2 Philosophy and the Young ChildIt

2 Philosophy and the Young Child
It is Matthews’ thesis that philosophy is natural and enjoyable for children, but
that they are “socialized to abandon” it (1980, p. vii). Moreover, adults can and
should talk to children about “matters we ourselves find difficult or problematic“—
namely, “the naively profound questions of philosophy”—because children can
“make a useful contribution” (1984, pp. 2–3). In Philosophy and the Young Child,
Matthews points out that

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2 ปรัชญาและเด็กเล็กเป็นวิทยานิพนธ์ของแมธธิวส์ว่าปรัชญาธรรมชาติ และสนุกสำหรับเด็ก แต่ที่พวกเขาเป็น "ผู้ดูแลจะละทิ้ง" it (1980, p. vii) นอกจากนี้ สามารถผู้ใหญ่ และควรพูดคุยกับเด็กเกี่ยวกับ "เราเองหายาก หรือมีปัญหาเรื่อง" —คือ "ที่ลึกซึ้ง naively คำถามของปรัชญา" — เพราะเด็กสามารถ"ทำให้ผลงานมีประโยชน์" (1984, pp. 2-3) ในปรัชญาและเด็กหนุ่มแมธธิวส์จุดว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2 ปรัชญาและเด็กหนุ่ม
มันเป็นวิทยานิพนธ์แมตทิวส์ว่าปรัชญาเป็นธรรมชาติและสนุกสนานสำหรับเด็ก แต่
ที่พวกเขาเป็น "สังคมที่จะละทิ้ง" มัน (1980 พี. ปกเกล้าเจ้าอยู่หัว) นอกจากนี้ผู้ใหญ่สามารถและ
ควรพูดคุยกับเด็กเกี่ยวกับ "เรื่องตัวเราเองหายากหรือมีปัญหา" -
คือ "คำถามที่ลึกซึ้งอย่างไร้เดียงสาของปรัชญา" -because เด็กสามารถ
"ทำให้ผลงานที่มีประโยชน์" (. 1984 PP 2-3) ในปรัชญาและเด็กหนุ่ม
แมตทิวส์ชี้ให้เห็นว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 ปรัชญาและเด็กหนุ่มมันคือแมทธิว " วิทยานิพนธ์ปรัชญาที่เป็นธรรมชาติและสนุกสนานสำหรับเด็ก แต่ว่าพวกเขาเป็น " สังคมทอดทิ้ง " ( 2523 , หน้า 7 ) นอกจากนี้ ผู้ใหญ่สามารถและควรพูดคุยกับเด็กเกี่ยวกับเรื่องเราเองหายากหรือมีปัญหา "คือ " คำถามที่ลึกซึ้งอย่างไร้เดียงสาของปรัชญา " เพราะเด็กสามารถ" สร้างผลงานที่เป็นประโยชน์ " ( 1984 , pp . 2 – 3 ) ในปรัชญาและเด็กหนุ่มแมทธิวชี้ให้เห็นว่า