Upon hearing this, Zhang Yuanqi sta

Upon hearing this, Zhang Yuanqi stared at him, “You can compose poetry?”

“Of course. Have you heard of ‘Flying Bird and Fish’?”

“…No.”

“What about ‘A Generation’?”

“….Never heard of it.”

“Alright. Then, forget that I said anything!”

Zhang Yuanqi seemed a little interested. She said in a deadpan manner, “Go sit at the coffee table.” There was only one chair in the house. With Zhang Ye standing up, Zhang Yuanqi sat down.

Zhang Ye no longer had the energy to care about this, “They are bullies!”

Zhang Yuanqi must have finished her work, as she began speaking to Zhang Ye, “Everything has a cause. Go look at the first person who questioned you, Meng Dongguo’s, Weibo.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อได้ยินนี้ Zhang Yuanqi จ้องที่เขา "คุณสามารถ เขียนบทกวี""อย่างแน่นอน คุณเคยได้ยิน 'บินนกและปลา' "“… เลข"อะไรคือ 'เป็นรุ่น'""... .Never ได้ยินมัน""ไม่เป็นไร แล้ว ลืมที่ผมบอกว่า อะไร"เตียว Yuanqi ประจักษ์สนใจเล็กน้อย เธอกล่าวในลักษณะว่า "ไปนั่งที่โต๊ะกาแฟ" มีเก้าอี้เพียงตัวเดียวในบ้าน กับจางเยลุกขึ้นยืน Zhang Yuanqi นั่งลงจางเย่ไม่มีพลังงานราวนี้, "พวกเขามีผู้กลั่นแกล้ง"Yuanqi จางต้องเสร็จเธองาน ขณะที่เธอเริ่มพูดถึงจางเย่ "ทุกอย่างมีสาเหตุ ไปดูคนแรกที่ถามคุณ เมง Dongguo, Weibo"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อได้ยินดังนั้น Zhang Yuanqi จ้องมองมาที่เขาว่า "คุณสามารถเขียนบทกวี?"

"แน่นอน ที่คุณเคยได้ยิน 'บินนกและปลา'? "

" ... no. "

" สิ่งที่เกี่ยวกับ 'รุ่น'? "

" ... .Never ได้ยินมัน. "

" เอาล่ะ จากนั้นลืมว่าผมพูดว่าอะไร! "

จาง Yuanqi ดูเหมือนเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่สนใจ เธอกล่าวว่าในลักษณะหน้าตาเฉยว่า "ไปนั่งที่โต๊ะกาแฟ." มีเพียงหนึ่งเก้าอี้ในบ้านถูก กับจางเจ้าลุกขึ้นยืนจาง Yuanqi นั่งลง.

จางเจ้าไม่ได้มีพลังงานในการดูแลเกี่ยวกับเรื่องนี้ "พวกเขาเป็นคนพาล!"

จาง Yuanqi จะต้องมีการดำเนินการเสร็จสิ้นการทำงานของเธอขณะที่เธอเริ่มพูดกับจางเจ้า "ทุกอย่างมีสาเหตุ . ไปดูคนแรกที่ถามคุณเม้ง Dongguo ของ Weibo. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อได้ยินเช่นนี้ จาง yuanqi จ้องมองเขา " คุณสามารถเขียนบทกวี ? "" แน่นอน คุณเคยได้ยินของ " นกบินและปลา " "" . . . . . . . . "" แล้ว " รุ่น " "" . . . . . . . ไม่เคยได้ยินเลย”" ก็ได้ แล้ว ลืมที่ฉันพูด ! "จาง yuanqi ด้วยความสนใจ เธอพูดอย่างหน้าตาเฉยว่า " ไปนั่งที่โต๊ะ " มีเก้าอี้เพียงตัวเดียวในบ้าน กับจาง ท่านยืน จาง yuanqi นั่งลงจาง ท่านไม่มีกำลังที่จะดูแลเกี่ยวกับเรื่องนี้ " พวกเขาถูกรังแก "จาง yuanqi ต้องทำงานของเธอเสร็จ เธอเริ่มพูดกับจางเย " ทุกอย่างมันต้องมีสาเหตุ ไปดูคนแรกที่ถามคุณ เมิง dongguo , Weibo ”