The archaic theoretical distinction

The archaic theoretical distinction between the base and the honorable in the manner of a man’s life retains very much of its ancient force even today. So much so that there are few of the better class who are not possessed of an instinctive repugnance for the vulgar forms of labour. We have a realizing sense of ceremonial uncleanness attaching in an especial degree to the occupations which are associated in our habits of thought with menial service. It is felt by all persons of refined taste that a spiritual contamination is inseparable from certain offices that are conventionally required of servants. Vulgar surroundings, mean (that is to say, inexpensive) habitations, and vul- garly productive occupations are unhesitatingly condemned and avoided. They are incompatible with life on a satisfactory spiritual plane – with ‘high thinking’. From the days of the Greek philoso- phers to the present, a degree of leisure and of exemption from contact with such industrial processes as serve the immediate everyday purposes of human life has ever been recognised by thoughtful men as a prerequisite to a worthy or beautiful, or even a blameless, human life. In itself and in its consequences the life of leisure is beautiful and ennobling in all civilized men’s eyes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความแตกต่างทางทฤษฎีที่เก่าแก่ระหว่างฐานและฐานอันทรงเกียรติในลักษณะของชีวิตมนุษย์ยังคงรักษาพลังโบราณไว้ได้มากแม้กระทั่งทุกวันนี้ มากเสียจนมีชนชั้นที่ดีกว่าเพียงไม่กี่คนที่ไม่มีสัญชาตญาณรังเกียจต่อรูปแบบการทำงานที่หยาบคาย เรามีความรู้สึกถึงความไม่สะอาดในพิธีการโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับอาชีพที่เกี่ยวข้องกับนิสัยความคิดของเรากับการรับใช้ต่ำต้อย บุคคลผู้มีรสนิยมดีทุกคนจะรู้สึกได้ว่าการปนเปื้อนทางวิญญาณไม่สามารถแยกออกจากสำนักงานบางแห่งที่ผู้รับใช้ตามอัตภาพกำหนดไว้ สภาพแวดล้อมที่หยาบคาย ที่อยู่อาศัยเฉลี่ย (กล่าวคือ ราคาไม่แพง) และอาชีพที่ให้ผลผลิตที่หยาบคายถูกประณามและหลีกเลี่ยงอย่างไม่ลังเลใจ พวกเขาเข้ากันไม่ได้กับชีวิตบนระนาบจิตวิญญาณที่น่าพอใจ – ด้วย 'ความคิดสูง' นับตั้งแต่สมัยของนักปรัชญาชาวกรีกจนถึงปัจจุบัน ระดับของการพักผ่อนและการยกเว้นจากการสัมผัสกับกระบวนการทางอุตสาหกรรมดังกล่าว ซึ่งสนองจุดประสงค์ในชีวิตประจำวันของมนุษย์ในทันที ได้รับการยอมรับจากผู้ชายที่มีความคิดว่าเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับคนที่มีค่าควรหรือสวยงาม หรือแม้แต่ชีวิตมนุษย์ที่ไร้ตำหนิ ในตัวมันเองและผลที่ตามมา ชีวิตแห่งการพักผ่อนนั้นสวยงามและน่ายกย่องในสายตาของอารยะทุกคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวิถีชีวิตของบุคคลความแตกต่างของทฤษฎีโบราณระหว่างพื้นฐานและเกียรติยศยังคงรักษาอำนาจเก่าของตนแม้ในปัจจุบัน มากจนไม่ค่อยมีชนชั้นที่ดีกว่ารังเกียจรูปแบบแรงงานที่หยาบคายโดยไม่สัญชาตญาณ เรามีความรู้สึกของความไม่สะอาดในพิธีกรรม ซึ่งส่วนหนึ่งมีความสัมพันธ์กับอาชีพของเรา ที่เชื่อมโยงกับการบริการที่ต่ำต้อย ในนิสัยความคิดของเรา ทุกคนที่มีรสนิยมที่สง่างามเชื่อว่ามลพิษทางจิตใจแยกออกจากสํานักงานบางแห่งที่คนรับใช้มักจะต้องการไม่ได้ สภาพแวดล้อมที่หยาบคาย ที่อยู่อาศัยที่น่ารังเกียจ (นั่นคือราคาถูก) และอาชีพการผลิตที่หยาบคายถูกประณามและหลีกเลี่ยงโดยไม่ลังเล พวกเขาไม่เข้ากับชีวิตในระดับจิตวิญญาณที่น่าพอใจ - กับ "การคิดสูง" - การพักผ่อนในระดับหนึ่งและการยกเว้นจากการเข้าถึงกระบวนการทางอุตสาหกรรมเหล่านี้ตั้งแต่ยุคนักปรัชญากรีกจนถึงปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวิถีชีวิตของชายคนหนึ่งความแตกต่างทางทฤษฎีโบราณระหว่างคนต่ําต้อยและผู้สูงส่งยังคงรักษาพลังโบราณของมันไว้แม้กระทั่งในวันนี้ ดังนั้นไม่กี่ชั้นเรียนที่ดีกว่าไม่มีความเกลียดชังโดยสัญชาตญาณต่อรูปแบบการทํางานหยาบคาย เรามีมารยาทที่สกปรกซึ่งบางส่วนเชื่อมโยงกับอาชีพที่เกี่ยวข้องกับการบริการของคนรับใช้ในนิสัยการคิดของเรา ทุกคนที่สง่างามรู้สึกว่ามลพิษทางจิตวิญญาณไม่สามารถแยกออกจากงานบางอย่างที่คนรับใช้ต้องทํา สภาพแวดล้อมหยาบคายที่อยู่อาศัยที่ไม่ดี(นั่นคือราคาถูก)และงานที่มีประสิทธิผลหยาบคายจะถูกประณามและหลีกเลี่ยงโดยไม่ลังเล พวกเขาไม่เข้ากันกับชีวิตในระดับจิตใจที่น่าพอใจ -ไม่เข้ากันกับ "ความคิดสูง". ตั้งแต่สมัยของนักปรัชญาชาวกรีกจนถึงปัจจุบันคนที่มีความคิดได้พิจารณาเสมอว่าการพักผ่อนหย่อนใจและการสัมผัสกับกระบวนการอุตสาหกรรมที่ทําหน้าที่เพื่อวัตถุประสงค์ในชีวิตประจําวันของมนุษย์เป็นสิ่งจําเป็นสําหรับชีวิตมนุษย์ที่มีคุณค่าหรือสวยงามหรือแม้กระทั่งไร้ตําหนิ ในสายตาของคนอารยะชีวิตสันทนาการและผลที่ตามมาเป็นสิ่งที่ดีและมีเกียรติ