การทำบุญข้าวประดับดิน ประเพณีประเทศ

การทำบุญข้าวประดับดิน ประเพณีประเทศลาว
การทำบุญข้าวประดับดิน เป็นประเพณีหนึ่งในฮีตสิบสอง นิยมทำกันในวันแรม 14 ค่ำ เดือนเก้า หรือที่เรียกว่า บุญเดือนเก้า บุญข้าวประดับดิน เป็นบุญที่ทำเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้แก่ เปรต (ชาวอีสานบางถิ่นเรียก เผต) หรือญาติมิตรที่ตายไปแล้ว ข้าวประดับดิน ได้แก่ ข้าวและอาหารคาวหวาน พร้อมหมากพลู บุหรี่ที่ห่อด้วยใบตอง กล้วย นำไปวางไว้ตามใต้ต้นไม้ แขวนไว้ตามกิ่งไม้ ตามบริเวณกำแพงวัดบ้าง (คนอีสานโบราณเรียกกำแพงวัดว่า ต้ายวัด) หรือวางไว้ตามพื้นดิน เรียกว่า "ห่อข้าวน้อย" พร้อมกับเชิญวิญญาณของญาติมิตร นำภัตตาหารไปถวายแด่พระภิกษุ สามเณร แล้วอุทิศส่วนกุศลแก่ผู้ตาย โดยหยาดน้ำ (กรวดน้ำ) ไปให้ด้วย
การที่ชาวบ้านนำข้าวปลาอาหาร ไปวางไว้ตามข้างวัดบ้าง ข้างกำแพงบ้าง ผูกไว้ตามกิ่งไม้บ้าง ด้วยเข้าใจว่า ญาติที่ได้รับการปลดปล่อยจากนรก จะได้มากินในวันเดือนดับนี้ จะเป็นไปได้หรือไม่นั้น เป็นเรื่องเหลือวิสัยที่จะชี้ตรงๆ ว่า ญาติเขาเหล่านั้นจะได้รับจริงหรือไม่ แต่สิ่งที่แน่นอนที่สุดก็คือ เป็นการให้อาหารแก่สัตว์จรจัด สัตว์บางจำพวกที่ไม่มีเจ้าของเลี้ยงดู บางวันได้กินอาหาร บางวันก็ไม่ได้กิน อดโซหิวโหยมาตลอดปี ได้กินอิ่มก็ในวันนี้ นับว่าเป็นความฉลาดน่าชมเชย ของบัณฑิตผู้บัญญัติลักษณะการทำบุญข้าวประดับดินนี้อย่างมากทีเดียว
พระสงฆ์เป็นเนื้อนาบุญ มีเรื่องมากมายที่ท่านกล่าวไว้ในพระสุตตันตปิฎก โดยเฉพาะในธรรมบทขุททกนิกาย ธัมมปทัฎฐกถา ภาค 2 เรื่องมัฏฐกุณฑลี พระพุทธเจ้าทรงตรัสแก่มัจฉริยพรหมณ์ พ่อของมัฎฐกุณฑลี เมื่อมัฎฐกุณฑลี ลูกชายมีชีวิตอยู่ป่วยลง พ่อไม่ยอมรักษาเพราะกลัวเงินหมด แต่พอมัฏฐกุณฑลี ผู้ลูกชายตายแล้ว พ่อเอาทั้งข้าวทั้งของไปกองให้ลูก แล้วร้องไห้อาลัยหาในป่าช้า บ่นเพ้อให้ลูกมาเอาของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทำบุญข้าวประดับดินประเพณีประเทศลาว
การทำบุญข้าวประดับดินเป็นประเพณีหนึ่งในฮีตสิบสองนิยมทำกันในวันแรม 14 ค่ำเดือนเก้าหรือที่เรียกว่าบุญเดือนเก้าบุญข้าวประดับดินเป็นบุญที่ทำเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้แก่เปรต ( ชาวอีสานบางถิ่นเรียกเผต )ข้าวประดับดินได้แก่ข้าวและอาหารคาวหวานพร้อมหมากพลูบุหรี่ที่ห่อด้วยใบตองกล้วยนำไปวางไว้ตามใต้ต้นไม้แขวนไว้ตามกิ่งไม้ตามบริเวณกำแพงวัดบ้าง ( คนอีสานโบราณเรียกกำแพงวัดว่าต้ายวัด ) หรือวางไว้ตามพื้นดิน" ห่อข้าวน้อย " พร้อมกับเชิญวิญญาณของญาติมิตรนำภัตตาหารไปถวายแด่พระภิกษุสามเณรแล้วอุทิศส่วนกุศลแก่ผู้ตายโดยหยาดน้ำ ( กรวดน้ำ ) ไปให้ด้วย
การที่ชาวบ้านนำข้าวปลาอาหารไปวางไว้ตามข้างวัดบ้างข้างกำแพงบ้างผูกไว้ตามกิ่งไม้บ้างด้วยเข้าใจว่าญาติที่ได้รับการปลดปล่อยจากนรกจะได้มากินในวันเดือนดับนี้จะเป็นไปได้หรือไม่นั้นว่าญาติเขาเหล่านั้นจะได้รับจริงหรือไม่แต่สิ่งที่แน่นอนที่สุดก็คือเป็นการให้อาหารแก่สัตว์จรจัดสัตว์บางจำพวกที่ไม่มีเจ้าของเลี้ยงดูบางวันได้กินอาหารบางวันก็ไม่ได้กินอดโซหิวโหยมาตลอดปีนับว่าเป็นความฉลาดน่าชมเชยของบัณฑิตผู้บัญญัติลักษณะการทำบุญข้าวประดับดินนี้อย่างมากทีเดียว
พระสงฆ์เป็นเนื้อนาบุญมีเรื่องมากมายที่ท่านกล่าวไว้ในพระสุตตันตปิฎกโดยเฉพาะในธรรมบทขุททกนิกายธัมมปทัฎฐกถาภาค 2 เรื่องมัฏฐกุณฑลีพระพุทธเจ้าทรงตรัสแก่มัจฉริยพรหมณ์พ่อของมัฎฐกุณฑลีเมื่อมัฎฐกุณฑลีพ่อไม่ยอมรักษาเพราะกลัวเงินหมดแต่พอมัฏฐกุณฑลีผู้ลูกชายตายแล้วพ่อเอาทั้งข้าวทั้งของไปกองให้ลูกแล้วร้องไห้อาลัยหาในป่าช้าบ่นเพ้อให้ลูกมาเอาของ