Chapter 183: The Heavenly Queen is

Chapter 183: The Heavenly Queen is going to be Zhang Ye’s Wife?

Zhang Lu was dumbfounded, “Let life be beautiful like summer flowers?”

“Death like… autumn leaves?” The young editor recited it in a daze.

“The words are written so nicely! This poem is even better!” An old editor gave his kudos.

“Teacher Zhang Ye is indeed talented! I believe it today!” the only woman there said.

Zhang Ye put down the brush and smiled at the female editor, “Could it be that you didn’t believe it in the past?”

The woman’s face turned red and she quickly waved her hands, “No, no such thing. I never saw it with my own eyes in the past, so I did not feel as strongly. Hai, I chose my words wrongly. Tonight, Editor-in-Chief Zhang will treat you to dinner. I will punish myself with a cup of alcohol as to atone for my sins.”

Zhang Ye immediately said, “It’s fine. I’m not that particular. Hur hur, I was just joking.”

Zhang Lu was still looking at the words, “Was this really thought up on the spot by you? It’s absolutely impressive. Using this poem for the preface is extremely apt! The mood written in it is indescribable!”

The people from the publishing house were giving their kudos. Some even applauded and were not stingy with their praises towards Zhang Ye.

Zhang Ye hurriedly answered with a few modest words. This poem was just a simple sentence. In terms of word count, it was even shorter than “A Generation”. However, the fewer the words, the more apparent his skill was. It was not easy to write it. A saying went that the philosophy at the highest level can be described with the simplest words. It was probably this principle. This poem actually had a great origin. It was a poem from his world’s famous Indian poet, Tagore, in “Stray Birds”. The translation was by Zheng Zhenduo. It was a very famous poem in Zhang Ye’s world. Actually, even “See Me or Not” and “This is also Everything” were not as famous as this poem. Be it the original version or the translated version, just a short sentence had a strong mood leap out of the paper!

Why did he use this as a prologue?

Why did Zhang Ye use this sentence as a prologue?

Firstly, Zhang Ye wanted it to resonate with the works in the compilation. The poetry he liked and the poems he used from his world were all more open and free. Be it being indifferent, or cursing, or moving, or taking death lightly, or a life full of vibrancy, this poem that came from “Stray Birds” was perfectly apt. It was as if it summarized all his works at once. Secondly, this poem also reflected Zhang Ye’s character and ideals. It could also be said to describe his wishes.

Let life be beautiful like summer flowers and death like autumn leaves.

This sentence might seem slightly artistic, but in simple words, and using the words great men used to commemorate Comrade Liu Hulan, this poem could also be said to be—A great life! A glorious death! Actually, Zhang Ye also wanted this sentence of the greats as a prologue, but it was too blunt, nor was he that great and glorious to praise himself. Hence, his world’s famous poem from “Stray Birds” came out!

……

Back home.

Zhang Ye began doing the comments and notes.

This was indeed a heavy workload. If he had to make up something, it would not only take more than a day, even a month would not be enough. It would bound to be full of errors, too. Zhang Ye then took a look at his Game Reputation. Once it crept up slowly to 200,000 points, he bought 2 Memory Search Capsules from the Merchant Shop to look through the analysis and notes of those poems back in his world.

After staying up the whole night and day, he finally finished and delivered them to the publishing house.

……

Today.

It was almost nighttime now. Autumn was almost over and the nights fell earlier.

Zhang Ye looked on as the sun set. He lay in bed without moving. His arms were sore and his neck was aching. There was no part of him that was not tired. He had spent the past two days writing up his comments. Even though all the content was already in his head and with the Memory Search Capsules, he could retrieve all the information fully intact, it was still a lot of work. He also had to work on modifying the script and comments until late at night before everything was completed. For the whole of today, Zhang Ye lazed in bed without moving. He even skipped running, which he had been doing daily for the last few days. He needed a break.

Ring, ring, ring.

Zhang Lu from the publishing house called.

Zhang Ye, who had been lying down all day, had some life injected into him. He reached out to answer the call, “Hello, Editor Zhang.”

“Teacher Zhang, you have worked hard.” Zhang Lu was smiling widely on the other side, “I have read through the comments and notes last night. Everything is good. We got the typesetting done today and the illustrations are also ready. I just got out from the printers. The first edition has already been printed. If nothi

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 183: ราชินีสวรรค์จะเป็นภรรยาของจางเย่ของZhang Lu ถูกมหาศาล "ให้ชีวิตจะสวยงามเหมือนดอกไม้ฤดูร้อน""ตายอย่างใบไม้? " บรรณาธิการหนุ่มอัลมันดึก"คำที่เขียนให้อย่างดี บทกวีนี้เป็นยิ่งกว่า บรรณาธิการเก่าให้รุ่งโรจน์ของเขา"ครูจางเย่เป็นพรสวรรค์แน่นอน มีเพียงผู้หญิงกล่าวว่า คิดว่าวันนี้"จางเย่ลงแปรง และยิ้มที่บรรณาธิการหญิง "อาจจะ เป็นที่คุณไม่เชื่อว่าในอดีต"ใบหน้าของผู้หญิงเปิดสีแดงและเธอได้อย่างรวดเร็วโบกมือของเธอ "ไม่ ไม่มีสิ่งดังกล่าว ผมไม่เคยเห็นมัน ด้วยตาของตัวเองในอดีต ดังนั้นฉันไม่รู้สึกเป็นอย่างยิ่ง ไห่ เลือกคำผิด คืนนี้ บรรณาธิการบริหารจางจะเก็บคุณไปทานอาหารค่ำ ฉันจะลงโทษตัวเอง ด้วยแอลกอฮอล์เพื่อชดใช้บาปของฉัน"จางเย่ทันทีกล่าวว่า "มันเป็นอย่างดี ผมไม่ได้นั้นเฉพาะ เฮอร์โปรดักส์เฮอร์โปรดักส์ ฉันก็แค่ล้อเล่น"Zhang Lu ยังคงกำลังมองคำว่า "นี้จริง ๆ คิดว่า ขึ้นบนจุดที่คุณ มันเป็นความประทับใจอย่างแน่นอน ใช้คำนำบทกวีนี้คือฉลาดมาก อารมณ์ที่มันเขียนเป็นพรรณนาชาวบ้านเผยแพร่ถูกให้รุ่งโรจน์ของพวกเขา แม้บางปรบมือ และไม่ได้ตระหนี่ถี่เหนียว ด้วยการสรรเสริญต่อเตียวเยZhang Ye hurriedly answered with a few modest words. This poem was just a simple sentence. In terms of word count, it was even shorter than “A Generation”. However, the fewer the words, the more apparent his skill was. It was not easy to write it. A saying went that the philosophy at the highest level can be described with the simplest words. It was probably this principle. This poem actually had a great origin. It was a poem from his world’s famous Indian poet, Tagore, in “Stray Birds”. The translation was by Zheng Zhenduo. It was a very famous poem in Zhang Ye’s world. Actually, even “See Me or Not” and “This is also Everything” were not as famous as this poem. Be it the original version or the translated version, just a short sentence had a strong mood leap out of the paper!Why did he use this as a prologue?Why did Zhang Ye use this sentence as a prologue?Firstly, Zhang Ye wanted it to resonate with the works in the compilation. The poetry he liked and the poems he used from his world were all more open and free. Be it being indifferent, or cursing, or moving, or taking death lightly, or a life full of vibrancy, this poem that came from “Stray Birds” was perfectly apt. It was as if it summarized all his works at once. Secondly, this poem also reflected Zhang Ye’s character and ideals. It could also be said to describe his wishes.Let life be beautiful like summer flowers and death like autumn leaves.This sentence might seem slightly artistic, but in simple words, and using the words great men used to commemorate Comrade Liu Hulan, this poem could also be said to be—A great life! A glorious death! Actually, Zhang Ye also wanted this sentence of the greats as a prologue, but it was too blunt, nor was he that great and glorious to praise himself. Hence, his world’s famous poem from “Stray Birds” came out!……Back home.Zhang Ye began doing the comments and notes.This was indeed a heavy workload. If he had to make up something, it would not only take more than a day, even a month would not be enough. It would bound to be full of errors, too. Zhang Ye then took a look at his Game Reputation. Once it crept up slowly to 200,000 points, he bought 2 Memory Search Capsules from the Merchant Shop to look through the analysis and notes of those poems back in his world.After staying up the whole night and day, he finally finished and delivered them to the publishing house.……Today.It was almost nighttime now. Autumn was almost over and the nights fell earlier.จางเย่มองบนเป็นพระอาทิตย์ตก เขาวางเตียงโดยไม่ย้าย แขนของเขาเจ็บ และก็ปวดคอ ไม่มีส่วนใดของเขาที่ไม่มีเหนื่อยมาก เขาได้ใช้เวลาสองวันผ่านมาเขียนค่าข้อคิดเห็นของเขา ถึงแม้ว่าเนื้อหาทั้งหมดแล้ว ในหัวของเขา และ มี แคปซูลค้นหาหน่วยความจำ เขาสามารถเรียกข้อมูลทั้งหมดอย่างสมบูรณ์เหมือนเดิม ก็ยังคงทำงานมาก เขายังได้ทำการปรับเปลี่ยนสคริปต์และความคิดเห็นจนถึงดึกก่อนที่ทุกอย่างเสร็จ สำหรับทั้งหมดของวันนี้ จางเย lazed เตียงโดยไม่ย้าย เขาได้ข้ามรัน ซึ่งเขาได้ทำทุกวันไม่กี่วันสุดท้าย เขาจำต้องหยุดพักแหวน แหวน แหวนเรียกว่า Zhang Lu จากบ้านเผยแพร่จางเย่ ที่มีการนอนตลอดทั้งวัน มีบางชีวิตที่ฉีดเข้าไปในเขา เขาถึงรับสาย "Hello เตียว Editor""ครูจาง คุณได้ทำงานหนักขึ้น" Zhang Lu ยิ้มกันอย่างแพร่หลายในด้านอื่น ๆ "ฉันได้อ่านข้อคิดเห็น และหมายเหตุเมื่อคืน ทุกอย่างดี เรามีการเรียงพิมพ์ที่ทำวันนี้ และยังพร้อมภาพประกอบ ฉันเพิ่งได้ออกจากเครื่องพิมพ์ พิมพ์รุ่นแรกแล้ว ถ้า nothi

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 183: สวรรค์ราชินีเป็นไปได้จางเยภรรยา?

เตียวล่อตะลึง "ให้ชีวิตจะสวยงามเหมือนดอกไม้ฤดูร้อน?"

"ความตายเช่น ... Autumn Leaves?" บรรณาธิการหนุ่มท่องไว้ในความงุนงง

"คำที่ถูกเขียนขึ้นเพื่อให้เป็นอย่างดี! กลอนบทนี้จะดียิ่งขึ้น! "บรรณาธิการเก่าให้ความรุ่งโรจน์ของเขา

"อาจารย์จางเจ้าจะมีความสามารถแน่นอน! ผมเชื่อว่ามันวันนี้! "ผู้หญิงคนเดียวที่มีกล่าวว่า

Zhang Ye ใส่ลงแปรงและยิ้มที่บรรณาธิการหญิง "มันอาจเป็นได้ว่าคุณไม่เชื่อว่ามันในอดีต?"

ใบหน้าของผู้หญิงเปลี่ยนเป็นสีแดงและเธอก็รีบโบกมือมือของเธอ "ไม่มีไม่มีสิ่งดังกล่าว ฉันไม่เคยเห็นมันด้วยตาของตัวเองในอดีตที่ผ่านมาดังนั้นผมจึงไม่ได้รู้สึกเป็นอย่างยิ่ง Hai ผมเลือกคำพูดของฉันผิด คืนนี้บรรณาธิการหัวหน้าเหวยจะปฏิบัติต่อคุณไปทานอาหารเย็น

เราจะลงโทษตัวเองกับถ้วยของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่จะชดเชยความผิดบาปของฉัน. " จางเจ้าทันทีกล่าวว่า" มันเป็นเรื่องที่ดี ฉันไม่ว่าโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เฮอร์เฮอร์ผมก็แค่ล้อเล่น. "

เตียวล่อก็ยังคงมองไปที่คำว่า" เป็นนี้จริงๆคิดขึ้นในจุดที่คุณหรือไม่ มันน่าประทับใจอย่างแน่นอน โดยใช้บทกวีนี้คำนำเป็น apt มาก! อารมณ์ที่เขียนในมันเป็นสุดจะพรรณนา! "

คนจากสำนักพิมพ์ได้ให้ความรุ่งโรจน์ของพวกเขา บางคนถึงกับปรบมือและไม่ตระหนี่ด้วยการสรรเสริญต่อ Zhang เจ้า

จางเจ้ารีบตอบด้วยคำพูดไม่กี่เจียมเนื้อเจียมตัว กลอนบทนี้เป็นเพียงประโยคง่ายๆ ในแง่ของการนับจำนวนคำมันก็ยิ่งสั้นกว่า "รุ่น" แต่น้อยกว่าคำพูดที่ชัดเจนมากขึ้นความสามารถของเขาเป็น มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเขียนมัน ไปพูดที่ว่าปรัชญาในระดับสูงสุดที่สามารถอธิบายด้วยคำพูดที่ง่ายที่สุด มันอาจจะเป็นหลักการนี้ กลอนบทนี้จริงมีต้นกำเนิดที่ดี มันเป็นบทกวีจากกวีอินเดียโลกของเขาที่มีชื่อเสียงฐากูรใน "นกหลงทาง" ซึ่งเป็น การแปลโดยเจิ้งเหอ Zhenduo มันเป็นบทกวีที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในโลกจางเย ที่จริงแล้วแม้แต่ "เห็นฉันหรือไม่" และ "นี่ก็เป็นทุกอย่าง" ไม่ได้เป็นที่มีชื่อเสียงเป็นกลอนบทนี้ ไม่ว่าจะเป็นรุ่นเดิมหรือฉบับแปลเพียงประโยคสั้นมีการก้าวกระโดดอารมณ์ที่แข็งแกร่งจากกระดาษ!

เขาไม่ใช้นี้ทำไมเป็นอารัมภบทหรือไม่?

จางเจ้าไม่ใช้ประโยคนี้ทำไมเป็นอารัมภบทหรือไม่?

ประการแรกจางเจ้าอยากให้มันสะท้อนกับผลงานในการรวบรวมที่ บทกวีที่เขาชอบและบทกวีที่เขาใช้มาจากโลกของเขาทุกคนเปิดกว้างมากขึ้นและฟรี ไม่ว่าจะเป็นไม่แยแสหรือคำสาปแช่ง หรือย้ายหรือการตายเบา ๆ หรือมีชีวิตที่เต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา, กลอนบทนี้ที่มาจาก "นกหลงทาง" เป็นพาร์ทเมนต์ได้อย่างสมบูรณ์แบบ มันเป็นราวกับว่ามันสรุปผลงานของเขาทั้งหมดในครั้งเดียว ประการที่สองบทกวีนี้ยังสะท้อนให้เห็นตัวละครของจางเยและอุดมคติ นอกจากนี้ยังอาจจะกล่าวในการอธิบายถึงความปรารถนาของเขา

ปล่อยให้ชีวิตจะสวยงามเหมือนดอกไม้ฤดูร้อนและความตายเหมือนใบไม้ในฤดูใบไม้ร่วง

ประโยคนี้อาจดูเหมือนศิลปะเล็กน้อย แต่ในคำง่ายและการใช้คำพูดของผู้ชายที่ดีที่ใช้ในการรำลึกถึงสหายหลิว Hulan บทกวีนี้ยังอาจกล่าวได้ว่าเป็น-ชีวิตที่ดี! ตายรุ่งโรจน์! ที่จริงจางเจ้ายังต้องการประโยคของแก่นเป็นบทนี้ แต่มันก็ทื่อเกินไปหรือเป็นคนที่ดีและรุ่งโรจน์สรรเสริญตัวเอง ดังนั้นบทกวีที่มีชื่อเสียงของโลกของเขาจาก "นกหลงทาง" ออกมา!

......

กลับบ้าน

Zhang Ye เริ่มทำความคิดเห็นและการบันทึก

นี้แน่นอนภาระงานหนัก ถ้าเขามีการทำบางสิ่งบางอย่างมันจะไม่เพียง แต่ใช้เวลานานกว่าวันแม้กระทั่งเดือนจะไม่เพียงพอ มันจะผูกพันที่จะเต็มข้อผิดพลาดมากเกินไป จางเจ้าแล้วเอามาดูที่ชื่อเสียงของเขาเกม เมื่อมันพุ่งขึ้นอย่างช้า ๆ ถึง 200,000 จุดเขาซื้อหน่วยความจำ 2 แคปซูลค้นหาจากร้านค้าร้านค้าที่จะมองผ่านการวิเคราะห์และการบันทึกของบทกวีเหล่านั้นกลับมาอยู่ในโลกของเขา

หลังจากเข้าพักเพิ่มขึ้นตลอดทั้งคืนและวันที่ในที่สุดเขาก็เสร็จสิ้นแล้วและส่งพวกเขาไปยังสำนักพิมพ์

......

วันนี้

มันเกือบจะเป็นเวลากลางคืนในขณะนี้ ฤดูใบไม้ร่วงก็เกือบจะมากกว่าและคืนลดลงก่อนหน้านี้

จางเจ้ามองเป็นชุดดวงอาทิตย์ เขานอนอยู่บนเตียงโดยไม่ต้องย้าย อ้อมแขนของเขามีอาการเจ็บและลำคอของเขาก็น่าปวดหัว มีส่วนหนึ่งของเขาที่เป็นไม่เหนื่อยไม่ได้ เขาได้ใช้เวลาสองวันที่ผ่านมาเขียนถึงความคิดเห็นของเขา แม้ว่าเนื้อหาทั้งหมดที่มีอยู่แล้วในหัวของเขาและมีแคปซูลค้นหาหน่วยความจำที่เขาจะดึงข้อมูลทั้งหมดอย่างเต็มที่เหมือนเดิมมันก็ยังทำงานมาก นอกจากนี้เขายังมีการทำงานเกี่ยวกับการแก้ไขสคริปต์และความคิดเห็นจนดึกดื่นก่อนที่ทุกอย่างจะเสร็จสมบูรณ์ ทั้งของวันนี้จางเย lazed อยู่บนเตียงโดยไม่ต้องย้าย เขายังทำงานข้ามซึ่งเขาได้รับการทำในชีวิตประจำวันไม่กี่วันที่ผ่านมา เขาจำเป็นต้องหยุดพัก

แหวนแหวน

เตียวล่อจากสำนักพิมพ์ที่เรียกว่า

จางเจ้าผู้ซึ่งได้รับการนอนลงทุกวันมีชีวิตบางอย่างที่ฉีดเข้าไปในตัวเขา เขาเอื้อมมือออกไปรับสาย "สวัสดีแก้ไข Zhang."

"ครู Zhang คุณได้ทำงานอย่างหนัก "เตียวล่อยิ้มกันอย่างแพร่หลายในด้านอื่น ๆ " ฉันได้อ่านผ่านความเห็นและข้อสังเกตคืนที่ผ่านมา ทุกอย่างเป็นสิ่งที่ดี. เราได้รับการเรียงพิมพ์ที่ทำในวันนี้และภาพประกอบยังพร้อม ผมเพิ่งออกจากเครื่องพิมพ์ ฉบับพิมพ์ครั้งแรกได้รับการตีพิมพ์แล้ว หาก nothi

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 183 : ราชินีแห่งสวรรค์จะเป็นภรรยาของจาง "จางลู่อึ้งไปเลย " ให้ชีวิตจะสวยงามเหมือนดอกไม้ฤดูร้อน "" ความตาย . . . . . . . ใบไม้ในฤดูใบไม้ร่วง ? " บรรณาธิการหนุ่มท่อง มันงงๆ" เป็นคำที่เขียนได้เยี่ยมมาก กลอนบทนี้ได้ดียิ่งขึ้น ! " บรรณาธิการเก่าให้ความรุ่งโรจน์ของเขา" ครูจาง ท่านเป็นผู้มีความสามารถ ผมเชื่อว่าวันนี้ ! " แต่ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าจาง จง วางแปรงและยิ้มให้บรรณาธิการหญิง " หรือว่าคุณไม่ได้เชื่อในอดีต "ผู้หญิงที่ใบหน้ากลายเป็นสีแดง เธอรีบโบกมือมือ " ไม่มีแน่ๆ ผมไม่เคยเห็นมันกับตาผมเองในอดีต จึงไม่รู้สึกอย่างยิ่ง ไฮ , ฉันเลือกคำพูดของฉันผิด คืนนี้ , บรรณาธิการในหัวหน้าจางจะเลี้ยงมื้อเย็นคุณ ผมจะลงโทษตัวเองด้วยการดื่มแอลกอฮอล์เพื่อชดเชยบาปของผมจาง ท่านเลยบอกว่า " ไม่เป็นไร ผมไม่ได้เฉพาะเจาะจง hur hur ฉันแค่พูดเล่น "จางลู่ยังมองคำว่า " นี้คิดขึ้นในจุด โดยคุณ มันช่างน่าประทับใจ ใช้กลอนนี้สำหรับคำนำแสนฉลาด ! อารมณ์เขียนมันอย่างบอกไม่ถูก ! "คน จากสำนักพิมพ์ให้รุ่งโรจน์ของพวกเขา บางคนถึงกับยกย่องและไม่ขี้เหนียวกับพวกเขาสรรเสริญต่อจาง "จางจงรีบตอบ ด้วยคำที่เจียมเนื้อเจียมตัวไม่กี่ กลอนนี้แค่ประโยค ในแง่ของการนับคำ มันยังสั้นกว่า " รุ่น " อย่างไรก็ตาม น้อยคำ ยิ่งปรากฏทักษะของเขาเป็น มันไม่ง่ายเลยที่จะเขียนมัน ว่าไปที่ปรัชญาในระดับมากที่สุด สามารถอธิบายด้วยคำที่ง่ายที่สุด มันอาจจะเป็นหลักการนี้ กลอนบทนี้ที่จริงมีจุดเริ่มต้นที่ดี มันเป็นบทกวีจากกวีชาวอินเดียที่มีชื่อเสียงของเขาในโลกของฐากูรใน " นก " หลงทาง แปลโดย เจิ้ง zhenduo . มันเป็นบทกวีที่มีชื่อเสียงมากของจางเจ้าโลก จริงๆ แล้ว แม้แต่ " เห็นฉันหรือไม่ " และ " ยังเป็นทุกอย่าง " ไม่ดังเหมือนกับกลอนบทนี้ ไม่ว่าจะเป็นเวอร์ชั่นต้นฉบับหรือฉบับแปล เพียงไม่กี่ประโยคก็เผ่นอารมณ์แรงออกมาจากกระดาษทำไมเขาถึงใช้เป็นบทนำ ?ทำไมจางเยใช้ประโยคนี้เป็นบทนำ ?ประการแรก จาง เย อยากให้มันสะท้อนกับผลงานในการรวบรวม บทกวีที่เขาชอบและบทกวีเขาใช้จากโลกของเขาถูกเปิดขึ้นและฟรี จะเพิกเฉย หรือด่า หรือย้าย หรือจะตายง่ายๆ หรือ ชีวิตที่เต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา ซึ่งบทกวีที่มาจาก " นกจรจัด " เป็นอย่างดี . มันเป็นถ้ามันสรุปได้ทุกงานของเขาทันที ประการที่สอง กลอนบทนี้ยังสะท้อนให้เห็นจางเยตัวอักษรและอุดมคติ มันอาจจะพูดเพื่ออธิบายในสิ่งที่เขาต้องการปล่อยชีวิตให้สวยงามเหมือนดอกไม้ฤดูร้อนและความตายเหมือนใบไม้ในฤดูใบไม้ร่วงประโยคนี้อาจดูเหมือนศิลปะเล็กน้อย แต่ในคำพูดง่ายๆ และใช้คำพูดที่ดี ผู้ชายใช้เพื่อระลึกถึงสหายหลิว Hulan กลอนนี้ ก็คงพูดได้ว่า be-a ดีชีวิต ตายอย่างมีเกียรติ ! จริงๆ แล้วจาง ท่านยังต้องการประโยคนี้ของสักคนเป็นบทนำ แต่มันทื่อเกินไป และ ผู้ที่ยิ่งใหญ่และประเสริฐสรรเสริญตัวเอง ดังนั้น โลกของบทกวีที่มีชื่อเสียงจาก " นก " หลงทางออกมา !. . . . . . .กลับมาบ้านจาง ท่านเริ่มทำ ความคิดเห็นและบันทึกนี้แน่นอนภาระงานที่หนัก ถ้าเขาต้องทำอะไรสักอย่าง มันจะไม่เพียง แต่ใช้เวลามากกว่าหนึ่งวัน แม้เดือนจะไม่เพียงพอ มันจะต้องเต็มไปด้วยข้อผิดพลาดด้วย จางเย แล้วก็ดูที่ชื่อเสียงเกมของเขา เมื่อมันพุ่งขึ้นอย่างช้าๆ 200000 จุด เขาซื้อ 2 หน่วยค้นหาแคปซูลจากพ่อค้าร้านดูผ่านการวิเคราะห์และบันทึกบทกวีเหล่านั้นกลับมาในโลกของเขาหลังจากที่ไม่ได้นอนมาทั้งคืนและวัน ในที่สุดเขาก็เสร็จ และส่งให้สำนักพิมพ์. . . . . . .วันนี้มันก็เกือบจะมืดแล้ว ฤดูใบไม้ร่วงใกล้จะจบลงแล้วและคืนที่ตกก่อนหน้านี้จาง ท่านมองว่าเป็นดวงอาทิตย์ตั้ง เขาวางในเตียงโดยไม่ต้องย้าย แขนของเขาเจ็บ และคอก็เจ็บ ไม่มีส่วนของเค้าที่ไม่เหนื่อย เขาใช้เวลาสองวันที่ผ่านมาเขียนความคิดเห็นของเขา แม้ว่า เนื้อหาทั้งหมดอยู่ในหัวของเขาและกับความทรงจำค้นหาแคปซูล เขาสามารถดึงข้อมูลทั้งหมดครบถ้วน ก็ทำงานเยอะมาก เขายังได้ทำงานในการแก้ไขบทและความคิดเห็นจนดึกดื่นก่อนที่ทุกอย่างจะเสร็จสมบูรณ์ สำหรับทั้งหมดของวันนี้ , จางเจ้า lazed ในเตียงโดยไม่ต้องย้าย เขายังไม่ได้ทำงาน ซึ่งเขาได้ทำทุกวัน เมื่อ 2-3 วันก่อน เขาต้องการพักแหวน , แหวน , แหวนจางลู่ จากสำนักพิมพ์โทรมาจาง จง ที่ได้นอนทั้งวัน มีการฉีดเข้าไปในชีวิตเขา เขาเอื้อมมือไปรับสาย " ฮัลโหล หัวหน้าจาง "" ครูจาง , คุณต้องทำงานอย่างหนัก . " Zhang Lu ยิ้มอย่างกว้างขวางในด้านอื่น ๆ " ฉันได้อ่านผ่านความคิดเห็นและบันทึกเมื่อคืน ทุกอย่างจะดีเอง เรามีเรียงพิมพ์เสร็จวันนี้ และภาพประกอบที่ยังพร้อม ฉันเพิ่งออกมาจากเครื่องพิมพ์ ครั้งแรก