--Paul's Perspective--When I woke u

--Paul's Perspective--

When I woke up, I had realized I was in the middle of a meadow in a grassland.

It was a grassland.
There was no other words to describe it other than 'grassland'.
It was nothing more than a completely ordinary piece of grassland with nothing particular about it, but strangely, it had about a sense of familiarity.
I spent a few minutes trying to figure out where this was.
I remembered.
This was the southern part of Asura Kingdom.
It's near the town I once stayed in.
During that time, I was learning the Water God Style swordsmanship in the town.
In other words, it was close to Lilia's home.

I thought this was a dream. It was only natural to think so.

Even so, it was quite the nostalgic place.
How many years did I live here? One year, or was it two?
I only remembered that it was not a very long time.

My memories mostly only included those of the dojo. I remembered the senior disciple.

He was a despicable guy.
A person who only knew how to run off his mouth.
He was a bastard who fiercely drummed the threat into my head that it was not my right to go beyond him once he saw my talent.

I hate those type of senior-junior and superior-inferior relationships.
I had run away from home because I had to hold my head down to my father as well.
Still, my father was better compared to him. How do I explain this, it was because he possessed power.

However, that senior of mine did not possess any power at all.
He was merely a small fry that had developed immense narcissism by running off his mouth.
When I had trained to reach the intermediate level, that guy was still hanging around at the end of the beginner level.
That was a guy of low caliber.

Even within the main dojo, that was their best of the senior Water God Style swordsmen.
They just kept coming up different excuses with how their lack of competence was caused by this or that.

I had thought that someday I will show the true strength of my power to those guys.

Although, at the very end, I wasn't able to show that guy my own strength at all.

There were many things I wasn't able to put up with. Like the crime I had committed against Lilia, so I ran away.
I had more or less aimed at this from the beginning, the fact that I had wanted to trample on what was considered precious to them.
Those guys started to look for me in a frenzy ever since I fled.
I left the country in order to ridicule them.

When I think back on it, I realized I was a kid back then.
How that senior disciple acted did not matter, the fact was that I did a bad thing to Lilia.

"......nn"

The wind blew.
Dust entered my eyes and I frowned.
Then, the side of the hem of my clothing was pulled.

"Dad...where, is this...?"

"Un?"

Looking closely, Norn was clinging tightly to my chest.
She was looking at me with an anxious face.

So finally, I let go of my house coat, and noticed I was standing on the prairie.
The soles of my feet were feeling the texture of the ground clearly.

The warmth of Norn.

This was not a dream.

"...What's with this?"

I do not understand why I was here.
If I was alone then I would have thought it was a dream to the end.
However, there was Norn clinging to my chest.
Norn born three years ago.
Tiny Norn.

My cute daughter.

I rarely come into contact with my daughters.
Since I was hoping to become a strict father, I usually avoid physical contact with them.

So why would I be embracing Norn...?

...Oh right.

I remember.

Just until awhile ago, I was talking to Zenith at home.
It was just a talk about nothing special.

"As our daughters grow bigger, they'll start to resist contact with their fathers, so it's alright for you to stop holding back, just for now."

"No, no, I am aiming to become a dignified father. Unlike Rudeus, Norn seems to be more mundane, so I'll have to be more aware of how I act as a father now."

"So it's not like you dislike her after all then."

"...Yeah, then I'll hug her after all... "

It was such a conversation.

Nearby, Lilia was teaching Aisha something.
Lilia was going to let Aisha go through specialized education.
I opposed her saying that we should let them grow more freely but I was strongly overpowered by Lilia.

Aisha was growing quickly.
Anything taught was memorized immediately, just as how she also learned how to walk quite fast.

So.

It was at that time that, abruptly, I was wrapped in a bright light.

Oh, I remembered.
The memory continued.

......That something seems to have happened, I instantaneously realized it.

"......Dad?"

Norn raised her anxious voice as she looks at my face.

"It's all right."

I gently stroked Norn's head.
Then I looked over my surroundings.
There were no signs of Lilia or Zenith.

Whether they were nearby, or if I was the only one blown away, Norn was together with me.

Why I wonder?

...I remember.

In the labyrinths, there was one time where I was caught in some atrocious trap.
It seems to have been some sort of teleportation magic that we had triggered.
It was lucky of me that I had been transported to somewhere close at that time.
Elinalize at that time had grabbed onto the hem of my clothes and was fuming.
It was the sort of trap that spells instant death if you were unlucky.
The monkey scout that had been caught up in the trap was never found... Such a story doesn't matter.

In summary, only the person that was in contact with you during that instant would get teleported with you.
This was why Norn was with me.

However, why?
Why has such a thing happened?

It's way too abrupt.
Whose handiwork was this?

There were many enemies around me.
It wouldn't be strange for whoever it was to do it.

However, this was teleportation.
Teleportation is another story.
There was no casting used for the teleportation magic.

Therefore, items imbued with magic or magic products were used.

Teleportation-imbued magic items were considered to be illegal no matter where in the world.
The magic for teleportation was designated as a forbidden technique and has become long lost.

In order to take revenge on me, a single person, why was there a need to go through such lengths, through such a dangerous path?
Also, how come the place I was transported to was such a barren field?

No way.
A disciple of the dojo was one of the culprits involved?
A thought suddenly surfaced in my mind.
In order to get to Lilia, they had me moved.
This place I was at was supposed to be a hint.
By the time I return home, Lilia and Zenith might have already been sullied by a vulgar man.
Damn it, it seems to be an idea they would come up with.

"Hey, father."

"Norn, it's alright. We'll return home immediately."

As I kept murmuring that to myself, we headed towards the town.

Fortunately, in case where something were to happen, Asura gold coins were concealed inside the sheathe of the sword.
The sword was to always be worn at all times, which was a habit formed from my time as an adventurer.
It was not to be removed even when sleeping.
The only time it could be allowed to be removed was when feeling up a woman.

The adventurers' card was also placed within the sheathe.
It was for times like these.

I went to the Adventurers Guild in order to exchanged the money.
Eight large copper coins and nine pieces of silver.
The commission fee was raised before I knew it.
Although this amount was plenty enough.

A quick check around the Adventurers Guild request board was made, and since there was a request for an urgent delivery, I immediately accepted it.

The lady at the reception desk updated the magical power to the adventurer card along with the accepted request.
After realizing the rank written on the card was S, she showed a surprised face.
The reason as to why she was shocked was not because S rank adventurers were rare but rather the fact that I had accepted such a quest.
Usually, such delivery quests can be accepted regardless of rank because of the urgency but it's still commonly considered as an E rank request.
Usually, I would not bother hiding the reason behind it but explaining it was troublesome so I didn't.

I readily held out one silver coin.
How many years had it been since I prepared for traveling?
It's been a long time but I still remembered clearly what was needed.
The preparations were finished in no time.

I had also rented out a horse from the Adventurers Guild.
I'm glad that there was a request for urgent delivery.
Of the many benefits of the S rank, renting out a free horse on such a request was one of them.
Of course, that didn't necessarily mean that I was going to return it immediately once the request was finished.

This time, I headed out in a different direction from the delivery.
I feel bad for the client, but I'm also in an emergency.

These horses that have been bought were definitely good ones for sure.
My luck was good.
This just goes to show how much of an emergency it was.
There could possibly be a chance of having my adventurer's status revoked for taking advantage of its benefits, but so be it.
I had not intended to continue living on as an adventurer in the first place.

Norn was placed on top of the horse and I jumped onto its back.
Immediately, we set off from the town.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

-มุมมอง Paul-เมื่อตื่นขึ้น ฉันได้รับรู้ผมกลางโดว์ในกราสแลนด์เป็นก็เป็นกราสแลนด์มีคำอื่น ๆ ไม่อธิบายไม่ใช่ 'กราสแลนด์'มันเป็นอะไรมากไปกว่าตัวธรรมดาทั้งหมดของกราสแลนด์มีอะไรโดยเฉพาะเกี่ยวกับเรื่อง แต่แพงกว่า มันมีเกี่ยวกับความรู้สึกคุ้นเคยผมใช้เวลากี่นาทีพยายามคิดออกที่นี้ได้ฉันจำนี่คือตอนใต้ของราชอาณาจักรอสุราตั้งอยู่ใกล้เมืองเมื่อเช้าในช่วงเวลานั้น ผมเรียนรู้ swordsmanship น้ำพระลักษณะในเมืองในคำอื่น ๆ มันเป็นบ้านของ Liliaฉันคิดว่า นี่คือความฝัน มันเป็นเพียงธรรมชาตินะถึงกระนั้น ก็ค่อนข้างจะคิดกี่ปีได้ผมอยู่ที่นี่ ปีหนึ่ง หรือเป็นสองฉันเพียงจำว่า ไม่ใช่เวลานานมากความทรงจำของฉันส่วนใหญ่เท่านั้นรวมของโดโจ ฉันจำสาวกอาวุโสเขาเป็นผู้ชายน่าชังคนที่รู้วิธีการใช้ปิดปากของเขาเท่านั้นเขาเป็นลูกครึ่งที่ถึงพริกถึงขิง drummed คุกคามเข้าไปในหัวของฉันก็ไม่ฉันขวาไปนอกเหนือจากเขาเมื่อเขาเห็นความสามารถของฉันฉันเกลียดที่ชนิดของความสัมพันธ์อาวุโสห้อง และห้องซูพีเรียเป็นรองฉันได้ทำงานจากบ้านได้เนื่องจากผมกุมหัวของฉันเพื่อพ่อด้วยยัง คุณพ่อได้ดีเมื่อเทียบกับเขา วิธีทำฉันอธิบายนี้ เพราะเขาต้องใช้พลังงานอย่างไรก็ตาม ที่อาวุโสของฉันไม่มีอำนาจใด ๆ เลยเขาเพียงทอดขนาดเล็กที่ได้พัฒนาขึ้น narcissism เวิ้งว้าง โดยปิดปากเมื่อฉันได้รับการฝึกอบรมระดับกลางถึง ผู้ชายที่ถูกยังรอบ ๆ จบระดับเริ่มต้นที่ผู้ชายของ caliber ต่ำได้แม้ภายในโดโจหลัก ที่ดีที่สุดของ swordsmen ลักษณะน้ำพระอาวุโสนอกจากนี้พวกเขาเพียงแค่เก็บไว้มาถึงข้อแก้ตัวต่าง ๆ ด้วยวิธีการขาดความสามารถที่เกิดจากการนี้หรือที่ฉันมีความคิดว่า สักวันหนึ่งฉันจะแสดงแรงจริงของกำลังคนเหล่านั้นแม้ว่า ที่สุด ฉันไม่สามารถที่จะแสดงความแรงของตัวเองนั้นทั้งหมดมีหลายสิ่งที่ฉันไม่สามารถที่จะทน เช่นอาชญากรรมฉันได้มุ่งมั่นกับ Lilia ดังนั้นฉันวิ่งหนีไปผมได้มาที่นี้น้อยตั้งแต่เริ่มต้น ความจริงที่ฉันมีอยากบาทาสามัคคีบนสิ่งถือว่าล้ำค่าไปคนเหล่านั้นเริ่มที่จะมองฉันเมามันตั้งแต่ที่ฉันหนีผมออกจากประเทศเพื่อล้อเลียนได้เมื่อคิดว่า การกลับมา ฉันรู้ฉันถูกเด็กกลับมาแล้ววิธีไม่ได้เรื่อง สาวกอาวุโสที่ได้ปฏิบัติจริงได้ว่า ฉันไม่ได้หว่ย Lilia"......nn"ลมพัดฝุ่นใส่ตาของฉัน และฉัน frownedแล้ว ด้านของเฮ็มเสื้อผ้าของฉันถูกทำลาย"พ่อ... นี้...? ""สหประชาชาติหรือไม่"มองอย่างใกล้ชิด นอนติดแน่นกับหน้าอกของฉันเธอถูกมองทีหน้าเป็นกังวลสุดท้าย ฉันปล่อยเสื้อบ้านของฉัน และยืนบนทุ่งหญ้าที่พบพื้นของเท้าของฉันกำลังรู้สึกพื้นผิวของพื้นดินได้อย่างชัดเจนความอบอุ่นของการนอนนี่ไม่ใช่ความฝัน"...สิ่งนี้หรือไม่"ผมไม่เข้าใจทำไมผมที่นี่ถ้าผมอยู่คนเดียว แล้วจะได้คิดแล้วก็ความฝันจะสิ้นสุดอย่างไรก็ตาม มีนอนติดหน้าอกของฉันนอนเกิดเมื่อสามปีที่ผ่านมานอนขนาดเล็กสาวที่น่ารักของฉันฉันไม่ค่อยมาไปยังฝั่งลูกสาวของฉันตั้งแต่ฉันหวังที่จะเป็น พ่อเข้มงวด ฉันมักจะหลีกเลี่ยงการติดต่อกับพวกเขาทางกายภาพดังนั้น ทำไมจะฉันจะกอดนอน......โอ้ ขวาฉันจำได้เพียงชั่วขณะหนึ่งผ่านมา ผมพูดกับซีนิทที่บ้านมันเป็นเพียงการพูดคุยเกี่ยวกับอะไรพิเศษ"เป็นลูกสาวของเราเติบโตใหญ่ พวกเขาจะเริ่มต้นเพื่อต่อต้านการติดต่อกับบิดาของพวกเขา จึงครับให้หยุดกดกลับ สำหรับตอนนี้""ไม่ ไม่ ฉันกำลังหมายใจเป็น พ่อที ซึ่งแตกต่างจาก Rudeus นอนน่าจะเพิ่มเติมโลกีย์ เพื่อฉันจะได้ตระหนักมากขึ้นถึงวิธีผมทำหน้าที่เป็นพ่อตอนนี้""ก็ไม่เหมือนคุณไม่ชอบเธอจากนั้น""...ใช่ แล้วฉันจะกอดเธอจาก... "การสนทนาได้, Lilia ได้สอนอาอิชะหฺบางสิ่งบางอย่างLilia กำลังให้อาอิชะหฺที่ผ่านการศึกษาเฉพาะฉันข้ามเธอพูดว่า เราควรปล่อยให้พวกเขาเติบโตขึ้นได้อย่างอิสระ แต่ผมขอเป็นกำ โดย Liliaอาอิชะหฺเติบโตอย่างรวดเร็วสิ่งที่สอนได้ภาพทันที เพียงเป็นอย่างไรเธอยังได้เรียนรู้วิธีการเดินค่อนข้างเร็วดังนั้นมันเป็นที่เวลาที่ กะทันหัน ฉันถูกห่อในแสงสว่างนั้นโอ้ ฉันจำหน่วยความจำอย่างต่อเนื่อง......สิ่งที่น่าจะเกิดขึ้น ฉันรู้ instantaneously มัน"......พ่อ"นอนยกเสียงกังวลของเธอขณะที่เธอมองที่ใบหน้าของฉัน"มันเป็นนายก"ฉันเบา ๆ แบบขีดลงหัวนอนของแล้ว ผมมองผ่านสภาพแวดล้อมของฉันไม่มีร่องรอยของ Lilia หรือสุดยอดได้ว่าพวกเขาใกล้เคียง หรือถ้าไม่เดียวพัดไป ได้นอนกับฉันทำไมไม่ทราบ...ฉันจำได้ในเขาวงกต มีเวลาหนึ่งที่ฉันได้ติดอยู่ในกับดักบางอย่างโหดร้ายเหมือนมีบางจัดเรียงของ teleportation ที่เรามีมันเป็นโชคดีของฉันว่า ฉันได้ถูกขนส่งไปบางปิดในขณะนั้นElinalize ที่ได้คว้าไปเฮ็มของเสื้อผ้าของฉัน และมีบริษัทฟูมิ่งประเภทของกับดักที่ตายทันทีก็ไปได้ไม่เคยพบลูกเสือลิงที่ได้จับขึ้นในกับดัก... ไม่ได้เรื่องเรื่องดังกล่าวในสรุป บุคคลที่ติดต่อกับคุณในทันทีที่จะรับวาร์ปกับคุณนี้ถูกทำไมไม่นอนกับฉันอย่างไรก็ตาม ทำไมทำไมสิ่งที่เกิดขึ้นหรือไม่มันเป็นไปอย่างทันทีทันใดเมืองลับแลถูกมีศัตรูมากมายรอบตัวมันจะไม่เป็นเรื่องแปลกสำหรับใครก็ตามก็จะทำอย่างไรก็ตาม นี้เป็น teleportationTeleportation เป็นเรื่องอื่นมีหล่อไม่ใช้มายากล teleportationดังนั้น ได้ใช้สินค้าพร้อมผลิตภัณฑ์วิเศษหรือเมจิกผม Teleportation สินค้ามายากลได้ถือเป็นผิดกฎหมายไม่ว่าในโลกมหัศจรรย์การ teleportation ถูกกำหนดเป็นเทคนิคที่ต้องห้าม และได้กลายเป็นหายไปนานใช้แก้แค้นกับฉัน คนเดียว ทำไมไม่มีต้องไปผ่านเช่นความยาว ผ่านเส้นอันตรายว่าฉันถูกส่งไปเป็นเขตแห้งแล้งหรือไม่ไม่มีทางสาวกของโดโจเป็นหนึ่ง culprits เกี่ยวข้องหรือไม่ก็แสดงความคิดในจิตใจของฉันเพื่อไป Lilia พวกเขาฉันย้ายสถานที่แห่งนี้ก็ควรให้ คำแนะนำโดยเวลาผมกลับบ้าน Lilia และสุดยอดอาจมีแล้วการทูตเป็นคนหยาบคายไอ้ มันดูเหมือนจะเป็นความคิดที่จะเกิดขึ้นกับ"Hey พ่อ""นอน ได้ครับ เราจะกลับบ้านทันที"เป็นผมเก็บ murmuring ให้ กับตัวเอง เรามุ่งหน้าไปทางเมืองโชคดี ในกรณีที่บางสิ่งบางอย่างได้เกิดขึ้น อสุราทองเหรียญถูกปกปิดอยู่ภายใน sheathe ของดาบดาบถูกสึกเสมอตลอดเวลา ซึ่งเป็นนิสัยที่เกิดจากเวลาของฉันเป็นนักผจญภัยก็ไม่ต้องถูกเอาออกเมื่อนอนหลับเวลาที่ไม่อนุญาตให้เอาออกได้เมื่อรู้สึกขึ้นผู้หญิงAdventurers' บัตรยังอยู่ภายใน sheatheได้เวลาดังนี้ฉันไปกับกิลด์ Adventurers เพื่อแลกเงินเหรียญทองแดงขนาดใหญ่แปดและเก้าชิ้นเงินค่าธรรมเนียมค่าคอมมิชชันขึ้นก่อนผมรู้แม้ยอดเงินนี้ถูกมากมายเพียงพอทำการตรวจสอบด่วนรอบคณะกรรมการสมาคม Adventurers ขอ และเนื่องจากมีการร้องขอสำหรับการจัดส่งสินค้าด่วน ฉันนั้นยอมรับมันผู้หญิงที่ปรับปรุงอำนาจเวทมนตร์บัตรนักผจญภัยที่พร้อมยอมรับคำขอหลังจากได้ตระหนักถึงลำดับที่เขียนในบัตร S เธอพบหน้าประหลาดใจเหตุผลว่าทำไมเธอตกใจได้ไม่ เพราะ S adventurers อันดับได้ยากแต่เป็นความจริงที่ฉันได้รับเควสดังกล่าวโดยปกติ ส่งเควสดังกล่าวสามารถยอมรับว่าอันดับเนื่องจากความเร่งด่วน แต่โดยทั่วไปยังถือว่าเป็นคำขออันดับ Eมักจะ ฉันจะไม่รบกวนซ่อนเหตุผลอยู่เบื้องหลังมัน แต่อธิบายได้ลำบากดังนั้นฉันไม่ผมพร้อมจัดหาเหรียญเงินกี่ปีได้ตั้งแต่เริ่มเตรียมการสำหรับการเดินทางหรือไม่จะได้รับเป็นเวลานาน แต่ฉันยังจำได้ชัดเจนสิ่งจำเป็นเตรียมการได้เสร็จในเวลาไม่นานฉันยังมีเช่าม้าออกจากกิลด์ Adventurersฉันดีใจที่มีการร้องขอสำหรับการจัดส่งด่วนประโยชน์มากมายของลำดับ S ปล่อยเช่าม้าฟรีเกี่ยวกับการร้องขอได้หนึ่งของพวกเขาแน่นอน ที่ไม่ได้หมายความ ว่า ผมไปคืนทันทีเมื่อเสร็จสิ้นการร้องขอเวลานี้ ฉันหัวออกในทิศทางที่แตกต่างจากการจัดส่งรู้สึกดีสำหรับไคลเอนต์ แต่ฉันยังในกรณีฉุกเฉินม้าเหล่านี้ถูกซื้อถูกคนดีแน่นอนแน่นอนฉันโชคดีนี้แค่ไปแสดงจำนวนฉุกเฉินก็อาจจะมีโอกาสมีสถานะของนักผจญภัยของฉันถูกยกเลิกการใช้ประโยชน์จากประโยชน์ ได้ดังนั้น ไม่ว่าจะเป็นฉันไม่ได้มีจุดประสงค์เพื่อเข้ามาอยู่อาศัยบนเป็นนักผจญภัยในสถานที่แรกมีวางนอนบนม้า และฉันไปบนหลังของมันทันที เราได้ออกจากเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

-- พอล มุมมอง --

เมื่อฉันตื่นขึ้นมา ฉันก็คิดได้ว่าฉันอยู่กลางทุ่งหญ้าในทุ่งหญ้า


มันเป็นทุ่งหญ้า ไม่มีคำอื่น ๆที่จะอธิบายมันได้นอกจาก ' หญ้า ' .
มันไม่มีอะไรมากกว่าชิ้นส่วนทั้งหมดของทุ่งหญ้าธรรมดาไม่มีอะไรเป็นพิเศษเกี่ยวกับมัน แต่แปลก มันเกี่ยวกับความรู้สึกคุ้นเคย .
ผมใช้เวลาไม่กี่นาทีพยายามที่จะคิดออกที่นี้
.ผมจำได้
นี้ภาคใต้ของอสุราราชอาณาจักร .
มันใกล้เมืองที่ผมเคยอยู่ .
ในตอนนั้น ผมกำลังเรียนน้ำพระเจ้าเพลงกระบี่ในตัวเมือง
ในคำอื่น ๆมันใกล้ Lilia กลับมาแล้ว

ฉันคิดว่ามันเป็นความฝัน มันเป็นเพียงธรรมชาติที่คิดแล้ว

แต่มันค่อนข้างคิดถึงสถานที่ .
กี่ปีผมอาศัยอยู่ที่นี่ หนึ่งปีหรือว่าสอง ?
ผมจำได้ว่ามันไม่ได้นานมาก

ความทรงจำเท่านั้นส่วนใหญ่รวมอยู่ที่โดโจ ผมจำศิษย์รุ่นพี่

เขาเป็นคนที่น่ารังเกียจ
คนที่รู้วิธีที่จะวิ่งออกจากปากของเขา เขาเป็นลูกนอกสมรสที่ถึงพริกถึงขิง
เคาะคุกคามเข้ามาในหัวผม ว่า มัน ไม่ ใช่ ฉันต้องไปจากเขา เมื่อเขาเห็นความสามารถของฉัน

ฉันเกลียดรุ่นพี่ รุ่นน้อง และความสัมพันธ์ที่ด้อยกว่าห้อง Superior .
ผมเคยหนีออกจากบ้านเพราะต้องถือหัวของฉันลงไปพ่อเช่นกัน .
ยัง พ่อดีขึ้น เมื่อเทียบกับเขา จะอธิบายยังไงดี เพราะเขามีอำนาจ

แต่รุ่นพี่ของฉันไม่ได้มีอำนาจใดๆ ทั้งสิ้น
เขาเป็นเพียงตัวเล็กๆที่ได้พัฒนาตัวเองโดยการวิ่งออกจากปากของเขาเวิ้งว้าง .
เมื่อฝึกถึงระดับกลาง ผู้ชายคนนั้นก็ยังวนเวียนอยู่ที่ส่วนท้ายของระดับเริ่มต้น .
ที่เป็นผู้ชายไร้ความสามารถ

แม้ภายในโรงฝึกหลัก นั่นคือดีที่สุด พี่น้ำ
พระเจ้ารูปแบบดาบเขาก็มาแก้ตัวด้วยวิธีที่แตกต่างกันการขาดของความสามารถเกิดจากหรือ

ฉันคิดว่าสักวันหนึ่งข้าจะแสดงพลังที่แท้จริงของพลังพวกนั้น

แต่ตอนสุดท้าย ฉันไม่สามารถแสดงให้เห็นว่าผู้ชายของฉันเอง
แรงเลย
มีหลายสิ่งที่ฉันไม่สามารถวางด้วย เหมือนผมได้ก่ออาชญากรรมต่อต้านที่ผมวิ่งหนี