Another bio-resource in Pakistan is

Another bio-resource in Pakistan is cattle dung. There are
approximately 62 million of animals (buffalo, cattle, camel, horses,
asses and mules) with annual growth rate of 8% in the country [18].
This means that the wet dung would be available as a sustainable
resource. On average, the daily dung dropping of a medium
size animal is estimated at 10 kg. This would yield a total of 620
million kg dung per day which was either disposed of in fields
or used for domestic energy requirements. According to Ghaffar
[19], 25% of total animal waste is lost during collection and 50% is
used for fertilizer applications in the fields. One kilogram of animal
dung (dry mass) produces 0.19 m3 of biogas at 15+ ◦C, and
the rate of gas production becomes double at 27 ◦C [20]. Based on
these results 20 kg (wet mass) of dung can produce 1 m3 gas/day
[19] at 25.8 ◦C (the annual mean temperature of Pakistan), therefore
the total biogas production from all collected animal dung
will be around 23.25 million m3/day. From the Indian experience
[21], on average 0.227 m3/person/day of biogas (55% methane) is
required for cooking, 0.127 m3 for a 100 candle-power lamp for
lighting, and 0.57 m3/h for running a generator of 1 kW capacity.
Given that Pakistan and India have same climate and social, culture
and traditions we can safely assume the same level of consumption
in Pakistan as well. Therefore 23.25 million m3/day of biogas could
meet the cooking needs of around 100 million people depending
upon consumption rate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Another bio-resource in Pakistan is cattle dung. There areapproximately 62 million of animals (buffalo, cattle, camel, horses,asses and mules) with annual growth rate of 8% in the country [18].This means that the wet dung would be available as a sustainableresource. On average, the daily dung dropping of a mediumsize animal is estimated at 10 kg. This would yield a total of 620million kg dung per day which was either disposed of in fieldsor used for domestic energy requirements. According to Ghaffar[19], 25% of total animal waste is lost during collection and 50% isused for fertilizer applications in the fields. One kilogram of animaldung (dry mass) produces 0.19 m3 of biogas at 15+ ◦C, andthe rate of gas production becomes double at 27 ◦C [20]. Based onthese results 20 kg (wet mass) of dung can produce 1 m3 gas/day[19] at 25.8 ◦C (the annual mean temperature of Pakistan), thereforethe total biogas production from all collected animal dungwill be around 23.25 million m3/day. From the Indian experience[21], on average 0.227 m3/person/day of biogas (55% methane) isrequired for cooking, 0.127 m3 for a 100 candle-power lamp forlighting, and 0.57 m3/h for running a generator of 1 kW capacity.Given that Pakistan and India have same climate and social, cultureand traditions we can safely assume the same level of consumptionin Pakistan as well. Therefore 23.25 million m3/day of biogas couldตอบสนองความต้องการอาหารประมาณ 100 ล้านคนขึ้นอยู่เมื่ออัตราการใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีกทรัพยากรชีวภาพในปากีสถานเป็นมูลวัว มีประมาณ 62 ล้านของสัตว์ (ควายวัวอูฐม้าลาและล่อ) มีอัตราการเติบโตปีละ 8% ในประเทศ [18]. ซึ่งหมายความว่าขี้เปียกจะสามารถใช้ได้เป็นอย่างยั่งยืนของทรัพยากร โดยเฉลี่ยลดลงมูลประจำวันของกลางสัตว์ขนาดอยู่ที่ประมาณ 10 กิโลกรัม นี้จะให้ผลผลิตรวม 620 ล้านบาทกก. มูลสัตว์ต่อวันซึ่งได้รับการกำจัดอย่างใดอย่างหนึ่งในสาขาหรือใช้สำหรับความต้องการพลังงานในประเทศ ตามที่ Ghaffar [19], 25% ของเสียจากสัตว์รวมสูญหายในระหว่างการเก็บเงินและ 50% จะใช้สำหรับการใช้ปุ๋ยในทุ่งนา หนึ่งกิโลกรัมของสัตว์มูลสัตว์ (มวลแห้ง) 0.19 m3 ผลิตก๊าซชีวภาพที่ 15 + ◦Cและอัตราการผลิตก๊าซจะกลายเป็นคู่ที่27 ◦C [20] ขึ้นอยู่กับผลลัพธ์เหล่านี้ 20 กิโลกรัม (มวลเปียก) ของมูลสัตว์สามารถผลิตก๊าซ 1 m3 / วัน [19] ที่ 25.8 ◦C (อุณหภูมิเฉลี่ยประจำปีของปากีสถาน) ดังนั้นการผลิตก๊าซชีวภาพจากมูลสัตว์รวมสัตว์ที่เก็บรวบรวมทั้งหมดจะอยู่ที่ประมาณ23,250,000 m3 / วัน จากประสบการณ์ของอินเดีย[21] โดยเฉลี่ย 0.227 m3 / คน / วันก๊าซชีวภาพ (ก๊าซมีเทน 55%) จะต้องใช้ในการปรุงอาหาร, 0.127 m3 สำหรับ 100 โคมไฟเทียนพลังงานสำหรับแสงและ0.57 m3 / ชั่วโมงสำหรับการเรียกใช้เครื่องกำเนิดไฟฟ้าของ ความจุ 1 กิโลวัตต์. ระบุว่าปากีสถานและอินเดียมีสภาพภูมิอากาศที่เดียวกันและสังคมวัฒนธรรมและประเพณีอย่างปลอดภัยเราสามารถสรุปได้ในระดับเดียวกันของการบริโภคในประเทศปากีสถานเช่นกัน ดังนั้น 23,250,000 m3 / วันก๊าซชีวภาพสามารถตอบสนองความต้องการการปรุงอาหารของประมาณ100 ล้านคนขึ้นอยู่ตามอัตราการบริโภค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทรัพยากรชีวภาพอื่นในปากีสถานเป็นโคมูลสัตว์ มี
ประมาณ 62 ล้านสัตว์ ( ควาย โค กระบือ อูฐ ม้า ลา ล่อ
) มีอัตราการเติบโตปีละ 8% ในประเทศ [ 18 ] .
ซึ่งหมายความ ว่า ขี้เปียกจะใช้เป็นทรัพยากรที่ยั่งยืน

เฉลี่ยรายวันลดลงของมูลสัตว์ขนาดกลาง
ขนาดประมาณ 10 กิโลกรัม นี้จะให้ผลผลิตรวม 620
ล้านกิโลกรัมต่อวัน ซึ่งเป็นมูลให้ทิ้งในเขต
หรือใช้สำหรับความต้องการพลังงานภายในประเทศ ตาม กัฟฟาร์
[ 19 ] , 25% ของของเสียจากสัตว์ทั้งหมดจะหายไปในระหว่างการเก็บ และ 50% จะใช้ปุ๋ย
การใช้งานในเขตข้อมูล ของมูลสัตว์
1 กิโลกรัม ( น้ำหนักแห้ง 0.19 ลูกบาศก์เมตร ผลิตก๊าซชีวภาพที่ 15 ◦ C ,
อัตราการผลิตก๊าซกลายเป็นคู่ที่ 27 ◦ C [ 20 ] โดย
ผลลัพธ์เหล่านี้ ( มวล 20 กิโลกรัมเปียก ) ของมูลสัตว์สามารถผลิตแก๊ส 1 m3 / วัน
[ 19 ] ที่◦ 25.8 องศาเซลเซียส ( อุณหภูมิเฉลี่ยรายปีของปากีสถาน ) ดังนั้น การผลิตก๊าซชีวภาพจากทั้งหมดรวม

เก็บสัตว์ มูลสัตว์ จะรอบ 0 ล้าน ลบ . ม. / วัน จากอินเดียมีประสบการณ์
[ 21 ] โดย 0.227 m3 / คน / วัน ผลิตก๊าซชีวภาพ ( 55 % มีเทน )
ที่จําเป็นสําหรับการปรุงอาหาร , 0.127 M3 สำหรับโคมไฟพลัง 100
เทียนแสงสว่างง่าย m3 / h วิ่งเครื่องกำเนิดไฟฟ้า 1 กิโลวัตต์ความจุ .
ระบุว่าปากีสถานและอินเดียได้บรรยากาศเดียวกัน สังคม วัฒนธรรม และ ประเพณี
อย่างปลอดภัยเราสามารถสมมติระดับเดียวกันของการบริโภค
ในปากีสถานด้วย ดังนั้น 0 ล้านลบ . ม. / วัน ระบบสามารถตอบสนองความต้องการการปรุงอาหารของ

เมื่อประมาณ 100 ล้านคน ทั้งนี้ อัตราการบริโภค