One handsome young man wearing a be

One handsome young man wearing a beautiful blue robe slowly descended from the sky, stood in front of Chen Xiang and bent over, extending his hand towards that Demanding Life Devil Bow. After he saw the devil bow slowly rise, and sucked towards that young man’s hand.

Chen Xiang looked up and glared at the young man with fire gushing out from his eyes. He wanted to deeply ingrain this young man’s appearance into his own mind. As long as he does not die, he would definitely make this young man pay tenfold, no a hundredfold!

Seeing the monstrous anger within Chen Xiang’s eyes, the young man only slightly smiled in response. “Chen Xiang, hmph now Mortal Martial Realm martial artists are actually worth 100,000 crystal stones! To think Mortal Martial Realm martial artists are now so valuable that one brat could actually be worth so much! I took this Demanding Life Bow, but don’t think I’m robbing you. I’m only taking it because it is a devil weapons, and in your hands it would be harmful for the entire martial arts community!”

“On what basis? If you want to confiscate it, you would have to wait for your turn! At the very least, our Extreme Martial Sect Dean needs to speak first!” Chen Xiang said while grinding his teeth.

“Based on the fact that right now, I alone can stomp all over you!” That young man contemptuously smiled and stepped down on Chen Xiang’s head, burying his face in dirt.

Chen Xiang felt like his heart was bleeding, he and that young man had never met before this, but because the other party was currently stronger he was stepped on, trampling all over his dignity. Mortal Martial Realm martial artists, in the face of those in the True Martial Realm, were nothing more than ants!

This time around, Chen Xiang was seriously injured, yet both his hands stubbornly grabbed a handful of soil while he struggled to lift his head. Glaring up at that young man, he asked through grinded teeth, his voice full of resentment, “What is your name!?”

"True Martial Sect, Liao Shaoyun! Why, do you want to take revenge? I'm afraid you will not have that opportunity! I'll take you to Beast Martial Sect and receive the reward!" Liao Shaoyun sneered before once again vigorously stepping down on Chen Xiang's head.

At this moment an endless hatred was born in Chen Xiang’s heart. To once safeguard and maintain his dignity, although he was nothing more than an ant in the eye of experts, he did not hesitate at all to oppose and defy Elder Dan. Although he was successful that time, it was on the premise that Elder Dan did not act with a heavy hand!

If you don’t have the strength, how could you talk about dignity!? If you had enough strength, you could obtain everything and your dignity would never be able to be trampled on by others! Never would you have to worry about losing your life!

I want to become stronger! This was Chen Xiang’s only thought, afterwards he could have his revenge!

Chen Xiang’s strength came out of nowhere as he once again lifted his head. By this point, the soil in his hands had already been reduced to powder as blue veins bulged out on both of his fists. He had a grim look on his face, and each and every word of his was like a knife, “Liao Shaoyun, I, Chen Xiang, had no injustice or hatred with you. However you still act and treat me like this. I swear, if I, Chen Xiang, do not die then you will! I’ll make you pay a hundred… No, a thousand times over! I will not only utterly destroy you, but also decimate the True Martial Sect behind you into mere rubble!

His voice contained bottomless hatred accompanied by a monstrous Slaughter Qi that was being released from his entire body, and people could not help but shudder from it!

“Humph, you do not have this opportunity!” However, just as Liao Shaoyun finished speaking, his complexion fiercely changed. A big pool of water had suddenly appeared underneath Chen Xiang’s body as he escaped into the water.

Everyone sucked in a mouthful of cold air. To their surprise, Chen Xiang had actually escaped! From the ruthless words Chen Xiang had just spoke, nobody had a single doubt in their minds that with time, Chen Xiang would definitely become a huge problem for the True Martial Sect.

Chen Xiang had casted [Water Escape] and gotten away. Liao Shaoyun had blasted a few palm blows and cleaved open the earth, creating giant deep pits, yet not even a hint of Chen Xiang could be found.

"Beast Martial Sect, True Martial Sect! Just wait and see what happens!" Chen Xiang clenched his fists and viciously said while floating down a river’s side.

"Oh...Well, make a good recovery!" Su Meiyao didn't know what to say.

“Quickly enter the True Martial Realm! At that time, I can pass down my supreme devil skills. You could make those sanctimonious guys suffer in agony, making their fates worse than death…make them regret ever being born into this world!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งชายหนุ่มรูปงามสวมเสื้อคลุมสีฟ้าสวยงามค่อย ๆ ลงมาจากฟากฟ้า ยืนด้านหน้าของเฉินเซียง และเงี้ยว ยื่นพระหัตถ์ไปที่ปีศาจโบว์เรียกร้องชีวิต หลังจากที่เขาเห็นปีศาจคันธนูขึ้นช้า และดูดต่อมือหนุ่มคนนั้นเฉินเซียงมองขึ้น และ glared ที่ชายหนุ่มมีไฟพุ่งออกมาจากตาของเขา เขาต้องการลึก ingrain ลักษณะหนุ่มคนนี้ในใจของเขาเอง ตราบใดที่เขาไม่ตาย เขาจะทำให้หนุ่มคนนี้จ่ายสิบเท่า ไม่แน่นอน hundredfoldเห็นความโกรธมหึมาภายในตาเฉินเซียง หนุ่มเพียงเล็กน้อยยิ้มตอบ "เฉินเซียง hmph ตอนนี้ศิลปินต่อสู้ดินแดนต่อสู้มนุษย์อยู่จริงมูลค่า 100,000 คริสตัลหิน คิดว่าดินแดนต่อสู้มนุษย์ต่อสู้ศิลปินก็มีคุณค่า ที่สารเลวหนึ่งอาจเป็นจริงคุ้มค่ามาก ผมเอานี้เรียกร้องชีวิตโบว์ แต่ไม่คิดว่า ฉัน:ปล้นคุณ ฉันเพียงสละมันเนื่องจากมันเป็นอาวุธปีศาจ และในมือของคุณ มันจะเป็นอันตรายสำหรับชุมชนศิลปะ""บนพื้นฐานอะไรบ้าง ถ้าคุณต้องการยึดมัน คุณจะต้องรอเปิดของคุณ อย่างน้อย เรามากต่อสู้นิกายคณบดีต้องพูดก่อน" เฉินเซียงกล่าวว่า ในขณะที่ฟันของเขา"ตามความจริงว่าตอนนี้ ฉันคนเดียวสามารถเหยียบทั่วคุณ" ว่า ชายหนุ่มยิ้ม contemptuously และเหยียบลงหัวเฉินเซียง ฝังศพหน้าดินเฉินเซียงรู้สึกเหมือนหัวใจของเขาคือมีเลือดออก เขาและหนุ่มคนนั้นไม่เคยได้พบก่อนหน้านี้ แต่เนื่องจากบุคคลแข็งแกร่งในปัจจุบัน เขาถูกเหยียบ ทาสทั่วเกียรติของเขา มนุษย์ดินแดนต่อสู้ต่อสู้ศิลปิน ในการเผชิญกับผู้ที่อยู่ในดินแดนต่อสู้จริง ได้อะไรมากกว่ามดเวลาประมาณนี้ เฉินเซียงได้รับบาดเจ็บสาหัส ยังมือของเขาทั้งสองคว้าหยิบดินดันทุรังในขณะที่เขาต่อสู้เพื่อยกศีรษะของเขา แกลริงอินเตอร์ขึ้นที่หนุ่มคนนั้น เขาถามผ่านฟันบด เสียงของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ "ชื่อของคุณคืออะไร?""แท้จริงต่อสู้นิกาย Shaoyun เลี้ยว ทำไม คุณต้องการจะแก้แค้นหรือไม่ ฉันกลัวคุณจะไม่มีโอกาส ฉันจะนำคุณไปสัตว์ต่อสู้นิกาย และได้รับรางวัล" Shaoyun เหลียวยิ้มเยาะก่อนก้าวอีกครั้งแรง ๆ ลงบนหัวเฉินเซียงขณะนี้ มีความเกลียดชังที่สุดเกิดในหัวใจเฉินเซียง ครั้งเดียวปกป้อง และรักษาเกียรติของเขา แต่เขาอะไรมากกว่ามดตาของผู้เชี่ยวชาญ เขาไม่ลังเลที่จะต่อต้าน และท้าทายพี่แดน แม้ว่าเขาประสบความสำเร็จเกี่ยวกับเวลา ก็ในสถานที่ที่พี่แดนไม่ได้กระทำ ด้วยมือหนักถ้าคุณไม่มีความแข็งแรง วิธีอาจคุณพูดคุยเกี่ยวกับศักดิ์ศรี ถ้าคุณมีความแข็งแรงเพียงพอ คุณสามารถรับได้ทุกอย่าง และศักดิ์ศรีของคุณจะไม่สามารถถูกเหยียบย่ำ โดยคนอื่น ๆ ไม่ต้องคุณต้องกังวลเกี่ยวกับการสูญเสียชีวิตของคุณอยากเป็นมากขึ้น นี้คือเฉินเซียงคิดเท่านั้น หลังจากนั้น มีการแก้แค้นของเขาความแรงของเฉินเซียงมาจากไหน ตามที่เขายกศีรษะของเขาอีกครั้ง โดยจุดนี้ ดินในมือของเขามีอยู่แล้วการลดผงเป็นสีฟ้าเส้นเลือด bulged ออกหมัดของเขาทั้งสอง เขาดูน่ากลัวบนใบหน้าของเขา และแต่ละ word ของเขาเช่นมีด, "เหลียว Shaoyun เฉินเซียง ผมไม่มีความอยุติธรรมหรือความเกลียดชังกับคุณ อย่างไรก็ตามคุณยังคงทำหน้าที่ และรักษาเช่นนี้ ข้าพเจ้า ถ้าฉัน เฉินเซียง ตาย แล้วคุณจะ ฉันจะทำให้คุณจ่ายร้อย... ไม่ มีพันเท่ากว่า ฉันจะไม่เพียงแต่ทำลายอย่างเต็มของคุณ แต่ยัง ยับเยินนิกายต่อสู้จริงอยู่เบื้องหลังคุณเป็นเพียงเศษเสียงของเขาประกอบด้วยความเกลียดชังลึกมาพร้อมกับชิฆ่าตัวมหึมาที่นำออกใช้จากร่างกายของเขาทั้งหมด และท่านไม่สามารถช่วยแต่กลัวหวาดหวั่นจากมัน"Humph คุณไม่มีโอกาสนี้" อย่างไรก็ตาม เป็น Shaoyun เลี้ยวเสร็จพูด ผิวของเขาอย่างรุนแรงมีการเปลี่ยนแปลง สระใหญ่น้ำก็ได้ปรากฏภายใต้ร่างกายเฉินเซียงเป็นการหลบหนีออกไปในน้ำทุกคนดูดในคำหนึ่งของอากาศเย็น ที่แปลกใจของพวกเขา เฉินเซียงจริงหนีไป จากคำว่าปรานี เฉินเซียงได้พูดเพียง ไม่มีใครมีเดี่ยวสงสัยในใจว่า ด้วยเวลา เฉินเซียงจะแน่นอนกลายเป็น ปัญหาใหญ่สำหรับนิกายการต่อสู้จริงเฉินเซียงก็หล่อ [หนีน้ำ] และอากาศออกไป Shaoyun เหลียวมีระเบิดกี่ปาล์มพัด และแหวกเปิดโลก การสร้างหลุมยักษ์ลึก ยังไม่ได้คำใบ้ของเฉินเซียงที่พบ"สัตว์ต่อสู้นิกาย นิกายต่อสู้ที่แท้จริง เพียงรอ และดูสิ่งที่เกิดขึ้น" เฉินเซียงกำกำปั้นของเขา และกล่าวว่า ในขณะที่ลอยลงด้านข้างของแม่น้ำหฤโหด"โอ้... ดี ทำดีฟื้น" Su Meiyao ไม่ทราบว่าจะพูด"เร็วเข้าดินแดนต่อสู้จริง ในเวลานั้น ฉันสามารถผ่านลงทักษะปีศาจสูงสุดของฉัน คุณสามารถทำให้คนเหล่านั้น sanctimonious ทรมานควาย ทำให้ชะตาของพวกเขาแย่กว่าเสียชีวิต ทำให้เสียใจเคยเกิดมาในโลกนี้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งชายหนุ่มรูปหล่อสวมเสื้อคลุมสีฟ้าสวยงามช้าลงมาจากฟากฟ้ายืนอยู่ด้านหน้าของเฉินเซียงและก้มลงขยายมือของเขาที่มีต่อการที่ความต้องการของชีวิตปีศาจโบว์ หลังจากที่เขาเห็นปีศาจน้อมช้าเพิ่มขึ้นและดูดไปสู่มือของชายหนุ่ม.

เฉินเซียงเงยหน้าขึ้นและจ้องหน้าชายหนุ่มที่มีไฟพุ่งออกมาจากดวงตาของเขา เขาต้องการที่จะติดตัวลึกปรากฏตัวของชายหนุ่มในใจของเขาเอง ตราบใดที่เขาไม่ตายเขาแน่นอนจะทำให้ชายหนุ่มคนนี้จ่ายเป็นสิบเท่าไม่มีร้อย!

เห็นความโกรธมหึมาภายในดวงตาของเฉินเซียงของชายหนุ่มยิ้มเพียงเล็กน้อยในการตอบสนอง "เฉินเซียง, ฮึ่มตอนนี้ Mortal ต่อสู้ Realm ศิลปินศิลปะเป็นจริงมูลค่า 100,000 หินคริสตัล! ที่จะคิดว่าการต่อสู้ Mortal Realm ศิลปินศิลปะที่มีคุณค่าอยู่ในขณะนี้เพื่อที่หนึ่งสารเลวจริงอาจจะมีมูลค่ามาก! ผมเอานี้เรียกร้องชีวิตโบว์ แต่ไม่คิดว่าฉันปล้นคุณ ฉันก็แค่ใช้มันเพราะมันเป็นอาวุธมารและในมือของคุณก็จะเป็นอันตรายสำหรับทั้งชุมชนศิลปะการต่อสู้! "

" สิ่งที่ตาม? หากคุณต้องการที่จะยึดมันคุณจะต้องรอให้มีการเปิดของคุณ! อย่างน้อยที่สุดเรามากการต่อสู้นิกายคณบดีต้องการที่จะพูดแรก! "เฉินเซียงกล่าวว่าในขณะที่บดฟันของเขา.

" บนพื้นฐานของความจริงที่ว่าตอนนี้ผมคนเดียวที่สามารถเหยียบทั่วคุณ! "นั่นคือชายหนุ่มเหยียดยิ้มและก้าวลง บนหัวเฉินเซียงของฝังใบหน้าของเขาในสิ่งสกปรก.

เฉินเซียงรู้สึกเหมือนหัวใจของเขามีเลือดไหลและเขาว่าชายหนุ่มที่ไม่เคยพบมาก่อนนี้ แต่เพราะอีกฝ่ายเป็นปัจจุบันแข็งแกร่งที่เขากำลังก้าวขึ้นไปบนเหยียบย่ำทั่วศักดิ์ศรีของเขา Mortal ต่อสู้ Realm ศิลปินศิลปะในหน้าของผู้ที่อยู่ในการต่อสู้อาณาจักรที่แท้จริงเป็นอะไรมากไปกว่ามด!

เวลาประมาณนี้เฉินเซียงได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่มือทั้งสองข้างของเขาตะแบงคว้ากำมือของดินในขณะที่เขาพยายามที่จะยกศีรษะของเขา . ที่เห็นได้ชัดขึ้นที่ชายหนุ่มคนหนึ่งที่เขาถามผ่านฟันบดเสียงของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ "เป็นชื่อของคุณคืออะไร !?"

"ทรูต่อสู้นิกายเหลียว Shaoyun! ทำไมคุณต้องการที่จะแก้แค้น? ฉันกลัวคุณจะ ไม่ได้มีโอกาสที่ผมจะพาคุณไปต่อสู้สัตว์นิกายและรับรางวัล! " เหลียว Shaoyun ยิ้มเยาะก่อนอีกครั้งอย่างจริงจังก้าวลงบนศีรษะของเฉินเซียงของ.

ในขณะนี้ไม่มีที่สิ้นสุดความเกลียดชังเกิดในหัวใจของเฉินเซียง ครั้งปกป้องและรักษาศักดิ์ศรีของเขาแม้ว่าเขาจะเป็นอะไรมากไปกว่ามดในสายตาของผู้เชี่ยวชาญที่เขาไม่ลังเลที่ทุกคนที่จะต่อต้านและท้าทายพี่แดน แม้ว่าเขาจะประสบความสำเร็จในช่วงเวลานั้นมันก็อยู่บนสมมติฐานที่ว่าพี่แดนไม่ได้ทำด้วยมือหนัก!

หากคุณไม่ได้มีความแข็งแรงได้อย่างไรที่คุณพูดคุยเกี่ยวกับศักดิ์ศรี !? ถ้าคุณมีความแข็งแรงพอที่คุณจะได้รับทุกอย่างและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของคุณจะไม่สามารถที่จะเหยียบย่ำโดยคนอื่น! ไม่เคยที่คุณจะต้องกังวลเกี่ยวกับการสูญเสียชีวิตของคุณ

ฉันต้องการที่จะกลายเป็นที่แข็งแกร่ง! นี่คือเฉินเซียงเพียงความคิดหลังจากนั้นเขาอาจจะมีการแก้แค้นของเขา!

แข็งแรงเฉินเซียงออกจากที่ไหนมาในขณะที่เขาอีกครั้งยกศีรษะของเขา โดยจุดนี้ดินที่อยู่ในมือของเขาได้รับแล้วลดลงไปเป็นผงสีฟ้าหลอดเลือดดำโป่งออกในทั้งสองหมัดของเขา เขามีรูปลักษณ์ที่น่ากลัวบนใบหน้าของเขาและแต่ละคนและทุกคำพูดของเขาเป็นเหมือนมีด "เหลียว Shaoyun ผมเฉินเซียง, ไม่มีความอยุติธรรมหรือความเกลียดชังกับคุณ แต่คุณยังคงทำหน้าที่และปฏิบัติกับฉันเช่นนี้ ฉันสาบานถ้าผมเฉินเซียงไม่ตายแล้วคุณจะ! ฉันจะทำให้คุณจ่ายร้อย ... ไม่มีพันครั้งมากกว่า! ฉันจะไม่เพียง แต่อย่างเต็มที่ทำลายคุณ แต่ยังทิ้งทรูต่อสู้นิกายอยู่ข้างหลังคุณเข้าไปเพียงซากปรักหักพัง!

เสียงของเขามีความเกลียดชังลึกพร้อมกับมหึมาฆ่าฉีที่ถูกปล่อยออกมาจากร่างกายของเขาและคนที่ไม่สามารถช่วย แต่ตัวสั่นจากมัน !

"ฮึคุณไม่ได้มีโอกาสแบบนี้!" อย่างไรก็ตามเช่นเดียวเหลียว Shaoyun พูดจบผิวของเขาเปลี่ยนไปอย่างดุเดือด สระว่ายน้ำขนาดใหญ่น้ำได้ก็ปรากฏอยู่ภายใต้ร่างกายเฉินเซียงขณะที่เขาหลบหนีลงไปในน้ำ.

ทุกคนดูดคำหนึ่งของอากาศเย็น ที่แปลกใจของพวกเขาเฉินเซียงได้หลบหนีจริง! จากคำเหี้ยมเฉินเซียงเพิ่งพูดไม่มีใครมีข้อสงสัยเดียวในจิตใจของพวกเขาที่มีเวลาเฉินเซียงแน่นอนจะกลายเป็นปัญหาใหญ่สำหรับการต่อสู้ที่แท้จริงนิกาย.

เฉินเซียงได้หล่อ [หนีน้ำ] และอากาศออกไป เหลียว Shaoyun ได้ทำลายพัดปาล์มน้อยและเกาะติดเปิดแผ่นดิน, การสร้างหลุมลึกยักษ์ยังไม่ได้แม้แต่คำใบ้ของเฉินเซียงอาจจะพบ.

"สัตว์ต่อสู้นิกายทรูต่อสู้นิกายเพียงแค่รอและดูสิ่งที่เกิดขึ้น!" เฉินเซียง clenched หมัดของเขาและเลวทรามต่ำช้ากล่าวว่าในขณะที่ลอยลงแม่น้ำด้านของ.

"โอ้ ... ดีทำให้การฟื้นตัวที่ดี!" ซู Meiyao ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะพูด.

"ได้อย่างรวดเร็วเข้าไปในดินแดนต่อสู้ทรู! ในเวลานั้นผมสามารถผ่านลงทักษะมารสูงสุดของฉัน คุณสามารถทำให้พวกแมกกาซีนผู้ที่ต้องทนทุกข์ทรมานด้วยความเจ็บปวดทำให้ชะตากรรมของพวกเขาเลวร้ายยิ่งกว่าความตาย ... ทำให้พวกเขาเสียใจที่เคยถูกเกิดมาในโลกนี้! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งหนุ่มหล่อ สวมเสื้อคลุมสีฟ้าสวยช้าๆลงมาจากท้องฟ้า , ยืนอยู่ในด้านหน้าของเฉินเซียง และโค้งงอมากกว่า , ขยายมือของเขาต่อชีวิตที่ต้องก้ม ปีศาจ หลังจากที่เขาเห็นปีศาจโบว์ค่อยๆลุกขึ้น และดูดต่อ มือของชายหนุ่มนั้นเฉินเซียงเงยหน้าขึ้นและจ้องมองชายหนุ่มด้วยไฟไหลออกมาจากดวงตาของเขา เขาต้องการที่จะดูดติดแน่นการปรากฏตัวของชายหนุ่มเข้าไปในจิตใจของเขาเอง ตราบใดที่เขาไม่ได้ตาย เขาจะต้องทำให้ชายหนุ่มคนนี้ไม่จ่ายเป็นสิบเท่า ร้อยเท่า !เห็นปีศาจของเฉินเซียงความโกรธในดวงตา ชายหนุ่มยิ้มเพียงเล็กน้อยในการตอบสนอง " เฉินเซียง . . ตอนนี้มนุษย์ศิลปะอาณาจักรศิลปะศิลปินจริงมูลค่า 100000 คริสตัลหิน ! คิดว่ามนุษย์ศิลปะอาณาจักรศิลปะศิลปินอยู่มากมาย หนึ่งบ้า จริง คุ้มมาก ! ผมถ่ายรูปนี้เรียกร้องชีวิตโบว์ แต่ไม่คิดว่าผมปล้นคุณ ผมใช้มันเพราะมันเป็นปีศาจ อาวุธในมือของคุณก็จะเป็นอันตรายต่อชุมชนศิลปะการต่อสู้ทั้งหมด ! "" บนพื้นฐานของอะไร ? ถ้าคุณต้องการที่จะยึดมัน คุณจะต้องรอเปิดของคุณ อย่างน้อยที่สุด ของเรามากศิลปะลัทธิดีนต้องพูดก่อน ! " เฉินเซียงกล่าวว่าในขณะที่การบดฟัน" ขึ้นอยู่กับความจริงที่ว่า ตอนนี้ ข้าเป็นคนเดียวที่สามารถเหยียบทั่วคุณ " ชายหนุ่มเหยียดหยันยิ้มและก้าวลงบนหัวของเฉินเซียง ฝังใบหน้าของเขาในสิ่งสกปรกเฉินเซียงรู้สึกเหมือนหัวใจของเขากำลังเลือดไหล เขาและเด็กหนุ่มที่ไม่เคยพบกันมาก่อน แต่เพราะอีกฝ่ายเป็นปัจจุบันแข็งแกร่งเขาถูกเหยียบ เหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเขา มนุษย์ศิลปะอาณาจักรศิลปะศิลปิน , ในหน้าของผู้ที่อยู่ในดินแดนศิลปะจริง ไม่มีอะไรที่มากไปกว่ามดรอบนี้ เฉินเซียง ได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่มือทั้งสองข้างของเขาก็คว้าหยิบดินในขณะที่เขาต่อสู้เพื่อยกศีรษะของเขา การจ้องมองที่ชายหนุ่ม เขาขอให้ผ่านการบดฟัน เสียงของเขาเต็มไปด้วยความแค้น " เธอชื่ออะไร ! ? "" ลัทธิศิลปะจริงเหลียว shaoyun ! ทำไมคุณต้องการที่จะแก้แค้น ผมกลัวว่าคุณจะไม่มีโอกาสนั้น ผมจะพาคุณไปที่สัตว์ศิลปะลัทธิและได้รับรางวัล ! เหลียว shaoyun sneered อีกครั้งก่อนที่แรงเหยียบลงบนหัวของเฉินเซียงขณะนี้มีความเกลียดชังไม่มีที่สิ้นสุดเกิดในใจของเฉินเซียง เคยปกป้องและรักษาเกียรติของเขา แม้ว่าเขาจะไม่มีอะไรมากกว่ามด ในสายตาของผู้เชี่ยวชาญ เขาไม่ลังเลเลยที่จะคัดค้านและต่อต้านพี่แดน ถึงแม้ว่าเขาจะประสบความสำเร็จนั้น มันเป็นสถานที่ที่พี่แดนไม่ได้ทํากับมือหนัก !ถ้าคุณไม่แข็งแรง ทำไมคุณพูดเรื่องศักดิ์ศรี ! ? ถ้าคุณมีความแข็งแรงเพียงพอ คุณสามารถได้รับทุกอย่างและศักดิ์ศรีของคุณก็จะไม่สามารถที่จะเหยียบย่ำคนอื่น ไม่คุณจะต้องกังวลเกี่ยวกับการสูญเสียชีวิตของคุณ !ฉันต้องการที่จะแข็งแกร่งขึ้น ! นี้คือ เฉินเซียงคิดเท่านั้น หลังจากนั้นเขาจะต้องแก้แค้น !ความแข็งแรงของเฉินเซียง มาจากไหนก็ไม่รู้ เขาอีกครั้ง ยกหัวขึ้น โดยจุดนี้ ดินในมือของเขาก็ถูกลดแป้งเป็นเส้นเลือดสีน้ำเงินก็พองออกมาทั้งกำปั้นของเขา เขาดูน่ากลัวบนใบหน้าของเขา และแต่ละคนและทุก คำพูดของเขามันเหมือนมีด " เหลียว shaoyun , ฉัน , เฉินเซียง ไม่มีความยุติธรรม หรือเกลียดคุณ แต่เธอก็ยังทำ และทำกับฉันแบบนี้ ฉันขอสาบานว่า ถ้าผม เฉินเซียง อย่าตายนะ แล้วคุณจะ ผมจะทำให้คุณต้องจ่ายร้อย . . . . . . . ไม่สิ เป็นพันครั้ง ผมจะไม่เพียงทำลายคุณ แต่ยังฆ่าทิ้งจริงศิลปะลัทธิหลังคุณเป็นเพียงเศษหินหรืออิฐ !เสียงของเขาอยู่ลึกความเกลียดชังมาพร้อมกับปีศาจที่ฆ่าฉีที่ถูกปล่อยออกมาจากร่างกายของเขา และคนไม่สามารถช่วย แต่สั่นจากมัน !" ฮึ คุณไม่มีโอกาสนี้ " อย่างไรก็ตาม แค่เหลียว shaoyun พูดจบสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป สระว่ายน้ำขนาดใหญ่ของน้ำก็พลันปรากฏใต้ร่างเฉินเซียงเป็นเขาหนีลงไปในน้ำทุกคนดูดในปากของอากาศหนาว เซอร์ไพรส์ของ เฉินเซียงได้หนีไปแล้ว จากถ้อยคำหยาบคาย เฉินเซียงได้แค่พูด ไม่มีใครมีข้อสงสัยเดียวในจิตใจของพวกเขาว่า ด้วยเวลา เฉินเซียงก็จะกลายเป็นปัญหาใหญ่สำหรับกลุ่มศิลปะที่แท้จริงเฉินเซียงได้หล่อ [ ] หนีน้ำและอากาศไป เหลียว shaoyun ได้เรื่องไม่กี่ของปาล์มพัดและเปิดโลก สร้างหลุมยักษ์ลึกยังไม่ได้คำใบ้ของเฉินเซียง สามารถพบได้" สัตว์ศิลปะลัทธิลัทธิศิลปะจริง แค่รอและดูสิ่งที่เกิดขึ้น " เฉินเซียงกำไว้ของเขาและหฤโหดกล่าวว่าในขณะที่ลอยลงแม่น้ำ ด้าน" โอ้ . . . . . . . ก็ทำให้การกู้คืนที่ดี ! ซู meiyao ไม่รู้จะพูดยังไงดี" ได้อย่างรวดเร็วระบุขอบเขตการต่อสู้ที่แท้จริง ในตอนนั้น ข้าจะถ่ายทอดวิชามารสูงสุดของฉัน คุณสามารถทำให้มันมีศีลธรรมพวกทนทุกข์ทรมาน ทำให้โชคชะตาเลวร้ายยิ่งกว่าความตาย . . . . . . . ทำให้พวกเขารู้สึกเสียใจที่เคยเกิดมาในโลกนี้ "