is one that carries with it its own answer. Even now it is nowhere openly contended that domestic animals have no rights.[22]

But the human mind is subtle to evade the full significance of its duties, and nowhere is this more conspicuously seen than in our treatment of the lower races. Given a position in which man profits largely (or thinks he profits largely, for it is not always a matter of certainty) by the toil or suffering of the animals, and our respectable moralists are pretty sure to be explaining to us that this providential arrangement is '' better for the animals themselves.'' The wish is father to the thought in these questions, and there is an accommodating elasticity in our social ethics that permits of the justification of almost any system which it would be inconvenient to us to discontinue. Thus we find it stated, and on the authority of a bishop, that man may '' lay down the terms of the social contract between animals and himself," because, forsooth, " the general life of a domestic animal is one of very great comfort—according to the animal's own standard (sic) probably one of almost perfect happiness."[23]

Now this prating about " the animal's own standard " is nothing better than hypocritical cant. If man is obliged to lay down the terms of the contract, let him at least do so without having recourse to such a suspiciously opportune afterthought. We have taken the animals from a free, natural state, into an artificial thraldom, in order that we, and not they, may be the gainers thereby; it cannot possibly be maintained that they owe us gratitude on this account, or that this alleged debt may be used as a means of evading the just recognition of their rights. It is the more necessary to raise a strong protest against this Jesuitical mode of reasoning, because, as we shall see, it is so frequently employed in one form or another by the apologists of human tyranny.

On the other hand, I desire to keep clear also of the extreme contrary contention, that man is not morally justified in imposing any sort of subjection on the lower animals.[24] An abstract question of this sort, however interesting as a speculation, and impossible in itself to disprove, is beyond the scope of the present inquiry, which is primarily concerned with the state of things at | present existing. We must face the fact that the services of domestic animals have become, whether rightly or wrongly, an integral portion of the system of modern society; we cannot immediately dispense with those services, any more than we can dispense with human labour itself. But we can provide, as at least a present step towards a more ideal relationship in the future, that the conditions under which all labour is performed, whether by men or by animals, shall be such as to enable the worker to take some appreciable pleasure in the work, instead of experiencing a lifelong course of injustice and ill-treatment.

And here it may be convenient to say a word as to the existing line of demarcation between the animals legally recognized as "domestic," and those feræ naturæ, of wild nature. In the Act of 1849, in which a penalty is imposed for cruelty to "any animal," it is expressly provided that " the word animal shall betaken to mean any horse, mare, gelding, bull, ox, cow, heifer, steer, calf, mule, ass, sheep, lamb, hog, pig, sow, goat, dog, cat, or any other domestic animal." It will be shown in a later chapter that the interpretation of this vague reference to "any other" domestic animal is likely to become a point of considerable importance since it closely affects the welfare of certain animals which, though at present regarded as wild, and therefore outside the pale of protectio

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักการสำคัญของสิทธิของสัตว์ รับเสียงพื้นฐาน จะไม่พิจารณาผลกระทบนั้นหรือเรียง เป็น สัตว์ในคำถาม เรียนทั้งสองมีสิทธิ ว่าสิทธิเหล่านี้อาจแตกต่างกันส่วนใหญ่ในขอบเขตและความสำคัญ ได้สะดวก อย่างไรก็ตาม การพิจารณาเรื่องของสัตว์ภายในประเทศที่คนป่า inasmuch สัมพันธ์ทั้งกับมนุษยชาติมากการเปลี่ยนแปลง และเน้นความจริงของพวกเขาเมื่อพวกเขา นี่ เฝ้า เป็นไปไม่ได้ แม้สำหรับ reasoners ที่สุดไม่รู้สึก การปฏิเสธความรับผิดชอบของคน ในกับการแข่งขันใหญ่ของสิ่งมีชีวิต มีการปรับเปลี่ยนเงื่อนไขของการดำรงอยู่ที่มีมาก โดยอารยธรรมของมนุษย์Drudgery วิชาชีพช่วยเหลือจำนวนมากช่วยเหลือทุกข์ รายวัน รายชั่วโมงดำเนินการเพื่อประโยชน์ของมนุษย์ โดยเหล่าคนงานที่ซื่อสัตย์ ผู้ป่วยในทุกประเทศของโลกและ มีบริการเหล่านี้นับไม่ถ้วนเพื่อที่ถูกละเว้นอย่างถาวรในชุมชนซึ่งทำให้การ pretension อารยธรรมอย่างมีมนุษยธรรมบ้าง พลเมืองของสาธารณรัฐรู้แจ้งในอนาคตฟรีจะเนื้อหาเรียบข้อดีอันยิ่งใหญ่ของแรงงานสัตว์ โดยไม่ตระหนักว่า พวกเขาเป็นหนี้พวกเขาพิจารณาบางกลับ คำถามประกอบด้วยคำตอบของตนเอง แม้ตอนนี้จะไม่เปิดเผย contended ที่ สัตว์ไม่มีสิทธิ [22]แต่จิตใจมนุษย์ละเอียดหนีความสำคัญหน้าที่ของเต็ม และไหนคือมากร่วมเห็นมากกว่าในการแข่งขันต่ำการรักษาของเรา กำหนดตำแหน่งในคนที่กำไรมาก (หรือคิดว่า เขากำไรมาก มันไม่เสมอเป็นเรื่องของความแน่นอน) หนักหรือความทุกข์ทรมานของสัตว์ และ moralists เรานับถือใจสวยจะอธิบายเราว่าจัดนี้เล็ดลอดออก ''ดีกว่าสัตว์ตัวเอง '' ขอพระบิดาคิดในคำถามเหล่านี้ และมีความยืดหยุ่นที่ accommodating ในจริยธรรมของเราสังคมของเหตุผลของเกือบทุกระบบซึ่งมันจะไม่ให้เรายกเลิกให้ ดังนั้น เราค้นหานั้นระบุไว้ และในอำนาจของโคน ผู้ชายคนนั้นอาจ ''วางสัญญาสังคมสัตว์และตัวเอง เนื่องจาก forsooth, "ชีวิตทั่วไปของสัตว์ภายในประเทศเป็นหนึ่งในความสะดวกสบายมากซึ่งตามมาตรฐานของสัตว์ (ไฮโล) อาจเป็นหนึ่งของความสุขสบาย" [23]ตอน นี้ prating เกี่ยวกับ "มาตรฐานของสัตว์" มีอะไรดีกว่าไม่สามารถหลอกลวง ถ้าคนหน้าที่วางเงื่อนไขสัญญา แจ้งให้เขาน้อย ทำได้ โดยไม่เบี้ยดังกล่าวมีพิรุธเหมาะหลัง เราได้นำสัตว์จากสถานะฟรี โดยธรรมชาติ เป็นปกติการประดิษฐ์ ที่เรา และไม่จะ อาจจะกำไรที่จึง มันไม่อาจจะรักษาที่ พวกเขาเป็นหนี้ความกตัญญูในบัญชีเรา หรือว่า นี้ผู้หาว่าเป็นหนี้ที่อาจใช้เป็นการ evading รับรู้สิทธิของตนเพียง มันเป็นจำเป็นเพิ่มเติมยกเหตุผล Jesuitical มีการประท้วงแข็งแกร่งเนื่องจาก เราจะเห็น มันจึงมักจะใช้ในรูปแบบเดียวหรืออื่น โดย apologists ของมนุษย์ tyrannyบนมืออื่น ๆ ต้องทำให้ชัดเจนยังของที่มากตรงกันข้ามความขัดแย้ง ว่า คนมีศีลธรรมธรรมในการจัดเรียงของเมื่อพวกเขาสัตว์ต่ำกว่าการจัดเก็บภาษี [24] คำถามที่นามธรรมประเภทนี้ อย่างไรก็ตามน่าสนใจเป็นการเก็งกำไร และเป็นไปไม่ได้ในตัวเองจะพิสูจน์ เกินขอบเขตของการสอบถามปัจจุบัน ซึ่งส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับสถานะของสิ่งที่ กรุนด์ฟอส ปัจจุบันที่มีอยู่ เราต้องเผชิญความจริงที่ว่าของสัตว์เป็น ว่าถูกต้อง หรือผิด เป็นส่วนหนึ่งของระบบสังคมสมัยใหม่ เราไม่สามารถทันทีจ่ายกับบริการ ใด ๆ มากกว่าที่เราสามารถจ่าย ด้วยแรงงานมนุษย์เอง แต่ของ เรา เป็นความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นในอนาคต ก้าวน้อยอยู่ที่เงื่อนไขภายใต้ซึ่งแรงงานทั้งหมด ดำเนินการ ว่า โดยคน หรือสัตว์ จะเป็นการ เปิดใช้งานผู้ปฏิบัติงานจะมีบางความเห็นในการทำงาน แทนที่จะพบหลักสูตรตลอดชีวิตของความอยุติธรรมและทารุณและนี่มันอาจจะไม่สะดวกจะพูดถึงบรรทัดที่มีอยู่ของแบ่งระหว่างสัตว์ตามกฎหมายถือเป็น "ประเทศ" และที่ feræ naturæ ของป่าธรรมชาติ ในการกระทำของ 1849 ซึ่งโทษที่กำหนดสำหรับความโหดร้าย "ใด ๆ สัตว์ เป็นอย่างชัดแจ้งว่า"สัตว์คำจะ betaken หมายความว่าม้าใด ๆ แมร์ gelding, bull วัว วัว heifer คัดท้าย น่อง ล่อ ตูด แกะ แกะ หมู หมู เสา แพะ สุนัข แมว หรือสัตว์ชนิดอื่นๆ" จะแสดงในบทในภายหลังว่า การตีความอ้างอิง "อื่นๆ" สัตว์นี้คลุมเครือก็จะกลายเป็น จุดสำคัญมาก เพราะมีผลต่อสวัสดิการของสัตว์บางที่ แม้ว่า ในปัจจุบันถือได้ว่าเป็นป่า และดังนั้นนอกซีดของ protectio อย่างใกล้ชิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักการสำคัญของสิทธิสัตว์ "หากเข้ารับการรักษาที่จะเป็นปัจจัยพื้นฐานที่จะไม่ได้รับผลกระทบเป็นหลักโดยมุ่งมั่นหรือภายในบ้านที่เป็นกรณีที่อาจจะเป็นสัตว์ในคำถาม; ทั้งชั้นเรียนมีสิทธิของพวกเขาแม้ว่าสิทธิเหล่านี้อาจแตกต่างกันส่วนใหญ่อยู่ในขอบเขตและความสำคัญ มันจะสะดวก แต่จะต้องพิจารณาเรื่องของสัตว์ในประเทศนอกเหนือจากที่ของคนป่าตราบเท่าที่ความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งเพื่อมนุษยชาติเพื่อให้มีการเปลี่ยนแปลงมากและเน้นตามความเป็นจริงของการครอบงำของพวกเขา ที่นี่ในอัตราใด ๆ ก็เป็นไปไม่ได้แม้สำหรับ reasoners ใจแข็งที่สุดที่จะปฏิเสธความรับผิดชอบของมนุษย์ในการติดต่อของเขากับการแข่งขันใหญ่ของสิ่งมีชีวิตที่มีเงื่อนไขมากของการดำรงอยู่ได้รับการแก้ไขโดยอารยธรรมมนุษย์. มวลไม่แน่นอนของ น่าเบื่อหน่ายที่ค่าใช้จ่ายของความทุกข์ทรมานไม่แน่นอนที่เป็นรายวัน, รายชั่วโมงดำเนินการเพื่อประโยชน์ของมนุษย์โดยเที่ยงตรง, แรงงานผู้ป่วยเหล่านี้ในทุกเมืองและประเทศของโลก เป็นบริการที่นับไม่ถ้วนเหล่านี้ที่จะละเลยอย่างถาวรในชุมชนซึ่งจะทำให้ข้ออ้างใด ๆ กับอารยธรรมมนุษยธรรมหรือไม่? ประชาชนฟรีสาธารณรัฐพุทธะในอนาคตจะต้องมีเนื้อหาที่จะเก็บเกี่ยวข้อดีอันยิ่งใหญ่ของการใช้แรงงานสัตว์ 'โดยไม่ต้องตระหนักว่าพวกเขาเป็นหนี้พวกเขาพิจารณาบางอย่างในการกลับมา? คำถามคือหนึ่งที่ดำเนินการกับคำตอบของตัวเองมัน แม้ตอนนี้มันจะไม่มีที่ไหนเลยเกี่ยงเปิดเผยว่าสัตว์ในประเทศไม่มีสิทธิ. [22] แต่จิตใจมนุษย์เป็นที่ลึกซึ้งที่จะหลบเลี่ยงความสำคัญเต็มรูปแบบของการปฏิบัติหน้าที่ของตนและไม่มีที่ไหนเลยที่จะเห็นมากขึ้นนี้ผงาดกว่าในการรักษาของการแข่งขันที่ต่ำกว่าของเรา รับตำแหน่งซึ่งในคนผลกำไรส่วนใหญ่ (หรือคิดว่าเขากำไรส่วนใหญ่มันไม่ได้เป็นมักจะเป็นเรื่องของความเชื่อมั่น) โดยการทำงานหนักหรือความทุกข์ทรมานของสัตว์และศีลธรรมเกียรติของเราจะสวยให้แน่ใจว่าจะอธิบายให้เราเห็นว่าการจัดจัดเตรียมนี้ คือ '' ดีกว่าสำหรับสัตว์ที่ตัวเอง. '' ปรารถนาเป็นพ่อที่จะคิดในคำถามเหล่านี้และมีความยืดหยุ่นรองรับในจริยธรรมทางสังคมของเราที่อนุญาตให้เหตุผลเกือบระบบใด ๆ ซึ่งมันจะไม่สะดวกในการที่เราจะยุติ . ดังนั้นเราจึงพบว่ามันกล่าวและอำนาจของบาทหลวงคนที่อาจ '' วางเงื่อนไขของสัญญาทางสังคมระหว่างสัตว์และตัวเอง "เพราะตามความจริง" ชีวิตทั่วไปของสัตว์ในประเทศเป็นหนึ่งที่ดีมาก ความสะดวกสบายตามมาตรฐานของตัวเองของสัตว์ (SIC) อาจเป็นหนึ่งในความสุขที่เกือบสมบูรณ์แบบ. "[23] ตอนนี้ prating เกี่ยวกับ" มาตรฐานของตัวเองของสัตว์ "เป็นอะไรที่ดีกว่าลาดเทเจ้าเล่ห์. ถ้าผู้ชายคนมีหน้าที่ที่จะล้มตัวลงนอนแง่ของการที่ สัญญาให้เขาอย่างน้อยจะทำเช่นนั้นได้โดยไม่ต้องขอความช่วยเหลือดังกล่าวภายหลังที่เหมาะสมพิรุธเราได้นำสัตว์จากฟรีสภาพธรรมชาติลงใน thraldom เทียมเพื่อที่เราและพวกเขาไม่อาจจะ gainers จึง. มันไม่อาจจะยืนยันว่าพวกเขาเป็นหนี้เรากตัญญูในบัญชีนี้หรือว่าหนี้ที่ถูกกล่าวหานี้อาจจะใช้เป็นวิธีการหลบเลี่ยงการรับรู้เพียงสิทธิของตน. มันเป็นสิ่งที่จำเป็นมากขึ้นที่จะยกระดับการประท้วงที่แข็งแกร่งกับโหมดการเกี่ยวกับสมาชิกโรมันคา ธ อลิ คนิกายหนึ่ง ของเหตุผล เพราะในขณะที่เราจะได้เห็นมันจึงมักใช้ในรูปแบบเดียวหรืออื่นโดย apologists ของการปกครองแบบเผด็จการของมนุษย์. บนมืออื่น ๆ ที่ฉันต้องการที่จะให้ชัดเจนนอกจากนี้ยังมีการต่อสู้ทางตรงกันข้ามมากคนที่ไม่เป็นธรรมทางศีลธรรมในการจัดเก็บภาษี เรียงลำดับใด ๆ ของการครอบงำในสัตว์ชั้นต่ำ. [24] คำถามนามธรรมของการจัดเรียงนี้ แต่ที่น่าสนใจเช่นการเก็งกำไรและเป็นไปไม่ได้ในตัวเองที่จะพิสูจน์อยู่นอกเหนือขอบเขตของการสอบสวนในปัจจุบันซึ่งเป็นส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับรัฐในสิ่งที่ ที่ | ที่มีอยู่ในปัจจุบัน เราจะต้องเผชิญกับความจริงที่ว่าบริการของสัตว์เลี้ยงได้กลายเป็นไม่ว่าจะถูกหรือผิดส่วนหนึ่งของระบบการทำงานของสังคมสมัยใหม่; เราไม่สามารถทันทีจ่ายยาที่มีบริการเหล่านั้นใด ๆ เกินกว่าที่เราสามารถจัดการกับแรงงานมนุษย์เอง แต่เราสามารถให้เป็นอย่างน้อยขั้นตอนปัจจุบันต่อความสัมพันธ์ที่เหมาะมากในอนาคตว่าภายใต้เงื่อนไขที่แรงงานทั้งหมดจะดำเนินการไม่ว่าจะโดยคนหรือสัตว์จะเป็นเช่นการเปิดใช้งานของผู้ปฏิบัติงานจะใช้เวลาบางส่วนมีความสุขที่เห็น ในการทำงานแทนการประสบหลักสูตรตลอดชีวิตของความอยุติธรรมและการปฏิบัติที่โหดร้าย. และนี่ก็อาจจะสะดวกที่จะพูดคำที่เกี่ยวกับการโฆษณาที่มีอยู่แบ่งเขตระหว่างสัตว์ได้รับการยอมรับถูกต้องตามกฎหมายเป็น "ประเทศ" และผู้ Naturae feræของ ป่าธรรมชาติ ในการกระทำของ 1849 ซึ่งการลงโทษจะถูกกำหนดไว้สำหรับความโหดร้ายที่ "สัตว์ใด ๆ " มันเป็นโดยชัดแจ้งว่า "สัตว์คำว่าจะ betaken หมายถึงการใด ๆ ม้า, ม้า, ขันทีวัววัววัววัวคัดท้าย ลูกวัวล่อตูด, แกะ, เนื้อแกะ, หมู, หมูสุกรแพะสุนัขแมวหรือสัตว์เลี้ยงอื่น ๆ . " มันจะแสดงในบทต่อมาว่าการตีความของการอ้างอิงคลุมเครือนี้เป็น "อื่น ๆ " สัตว์ในประเทศมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นจุดสำคัญมากเพราะมันอย่างใกล้ชิดส่งผลกระทบต่อสวัสดิภาพของสัตว์บางชนิดที่แม้ในปัจจุบันถือได้ว่าเป็นป่าและ ดังนั้นนอกอ่อนของการป้องกันสูง