How the World and Mankind Were Crea

How the World and Mankind Were Created
With the exception of the story of Prometheus' punishment, told by Aeschylus in the fifth century, I have taken the material of this chapter chiefly from Hesiod, who lived at least three hundred years earlier He is the principal authority for the myths about the beginning of everything. Both the crudity of the story of Cronus and the naiveté of the story of Pandora are characteristic of him
First there was Chaos, the vast immeasurable abyss,
Outrageous as a sea dark, wasteful, wild.
These words are Milton's, but they express with precision what the Greeks thought lay back of the very first beginning of things. Long before the gods appeared, in the dim past, uncounted ages ago, there was only the formless confusion of Chaos brooded over by unbroken darkness. At last, but how no one ever tried to explain, two children were born to this shapeless nothingness. Night was the child of Chaos and so was Erebus, which is the unfathomable depth where death dwells. In the whole universe there was nothing else; all was black, empty, silent, endless. And then a marvel of marvels came to pass. In some mysterious way, from this horror of blank boundless vacancy the best of all things came into being. A great playwright, the comic poet Aristophanes, describes its coming in words often quoted:-
Black-winged Night
Into the bosom of egg, and as the seasons rolled
Laid a wind-born egg, and as the seasons rolled
Forth sprang Love, the longed-for, shining, with wings of gold.
From darkness and from death Love was born, and with its birth, order and beauty began to banish blind confusion. Love created Light with its companion, radiant Day.
What took place next was the creation of the earth, but this, too, no one ever tried to explain. It just happened. With the coming of love and light it seemed natural that the earth also should appear. The poet Hesiod, the first Greek who tried to explain how things began, wrote,
Earth, the beautiful, rose up,
Broad-bosomed, she that is the steadfast base
Of all things. And fair Earth first bore
The starry Heaven, equal to herself,
To cover her on all sides and to be
A home forever for the blessed gods.
In all this thought about the past no distinction had as yet been made between places and persons. Earth was the, solid ground, yet vaguely a personality, too. Heaven was the blue vault on high, but it acted in some ways as a human being would. To the people who told these stories all the universe was alive with the same kind of life they knew in themselves. They were individual persons, so they personified everything which had the obvious marks of life, everything which moved and changed: earth in winter and summer; the sky with its shifting stars; the restless sea, and so on. It was only a dim personification: something vague and immense which with its motion brought about change and therefore was alive.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีสร้างโลกและมนุษย์ ยกเว้นเรื่องของการลงโทษของ Prometheus บอก โดย Aeschylus ในศตวรรษห้า ทำวัสดุของบทนี้ส่วนใหญ่จาก Hesiod ที่อาศัยอยู่อย่างน้อยสามร้อยปีก่อนหน้านี้เขาเป็นหน่วยงานหลักสำหรับตำนานเกี่ยวกับจุดเริ่มต้นของทุกสิ่ง Crudity ทั้งที่เรื่องราวของ Cronus และ naiveté เรื่องของแพนโดร่ามีลักษณะของเขา แรก คือมีความสับสนวุ่นวาย ก้นบึ้งเงินก้อนใหญ่ อุกอาจเป็นทะเลมืด สิ้น เปลือง ป่า คำเหล่านี้เป็นของมิลตัน แต่พวกเขาแสดง ด้วยความแม่นยำคิดชาวกรีเลย์หลังจุดเริ่มต้นแรกของสิ่ง ลองก่อนเทพเจ้าปรากฏ ในอดีตติ่มซำ uncounted เธอ ก็เพียงความสับสนรูปร่างของความสับสนวุ่นวาย brooded โดยความมืดที่ไม่เสียหาย ในที่สุด แต่ว่าไม่มีใครเคยพยายามอธิบาย เด็กสองคนเกิดมาเพื่อความว่างเปล่านี้ shapeless คืนลูกของความสับสนวุ่นวาย และดังนั้น Erebus ซึ่งเป็นความลึกทางที่สถิตอยู่ของความตาย ในจักรวาล มีเป็นอะไร ทั้งหมดเป็นสีดำ ว่างเปล่า เงียบ ไม่รู้จบ แล้ว มหัศจรรย์จากแหล่งมาผ่าน ในบางวิธีลึกลับ จากนี้สยองขวัญที่ว่างเปล่าไร้ขีดจำกัด สูงสุดของทุกสิ่งก็เป็น มียอดนักเขียนบทละคร กวีการ์ตูนอริสโตฟานเนส อธิบายถึงมาในคำที่ยกมามักจะ: -ปีกสีดำกลางคืนเป็นคู่หู ของไข่ และ เป็นฤดูกาลสะสมวางไข่ที่เกิดลม และเป็นฤดูกาลสะสม Forth ผุดความรัก ความปรารถนา- ส่องแสง มีปีกทอง จากความมืด และ จากความตายที่เกิดความรัก และเกิดของ ใบสั่งและความงามเริ่มขับไล่ความสับสนตาบอด ความรักสร้างไฟกับสหายของ วันสดใส ต่อสิ่งที่เกิดขึ้นคือการ สร้างของโลก แต่นี้ เกินไป ไม่มีใครเคยพยายามที่จะอธิบาย เพิ่งเกิดขึ้น การมาถึงของความรักและแสง เหมือนธรรมชาติที่โลกควรปรากฏ เขียนกวี Hesiod กรีกแรกที่พยายามอธิบายว่า สิ่งที่เริ่มโลก สวย กุหลาบ กว้าง-bosomed เธอที่เป็นฐานมั่นคง ของทุกสิ่ง และยุติธรรมโลกกระบอกสูบครั้งแรก สวรรค์เต็มไปด้วยดาว เท่ากับตัวเอง การครอบคลุมของเธอทุกด้าน และเป็น บ้านสำหรับพระเจ้าความสุขตลอดไป ในความคิดนี้ในอดีต ไม่แบ่งแยกได้ที่ยังถูกทำระหว่างสถานและบุคคล โลกได้ แข็งพื้นดิน ยังคลับบุคลิก เกินไป สวรรค์เป็นเพดานสีฟ้าบนสูง แต่ปฏิบัติในวิธีการบางอย่าง ตามที่ต้องการเป็นมนุษย์ คนที่บอกเรื่องราวเหล่านี้ จักรวาลทั้งหมดมีชีวิตชนิดเดียวกันของชีวิตที่พวกเขารู้ในตนเอง มีคนที่ดีที่สุด ดังนั้นพวกเขา personified ที่มีเครื่องหมายที่ชัดเจนของชีวิต ทุกอย่างที่ย้าย และการเปลี่ยนแปลง: โลกในฤดูหนาวและฤดูร้อน ท้องฟ้ากับดาวของมันขยับ กระสับกระส่ายทะเล และอื่น ๆ มันเป็นเพียงบุคลาธิษฐานเป็นติ่มซำ: สิ่งที่คลุมเครือ และอันยิ่งใหญ่ซึ่ง มีความเคลื่อนไหวมาเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง และดังนั้นจึง มีชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ว่าโลกและมนุษย์ถูกสร้างขึ้น
ด้วยข้อยกเว้นของเรื่องราวของโพรลงโทษการบอกเล่าจากอีสในศตวรรษที่สิบห้าที่ผมได้นำวัสดุของบทนี้ส่วนใหญ่มาจากเฮเซียดที่อาศัยอยู่อย่างน้อยสามร้อยปีก่อนหน้านี้เขาเป็นหลัก อำนาจในตำนานเกี่ยวกับจุดเริ่มต้นของทุกอย่างที่ ทั้งสองไม่สละสลวยของเรื่องราวของโครนัสและความไร้เดียงสาของเรื่องราวของแพนดอร่าที่มีลักษณะของเขา
เป็นครั้งแรกมีความสับสนวุ่นวาย, เหวมากมายนับไม่ถ้วน
ที่ชั่วร้ายเป็นที่มืดทะเลสิ้นเปลืองป่า.
คำเหล่านี้เป็นของมิลตัน แต่พวกเขาแสดงที่มีความแม่นยำ สิ่งที่ชาวกรีกคิดวางด้านหลังของจุดเริ่มต้นแรกของสิ่งที่ นานก่อนที่พระเจ้าปรากฏในอดีตสลัวทุกเพศทุกวัยไม่ได้นับที่ผ่านมามีเพียงความสับสนรูปร่างแห่งความโกลาหลมากกว่าครุ่นคิดด้วยความมืดทิว ที่สุดท้าย แต่วิธีการที่ไม่มีใครเคยพยายามที่จะอธิบายเด็กสองคนเกิดมาเพื่อความว่างเปล่าไม่มีรูปแบบนี้ กลางคืนเป็นเด็กของความสับสนวุ่นวายและเพื่อเป็นม่านควันซึ่งเป็นความลึกที่กินลึกตายสถิตอยู่ ในจักรวาลมีอะไรอย่างอื่นคือ; ทั้งหมดเป็นสีดำว่างเปล่าเงียบไม่มีที่สิ้นสุด แล้วประหลาดใจของมหัศจรรย์ก็จะผ่านไป ในทางลึกลับบางอย่างจากหนังสยองขวัญที่มีตำแหน่งว่างเปล่าไร้พรมแดนนี้ที่ดีที่สุดของทุกสิ่งที่เข้ามาเป็น นักเขียนบทละครที่ดีกวีการ์ตูนอริอธิบายของมันมาในคำพูดมักจะยกมา: -
คืนสีดำปีก
เข้าไปในอกของไข่และเป็นฤดูกาลรีด
วางไข่ลมเกิดและเป็นฤดูกาลที่รีด
ออกมาผุดความรักที่ ปรารถนาสำหรับส่องด้วยปีกทอง.
จากความมืดและความรักจากความตายเกิดและมีการเกิดของการสั่งซื้อและความงามเริ่มที่จะขับไล่ความสับสนตาบอด รักการสร้างแสงกับสหายของวันที่สดใส.
สิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปคือการสร้างโลก แต่นี่เหมือนกันไม่มีใครเคยพยายามที่จะอธิบาย มันเพิ่งเกิดขึ้น กับการมาของความรักและแสงธรรมชาติมันดูเหมือนว่าโลกนี้ยังควรจะปรากฏขึ้น กวีเฮเซียดกรีกคนแรกที่พยายามที่จะอธิบายว่าสิ่งที่เริ่มเขียน
โลกสวยงามลุกขึ้น
กว้าง bosomed เธอที่เป็นฐานที่มั่นคง
ของทุกสิ่ง และเป็นธรรมคุ้มครองโลกครั้งแรกเจาะ
สตาร์รี่สวรรค์เท่ากับตัวเอง
เพื่อให้ครอบคลุมของเธอในทุกด้านและเพื่อให้
บ้านตลอดไปสำหรับพระรับพร.
ในทุกความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ที่ผ่านมาไม่มีความแตกต่างได้รับเป็นได้ทำระหว่างสถานที่และบุคคล โลกเป็นพื้นดินที่เป็นของแข็งยังคลุมเครือบุคลิกภาพเกินไป สวรรค์เป็นหลุมฝังศพสีฟ้าที่สูง แต่ก็ทำหน้าที่ในบางวิธีเป็นมนุษย์จะ กับคนที่บอกเรื่องราวเหล่านี้ทั้งหมดจักรวาลยังมีชีวิตอยู่กับชนิดเดียวกันในชีวิตของพวกเขารู้ว่าในตัวเอง พวกเขาเป็นบุคคลแต่ละคนเพื่อให้พวกเขาเป็นตัวเป็นตนทุกอย่างที่มีเครื่องหมายที่ชัดเจนของสิ่งมีชีวิตทุกอย่างซึ่งย้ายและเปลี่ยน: โลกในช่วงฤดูหนาวและฤดูร้อน; ท้องฟ้าที่มีดาวขยับของตน ทะเลกระสับกระส่ายและอื่น ๆ มันเป็นเพียงตัวตนสลัว: บางสิ่งบางอย่างคลุมเครือและอันยิ่งใหญ่ที่มีการเคลื่อนไหวของมันมาเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงและดังนั้นจึงยังมีชีวิตอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ว่าโลกและมนุษย์ได้สร้างขึ้นยกเว้นเรื่องของการลงโทษโพร " บอก aeschylus ในศตวรรษที่ห้า , ฉันได้นำวัสดุของบทนี้ ส่วนใหญ่มาจากฮีซีเอิดที่อาศัยอยู่อย่างน้อยสามร้อยปีก่อนหน้านี้เขาเป็นหน่วยงานหลักสำหรับ myths เกี่ยวกับจุดเริ่มต้นของทุกสิ่ง ทั้งการหยาบคายของเรื่องราวของโครนัสและ naivet ) เรื่องราวของแพนโดร่าเป็นลักษณะเฉพาะของเค้าแรกมีความวุ่นวาย เหวมากมายมหาศาลอุกอาจเป็นทะเลมืด ฟุ่มเฟือย ป่าคำเหล่านี้ มิลตัน , แต่พวกเขาแสดงที่แม่นยำสิ่งที่ Greeks คิดวางด้านหลังของต้นแรกของเรื่อง นานก่อนที่พระเจ้าปรากฏในอดีตสลัว ไม่ได้นับมานานแล้ว มีเพียงความสับสน วุ่นวาย หมายถึง brooded โดยไม่เสียหาย ความมืด ในที่สุด แต่ทำไมไม่มีใครเคยพยายามอธิบาย เด็กสองคนเกิดความว่างเปล่าไร้รูปร่างนี้ กลางคืนเป็นบุตรของเคออสแล้ว เรบุสซึ่งเป็นระดับความลึกที่หยั่งรู้ความตายสถิต . ในจักรวาลนี้ไม่มีอะไร ทั้งหมดเป็นสีดำ , ว่าง , เงียบ , ไม่มีที่สิ้นสุด แล้วมหัศจรรย์ของมหัศจรรย์เกิดขึ้น ในบางวิธีนี้ลึกลับ , สยองขวัญของตำแหน่งงานว่างมากมายที่ดีที่สุดของทุกสิ่งที่เข้ามาได้ นักเขียนบทละครที่ยิ่งใหญ่ การ์ตูนกวีของกันดั้มมาร์คทูว์ อธิบายมาพูดบ่อยๆ อ้างอิง :กลางคืนมีปีกสีดำเข้าไปในอ้อมอกของไข่ และเป็นฤดูกาล รีดวางลมเกิดไข่ และเป็นฤดูกาล รีดออกมาดีดรัก ปรารถนา ส่องแสง กับปีกของทองจากความมืดและความตาย ความรักเกิดได้ และเกิดการ สั่งซื้อและความงามเริ่มที่จะขับไล่ความสับสนของคนตาบอด ความรักสร้างแสงกับสหายที่สดใสทั้งวันสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปคือการสร้างของโลก แต่ก็ไม่มีใครเคยพยายามจะอธิบาย มันแค่เกิดขึ้น กับการมาของ ความรัก และ แสงมันดูธรรมชาติที่โลกควรจะปรากฏขึ้น กวีฮีซีเอิด แรก กรีก ที่พยายามอธิบายว่าสิ่งที่เริ่มเขียนโลก , สวยงาม , ลุกขึ้นกว้าง bosomed เธอที่เป็นฐานมั่นคงของทุกอย่าง และยุติธรรมโลกเบื่อก่อนฟ้า starry เท่ากับตัวเองเพื่อให้ครอบคลุมทุกด้าน และเป็น เธอบ้านตลอดไปสำหรับพรของเทพเจ้าทั้งหมดนี้คิดเรื่องอดีตไม่แตกต่างก็ยังเกิดขึ้นระหว่างสถานที่และบุคคล โลกคือ ดินแข็ง แต่คลับคล้ายคลับคลาบุคลิกด้วย สวรรค์นิรภัยสีฟ้าบนที่สูง แต่มันทำในบางวิธีเป็นมนุษย์จะ คนที่บอกเรื่องราวเหล่านี้ทั้งหมดจักรวาลยังมีชีวิตอยู่กับชนิดเดียวกันของชีวิตที่พวกเขารู้ในตัวเอง พวกเขาเป็นบุคคล ดังนั้นพวกเขาสร้างทุกอย่างซึ่งมีเครื่องหมายที่ชัดเจนของชีวิต ทุกอย่างที่ย้ายและเปลี่ยนโลกในฤดูหนาวและฤดูร้อน ท้องฟ้าที่มีดาวขยับกระสับกระส่าย ; ทะเลและ มันเป็นเพียงบุคลาธิษฐานสลัว : บางอย่างที่คลุมเครือและเวิ้งว้าง ซึ่งการเคลื่อนไหวของมันมาเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง และดังนั้นจึง ยังมีชีวิตอยู่