Fig. 2. Severity index of stem-end

Fig. 2. Severity index of stem-end rot of mango on a scale from 0 to 5, where 0 ¼ no discoloration of the stem-end, 1 ¼ discoloration limited at the stem-end, 2 ¼ 10% discoloration
of the fruit surface area initiated by stem-end rot, 3 ¼ 11e30% discoloration of the fruit surface area initiated by stem-end rot, 4 ¼ 31e50% discoloration of the fruit surface area
initiated by stem-end rot, 5 ¼ more than 51% discoloration of the fruit surface area initiated by stem-end rot.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fig. 2 ดัชนีความรุนแรงของปลายก้านเน่าของมะม่วงในระดับ 0 ถึง 5, 0 ¼ไม่กระต้นปลาย 1 ¼กระจำกัดท้ายก้าน- 2 ¼ 10% กระของพื้นที่ผิวผลไม้เริ่ม โดยปลายก้าน rot, 3 กระ¼ 11e30% ของพื้นที่ผิวผลไม้เริ่ม โดยปลายก้าน rot, 4 กระ¼ 31e50% ของพื้นที่ผิวของผลไม้เริ่ม โดยปลายก้าน rot, 5 ¼มากกว่า 51% การเปลี่ยนสีของผลไม้ผิวเริ่ม โดยปลายก้าน rot ที่ตั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูป 2. ดัชนีความรุนแรงของโรคโคนเน่าสิ้นมะม่วงโย 0-5 ที่ 0 ¼ไม่มีการเปลี่ยนสีของลำต้นสิ้น 1 ¼ จำกัด ในการเปลี่ยนสีต้นกำเนิดสิ้น 2 ¼ 10%
การเปลี่ยนสีของพื้นที่ผิวผลไม้ริเริ่มโดยโรคโคนเน่าสิ้น 3 ¼เปลี่ยนสี 11e30% ของพื้นที่ผิวผลไม้ที่ริเริ่มโดยโรคโคนเน่าสิ้น 4 ¼ 31e50%
การเปลี่ยนสีของพื้นที่ผิวผลไม้ที่ริเริ่มโดยโรคโคนเน่าสิ้น5 ¼มากกว่า 51% การเปลี่ยนสีของ พื้นที่ผิวผลไม้ที่ริเริ่มโดยโรคโคนเน่าสิ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 2 ดัชนีความรุนแรงของปลายกิ่งเน่าของมะม่วงบนสเกลจาก 0 ถึง 5 ที่ 0 ¼ไม่กระต้นจบ 1 ¼กระจํากัดที่ปลายกิ่ง 2 ¼ 10% กระ
ของผลไม้เน่า พื้นที่ผิวที่ริเริ่มโดยก้าน , 3 ¼ 11e30 % กระของผลไม้พื้นที่ผิวที่ริเริ่มโดย เน่าปลายก้าน 4 ¼ 31e50 % กระผลพื้นผิว
ริเริ่มโดยเน่าปลายก้าน5 ¼กว่า 51 % ของพื้นที่ผิวสีผลไม้เริ่มจากปลายกิ่งเน่า