The NecklaceExpositionShe was one o

The Necklace
Exposition
She was one of those pretty and charming girls who are sometimes, as if by a mistake of destiny, born in a family of clerks. She had no dowry, no expectations, no means of being known, understood, loved, wedded, by any rich and distinguished man; and she let herself be married to a little clerk at the ministry of Public Instruction.
She dressed plainly because she could not dress well, but she was unhappy as though she had really fallen from her proper station; since with women there is neither caste nor rank; and beauty, grace, and charm act instead of family and birth. Natural fitness, instinct for what elegant, suppleness of wit, are the sole hierarchy, and make from women of the people the equals of very greatest ladies.
Rising Action
“It annoys me not to have a single jewel, not a single stone, nothing to put on. I shall look like distress. I should almost rather not go at all”
Climax
But suddenly she uttered a cry. She had no longer the necklace around her neck!
She turned madly towards him:
“I have ---I have --- I’ve lost Mme. Forestier’s necklace”


Conflict
Then they went from jeweler to jeweler, searching for a necklace like that other, consulting their memories, sick both of them with chagrin and with anguish.
They found in a shop at the Palais Royal, a string of diamonds which seemed to them exactly like the one they looked for. It was worth forty thousand francs. They could have it for thirty-six.
So they begged the jeweler not to sell it for three days yet. And they made a bargain that he should buy it back for thirty-four thousand francs, in case they found the other one before the end of February.
Loisel possessed eighteen thousand francs which his father had left him. He would borrow the rest.
He did borrow, asking a thousand francs of one, five hundred of another, five louis here, three louis there. He gave note, took up ruinous obligations, dealt with usurers, and all the race of.lenders. He compromised all the rest of his life, risked his signature without even knowing if he could meet it; and, frightened by the pains yet to come, by the black misery which was about to fall upon him, by the prospect of all the physical privation and of all the moral tortures which he was to suffer, he went to get the mew necklace, putting down upon. the merchant's counter thirty-six thousand francs.



Falling action
She told her friend that she lost it.
“ Do you remember that diamond necklace which you lent me to wear at the ministerial ball? ”
“ Yes, Well? ”
“ Well, I lost it ”
Resolution
Her friend told her that it was paste.
“Oh, my poor Mathilde! Why, my necklace was paste. It was worth at most five hundred francs!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สร้อยคอนิทรรศการเธอเป็นหญิงสวย และมีเสน่ห์ซึ่งบางครั้ง เป็น โดยความผิดพลาดของโชคชะตา เกิดมาในครอบครัวของจ่า หนึ่ง เธอมีสินสอดไม่ ไม่มีความคาดหวัง ไม่หมายถึงการรู้จัก เข้าใจ รัก แต่ง งาน โดยคนรวย และแตกต่าง และปล่อยให้ตัวเองได้แต่งงานกับเสมียนเล็ก ๆ ที่กระทรวงของสาธารณะคำสั่ง เธอแต่งตัวเถิด เพราะเธอไม่แต่งตัวดี แต่เธอไม่มีความสุขว่าจริง ๆ เธอได้ตกลงมาจากสถานีของเธอเหมาะสม เนื่องจากผู้หญิงมีมีไม่มีวรรณะหรือยศ และความงาม และความมีเสน่ห์ทำหน้าที่แทนครอบครัวและเกิด ธรรมชาติ สัญชาตญาณใน suppleness สิ่งสวยงาม ของปัญญา มีชั้นเดียว และให้เท่ากับของผู้หญิงมากที่สุดมากจากผู้หญิงคนนั้น การดำเนินการไรซิ่ง"มัน annoys ฉันไม่ไปมีเดียวอัญมณี ไม่เดียวหิน ไม่ใส่ ฉันจะดูเหมือนทุกข์ จะเกือบจะไม่ไปไหนเลย"จุดสุดยอดแต่ทันทีที่เธอพูดเป็นร้องไห้ เธอมีไม่สร้อยที่รอบคอของเธอเธอเปิดนักไปทางเขา:"มี---มี---หลงหนาว Forestier สร้อยคอ"ความขัดแย้งแล้ว พวกเขาไปจากอัญมณีอัญมณี ค้นหาสร้อยคอเช่นเดียวกับที่อื่น ๆ ความทรงจำของพวกเขาให้คำปรึกษา ป่วยทั้ง ของพวกเขา กับน้ำตกชากริน และความปวดร้าวพวกเขาพบในร้านที่จะพารอยัล สายเพชรซึ่งดูเหมือนไปเหมือนหนึ่งที่พวกเขามองหา มันคุ้มสี่สิบหมื่นฟรังซ์ พวกเขาสามารถมีสำหรับสามสิบหกดังนั้น พวกเขาขอร้องอัญมณีไม่ให้ขายได้สามวัน และพวกเขาทำการต่อรองที่เขาควรซื้อกลับสำหรับสามสิบ - สี่หมื่นฟรังซ์ ในกรณีที่พวกเขาพบหนึ่งก่อนสิ้นเดือนกุมภาพันธ์Loisel ต้องฟรังซ์จำนวนพันซึ่งบิดาได้ทิ้งเขา เขาจะยืมเหลือเขาได้ยืม ขอพันฟรังซ์ของห้าร้อยหนึ่ง อื่น ที่นี่ห้าหลุยส์ หลุยส์ที่ 3 มีการ เขาให้หมายเหตุ เอาค่าภาระผูกพันล่ม ที่ usurers และ of.lenders การแข่งขันทั้งหมด เขาโจมตีทั้งหมดเหลือของชีวิตของเขา risked ลายเซ็นของเขาไม่ได้รู้ว่าหากเขาสามารถตอบสนองได้ ก กลัว โดยปวดยังมา โดยทุกข์ดำซึ่งกำลังจะตกเขา โดยโน้ม privation จริงทั้งหมด และ tortures คุณธรรมทั้งหมดที่จะต้องทนทุกข์ทรมาน เขาจะได้รับสร้อยคอขัง วางลงตาม ผู้ขายนับสามสิบหกพันฟรังซ์การดำเนินการตกเธอบอกว่า เพื่อนของเธอว่า เธอหายไปนั้น"คุณจำสร้อยคอเพชรที่คุณยืมเงินฉันไปสวมที่ลูกรัฐมนตรี""ใช่ ดี""ดี หายได้"ความละเอียดเพื่อนของเธอบอกเธอก็วาง "โอ้ Mathilde ดีของฉัน ทำไม สร้อยคอของฉันถูกวาง มันคุ้มค่ามากที่สุด 500 ฟรังซ์ "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สร้อยคอ

เธอแสดงเป็นหนึ่งในผู้หญิงที่สวยและมีเสน่ห์ เป็นบางครั้ง หากโดยความผิดพลาดของโชคชะตา เกิดในครอบครัวของพนักงาน เธอไม่มีสินสอด ไม่คาดหวัง ไม่หมายความว่า การรู้จัก , เข้าใจ , รัก , สมรส , โดยใด ๆ รวย และมีชื่อเสียง และคนที่ปล่อยตัวปล่อยใจให้แต่งงานกับพนักงานเล็ก ๆน้อย ๆที่กระทรวงสาธารณสุขสอน
เธอแต่งตัวออกมาเลยเนื่องจากเธอไม่ได้แต่งตัวดี แต่เธอก็ไม่มีความสุขแม้ว่าเธอได้ตกหลุมรักจากสถานีที่เหมาะสมกับเธอ เพราะผู้หญิงมีทั้งวรรณะ หรือยศ และความงาม , พระคุณและเสน่ห์แสดงแทนของครอบครัว และเกิด ออกกําลังกายธรรมชาติ สัญชาตญาณ สำหรับสิ่งที่หรูหรา , ความอ่อนนุ่มของปัญญาเป็นลำดับขั้น แต่เพียงผู้เดียว และให้จากผู้หญิงคนเท่ากับของผู้หญิงมากที่สุด

" มันทำให้ผมรำคาญจากการกระทำที่ไม่มีอัญมณีเดียว ไม่มีหิน ไม่มีอะไรใส่ ผมจะดูลำบาก ผมก็เกือบไม่ไปเลย "

แต่ก็เธอพูดปิดท้ายเป็นร้องไห้ เธอไม่มีสร้อยรอบคอของเธอ
เธอกลับอย่างบ้าคลั่งกับเขา :
" ฉัน --- มี --- ฉันสูญเสียนาง ฟอเรสเทียร์เป็นสร้อยคอ "



จากนั้นก็ขัดแย้งจาก jeweler เพชร ,ค้นหาสร้อยเหมือนที่คนอื่นๆ ให้ความทรงจำ ป่วยทั้งคู่กับความผิดหวังและความเจ็บปวด .
ที่พวกเขาพบในร้านที่ Palais Royal , สตริงของเพชรซึ่งดูเหมือนพวกเขาเหมือนที่พวกเขามองสำหรับ มันเป็นมูลค่าสี่สิบพันฟรังซ์ พวกเขาได้มันมา 36 .
จึงขอร้องให้ jeweler ที่จะไม่ขายมัน 3 วันเลยและพวกเขาต่อรองว่าเขาควรจะซื้อมันกลับมา 34 พันฟรังก์ ในกรณีที่พวกเขาเจอกันก่อนสิ้นเดือนกุมภาพันธ์ .
loisel สิงสิบแปดพันฟรังก์ซึ่งบิดาของเขาได้ทิ้งเขาไป เขาจะขอยืมส่วนที่เหลือ .
เขาขอยืม ขอพันฟรังก์ของหนึ่ง ห้าร้อย อีก ห้า หลุยส์ มา สาม หลุยส์ มี เขาให้ทราบถึงภาระหน้าที่ซึ่งล่มจม ,จัดการกับ usurers และ of.lenders ทุกการแข่งขัน เขาละเมิดทั้งหมดส่วนที่เหลือของชีวิตของเขา , เสี่ยงลายเซ็นของเขาโดยไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าถ้าเขาได้เจอมัน และกลัวความเจ็บปวดที่จะมาถึง โดยดำความทุกข์ยากซึ่งกำลังจะตกลงบนเขา โดยลูกค้าทั้งทางกายภาพและความขัดสนของ จริยธรรม ซึ่งเขาต้องทรมานเขา ไปรับมิวสร้อยคอใส่ลงบน เคาน์เตอร์ของพ่อค้าสามสิบหกพันฟรังก์ .




เธอบอกเพื่อนของเธอล้มการกระทำที่เธอสูญเสียมัน .
" จำได้ว่าเพชรสร้อยคอที่เธอให้ฉันยืมใส่ที่และบอล "
" ใช่ ? "
" ฉันแพ้ " ความละเอียด

เพื่อนของเธอบอกเธอว่ามันวาง .
" โอ้ มาทิลที่น่าสงสารของฉัน ทำไมสร้อยคอของฉันถูกวางมันคุ้มค่าที่สุดห้าร้อยฟรังก์ ! "