It is obvious that all of our child

It is obvious that all of our childhood memories are not accidental… When you are a child ever scent, every sound, every move, every toy, the first day of school, the first kiss, the first step..Everything together makes what is the personality of a man. All these are pieces of one whole entity. I was sitting and thinking –which of the memories I have is the brightest and most emotional for me….Is it the day when I stayed home alone for the first time? Is it the day when I was so disappointed with the Christmas gift I got? Or maybe when I broke grandma’s favorite vase and put it back together with glue? I was thinking about good memories and bad memories…moments of tears and moments of innocent joy. From one memory to another my heart started to feel strange and I felt really strange – like I was in a completely another dimension which exists only in my head.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นที่ชัดเจนว่า ทุกความทรงจำวัยเด็กของเราจะไม่ตั้งใจ... เมื่อ เด็กเคยกลิ่น ทุกเสียง ย้าย ของ เล่นทุก วันแรกของโรงเรียน จูบแรก ขั้นตอนแรก... ทุกอย่างเข้าด้วยกันทำให้บุคลิกภาพของมนุษย์คืออะไร ทั้งหมดเหล่านี้เป็นชิ้นส่วนหนึ่งเอนทิตีทั้งหมด ฉันนั่ง และ คิด – ซึ่งความทรงจำที่มีความสว่าง และอารมณ์มากที่สุดสำหรับฉัน... มันเป็นวันที่จองบ้านคนเดียวเป็นครั้งแรก เป็นวันที่เมื่อผมจึงผิดหวังกับของขวัญคริสต์มาสที่มี หรือบางทีเมื่อฉันยากจนยายชื่นชอบแจกัน และนำมันกลับมาพร้อมกับกาว ผมมีความคิดเกี่ยวกับความทรงจำดี ๆ และความทรงจำที่ดี...ของน้ำตาและช่วงเวลาของความสุขที่บริสุทธิ์ จากหน่วยความจำหนึ่งไปยังอีก หัวใจของฉันเริ่มรู้สึกแปลก ๆ และรู้สึกแปลกจริง ๆ – ต้องการขนาดอื่นทั้งหมดที่มีอยู่ในหัวของฉันเท่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นที่ชัดเจนว่าทั้งหมดของความทรงจำในวัยเด็กของเราจะไม่ได้ตั้งใจ ... เมื่อคุณเป็นเด็กที่เคยกลิ่นเสียงทุกย้ายทุกของเล่นทุกวันแรกของโรงเรียนจูบแรก step..Everything แรกด้วยกันทำให้สิ่งที่เป็น บุคลิกภาพของผู้ชายคนหนึ่ง ทั้งหมดเหล่านี้เป็นชิ้นส่วนของกิจการทั้งหนึ่ง ผมนั่งคิดและ -which ของความทรงจำที่ผมมีคือความสว่างและอารมณ์มากที่สุดสำหรับฉัน ... มัน .is วันที่ผมอยู่บ้านคนเดียวเป็นครั้งแรก? มันเป็นวันที่ผมจึงผิดหวังกับของขวัญคริสต์มาสที่ผมได้? หรือบางทีเมื่อผมยากจนแจกันที่ชื่นชอบของยายและนำกลับมารวมกันด้วยกาว? ฉันคิดเกี่ยวกับความทรงจำที่ดีและความทรงจำที่ไม่ดี ... ช่วงเวลาของน้ำตาและช่วงเวลาของความสุขที่บริสุทธิ์ จากที่หนึ่งไปยังอีกหน่วยความจำที่หัวใจของฉันเริ่มรู้สึกแปลก ๆ และผมก็รู้สึกแปลกจริงๆ - เหมือนผมอยู่ในอีกมิติหนึ่งที่สมบูรณ์ที่มีอยู่เฉพาะในหัวของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

这是我们的childhood obvious那是不是所有memories意外……当你是一个孩子的声音，气味，每天都有每天都过移动的第一天，每天都有玩具，学校，第一吻的第一步……一切，什么是personality一起使这是一个男人。一个整件的所有实体和思维。我是坐memories——这是我的最聪明？为我的情感和最……这都是一个独立的天我第一次呆吗，当它是disappointed天I SO与圣诞礼品吗？或者也许当我得到我的最喜欢的花瓶打破了grandma回来把它和我是一起与glue思维？是好的和坏的时刻memories memories……快乐的眼泪和innocent时刻到另一个。我的心从记忆工程一个奇怪的感觉真奇怪，这和我felt——我是一个在一个完全关联维数存在，只有在我的头中。