3.1. pHBoth frozen storage duration

3.1. pH
Both frozen storage duration (FSD) and display duration (DD) had a
significant effect on pH (Table 1). Fresh meat showed the highest pH
values, especially when meat was not displayed. Añón and Calvelo
(1980) and Muela et al. (2010) reported no significant pH differences
between fresh and thawed meat in lamb. However, Kim et al. (2011)
and Leygonie et al. (2012b) showed a higher pH in fresh than in thawed
meat (lamb and ostrich, respectively) in agreement with the current
results. Freezing with subsequent exudate release could produce
denaturation of buffer proteins and the loss of fluid fromthe meat tissue
which may cause an increase in the concentration of the solutes, both
resulting in a decrease in the pH of thawed meat (Leygonie et al.,
2012a). Also, a FSD longer than 9 months, in general, implied lower
pH independently of DD although there were no or little differences
among frozen/thawed meats. In this sense, FSD did not have a clear
effect on pH at 0 d DD since there was not observed a linear tendency
with FSD in frozen/thawed meats, in agreement with Farouk,
Wieliczko, and Merts (2003) in a study with frozen beef stored up
to 12 months. These authors stated that because of the variation and
lack of any significant trend in the data, coupled with the numerical
similarity of the pH values at the different storage times, recrystallization
of ice and its consequent effect seem to be a more plausible reason
for the nature of the data obtained in the study, in agreement with the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.1. ค่า pHทั้งแช่แข็งระยะเวลาเก็บข้อมูล (FSD) และแสดงระยะเวลา (DD) มีการผลอย่างมีนัยสำคัญในค่า pH (ตาราง 1) เนื้อสดพบว่า pH สูงสุดค่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อไม่แสดงเนื้อ Añón และ Calvelo(1980) และ Muela et al. (2010) รายงานความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญค่า pH ไม่ระหว่างเนื้อสัตว์สด และ thawed ในแกะ อย่างไรก็ตาม Kim et al. (2011)และ Leygonie et al. (2012b) แสดงให้เห็นสูง pH ในสดกว่าใน thawedเนื้อสัตว์ (แกะและนกกระจอกเทศ ตามลำดับ) ปัจจุบันยังคงผลลัพธ์ที่ สามารถผลิตแช่แข็ง มี exudate ภายหลังปล่อยdenaturation บัฟเฟอร์โปรตีนและการสูญเสียของเหลวจากเนื้อเยื่อของเนื้อซึ่งอาจทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นในความเข้มข้นของ solutes ทั้งสองเกิดการลดลงของ pH ของเนื้อ thawed (Leygonie et al.,2012a) ด้วย FSD นานกว่า 9 เดือน ทั่วไป โดยนัยต่ำกว่าpH อิสระดีดีแม้ว่าจะมีความแตกต่างที่ไม่มี หรือน้อยในการเนื้อสัตว์แช่ แข็ง/thawed ในนี้รู้สึก FSD ไม่มีการล้างมีผลต่อค่า pH ที่ 0 d DD เนื่องจากยังไม่มีสังเกตแนวโน้มเชิงเส้นกับ FSD ในแช่ แข็ง/thawed เนื้อสัตว์ ยังคง FaroukWieliczko และ Merts (2003) ในการศึกษาเนื้อแช่แข็งเก็บไว้ค่าเดือน 12 ผู้เขียนเหล่านี้ระบุที่เนื่องจากการเปลี่ยนแปลง และขาดมีแนวโน้มที่สำคัญข้อมูล ควบคู่ไปกับการแสดงความคล้ายกันของค่า pH ที่เวลาที่เก็บข้อมูลต่าง ๆ recrystallizationของน้ำแข็งและผลตามมาดูเหมือนจะ เป็นเหตุผลที่เป็นไปได้มากขึ้นสำหรับลักษณะของข้อมูลที่ได้สอดคล้องกับในการศึกษา การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.1 ค่า pH
ทั้งระยะเวลาการจัดเก็บแช่แข็ง (FSD) และระยะเวลาในการแสดงผล (DD) มี
ผลกระทบต่อค่า pH (ตารางที่ 1) เนื้อสดแสดงให้เห็นสูงสุดค่า pH
ค่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเนื้อไม่ได้แสดง อานนท์และ Calvelo
(1980) และ Muela และคณะ (2010) รายงานไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญค่า pH
ระหว่างเนื้อสัตว์สดและละลายในแกะ อย่างไรก็ตามคิมและคณะ (2011)
และ Leygonie และคณะ (2012b) พบพีเอชสูงขึ้นในสดกว่าในละลาย
เนื้อ (เนื้อแกะและนกกระจอกเทศตามลำดับ) ในข้อตกลงกับปัจจุบัน
ผล แช่แข็งด้วยการเปิดตัวสารหลั่งที่ตามมาอาจจะก่อให้
สูญเสียสภาพธรรมชาติของโปรตีนบัฟเฟอร์และการสูญเสียของเนื้อเยื่อของเหลวเนื้อ fromthe
ซึ่งอาจก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของสารทั้งสอง
มีผลในการลดลงของค่า pH ของเนื้อละลาย (Leygonie et al.,
2012a) . นอกจากนี้ FSD นานกว่า 9 เดือนโดยทั่วไปโดยนัยที่ต่ำกว่า
ค่าความเป็นกรดเป็นอิสระจาก DD แม้ว่าจะมีหรือไม่มีความแตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ
ในหมู่แช่แข็ง / เนื้อละลาย ในแง่นี้ FSD ไม่ได้มีความชัดเจน
ผลกระทบต่อค่า pH ที่ 0 ง DD เนื่องจากมีก็ไม่ได้สังเกตแนวโน้มเชิงเส้น
กับ FSD ในแช่แข็ง / เนื้อละลายในข้อตกลงกับฟารุก,
Wieliczko และ Merts (2003) ในการศึกษาที่มีการแช่แข็ง เนื้อเก็บไว้
ถึง 12 เดือน ผู้เขียนเหล่านี้ระบุว่าเป็นเพราะการเปลี่ยนแปลงและ
การขาดแนวโน้มที่สำคัญใด ๆ ในข้อมูลประกอบกับตัวเลข
ความคล้ายคลึงกันของค่าพีเอชที่เวลาการเก็บรักษาที่แตกต่างกัน, ผลึก
น้ำแข็งและผลกระทบที่เกิดขึ้นของมันดูเหมือนจะเป็นเหตุผลที่เป็นไปได้มากขึ้น
สำหรับผู้รักธรรมชาติ ของข้อมูลที่ได้รับในการศึกษาในข้อตกลงกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.1 . PH
ทั้งแช่เย็นระยะเวลา ( FSD ) และระยะเวลาแสดงผล ( DD ) มี
มีผลต่อ pH ( ตารางที่ 1 ) เนื้อสด พบว่าค่า pH สูง
, โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเนื้อไม่ได้แสดง เป็นñóและ calvelo
( 1980 ) และ muela et al . ( 2553 ) รายงานว่า ไม่มีความแตกต่างระหว่าง pH
สดและละลายเนื้อลูกแกะ อย่างไรก็ตาม คิม et al . ( 2011 )
และ leygonie et al .( 2012b ) มีค่า pH ในเนื้อสดมากกว่าละลาย
( เนื้อแกะและเนื้อนกกระจอกเทศ ตามลำดับ ) สอดคล้องกับผลลัพธ์ปัจจุบัน

ตามมาหนาวด้วยโปรตีนสูงปล่อยสามารถผลิต
( โปรตีนของบัฟเฟอร์และการสูญเสียของเหลวจากเนื้อเยื่อ
ซึ่งอาจก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของสารละลายทั้ง
เป็นผลในการลดลงของ pH ของละลายเนื้อ ( leygonie et al . ,
2012a ) ยัง , FSD นานกว่า 9 เดือน โดยทั่วไปโดยนัยพีเอชต่ำกว่า
อิสระของ DD แม้จะไม่มีหรือน้อยแตกต่างกัน
ระหว่างแช่แข็ง / ละลายเนื้อสัตว์ต่าง ๆ ในความรู้สึกนี้ , FSD ไม่มีผลชัดเจน
เมื่อ pH 0 D DD เพราะมันไม่ได้สังเกต
แนวโน้มเส้น FSD แช่แข็ง / ละลายเนื้อสัตว์ในข้อตกลงกับพระเจ้าฟารุกที่ 1
, wieliczko และ merts ( 2003 ) ในการศึกษากับเนื้อวัวแช่แข็งเก็บไว้ขึ้น
ถึง 12 เดือน ผู้เขียนเหล่านี้ระบุว่า เป็นเพราะการขาดของแนวโน้มและ
สําคัญในข้อมูลควบคู่กับตัวเลข
ความคล้ายคลึงกันของค่า pH ที่ระยะเวลาการเก็บรักษาที่แตกต่างกัน และผลจากการตกผลึก
น้ำแข็งของมันดูเหมือนจะเป็นสาเหตุเพิ่มเติม
สำหรับลักษณะของข้อมูลในการศึกษา ในข้อตกลง กับ