The rationale behind the adoption o

The rationale behind the adoption of decreasing targets between 1999 and 2001 had to do
with the nature of the recent inflation in Brazil. It is important to distinguish between an
inflationary process and a temporary inflation rise due to a shock. In the first case, there is a
continuous acceleration in the price level. In the second, there may be only a once-and-for-all
change in the price level, with no further upward pressure. The Brazilian case belongs to the
second category: the currency devaluation that started in mid-January 1999 was a shock that
forced a realignment of relative prices. Before it occurred, Brazil was experiencing price stability:
average CPI inflation was 1.7 percent6
in 1998.
As there were no indications of the presence of an inflationary process in Brazil, a
gradualist disinflation strategy was not recommendable. The CPI inflation rate should return to its
1998 level as soon as the relative prices realignment is finished. Thus, it was not only possible but
also desirable for the government to set a decreasing inflation target path.
An important issue to discuss is the choice of the full inflation rate as reference for the
target, and not some core inflation measure. Perhaps, the best technical procedure would have
been to purge some items from the full index, exempting it from temporary and once-and-for-all
shocks. Nevertheless, adopting a headline index was essential for credibility reasons, at least in
the beginning of IT implementation. Unfortunately, Brazilian society has experienced several
price index manipulations in a not so distant past, and so would be suspicious about any change
related to suppressing items from the target index.
Another related issue is the absence of escape clauses in the institutional arrangement. In
the case the targets are breached, the Central Bank Governor will be required to issue an open
letter addressed to the Minister of Finance explaining the underlying causes, the measures to be
adopted to ensure convergence to the targets and the time period required for these measures to
have an effect.
The combination of the use of headline inflation and the absence of escape clauses
justifies the adoption of the relatively wide 2 percentage point tolerance interval around the
central target, and certainly makes the announced targets much tighter than they may initially
appear.
It is important to emphasize that monetary policy decisions should be taken on the basis
of the widest information set available. Therefore, a mix of models should be under consideration
when looking for an adequate reaction function, and producing inflation forecasts and their
probability distributions. It should also include private sector perceptions about the expected path
of economic variables, extra-model information, leading indicators and any other judgmental
knowledge that helps predict inflation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหตุผลเบื้องหลังของการลดเป้าหมายระหว่าง 1999 และ 2001 ได้ทำมีลักษณะของอัตราเงินเฟ้อล่าสุดในประเทศบราซิล สิ่งสำคัญคือต้องแยกระหว่างการกระบวนการเงินเฟ้อและภาวะเงินเฟ้อชั่วคราวเพิ่มขึ้นจากช็อต ในกรณีแรก มีการอัตราเร่งที่ต่อเนื่องในระดับราคา ในที่สอง อาจมีเฉพาะแบบครั้งเดียว และสำหรับทั้งหมดเปลี่ยนแปลงในระดับราคา มีความดันขึ้นไป กรณีบราซิลเป็นประเภทที่สอง: devaluation สกุลเงินเริ่มต้นในกลางเดือนมกราคมปี 1999 เป็นช็อตที่บังคับกล้ามเนื้อมากของราคาสัมพัทธ์ ก่อนที่จะเกิดขึ้น บราซิลประสบความมั่นคงราคา:อัตราเงินเฟ้อเฉลี่ย CPI ได้ 1.7 percent6 ในปี 1998ไม่บ่งชี้ของสถานะของกระบวนการเงินเฟ้อในบราซิล มีการgradualist disinflation กลยุทธ์ไม่นำเกี่ยวกับภัตตาคาร อัตราเงินเฟ้อ CPI ควรกลับไประดับ 1998 เป็นญาติราคาเองก็เสร็จสิ้น ดังนั้น ไม่เพียงได้ แต่ยังเหมาะสำหรับรัฐบาลเพื่อกำหนดเส้นทางเป้าหมายอัตราเงินเฟ้อลดลงประเด็นสำคัญการอภิปรายเป็นทางเลือกของอัตราเงินเฟ้อทั้งเป็นข้อมูลอ้างอิงสำหรับการเป้าหมาย และไม่ใช่วัดเงินเฟ้อหลัก บางที จะมีขั้นตอนทางเทคนิคดีที่สุดการจะ ล้มล้างบางรายการจากดัชนีเต็ม exempting จากชั่วคราวและครั้งเดียว และสำหรับทั้งหมดแรงกระแทก อย่างไรก็ตาม ใช้ดัชนีพาดหัวข่าวเป็นสิ่งสำคัญสาเหตุ ความน่าเชื่อถือน้อยในจุดเริ่มต้นของการนำ IT อับ สังคมบราซิลมีประสบการณ์หลาย ๆราคาดัชนี manipulations ภาพในอดีตดังนั้นไกล และดังนั้น จะสงสัยเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงใด ๆที่เกี่ยวข้องกับเมื่อสินค้าจากดัชนีเป้าหมายปัญหาอื่นที่เกี่ยวข้องเป็นการขาดงานหนีประโยคในการจัดเรียงที่สถาบัน ในกรณีเป้าหมายจะพอ ผู้ว่าราชการธนาคารกลางจะต้องออกเปิดจดหมายที่จ่าหน้าไปรัฐมนตรีว่าการกระทรวงอธิบายสาเหตุพื้นฐาน มาตรการให้นำให้ลู่เข้าสู่เป้าหมายและระยะเวลาจำเป็นสำหรับมาตรการเหล่านี้มีลักษณะพิเศษใช้พาดหัวข่าวเงินเฟ้อและการขาดงานหนีประโยคจัดชิดกันค่อนข้างกว้าง 2 เปอร์เซ็นต์จุดยอมรับช่วงรอบเป้าหมายศูนย์กลาง และแน่นอนเป้าหมายกำหนดสัดมากเกินกว่าที่พวกเขาอาจเริ่มปรากฏขึ้นสิ่งสำคัญคือต้องเน้นนโยบายการเงินที่ควรจะดำเนินการตัดสินใจบนพื้นฐานข้อมูลกว้างตั้งว่าง ดังนั้น ผสมรุ่นควรอยู่ภายใต้การพิจารณาสำหรับฟังก์ชันการปฏิกิริยาเพียงพอ และผลิตคาดการณ์อัตราเงินเฟ้อ และการการกระจายความน่าเป็น มันจะรวมภาคเอกชนเข้าใจเกี่ยวกับเส้นทางที่คาดไว้ตัวแปรทางเศรษฐกิจ ข้อมูลรุ่นพิเศษ การนำตัวบ่งชี้และใด ๆ อื่น ๆ judgmentalความรู้ที่ช่วยคาดการณ์อัตราเงินเฟ้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหตุผลที่อยู่เบื้องหลังการยอมรับของเป้าหมายลดลงระหว่างปี 1999 และปี 2001 มีการทำ
กับธรรมชาติของอัตราเงินเฟ้อล่าสุดในบราซิล มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะแยกแยะระหว่าง
กระบวนการเงินเฟ้อและอัตราเงินเฟ้อที่เพิ่มขึ้นชั่วคราวเนื่องจากการช็อต ในกรณีแรกที่มี
การเร่งอย่างต่อเนื่องในระดับราคา ในครั้งที่สองอาจจะมีเพียงครั้งเดียวและสำหรับทุก
การเปลี่ยนแปลงในระดับราคาโดยไม่มีแรงกดดันต่อไป กรณีที่บราซิลเป็น
ประเภทที่สอง: การลดค่าเงินสกุลเงินที่เริ่มต้นในช่วงกลางเดือนมกราคม 1999 ได้รับการช็อตที่
ถูกบังคับให้ปรับเปลี่ยนราคาญาติ ก่อนที่มันจะเกิดขึ้นในประเทศบราซิลกำลังประสบเสถียรภาพด้านราคา:
ดัชนีราคาผู้บริโภคเฉลี่ยอัตราเงินเฟ้อเป็น 1.7 percent6
ในปี 1998
ในขณะที่มีข้อบ่งชี้ของการปรากฏตัวของกระบวนการเงินเฟ้อในบราซิล
กลยุทธ์เงินฝืด gradualist ไม่ได้ฝากฝัง อัตราเงินเฟ้อดัชนีราคาผู้บริโภคควรจะกลับไปที่
ระดับ 1998 โดยเร็วที่สุดเท่าราคาญาติปรับเปลี่ยนเสร็จสิ้น ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้เท่านั้น แต่
ยังเป็นที่น่าพอใจสำหรับรัฐบาลที่จะกำหนดเส้นทางเป้าหมายเงินเฟ้อลดลง.
ปัญหาที่สำคัญคือเพื่อหารือเกี่ยวกับทางเลือกของอัตราเงินเฟ้ออย่างเต็มรูปแบบเป็นข้อมูลอ้างอิงสำหรับ
เป้าหมายและไม่บางวัดอัตราเงินเฟ้อพื้นฐาน บางทีอาจจะเป็นขั้นตอนทางเทคนิคที่ดีที่สุดจะได้
รับการล้างบางรายการจากดัชนีเต็มได้จากมาตรการชั่วคราวและครั้งหนึ่งและสำหรับทุก
ช็อต อย่างไรก็ตามการนำดัชนีพาดหัวเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับเหตุผลที่น่าเชื่อถืออย่างน้อยใน
จุดเริ่มต้นของการดำเนินงานด้านไอที แต่น่าเสียดายที่สังคมบราซิลมีประสบการณ์หลาย
กิจวัตรดัชนีราคาในอดีตที่ผ่านมาไม่ไกลดังนั้นจึงจะเป็นที่น่าสงสัยเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงใด ๆ
ที่เกี่ยวข้องกับการปราบปรามรายการจากดัชนีเป้าหมาย.
อีกเรื่องที่เกี่ยวข้องเป็นกรณีที่ไม่มีข้อหลบหนีในการจัดการเชิงสถาบัน ใน
กรณีที่เป้าหมายที่มีการละเมิดผู้ว่าธนาคารกลางจะต้องออกเปิด
จดหมายที่ส่งไปยังรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังอธิบายสาเหตุมาตรการที่จะ
นำมาใช้เพื่อให้แน่ใจว่าการบรรจบกันเพื่อเป้าหมายและระยะเวลาที่จำเป็นสำหรับมาตรการเหล่านี้ ที่จะ
มีผลกระทบ.
การรวมกันของการใช้อัตราเงินเฟ้อทั่วไปและไม่มีข้อหลบหนี
justifies การยอมรับของเปอร์เซ็นต์ที่ค่อนข้างกว้าง 2 ช่วงเวลาความอดทนจุดรอบ
เป้าหมายกลางและแน่นอนทำให้เป้าหมายที่ประกาศมากที่เข้มงวดมากขึ้นกว่าที่พวกเขาอาจเริ่ม
ปรากฏ
มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเน้นว่าการตัดสินใจนโยบายการเงินที่จะต้องดำเนินการบนพื้นฐาน
ของข้อมูลที่กว้างที่สุดที่ตั้งไว้สามารถใช้ได้ ดังนั้นการผสมผสานของรูปแบบที่ควรจะเป็นภายใต้การพิจารณา
เมื่อมองหาฟังก์ชั่นการเกิดปฏิกิริยาที่เพียงพอและการผลิตที่คาดการณ์อัตราเงินเฟ้อของพวกเขาและ
การแจกแจงความน่าจะเป็น นอกจากนี้ยังควรรวมถึงการรับรู้ของภาคเอกชนเกี่ยวกับเส้นทางที่คาดว่า
เศรษฐกิจของตัวแปรข้อมูลพิเศษรุ่นตัวชี้วัดชั้นนำและการตัดสินใด ๆ ที่
มีความรู้ที่จะช่วยให้การคาดการณ์อัตราเงินเฟ้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหตุผลการลดเป้าหมายระหว่าง 1999 และ 2001 ต้องทำ
ด้วยธรรมชาติของอัตราเงินเฟ้อล่าสุดในบราซิล มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะแยกแยะระหว่างกระบวนการเงินเฟ้อชั่วคราว
และเงินเฟ้อเพิ่มขึ้น เนื่องจากตกใจ ในกรณีแรกมี
เร่งความเร็วอย่างต่อเนื่องในระดับราคา ในประการที่สอง อาจจะมีเพียงครั้งเดียวและสำหรับทั้งหมด
การเปลี่ยนแปลงในระดับราคา ไม่เพิ่มเติมขึ้นความดัน กรณีของบราซิลเป็นของ
ประเภทที่สอง : การประกาศลดค่าเงินที่เริ่มต้นในช่วงกลางเดือนมกราคม 2542 เป็นช็อตที่
บังคับปรับเปลี่ยนของราคาเปรียบเทียบ ก่อนที่มันจะเกิดขึ้น บราซิลประสบเสถียรภาพราคา :
เงินเฟ้อ CPI เฉลี่ย 1.7 percent6

ใน 1998ขณะที่ไม่มีข้อบ่งชี้ของการแสดงตนของกระบวนการเงินเฟ้อในบราซิล ,
gradualist disinflation กลยุทธ์ไม่ได้ฝากฝัง ดัชนีอัตราเงินเฟ้อควรกลับคืนสู่
2541 ระดับทันทีที่ราคาเปรียบเทียบการย้ายเสร็จสิ้น ดังนั้น มันไม่เพียง แต่เป็นไปได้ แต่ยังพึงปรารถนา
รัฐบาลตั้งลดเงินเฟ้อ
เส้นทางเป้าหมายปัญหาสำคัญที่ต้องกล่าวถึงคือทางเลือกของอัตราเต็มเป็นข้อมูลอ้างอิงสำหรับ
เป้าหมายและไม่ใช่เงินเฟ้อพื้นฐานการวัด บางที ขั้นตอนทางเทคนิคที่ดีที่สุดจะถูกกวาดล้าง
สินค้าบางรายการจากดัชนีเต็ม ยกเว้นจากชั่วคราวและทันทีและสำหรับทั้งหมด
กระแทก อย่างไรก็ตาม ดัชนีการพาดหัวข่าวสำคัญเหตุผลความน่าเชื่อถืออย่างน้อยใน
จุดเริ่มต้นของการใช้ แต่น่าเสียดายที่สังคมบราซิลมีประสบการณ์ manipulations ดัชนีราคาหลาย
ในที่ผ่านมาดังนั้นไกลไม่ และดังนั้น จะเป็นที่น่าสงสัยเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงใด ๆที่เกี่ยวข้องกับการปราบปรามสินค้าจาก

ดัชนีเป้าหมาย อีกปัญหาที่เกี่ยวข้องคือการขาดข้อหลบหนีในการจัดสถาบัน ใน
กรณีเป้าหมายที่จะละเมิดและผู้ว่าการธนาคารกลางจะต้องออกเปิด
จดหมายที่ส่งถึงรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังอธิบายสาเหตุ มาตรการที่จะใช้เพื่อให้แน่ใจว่า
การลู่เข้าสู่เป้าหมาย และระยะเวลาที่ใช้สำหรับมาตรการเหล่านี้


ได้ผล การใช้อัตราเงินเฟ้อที่ปรับตัวสูงขึ้นจากการหลบหนี
ประโยค