If all the world and love were youn

If all the world and love were young,
And truth in every shepherd's tongue,
These pretty pleasures might me move
To live with thee and be thy love.
Time drives the flocks from field to fold,
When rivers rage and rocks grow cold;
And Philomel becometh dumb;
The rest complain of cares to come.
The flowers do fade, and wanton fields
To wayward winter reckoning yields;
A honey tongue, a heart of gall,
Is fancy's spring, but sorrow's fall.
Thy gowns, thy shoes, thy bed of roses,
Thy cap, thy kirtle, and thy posies,
Soon break, soon wither, soon forgotten,
In folly ripe, in reason rotten.
Thy belt of straw and ivy buds,
Thy coral clasps and amber studs,
All these in me no means can move
To come to thee and be thy love.
But could youth last and love still breed,
Had joys no date nor age no need,
Then these delights my mind might move
To live with thee and be thy love.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าทั้งโลกและความรักหนุ่มสาว,
และความจริงของคนเลี้ยงแกะทุกลิ้น,
เหล่านี้สวยความสุขฉันอาจย้าย
กับท่านกล่าว และรักพระองค์ได้
เวลาขับจำนวนเกือบเท่าเดิมจากฟิลด์การพับ,
เมื่อโกรธแม่น้ำและหินปลูกเย็น
และ Philomel becometh ใบ้
เหลือบ่นของใส่ไปมา
ดอกไม้ตก และฟิลด์ wanton
จะหนาว wayward ถูกสอบสวนผลผลิต
เป็นผึ้งลิ้น เป็นหัวใจของปากปราศรัยน้ำใจเชือด,
เป็นฤดูใบไม้ผลิของนึกคิด แต่ฤดูใบไม้ร่วงของความเสียใจ.
ชุดพระองค์ รองเท้าพระองค์ พระองค์เตียงของ กุหลาบ,
ฝาพระองค์ เจ้า kirtle และ posies พระองค์,
ตัดเร็ว เร็ว เหี่ยว ลืมเร็ว ๆ นี้,
ในความเขลาสุก ในเหตุผลเน่าได้
พระองค์เข็มขัดของฟางและไอวี่อาหาร,
หมุดปะการังและสีเหลืองอำพัน studs พระองค์
เหล่านี้ทั้งหมดในฉันหมายความว่าไม่สามารถย้าย
ได้มาตามพระองค์ไป และ รักพระองค์.
แต่สามารถเยาวชนล่าสุด และยังคงรักสายพันธุ์,
มีสุขไม่มีวัน หรืออายุไม่จำเป็น,
แล้วความสุขเหล่านี้ของฉันอาจย้าย
ได้อาศัยอยู่กับท่านเล่า และ รักพระองค์.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าทุกคนรักหนุ่ม
และความจริงผู้เลี้ยงสัตว์ทุกลิ้น
ความสุขสวยเหล่านี้อาจจะย้ายไปอยู่กับท่าน และจะ

ความรักของพระองค์ เวลาขับฝูงจากสนามพับ
เมื่อความโกรธและหินแม่น้ำและเยือกเย็น ;
ฟิลโลเมลจึงโง่ ;
ส่วนที่เหลือบ่น ของแคร์มา
ดอกไม้เหี่ยวลง และป่าเถื่อนเขต
จะเอาแต่ใจฤดูหนาวการคำนวณผลผลิต ;
น้ำผึ้งลิ้นหัวใจของน้ำดี ,
เป็นแฟนซีเป็นฤดูใบไม้ผลิ แต่ความเศร้ามันล้ม
ของท่าน gowns , รองเท้าของท่าน ที่นอนของเจ้าของกุหลาบ
หมวก kirtle ของท่านของท่าน โพซี่ของท่าน
เร็วแตกเร็วเหี่ยวเฉาเร็วลืม
ในความโง่ที่สุกในเหตุผลเน่าๆ ของฟาง
เข็มขัดและ ดอกไอวี่
clasps ปะการังของท่านและ studs Amber
ทั้งหมดนี้ผมไม่ได้หมายความว่าสามารถย้าย
มาท่านเป็นองค์รัก .
แต่เยาวชนรักสุดท้าย และยัง พันธุ์
มีความสุขไม่อาจหรืออายุไม่ต้อง
แล้วสุขใจเหล่านี้ อาจย้ายไปอยู่กับท่าน และจะ

ความรักของท่าน