Lipid and composite coatingsLipid c

Lipid and composite coatings
Lipid compounds, such as long-chain fatty acids and waxes, can be incorporated in the film or coating matrix because of their hydrorepellency. Waxes are the most efficient substances to reduce moisture permeability. Their high hydrophobicity is a consequence of a high content in esters of long-chain fatty alcohols and acids, as well as long-chain alkanes (Kester and Fennema 1986; Donhowe 1992;Hagenmeier and Shaw 1992).
Paper and paperboard, which are the most widely used materials in food and drink packaging, are frequently wax-coated to improve their water-resistance and increase the shelf life of the packaged products (Rodriguez and others 2007). Paraffin wax applied in a molten form was commonly used to produce a water vapor barrier. Recyclable packaging paper materials using autodispersible waxes have been reported (Back 1995).
Lipid coatings provide good moisture barrier, but they have certain disadvantages such as brittleness, lack of homogeneity, and presence of pinholes and cracks in the surface of the coating. Composite coatings or multilayer coatings, applied either in the form of an emulsion or in successive layers (multilayer coating), have been prepared to combine the good structural and gas-barrier properties of hydrocolloid coatings with the good moisture-barrier characteristics of lipids. The method of application affects the barrier properties of the coatings obtained.
Parris and others (1998) measured the water barrier and grease permeation properties of Kraft paper coated with a combination of zein and paraffin wax. Their data demonstrated that the zein layer of the bilayer coating contributes grease-proofing and the wax layer water resistance. In a previous study, WVP decreases have been documented for NaCAS-coated paper due to the addition of carnauba wax (Khwaldia and others 2005). The WVP of coated papers decreased as the amount of wax in the coating increased. The addition of hydrophobic substances (carnauba wax) to this hydrophilic matrix provides the moisture-barrier properties.
Khwaldia (2009) found that the greatest reduction in paper WVP is achieved by addition of a wax layer to the paper already coated with NaCAS, due to the high resistance to moisture transfer of the paraffin wax. Indeed, the barrier ability of bilayer coating against water vapor transfer is higher than that of an emulsion coating. Emulsion coatings have the advantage that they are easier to apply on paper materials than bilayer coatings and they need only one drying step. Moreover, no problem separation of the two layers occurs, and their both hydrophilic and lipophilic nature allows their good adhesion onto any support.
Despond and others (2005) processed a gas-barrier multilayer material with paper, chitosan, and carnauba wax. Because of the hydrophobic character of the external wax layer, the water sorption in the multilayer decreased greatly, and gas permeability values lower than 0.5 barrer were obtained in the hydrated state.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม้แปรรูปไขมันและคอมโพสิต
สารประกอบไขมัน กรดไขมันโซ่ยาวและไข สามารถรวมอยู่ในฟิล์มหรือเคลือบเมตริกซ์เนื่องจาก hydrorepellency ของพวกเขา ไขเป็นสารที่มีประสิทธิภาพสูงสุดเพื่อลดความชื้น permeability Hydrophobicity ความสูงจะเป็นผลมาจากเนื้อหาที่สูงใน esters alcohols ไขมันห่วงโซ่ยาวและกรด เป็นโซ่ยาว alkanes (Kester และ Fennema 1986 Donhowe 1992Hagenmeier และ Shaw 1992) .
กระดาษและกระดาษ ซึ่งเป็นวัสดุที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในอาหารและเครื่องดื่มบรรจุภัณฑ์ เป็นบ่อยขี้ผึ้งเคลือบ water-resistance การปรับปรุง และเพิ่มอายุการเก็บรักษาผลิตภัณฑ์ที่บรรจุ (ร็อดริเกซและอื่น ๆ 2007) พาราฟินใช้ในรูปแบบหลอมละลายโดยทั่วไปใช้ในการผลิตไอน้ำกำแพงกั้น กระดาษบรรจุภัณฑ์รีไซเคิลวัสดุใช้ไข autodispersible ได้รับรายงาน (กลับ 1995) .
ไขมันเคลือบให้ความชื้นที่ดี แต่มีข้อเสียบางเปราะ ขาด homogeneity และสถานะของ pinholes และรอยแตกในพื้นผิวของเคลือบ คอมโพสิตเคลือบหรือเคลือบหลายชั้น ใช้ในรูปของอิมัลชันมี หรือในชั้นต่อ ๆ มา (multilayer เคลือบ), มีการเตรียมพร้อมรวมดีโครงสร้างและอุปสรรคแก๊สคุณสมบัติของไฮโดรคอลลอยด์ต่อไม้แปรรูปกับลักษณะอุปสรรคความชื้นดีของโครงการ วิธีการสมัครมีผลต่อคุณสมบัติสิ่งกีดขวางของไม้แปรรูปรับ
Parris และอื่น ๆ (1998) วัดน้ำสิ่งกีดขวางและไขมันซึมผ่านคุณสมบัติของกระดาษคราฟท์ที่เคลือบ ด้วยขี้ผึ้งพาราฟินและ zein ข้อมูลแสดงว่า ชั้น zein ของเคลือบ bilayer จัดสรรตรวจไขมันและต่อต้านน้ำชั้นขี้ผึ้ง ในการศึกษาก่อนหน้านี้ มีการจัด WVP ลด NaCAS เคลือบกระดาษเนื่องจากการเพิ่มของ carnauba wax (Khwaldia และอื่น ๆ 2005) WVP ของกระดาษเคลือบลดลงเป็นจำนวนขี้ผึ้งในเคลือบที่เพิ่มขึ้น การเพิ่มสาร hydrophobic (carnauba wax) กับเมทริกซ์นี้ hydrophilic แสดงคุณสมบัติความชื้นอุปสรรค
Khwaldia (2009) พบว่าลดลงมากที่สุดในกระดาษ WVP สามารถทำได้ โดยเพิ่มชั้นขี้ผึ้งกับกระดาษแล้วเคลือบ ด้วย NaCAS เนื่องจากความต้านทานสูงเพื่อโอนย้ายปริมาณความชื้นของขี้ผึ้งพาราฟิน แน่นอน สิ่งกีดขวางความสามารถของเคลือบ bilayer กับโอนไอน้ำจะสูงกว่าที่เป็นอิมัลชันเคลือบ อิมัลชันเคลือบมีประโยชน์ที่จะง่ายต่อการใช้วัสดุกระดาษกว่าเคลือบ bilayer และพวกเขาต้องการเพียงหนึ่งขั้นตอนการอบแห้ง นอกจากนี้ ไม่มีปัญหาแบ่งแยกสองชั้นเกิดขึ้น และธรรมชาติของพวกเขาทั้ง hydrophilic และ lipophilic ช่วยให้การยึดเกาะที่ดีบนสนับสนุนใด ๆ
Despond และคนอื่น ๆ (2005) วัสดุหลายชั้นก๊าซกั้น ด้วยกระดาษ ไคโตซาน การประมวลผล และ carnauba wax เนื่องจากอักขระ hydrophobic ของชั้นขี้ผึ้งภายนอก ดูดน้ำใน multilayer ที่ลดลงอย่างมาก และค่า permeability ก๊าซต่ำกว่า 0.5 barrer ได้รับในผลิตภัณฑ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไขมันและสารเคลือบผสม
สารไขมันเช่นกรดไขมันโซ่ยาวและไข, สามารถรวมอยู่ในภาพยนตร์หรือเคลือบเมทริกซ์เพราะ hydrorepellency ของพวกเขา ไขเป็นสารที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดเพื่อลดการซึมผ่านของความชื้น ชอบน้ำสูงของพวกเขาเป็นผลมาจากเนื้อหาที่สูงในเอสเทอของแอลกอฮอล์ไขมันโซ่ยาวและกรดเช่นเดียวกับอัลเคนโซ่ยาว (Kester และ Fennema 1986; Donhowe 1992; Hagenmeier และชอว์ 1992)
กระดาษและกระดาษแข็งที่มี ใช้กันอย่างแพร่หลายในวัสดุอาหารและเครื่องดื่มบรรจุภัณฑ์มักจะแว็กซ์เคลือบเพื่อปรับปรุงของพวกเขากันน้ำและเพิ่มอายุการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์ที่บรรจุ (Rodriguez และคนอื่น ๆ 2007) ขี้ผึ้งพาราฟินนำไปใช้ในรูปของเหลวที่ใช้กันโดยทั่วไปในการผลิตเป็นอุปสรรคไอน้ำ วัสดุบรรจุภัณฑ์กระดาษรีไซเคิลโดยใช้ไข autodispersible ได้รับรายงาน (หลัง 1995)
เคลือบไขมันให้ความชื้นที่ดี แต่พวกเขามีข้อเสียบางอย่างเช่นความเปราะขาดความสม่ำเสมอและการปรากฏตัวของรูและรอยแตกในพื้นผิวของสารเคลือบผิว เคลือบคอมโพสิตหรือเคลือบหลายชั้นนำทั้งในรูปแบบของอิมัลชันหรือในชั้นต่อเนื่อง (เคลือบหลายชั้น) ได้จัดทำขึ้นที่จะรวมคุณสมบัติโครงสร้างและก๊าซอุปสรรคที่ดีของการเคลือบไฮมีลักษณะความชื้นอุปสรรคที่ดีของไขมัน วิธีการใช้งานมีผลกระทบต่อคุณสมบัติอุปสรรคของการเคลือบที่ได้รับ
ริสและคนอื่น ๆ (1998) วัดคุณสมบัติกั้นน้ำและไขมันซึมผ่านของกระดาษคราฟท์ที่เคลือบด้วยการรวมกันของ Zein และพาราฟิน ข้อมูลของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าชั้น Zein ของการเคลือบสองชั้นก่อไขมันพิสูจน์อักษรและขี้ผึ้งชั้นทนน้ำ ในการศึกษาก่อนหน้านี้ WVP ลดลงได้รับการรับรองสำหรับกระดาษ NaCAS เคลือบเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของ carnauba ขี้ผึ้ง (Khwaldia และอื่น ๆ 2005) WVP ของเอกสารเคลือบลดลงตามปริมาณของขี้ผึ้งในการเคลือบเพิ่มขึ้น นอกจากนี้สารที่ไม่ชอบน้ำ (carnauba ขี้ผึ้ง) เมทริกซ์ที่จะชอบน้ำนี้มีคุณสมบัติความชื้นอุปสรรค
Khwaldia (2009) พบว่าลดลงมากที่สุดในกระดาษ WVP จะทำได้โดยการเพิ่มขึ้นของชั้นขี้ผึ้งกระดาษเคลือบแล้วกับ NaCAS เนื่องจาก ความต้านทานสูงกับการโอนความชื้นของขี้ผึ้งพาราฟิน อันที่จริงความสามารถในอุปสรรคของการเคลือบสองชั้นกับการโอนไอน้ำสูงกว่าที่ของการเคลือบอิมัลชัน เคลือบอิมัลชันมีข้อได้เปรียบที่พวกเขาจะง่ายต่อการใช้วัสดุกระดาษกว่าเคลือบสองชั้นและพวกเขาต้องการเพียงขั้นตอนการอบแห้งหนึ่ง นอกจากนี้ไม่มีการแยกปัญหาของทั้งสองชั้นที่เกิดขึ้นและธรรมชาติทั้งน้ำและ lipophilic ของพวกเขาช่วยให้การยึดเกาะที่ดีของตนไปยังการสนับสนุนใด ๆ
เศร้าใจและคนอื่น ๆ (2005) การประมวลผลวัสดุหลายก๊าซอุปสรรคด้วยกระดาษ, ไคโตซานและ carnauba ขี้ผึ้ง เพราะตัวละครที่ไม่ชอบน้ำของชั้นขี้ผึ้งภายนอกดูดซับน้ำในหลายลดลงอย่างมากและการซึมผ่านของก๊าซมีค่าต่ำกว่า 0.5 barrer ที่ได้รับในรัฐไฮเดรท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไขมันและคอมโพสิตเคลือบ
ไขมันสารประกอบ เช่น กรดไขมันสายยาว และไขที่สามารถรวมอยู่ในฟิล์มหรือเคลือบเมตริกซ์เพราะ hydrorepellency ของพวกเขา ไขเป็นสารที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดเพื่อลดการซึมผ่านของความชื้น บรรจุภัณฑ์ของพวกเขาสูงเป็นผลมาจากปริมาณสูงของไขมันแอลกอฮอล์ และเอสเทอร์โซ่ยาว เป็นกรดรวมทั้งการเปลี่ยนตัว ( เคสเตอร์ และ fennema 1986 ; donhowe 1992 ; hagenmeier ชอว์ 1992 ) .
กระดาษและกระดาษแข็งซึ่งมีใช้กันอย่างแพร่หลายในวัสดุบรรจุภัณฑ์อาหารและเครื่องดื่ม , ขี้ผึ้งเคลือบบ่อยเพื่อปรับปรุงความต้านทานน้ำและเพิ่มอายุการเก็บรักษาของบรรจุสินค้า ( Rodriguez และผู้อื่น 2007 )ขี้ผึ้งพาราฟินที่ใช้ในรูปของเหลวซึ่งใช้ในการผลิตไอน้ำที่เป็นอุปสรรค รีไซเคิลกระดาษ วัสดุที่ใช้ autodispersible ไขได้รับรายงานหลัง ( 1995 ) .
เคลือบไขมันให้ความชื้นที่ดี แต่พวกเขามีข้อเสียบางอย่าง เช่น เปราะบาง ขาดการรวมตัวกัน และการปรากฏตัวของรูและรอยแตกที่ผิวของเคลือบคอมโพสิตเคลือบหรือเคลือบหลายชั้น ใช้ทั้งในรูปแบบของอิมัลชัน หรือในชั้นต่อเนื่อง ( เคลือบหลายชั้น ) , ได้เตรียมที่จะรวมดีโครงสร้างและคุณสมบัติของก๊าซไฮโดรคอลลอยด์กับเคลือบกั้นความชื้นที่ดี ลักษณะของลิปิด วิธีการสมัครมีผลต่อคุณสมบัติของฉนวนกั้น
)แพร์ริสและคนอื่นๆ ( 1998 ) วัดกั้นน้ำและไขมัน คุณสมบัติการซึมผ่านของกระดาษคราฟท์เคลือบด้วยการรวมกันของซึ่ง และขี้ผึ้งพาราฟิน ข้อมูลแสดงให้เห็นว่าซึ่งชั้นของเคลือบสองชั้นที่มีไขมันขี้ผึ้งชั้นและพิสูจน์อักษรน้ำต้านทาน ในการศึกษาก่อนหน้านี้wvp ลดลงได้รับเอกสารสำหรับ nacas กระดาษเคลือบ เนื่องจากการเพิ่มของ carnauba ขี้ผึ้ง ( khwaldia และคนอื่น ๆในปี 2005 ) การ wvp กระดาษเคลือบผิวลดลงเมื่อปริมาณของขี้ผึ้งที่เคลือบเพิ่มขึ้น นอกเหนือจากสาร hydrophobic ( ขี้ผึ้ง ) เมทริกซ์น้ำให้ความชื้น คุณสมบัติ .
khwaldia ( 2552 ) พบว่า การลดลงมากที่สุดใน wvp กระดาษได้โดยการเพิ่มของขี้ผึ้งชั้นกระดาษ แล้วเคลือบด้วย nacas เนื่องจากความต้านทานความชื้นสูงเพื่อการถ่ายโอนของขี้ผึ้งพาราฟิน แน่นอน อุปสรรคในการเคลือบสองชั้นกับไอน้ำสูงกว่าของอิมัลชันเคลือบเคลือบอิมัลชันมีข้อได้เปรียบที่พวกเขาจะง่ายต่อการใช้วัสดุกระดาษเคลือบสองชั้นมากกว่าและพวกเขาต้องการเพียงหนึ่งขั้นตอนการอบแห้ง . นอกจากนี้ ปัญหาการแยก 2 ชั้นขึ้น และทั้งน้ำและลิโพฟิลิกธรรมชาติช่วยให้ยึดเกาะที่ดีของพวกเขาไปยังสนับสนุนใด ๆ .
ความสิ้นหวังและผู้อื่น ( 2005 ) ประมวลผลขวางกั้นแก๊สหลายชั้นวัสดุกระดาษ ไคโตซานและ คาร์นูบาแว็กซ์ เพราะตัวละคร ) ของชั้นขี้ผึ้งภายนอกน้ำดูดซับในชั้นลดลงอย่างมาก และค่าต่ำกว่า 0.5 แบเรอร์การซึมผ่านของก๊าซได้รับในรัฐ
hydrated .