. At around 41 weeks, women were ra

. At around 41 weeks, women were randomly assigned to either induction of labour or expectant management. In the induction group, labour was induced within four days, and women received cervical ripening (if the cervix was less than 3 cm dilated), followed by intravenous oxytocin and/or artificial rupture of membranes. In the expectant management group, women were taught how to do kick count monitoring, had three non-stress tests per week, and underwent amniotic fluid measurement two to three times per week. Labour was induced if the non-stress test was nonreactive or showed decelerations, if there was low amniotic fluid (deepest pocket less than 3 cm), if complications developed, if the mother requested an induction, or if the mother did not go into labour on her own by 44 weeks. If an induction occurred in the expectant management group, mothers did not receive cervical ripening— instead, they either had their water broken and/or oxytocin, or had a Caesarean without labour.

Hannah et al.’s findings on Caesarean rates differ, depending on how the groups were analysed. Using intent-to-treat analysis with the two original groups (random assignment to either induction or monitoring), the overall Caesarean rate was lower in the induction group (21.2% vs. 24.5%), even after taking into account parity, maternal age, cervical dilation at the time of study entry, and race (Table 1).40 However, there were high cross-over rates between groups. When Hannah et al. conducted a secondary data analysis to find out what actually happened to women in the two assigned groups, a different finding emerged (Table 1).41 Nulliparous women who went into spontaneous labour had an overall Caesarean rate of only 25.7%, regardless of which group they were originally assigned. The Caesarean rate of women in the induction group who were induced was not statistically different than the Caesarean rate of women who went into spontaneous labour from either group. However, nulliparous women in the expectant management group who had an induction experienced a significantly higher Caesarean rate than all of the other groups— 42%. The same pattern held true when the researchers examined data from multiparous women

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

. ประมาณ 41 สัปดาห์ ผู้หญิงถูกสุ่มกำหนดให้เหนี่ยวนำอย่างใดอย่างหนึ่งของการบริหารจัดการแรงงาน หรือหญิงตั้งครรภ์ ในกลุ่มการเหนี่ยวนำ แรงงานถูกเหนี่ยวนำภายในสี่วัน และผู้หญิงรับปากมดลูกสุก (ถ้าปากมดลูกมีน้อยกว่า 3 ซมพอง), ตาม โดยอุ้งทางหลอดเลือดดำและ/หรือมารดาของเยื่อหุ้ม ในกลุ่มหญิงตั้งครรภ์บริหาร ผู้หญิงได้รับการสอนวิธีการเตะนับการตรวจสอบ มีสามห้องทดสอบความตึงเครียดต่อสัปดาห์ และได้รับการตรวจวัดของเหลวน้ำคร่ำสองถึงสามครั้งต่อสัปดาห์ แรงงานถูกเหนี่ยวนำให้เกิดการปลอดทดสอบความเค้นเป็น nonreactive หรือ decelerations แสดงให้เห็น ถ้ามีคร่ำต่ำ (กระเป๋าลึกน้อยกว่า 3 เซนติเมตร), ถ้า พัฒนาภาวะแทรกซ้อน ถ้าแม่ร้องขอการเหนี่ยวนำ หรือ ถ้าไม่ได้ไปลงแรงแม่เธอเอง 44 สัปดาห์ การเหนี่ยวนำเกิดขึ้นในกลุ่มการจัดการหญิงตั้งครรภ์ มารดาไม่ได้รับปากมดลูกสุก — แทน พวกเขามีน้ำเสียหรืออุ้ง หรือมีซีซาร์โดยแรงงานไม่ฮันนาห์ et al.พบซีซาร์ราคาแตกต่างกัน วิธีกลุ่มถูกนำมาวิเคราะห์ ใช้วิเคราะห์เจตนาเพื่อรักษากับกลุ่มเดิมสอง (สุ่มกำหนดการเหนี่ยวนำหรือการตรวจสอบ), อัตราซีซาร์โดยรวมต่ำลงในกลุ่มการเหนี่ยวนำ (21.2% เทียบกับ 24.5%), แม้หลังจากการขยายปากมดลูกในเวลาของการศึกษารายการ และการแข่งขัน (ตาราง 1) .40 มารดาอายุ บัญชีเท่าเทียมกันอย่างไรก็ตาม มีราคาสูงข้ามไประหว่างกลุ่ม เมื่อฮันนาห์ร้อยเอ็ดดำเนินการวิเคราะห์ข้อมูลรองเพื่อค้นหาสิ่งที่เกิดขึ้นจริงกับผู้หญิงในกลุ่มกำหนดสอง ค้นหาต่าง ๆ ที่โผล่ออกมา (ตาราง 1) .41 Nulliparous ผู้หญิงเข้าไปในแรงงานที่เกิดขึ้นเองมีเพียง 25.7% โดยไม่คำนึงถึงว่ากลุ่มพวกเขาเดิมกำหนดอัตราซีซาร์โดยรวมได้ ราคาซีซาร์ของผู้หญิงในกลุ่มเหนี่ยวนำนำไม่แตกต่างทางสถิติอัตราการซีซาร์ของผู้หญิงที่เข้าไปในแรงงานที่เกิดขึ้นเองจากกลุ่มใด อย่างไรก็ตาม ผู้หญิง nulliparous ในกลุ่มการจัดการหญิงตั้งครรภ์ที่มีการเหนี่ยวนำประสบการณ์ซีซาร์อัตราสูงกว่ากลุ่มอื่น ๆ ทั้งหมด — 42% รูปแบบเดียวกันที่จัดขึ้นจริงเมื่อนักวิจัยตรวจสอบข้อมูลจากผู้หญิง multiparous

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

. เมื่อเวลาประมาณ 41 สัปดาห์, ผู้หญิงถูกสุ่มให้การชักนำของแรงงานหรือผู้บริหารคาดหวังอย่างใดอย่างหนึ่ง ในกลุ่มการเหนี่ยวนำแรงงานถูกชักนำภายในสี่วันและสตรีได้รับปากมดลูกสุก (ถ้าปากมดลูกน้อยกว่า 3 ซม. กว้าง) ตามด้วยอุ้งทางหลอดเลือดดำและ / หรือการแตกของเยื่อเทียม ในกลุ่มการจัดการมีครรภ์และหญิงได้รับการสอนวิธีการทำการตรวจสอบเตะนับสามการทดสอบที่ไม่ใช่ความเครียดต่อสัปดาห์และเปลี่ยนน้ำคร่ำวัดของเหลว 2-3 ครั้งต่อสัปดาห์ แรงงานถูกชักนำถ้าการทดสอบที่ไม่ใช่ความเครียดเป็น nonreactive หรือแสดงให้เห็นว่าการชะลอตัวถ้ามีต่ำน้ำคร่ำ (กระเป๋าลึกที่สุดน้อยกว่า 3 ซม.) ถ้าภาวะแทรกซ้อนพัฒนาถ้าแม่ขอเหนี่ยวนำหรือถ้าแม่ไม่ได้ไปเป็นแรงงาน เธอเอง 44 สัปดาห์ที่ผ่านมา หากการเหนี่ยวนำที่เกิดขึ้นในกลุ่มการจัดการครรภ์มารดาไม่ได้รับปากมดลูก ripening- แทนพวกเขาทั้งสองได้น้ำของพวกเขาเสียและ / หรืออุ้งหรือมีซีซาร์ได้โดยไม่ต้องใช้แรงงาน. ฮันนาห์ et al. ของผลการวิจัยเกี่ยวกับอัตราการผ่าตัดคลอดที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับ เกี่ยวกับวิธีการกลุ่มวิเคราะห์ โดยใช้การวิเคราะห์ความตั้งใจที่จะรักษากับทั้งสองกลุ่มเดิม (สุ่มมอบหมายให้ทั้งเหนี่ยวนำหรือการตรวจสอบ), อัตราการผ่าตัดคลอดโดยรวมลดลงในกลุ่มการเหนี่ยวนำ (21.2% เทียบกับ 24.5%) แม้หลังจากที่คำนึงถึงความเท่าเทียมกันบัญชีอายุของมารดา , การขยายปากมดลูกในเวลาของการเข้าร่วมการศึกษาและการแข่งขัน (ตารางที่ 1) 0.40 แต่มีอัตราการข้ามไปสูงระหว่างกลุ่ม เมื่อฮันนาห์, et al ดำเนินการวิเคราะห์ข้อมูลทุติยภูมิที่จะหาสิ่งที่เป็นจริงที่เกิดขึ้นกับผู้หญิงในทั้งสองกลุ่มได้รับมอบหมายการค้นพบที่แตกต่างกันโผล่ออกมา (ตารางที่ 1) 0.41 Nulliparous ผู้หญิงที่เดินเข้าไปในแรงงานที่เกิดขึ้นเองมีอัตราการผ่าตัดคลอดโดยรวมเพียง 25.7% โดยไม่คำนึงถึงกลุ่ม พวกเขาได้รับมอบหมาย อัตราการผ่าตัดคลอดของผู้หญิงในกลุ่มเหนี่ยวนำที่ถูกเหนี่ยวนำให้เกิดก็ไม่ได้แตกต่างกันกว่าอัตราการผ่าตัดคลอดของผู้หญิงที่เดินเข้าไปในแรงงานที่เกิดขึ้นเองจากทั้งกลุ่มสถิติ แต่ผู้หญิงครรภ์แรกในกลุ่มการจัดการครรภ์ที่มีการเหนี่ยวนำประสบการณ์อัตราการผ่าตัดคลอดสูงกว่าอื่น ๆ ทั้งหมด groups- 42% รูปแบบเดียวกันที่จัดขึ้นจริงเมื่อนักวิจัยได้ตรวจสอบข้อมูลจากผู้หญิง multiparous

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

. ในรอบ 41 สัปดาห์ สตรี มีวัตถุประสงค์เพื่อให้การเหนี่ยวนำแรงงานหรือการจัดการที่คาดหวังด้วย ในกลุ่มที่เหนี่ยวนำแรงงานภายใน 4 วัน และผู้หญิงได้รับปากมดลูกสุก ( ถ้าปากมดลูกน้อยกว่า 3 ซม. กว้าง ) รองลงมาคือ ออกซิโตซินทางหลอดเลือดดำและ / หรือการประดิษฐ์ของเยื่อ ในการจัดการกลุ่ม expectant ผู้หญิงได้รับการสอนวิธีการทำการเตะนับได้สามไม่ใช่การทดสอบความเครียดต่อสัปดาห์และได้รับการวัดน้ำคร่ำสองถึงสามครั้งต่อสัปดาห์ แรงงานนำถ้าไม่ทดสอบความเครียดคือ nonreactive หรือพบ decelerations ถ้ามันต่ำ น้ำคร่ำ ( ที่ลึกที่สุดในกระเป๋าน้อยกว่า 3 ซม. ) ถ้าภาวะแทรกซ้อนขึ้น ถ้าแม่ขอเหนี่ยว หรือถ้าคุณแม่ไม่ไปเป็นแรงงานเอง โดย 44 สัปดาห์ หากมีการเกิดขึ้นในการจัดการกลุ่มสตรีมีครรภ์ มารดาไม่ได้รับปากมดลูกสุก - แทน พวกเขาให้มีน้ำเสียและ / หรือฮอร์โมนออกซิโตซิน หรือมีวิธีการผ่าตัดโดยแรงงานฮันนาห์ et al . ค้นพบวิธีการผ่าตัดในอัตราที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับว่าเป็นกลุ่มคน โดยใช้การวิเคราะห์ด้วยเจตนาเพื่อรักษาสองกลุ่มเดิม ( สุ่มมอบหมายให้เหนี่ยว หรือการตรวจสอบ ) , อัตราการับโดยรวมต่ำกว่ากลุ่มที่เหนี่ยวนำ ( 21.2 % และ 3 % ) , แม้หลังจากที่คำนึงถึงความเท่าเทียมกันในมารดาอายุ cervical dilation ที่เวลาเข้าเรียน และการแข่งขัน ( ตารางที่ 1 ) 40 มีอัตราสูงข้ามกลุ่มระหว่างกลุ่ม เมื่อฮันนาห์ et al . ทำการวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อหาสิ่งที่เกิดขึ้นจริงกับผู้หญิงทั้งสองมอบหมายให้กลุ่มการค้นหาที่แตกต่างกันเกิด ( ตารางที่ 1 ) 41 nulliparous ผู้หญิงที่ไปเป็นแรงงานธรรมชาติมีอัตราการคลอดบุตรโดยการผ่าท้องโดยรวมเพียง 25.7 เปอร์เซ็นต์ ไม่ว่ากลุ่มที่พวกเขาครั้งแรกที่ได้รับมอบหมาย การับอัตราของผู้หญิงในกลุ่มที่ถูกชักนำให้เกิดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติมากกว่าับอัตราของผู้หญิงที่ไปเป็นแรงงานที่เกิดขึ้นจากทั้งสองกลุ่ม อย่างไรก็ตาม nulliparous สตรีในการบริหารกลุ่มสตรีมีครรภ์ที่มีประสบการณ์สูงกว่าอัตราการับมากกว่าทุกกลุ่มอื่น ๆ - 42 % รูปแบบเดียวกันถือจริงเมื่อนักวิจัยได้ตรวจสอบข้อมูลจากการทดลอง ผู้หญิง