We hypothesize that PNs are more li

We hypothesize that PNs are more likely to invite and encourage the patient to talk about behaviour change during a patient’s precontemplation and contemplation stage, than during the other SOC. This is also true more for during the preparation stage than during the action and maintenance stage. This can be seen as what is described as ‘consciousness raising’ , even though theoretically patients in the precontemplation stage benefit most from ‘consciousness raising’ . In addition,we expect that PNs are more likely ‘to ask questions to elicit how the patient thinks and feels about behaviour change’ during the precontemplation and contemplation stage than during the other stages. This is reasonably in accordance with the principle of ‘dramatic relief’ . However, in theory, patients
in the precontemplation stage benefit most from ‘dramatic
relief’ (Prochaska et al., 1992). Furthermore, we expect that PNs are

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราตั้งสมมติฐานว่าจู๋มีแนวโน้มที่จะขอเชิญชวนและสนับสนุนให้ผู้ป่วยที่จะพูดคุยเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในช่วง precontemplation ของผู้ป่วยและขั้นตอนการทำสมาธิ, กว่าในช่วง SOC อื่น ๆ นี้ยังเป็นจริงมากขึ้นสำหรับในระหว่างขั้นตอนการเตรียมความพร้อมกว่าในช่วงการดำเนินการและขั้นตอนการบำรุงรักษา นี้สามารถมองเห็นเป็นสิ่งที่อธิบายว่า 'สติยก' แม้ว่าผู้ป่วยในทางทฤษฎีในขั้นตอนการได้รับประโยชน์มากที่สุดจาก precontemplation 'สติ' เพิ่ม นอกจากนี้เราคาดหวังว่าจู๋มีแนวโน้มที่จะถามคำถามที่จะล้วงเอาวิธีการที่ผู้ป่วยคิดและความรู้สึกเกี่ยวกับพฤติกรรมการเปลี่ยนแปลงในระหว่างขั้นตอนการทำสมาธิและ precontemplation กว่าในช่วงขั้นตอนอื่น ๆ นี่เป็นเหตุผลให้สอดคล้องกับหลักการของ 'โล่งใจอย่างมาก' แต่ในทางทฤษฎีผู้ป่วย
ในขั้นตอนการได้รับประโยชน์มากที่สุดจาก precontemplation 'ละคร
บรรเทา (Prochaska et al., 1992) นอกจากนี้เราคาดหวังว่าจะมีจู๋

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราพบว่าจู๋มีแนวโน้มที่จะเชิญชวนและกระตุ้นให้ผู้ป่วยพูดคุยเกี่ยวกับเปลี่ยนพฤติกรรมใน precontemplation คนไข้และการไตร่ตรองขั้นตอนมากกว่าในรายวิชาอื่น ๆ นี้ยังเป็นจริงมากขึ้นในการเตรียมการมากกว่าในระหว่างการรักษาขั้นตอน นี้สามารถมองเห็นเป็นสิ่งที่อธิบายเป็น ' สติเพิ่ม 'แม้ว่าในทางทฤษฎีในผู้ป่วยระยะ precontemplation ประโยชน์มากที่สุดจากการเพิ่มสติ ' ' นอกจากนี้ เราคาดว่ามีแนวโน้มที่จู๋ ' ถามกระตุ้นวิธีผู้ป่วยคิดและรู้สึกยังไงเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมใน precontemplation และการไตร่ตรองขั้นตอนกว่าในระหว่างขั้นตอนอื่น ๆนี้คือเหตุผลที่สอดคล้องกับหลักการของ ' โล่ง ' อย่างมาก อย่างไรก็ตาม ในทางทฤษฎี , ผู้ป่วย
ในเวที precontemplation ได้รับประโยชน์มากที่สุดจาก ' ' ละคร
โล่งอก ( prochaska et al . , 1992 ) นอกจากนี้ เราคาดว่า รอบนอกเป็น