ndreds of thousands of migrants fro

ndreds of thousands of migrants from the Horn of Africa have systematically crossed international borders throughout Africa into Europe in the last decade. Among them were over 150,000 Eritreans fleeing the lack of freedom and poverty in their country. In order to reach Europe, many of them had to cross at least three international borders undetected: from Eritrea to Ethiopia or Sudan; from Sudan onto Libya; and finally from Libya into Italy.

However, these borders are not easy to cross for those – refugees, in the first place – who have almost no possibility to obtain a legal visa, due to their typical lack of passports and the impossibility to provide any guarantee of return upon the expiry date of their visa. Refugees have to travel through impervious paths where they are less likely to be discovered by authorities. As they usually lack the knowledge and the means to cross these borders by themselves, they have to pay professionals who can enable them to do so.

These professionals are usually depicted as cruel exploiters in the public debate, but my fieldwork with Eritrean refugees in Sudan and Ethiopia en route to Europe points in a different direction.
First of all, it is important to consider that the word ‘smuggler’ in the Eritrean context includes a wide variety of professionals with very different responsibilities: there are guides, who accompany migrants across the borders on walk; drivers who take them by car; middlemen who put guides and drivers in contact with customers. Middlemen can do business in more or less professional ways. Some may occasionally connect customers with drivers and guides in order to receive a cut of the total price. Others work more systematically and turn the role of middleman into their main source of income. Middlemen can arrange different parts of the journey based on their contacts, or different kinds of services, such as the provision of fake documents and marriages of convenience.

During my fieldwork, I met two professional middlemen who were operating on the route from Eritrea to Libya. They were Eritrean refugees themselves. One of them, Tesfay, an ex-military man in his late twenties, had started the business after few years spent in a refugee camp in Northern Ethiopia. The other, 23-year-old Michael, had been in the smuggling business even before escaping Eritrea. Indeed, he told me that he had spent several years in the worst Eritrean prisons because of it. To me they were both kind and friendly: they believed that by talking to me they were helping inform the world of what their people had to go through in order to escape the lack of prospects and freedom in Eritrea.

Photo by EU/ECHO/Malini Morzaria (flickr, CC BY-NC-ND 2.0)
Photo by EU/ECHO/Malini Morzaria (flickr, CC BY-NC-ND 2.0)

In contrast to common images of ‘smugglers’, Tesfay and Michael were well-integrated in their national communities in exile. Tesfay regularly frequented church and contributed to its activities. Alongside his workmates, Michael used to spend time with a large group of Eritrean families and friends he had known since his childhood in Eritrea. He was generous to them and was manifestly loved by them. Although both Michael and Tesfay tended to keep their business separate from their interactions with their closest friends and family, they did not seem to be too secretive about it or to be ashamed of it.

Asked how he felt about his own business, Tesfay replied with an interesting metaphor:

“You know, in life good things go together with bad things. Even a doctor has to do things that imply a high risk and sometimes the death of his patients. For example, when a doctor takes his patient into a surgery room, he has to ponder the possible risks and positive outcomes of the operation. Similarly I have chosen to look at the positive outcomes of my work: if my customers go through the surgery [and it is successful] they will have huge advantages.”

Unlike mainstream narratives, Tesfay did not consider his job as contributing to worsening the situation of his people. Rather it was a “remedy”. He was just providing the means to quench people’s thirst of a better life and freedom of movement.

Among refugees, middlemen were not judged negatively unless their services had proven to be untrustworthy. Gerre, one of my informants in Khartoum, once commented about a middleman we had just met: “He is an honest one, all the people he sends are getting safe to their destination”. Other Eritrean informants in Italy relayed that they were still morally indebted to those middlemen who enabled their safe passage to Europe. Certainly, during my fieldwork I also collected several accounts of dishonest, inhuman smugglers, who cheated their customers or even sold them to traffickers known for torturing refugees in order to extort ransoms in the thousands of dollars from their families abroad. However, smuggling was not a despicable activity in itself according to my informants, but

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ndreds พันของแรงงานข้ามชาติจากทวีปแอฟริกาได้ข้ามพรมแดนระหว่างประเทศอย่างเป็นระบบทั่วทวีปแอฟริกาสู่ยุโรปในทศวรรษที่ผ่านมา ในหมู่พวกเขามากกว่า 150,000 Eritreans หนีขาดเสรีภาพและความยากจนในประเทศของตน เพื่อให้สามารถเข้าถึงยุโรปมากของพวกเขาจะต้องข้ามอย่างน้อยสามพรมแดนระหว่างประเทศตรวจไม่พบ: จากเอริเทรีเอธิโอเปียซูดานหรือ; จากซูดานไปยังลิเบีย . และในที่สุดก็มาจากลิเบียไปยังประเทศอิตาลี

อย่างไรก็ตามพรมแดนเหล่านี้จะไม่ง่ายที่จะข้ามสำหรับผู้ - ผู้ลี้ภัยในสถานที่แรก - ที่มีเกือบจะไม่มีความเป็นไปได้ที่จะได้รับวีซ่าตามกฎหมายเนื่องจากการขาดทั่วไปของการหนังสือเดินทางและเป็นไปไม่ได้ที่จะให้การใด ๆ รับประกันผลตอบแทนเมื่อวันหมดอายุของวีซ่า ผู้ลี้ภัยต้องเดินทางผ่านเส้นทางที่ไม่อนุญาตที่พวกเขามีโอกาสน้อยที่จะถูกค้นพบโดยเจ้าหน้าที่ ขณะที่พวกเขามักจะขาดความรู้และวิธีการที่จะข้ามพรมแดนเหล่านี้ด้วยตัวเองพวกเขาต้องจ่ายผู้เชี่ยวชาญที่สามารถช่วยให้พวกเขาทำเช่นนั้น.

ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้มักจะมีภาพที่ exploiters โหดร้ายในการอภิปรายสาธารณะ แต่งานภาคสนามของฉันกับผู้ลี้ภัย Eritrean ในประเทศซูดาน . และเอธิโอเปียเส้นทางที่จะไปจุดที่ยุโรปในทิศทางที่แตกต่างกัน
ครั้งแรกของทั้งหมดมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องพิจารณาว่าคำว่า 'ลักลอบ' ในบริบท Eritrean รวมถึงความหลากหลายของมืออาชีพที่มีความรับผิดชอบที่แตกต่างกันมาก: มีคำแนะนำที่มาพร้อมกับแรงงานข้ามชาติข้าม พรมแดนเดิน; คนขับรถที่พาพวกเขาไปโดยรถยนต์; พ่อค้าคนกลางที่วางไกด์และคนขับรถในการติดต่อกับลูกค้า พ่อค้าคนกลางสามารถทำธุรกิจในรูปแบบมืออาชีพมากขึ้นหรือน้อยลง บางคนบางครั้งอาจเชื่อมต่อลูกค้าที่มีไดรเวอร์และคำแนะนำในการสั่งซื้อที่จะได้รับการตัดของราคาทั้งหมด อื่น ๆ ทำงานเป็นระบบมากขึ้นและเปิดบทบาทของพ่อค้าคนกลางเข้าไปในแหล่งที่มาหลักของรายได้ พ่อค้าคนกลางสามารถจัดเรียงชิ้นส่วนที่แตกต่างกันของการเดินทางอยู่บนพื้นฐานของรายชื่อผู้ติดต่อของพวกเขาหรือแตกต่างกันของการบริการเช่นการจัดหาเอกสารปลอมและการแต่งงานของความสะดวกสบาย.

ในช่วงภาคสนามของฉันฉันได้พบกับสองพ่อค้าคนกลางมืออาชีพที่มีการดำเนินงานบนเส้นทางจากเอริเทรีไปลิเบีย . พวกเขาเป็นผู้ลี้ภัย Eritrean ตัวเอง หนึ่งของพวกเขา Tesfay ชายอดีตทหารในวัยยี่สิบปลายของเขาได้เริ่มต้นธุรกิจหลังจากนั้นไม่กี่ปีที่ผ่านมาใช้เวลาอยู่ในค่ายผู้ลี้ภัยในภาคเหนือของประเทศเอธิโอเปีย อื่น ๆ ไมเคิล 23 ปีได้รับในธุรกิจการลักลอบขนแม้กระทั่งก่อนที่จะหนีริเทรีย อันที่จริงเขาบอกผมว่าเขาได้ใช้เวลาหลายปีในเรือนจำ Eritrean ที่เลวร้ายที่สุดเพราะมัน สำหรับผมพวกเขาทั้งสองชนิดและเป็นมิตร: พวกเขาเชื่อว่าการพูดคุยกับผมว่าพวกเขากำลังให้ความช่วยเหลือแจ้งโลกของสิ่งที่คนของพวกเขาจะต้องผ่านเพื่อที่จะหนีการขาดโอกาสและเสรีภาพใน Eritrea ได้.

ภาพถ่ายโดย EU / ECHO / Malini Morzaria (Flickr, CC BY-NC-ND 2.0)
ภาพถ่ายโดย EU / ECHO / Malini Morzaria (Flickr, CC BY-NC-ND 2.0)

ในทางตรงกันข้ามกับภาพร่วมกันของ 'ลักลอบ' Tesfay และไมเคิลถูกดีรวมอยู่ในของพวกเขา ชุมชนแห่งชาติในการเนรเทศ Tesfay ประจำแวะเวียนโบสถ์และส่วนร่วมในการทำกิจกรรม ควบคู่ไปกับเพื่อนร่วมงานของเขาไมเคิลที่ใช้ในการใช้เวลาอยู่กับคนกลุ่มใหญ่ของครอบครัว Eritrean และเพื่อน ๆ ของเขาได้รู้จักกันมาตั้งแต่วัยเด็กของเขาใน Eritrea เขาเป็นคนใจกว้างกับพวกเขาและเป็นที่รักอย่างชัดแจ้งโดยพวกเขา แม้ว่าทั้งสองไมเคิลและ Tesfay มีแนวโน้มที่จะให้การดำเนินธุรกิจของพวกเขาที่แยกต่างหากจากการปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนสนิทของพวกเขาและครอบครัวของพวกเขาไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นความลับมากเกินไปเกี่ยวกับมันหรือที่จะละอายใจของมัน.

ถามว่าเขารู้สึกเกี่ยวกับธุรกิจของตัวเอง Tesfay ตอบด้วย อุปมาที่น่าสนใจ:

"คุณรู้ว่าในชีวิตสิ่งที่ดีไปด้วยกันกับสิ่งที่ไม่ดี แม้แพทย์จะต้องทำสิ่งที่บ่งบอกถึงความเสี่ยงสูงและบางครั้งการตายของผู้ป่วยของเขา ตัวอย่างเช่นเมื่อแพทย์ใช้เวลาป่วยของเขาเข้าไปในห้องผ่าตัดเขามีการไตร่ตรองถึงความเสี่ยงที่เป็นไปได้และผลบวกของการดำเนินงาน ในทำนองเดียวกันเราได้เลือกที่จะดูที่ผลบวกของการทำงานของฉัน. ถ้าลูกค้าของฉันไปผ่านการผ่าตัด [และมันก็ประสบความสำเร็จ] พวกเขาจะมีข้อได้เปรียบอย่างมาก "

ซึ่งแตกต่างจากเรื่องเล่าหลัก Tesfay ไม่ได้พิจารณางานของเขาเป็นที่เอื้อต่อการถดถอยสถานการณ์ ของผู้คนของเขา แต่มันเป็น "การรักษา" เขาเป็นเพียงการนำเสนอวิธีการดับความกระหายของผู้คนของชีวิตที่ดีขึ้นและเสรีภาพในการเคลื่อนไหว.

ท่ามกลางผู้ลี้ภัยพ่อค้าคนกลางไม่ได้ถูกตัดสินในทางลบเว้นแต่บริการของพวกเขาได้พิสูจน์ให้เป็นที่ไม่น่าไว้วางใจ Gerre ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ให้ข้อมูลของฉันในคาร์ทูมแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับคนกลางครั้งหนึ่งเราเคยพบกันมาเพียง: "เขาเป็นหนึ่งในความซื่อสัตย์สุจริตทุกคนเขาส่งจะได้รับความปลอดภัยไปยังปลายทางของพวกเขา" ข้อมูล Eritrean อื่น ๆ ในอิตาลีถ่ายทอดว่าพวกเขายังคงเป็นหนี้บุญคุณทางศีลธรรมพ่อค้าคนกลางผู้ที่เปิดใช้งานความปลอดภัยทางของพวกเขาไปยังยุโรป แน่นอนว่าในช่วงงานภาคสนามของฉันฉันยังได้รวบรวมบัญชีหลายทุจริตลักลอบทารุณที่โกงลูกค้าของพวกเขาหรือแม้กระทั่งการขายให้กับผู้ค้ามนุษย์ที่รู้จักกันในการทรมานผู้ลี้ภัยในการสั่งซื้อที่จะรีดไถไถ่ในหลายพันดอลลาร์จากครอบครัวของพวกเขาในต่างประเทศ อย่างไรก็ตามการลักลอบนำเข้าไม่ได้เป็นกิจกรรมที่น่ารังเกียจในตัวเองตามข้อมูลของฉัน แต่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ndreds พันแรงงานข้ามชาติจากฮอร์นของแอฟริกามีพรมแดนข้ามประเทศอย่างเป็นระบบทั่วแอฟริกาเข้าสู่ยุโรปในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ในหมู่พวกเขามีมากกว่า 150 , 000 eritreans หนีขาดอิสรภาพและความยากจนในประเทศของตน เพื่อที่จะไปถึงยุโรป หลายของพวกเขามีอย่างน้อยสามข้ามพรมแดนระหว่างประเทศย : จากเอริเทรียกับเอธิโอเปียหรือซูดาน จากซูดานไปยังลิเบีย และในที่สุดจากลิเบียในประเทศอิตาลีอย่างไรก็ตาม ชายแดนเหล่านี้จะไม่ง่ายที่จะข้ามและผู้ลี้ภัยเหล่านั้นในสถานที่แรกและที่แทบจะไม่มีความเป็นไปได้ที่จะได้รับวีซ่าตามกฎหมาย เนื่องจากการขาดทั่วไปของหนังสือเดินทาง และเป็นไปไม่ได้ที่จะให้การรับประกันใด ๆ กลับตามวันหมดอายุของวีซ่าของพวกเขา ผู้อพยพที่ต้องเดินทางผ่านเส้นทางทึบที่พวกเขามีโอกาสน้อยที่จะถูกค้นพบ โดยเจ้าหน้าที่ ตามที่พวกเขามักจะขาดความรู้และวิธีการที่จะข้ามพรมแดนเหล่านี้ด้วยตนเอง พวกเขาต้องจ่ายผู้เชี่ยวชาญที่สามารถช่วยให้พวกเขาทำเช่นนั้นผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้มักจะเป็นภาพที่โหดร้าย เอาเปรียบในการอภิปรายสาธารณะ แต่ภาคสนามกับผู้อพยพในซูดาน และเอธิโอเปียเอริเทรียเส้นทางยุโรปจุดในทิศทางที่แตกต่างกันแรกของทั้งหมดมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องพิจารณาที่คำว่า " ลักลอบ " ในบริบทเพื่อรวมถึงความหลากหลายของผู้เชี่ยวชาญที่มีความรับผิดชอบที่แตกต่างกันมาก : มีคู่มือที่ช่วยผู้อพยพข้ามขอบเดิน ไดรเวอร์ที่ใช้พวกเขาโดยรถยนต์ คนกลางที่ใส่คู่มือและไดรเวอร์ในการติดต่อกับลูกค้า ทำให้สามารถทำธุรกิจในวิธีมืออาชีพมากขึ้นหรือน้อยลง บางคนอาจบางครั้งเชื่อมต่อลูกค้า ด้วยไดรเวอร์ และคู่มือเพื่อที่จะได้รับการตัดของราคาทั้งหมด คนอื่นทำงานได้อย่างเป็นระบบ และเปลี่ยนบทบาทของคนกลางที่เป็นแหล่งที่มาของรายได้ทั้งหมด ทำให้สามารถจัดการส่วนต่างๆ ของ การ เดินทาง จากรายชื่อผู้ติดต่อของพวกเขาหรือชนิดของการบริการ เช่น จัดหาเอกสารปลอมและการแต่งงานของความสะดวกสบายในระหว่างการของฉัน ฉันได้พบกับเกษตรกรมืออาชีพสองที่ปฏิบัติการบนเส้นทางจากเอริเทรียกับลิเบีย พวกเขาเพื่อผู้ลี้ภัยเอง หนึ่งของพวกเขา tesfay , อดีตทหารในวัยยี่สิบปลายของเขาได้เริ่มต้นธุรกิจหลังจากไม่กี่ปีใช้เวลาในค่ายผู้ลี้ภัยในตอนเหนือของเอธิโอเปีย อื่น ๆ อายุ 23 ปี ไมเคิล ได้รับในการค้าธุรกิจก่อนที่จะหลบหนีเอริเทรีย จริงๆ แล้ว เขาบอกว่าเขาได้ใช้เวลาหลายปีในคุกที่เลวร้ายที่สุดเพื่อเนื่องจากมัน ฉันว่าพวกเขาทั้งใจดีและเป็นมิตร พวกเขาเชื่อว่า พูดกับผม พวกเขาช่วยให้โลกของสิ่งที่ประชาชนต้องผ่าน เพื่อหลบหนีการขาดโอกาสและเสรีภาพในเอริเทรียภาพถ่ายโดย EU / ก้อง / malini morzaria ( Flickr , CC by-nc-nd 2.0 )ภาพถ่ายโดย EU / ก้อง / malini morzaria ( Flickr , CC by-nc-nd 2.0 )ในทางตรงกันข้ามกับภาพทั่วไปของ " ลักลอบ " tesfay และไมเคิลเป็นแบบบูรณาการในชุมชนแห่งชาติของตนในการเนรเทศ tesfay เป็นประจำตั้งโบสถ์และสนับสนุนกิจกรรมของ พร้อมกับเพื่อนร่วมงานของเขา ไมเคิลเคยใช้เวลากับครอบครัวและเพื่อนๆ กลุ่มใหญ่ของเอริเทรียเขารู้จักตั้งแต่วัยเด็กของเขาในเอริเทรีย เค้าใจดีให้พวกเขาและสนับสนุนคนที่พวกเขารัก แม้ว่าทั้งไมเคิลและ tesfay มีแนวโน้มที่จะให้ธุรกิจของพวกเขาแยกจากการปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนของพวกเขาและครอบครัวของพวกเขาไม่ได้ดูเหมือนจะมากเกินไปความลับเกี่ยวกับมัน หรือ อายเลยถามว่าเขารู้สึกเกี่ยวกับธุรกิจของเขาเอง tesfay ตอบกับคำอุปมาที่น่าสนใจ :" คุณจะรู้ว่าในชีวิตสิ่งที่ดีไปพร้อมๆ กับสิ่งไม่ดี แม้แต่หมอต้องทำสิ่งที่บ่งบอกถึงความเสี่ยงสูงและบางครั้งความตายของคนไข้ ตัวอย่างเช่น เมื่อหมอพาคนไข้ของเขาเข้าไปในห้องผ่าตัด เขาต้องไตร่ตรองความเสี่ยงที่เป็นไปได้และผลในเชิงบวกของการดำเนินงาน เหมือนกับที่ฉันได้เลือกที่จะมองบวกผลลัพธ์ของงาน : ถ้าลูกค้าของฉันไปผ่านการผ่าตัด [ เป็น ] พวกเขาจะประสบความสำเร็จมีข้อดีมาก .ซึ่งแตกต่างจากหลัก ) tesfay ไม่ได้พิจารณางานของเขาเกิดเลวลงสถานการณ์ของผู้คนของเขา แต่มันเป็น " แก้ไข " เขาแค่ให้หมายถึงเพื่อดับความกระหายของประชาชนดีขึ้น ชีวิตและเสรีภาพในการเคลื่อนไหวในหมู่ผู้อพยพ พ่อค้าคนกลาง ไม่ตัดสินถูก นอกจากการบริการของพวกเขาได้พิสูจน์แล้วว่าไว้ใจไม่ได้ . gerre หนึ่งข้อมูลใน Khartoum , เมื่อเห็นเรื่องคนกลาง เราเพิ่งเจอกัน : " เขาเป็นผู้ซื่อสัตย์หนึ่งคนทั้งหมดที่เขาจะได้รับความปลอดภัยไปยังปลายทางของพวกเขา " อื่น ๆเพื่อให้ข้อมูลในประเทศอิตาลีซึ่งที่พวกเขายังคงที่จะเป็นหนี้พวกพ่อค้าคนกลางที่ทำให้ความปลอดภัยของยุโรป แน่นอน ตอนภาคสนามผมยังเก็บหลายบัญชีทุจริต ไร้มนุษยธรรม พ่อค้าของเถื่อนที่โกงลูกค้าของพวกเขาหรือแม้กระทั่งขายให้พ่อค้าที่รู้จักกันสำหรับการทรมานผู้อพยพเพื่อรีดไถ ransoms ในหลักพันดอลลาร์จากครอบครัวของพวกเขาในต่างประเทศ อย่างไรก็ตาม การลักลอบ ไม่ใช่กิจกรรมที่น่ารังเกียจในตัวเองตามคนของฉัน