Watson is important as a narrator f

Watson is important as a narrator for several reasons. First, as an intelligent man who can nevertheless come nowhere close to replicating Holmes's method, he provides even the clever reader a lens through which to appreciate Holmes's singular genius. Furthermore, Holmes remains distant and mysterious largely because he does not narrate his own tales. Holmes only shares his final process with Watson, which keeps many particulars of his imaginative method attractively ambiguous. Finally, in this novel in particular, Doyle is able to explore the case in two literal ways at once, by having Watson travel to Devonshire alone even while Holmes is secretly working in the background.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตสันมีความสำคัญเล่าเรื่องเนื่องด้วยหลายสาเหตุ ครั้งแรก เป็นคนอัจฉริยะที่สามารถอย่างไรก็ตามมาไม่มีที่ไหนปิดสถานการณ์วิธีของโฮลมส์ เขาให้ผู้อ่านฉลาดแม้เลนส์ที่ชื่นชมของโฮลมส์เอกพจน์อัจฉริยะ นอกจากนี้ โฮมส์ยังคงห่างไกล และลึกลับมากเนื่องจากเขาไม่บรรยายนิทานของเขาเอง โฮลมส์ร่วมกระบวนการสุดท้ายของเขากับ Watson ซึ่งเก็บจากหลายวิธีจินตนาการของเขาอย่างชัดเจน เท่านั้น สุดท้าย ในนิยายนี้ โดยเฉพาะ ดอยล์จะสามารถสำรวจกรณีสองวิธีสัญครั้ง โดยมีวัตสันเดินทางไปคนเดียวภายในแม้โฮลมส์แอบทำงานในพื้นหลัง.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตสันเป็นสิ่งที่สำคัญเป็นผู้บรรยายด้วยเหตุผลหลายประการ เป็นครั้งแรกในฐานะที่เป็นคนฉลาดที่ยังคงสามารถมาไม่มีที่ไหนเลยใกล้เคียงกับการจำลองวิธีการโฮล์มส์เขาให้แม้แต่ผู้อ่านฉลาดเลนส์ผ่านที่จะชื่นชมโฮล์มส์อัจฉริยะเอกพจน์ นอกจากนี้โฮล์มส์ยังคงอยู่ห่างไกลและลึกลับมากเพราะเขาไม่ได้เล่านิทานของเขาเอง โฮล์มส์เพียงหุ้นกระบวนการสุดท้ายของเขากับวัตสันที่ช่วยให้รายละเอียดของวิธีการหลายความคิดสร้างสรรค์ของเขามีเสน่ห์ที่ไม่ชัดเจน สุดท้ายในนวนิยายเรื่องนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งดอยล์จะสามารถที่จะสำรวจในกรณีที่สองวิธีที่แท้จริงในครั้งเดียวโดยมีวัตสันเดินทางไป Devonshire คนเดียวแม้ในขณะที่โฮล์มส์เป็นที่แอบทำงานในพื้นหลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตสันเป็นสิ่งสำคัญเป็นผู้บรรยายด้วยเหตุผลหลายประการ คนแรก เป็นคนที่สามารถ แต่มาไม่ฉลาดใกล้เคียงกับวิธีเลียนแบบ โฮล์มส์ เขามีแม้แต่ฉลาดอ่านเป็นเลนส์ที่ผ่านขอบคุณโฮล์มส์เป็นเอกพจน์อัจฉริยะ นอกจากนี้ โฮล์มส์ยังคงห่างไกลและลึกลับส่วนใหญ่เพราะเขาไม่ได้เล่านิทานของเขาเองโฮล์มส์เพียงหุ้นกระบวนการสุดท้ายของเขากับ วัตสัน ซึ่งช่วยให้หลายรายการของเขาจินตนาการวิธีการมีเสน่ห์ที่คลุมเครือ ในที่สุด นิยายเรื่องนี้โดยเฉพาะ ดอยล์ สามารถสำรวจกรณีสองตามตัวอักษรวิธีในครั้งเดียว โดยมี วัตสัน เดินทางคนเดียว ทั้งๆที่ใกล้โฮล์มแอบทำงานในพื้นหลัง .