His ancestors were the people who f

His ancestors were the people who first introduced rubber trees and plantations to southern Thailand in the early 1900s.

The introduction of the commercial tree started off a new industry and brought prosperity to the entire southern region.

Rubber has become the country's second most important export item, worth billions of baht each year. It also keeps more than 500,000 households employed

According to the Office of the Rubber Replanting Aid Fund, the deputy premier's ancestor Phraya Rasadnupradit Mahisarabhakdi, or Kosimby Na-Ranong, had the idea of bringing rubber trees into Thailand after he went on a work study trip to Malaya. He saw how well the commercial trees grew and produced great yields for farmers.

Kosimby was governor of Trang at that time. He was later named Regent of Phuket and governed seven southern provinces including Krabi, Ranong and Satun.

Kosimby did not succeed in bringing back rubber saplings during that trip, however, as the plantation owner refused to give him any.

It was not until a few years later, in 1901, that one of his nieces was able to get hold of some rubber saplings from the Dutch East Indies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บรรพบุรุษของเขาเป็นคนแรกที่นำต้นยางและสวนที่ภาคใต้ของประเทศไทยในช่วงต้นทศวรรษ 1900

แนะนำของต้นไม้ในเชิงพาณิชย์เริ่มจากอุตสาหกรรมใหม่และนำความเจริญรุ่งเรืองไปทั่วทั้งภาคใต้

ยางได้กลายเป็นสินค้าส่งออกของประเทศที่สองที่สำคัญที่สุดมูลค่าพันล้านบาทในแต่ละปี มันยังช่วยให้มากกว่า 500,000 ครัวเรือนลูกจ้าง

ตามที่สำนักงานกองทุนสงเคราะห์การทำสวนยาง, รองนายกรัฐมนตรีของบรรพบุรุษพระยา rasadnupradit mahisarabhakdi หรือ kosimby ณ ระนองมีความคิดที่จะนำต้นยางเข้ามาในประเทศไทยหลังจากที่เขาไปศึกษาดูงานการทำงานของแหลมมลายู เขาเห็นว่าวิธีการที่ดีในเชิงพาณิชย์ต้นไม้เติบโตและให้ผลผลิตที่ดีสำหรับเกษตรกร

kosimby เป็นผู้ปกครองของจังหวัดตรังในช่วงเวลานั้นเขาได้รับการตั้งชื่อภายหลังผู้สำเร็จราชการของจังหวัดภูเก็ตและหน่วยงานที่เจ็ดจังหวัดชายแดนภาคใต้รวมทั้งกระบี่, ระนองและสตูล

kosimby ไม่ประสบความสำเร็จในการนำกลับกล้ายางในระหว่างการเดินทางว่าอย่างไรก็ตามในขณะที่เจ้าของไร่ปฏิเสธที่จะให้เขาใด ๆ

มันไม่ได้จนกว่าไม่กี่ปีต่อมาในปี 1901 ว่าหนึ่งในหลานสาวของเขาก็สามารถที่จะได้รับถือของบางต้นกล้ายางจากดัตช์อีสต์อินดีส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนที่รู้จักยางพาราและปลูกภาคใต้ในช่วงภาพกลาย บรรพบุรุษของเขาได้

แนะนำต้นพาณิชย์เริ่มต้นจากอุตสาหกรรมใหม่ และนำความเจริญรุ่งเรืองทั้งภาคการ

ยางได้กลายเป็น ประเทศสำคัญที่สุดที่สองส่งออกสินค้า มูลค่าพันล้านบาทในแต่ละปี มันยังช่วยให้มากกว่า 500000 ครัวเรือนลูกจ้าง

ตามสำนักยางซีเมนส์ร่วมปลูกช่วยเงิน รองพรีเมียร์ของบรรพบุรุษพระยา Rasadnupradit Mahisarabhakdi หรือ Kosimby นาระนอง มีความคิดในการนำต้นยางในประเทศไทยหลังจากที่เขาไปเที่ยวศึกษางานกับสหพันธรัฐมาลายา เขาเห็นว่าดีต้นพาณิชย์เติบโต และผลิตอัตราผลตอบแทนที่ดีสำหรับเกษตรกร

Kosimby เป็นผู้ว่าตรังในขณะนั้น เขาในภายหลังชื่อว่ารีเจนท์ภูเก็ต และ 7 จังหวัดภาคใต้ได้แก่กระบี่ ระนอง และสตูลได้รับการดูแล

ไม่ Kosimby ไม่ประสบความสำเร็จในการนำกล้าไม้และยางประสงค์กลับในระหว่างที่เดิน อย่างไรก็ตาม เป็นเจ้าของไร่ปฏิเสธที่จะให้เขา

ไม่จนถึงไม่กี่ปีต่อมา ใน 1901 ที่หนึ่งของ nieces เขาได้จะได้รับถือของกล้าไม้และยางบางประสงค์จากดัตช์อีสต์อินดีส์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บรรพบุรุษของเขาเป็นคนแรกที่ได้นำพื้นที่เพาะปลูกและต้นยางใน ภาค ใต้ของไทยในช่วงต้นปี 1900

การแนะนำของทรีทางการค้าที่เริ่มจากอุตสาหกรรมใหม่และนำความมั่งคั่งมาสู่พื้นที่ ภาค ใต้ทั้งหมด.

ยางได้กลายเป็นที่สองของประเทศที่ส่งออกที่สำคัญที่สุดรายการมูลค่าหลายพันล้านบาทต่อปี และยังช่วยให้มากกว่า 500000 ครัวเรือนใช้

ตามไปที่สำนักงานของกองทุนสงเคราะห์การทำสวนยางที่พระยา rasadnupradit mahisarabhakdi บรรพบุรุษของรองที่ดีเยี่ยมหรือ kosimby na-ranong ก็เกิดความคิดที่จะนำต้นยางในประเทศไทยหลังจากที่เขาไปศึกษางานที่ไป, Malaya Hotel , เขาก็เห็นว่าดีต้นทางการค้าที่เพิ่มขึ้นและผลิตอัตราผลตอบแทนที่ดีเยี่ยมสำหรับเกษตรกร

kosimby เป็นผู้สำเร็จราชการของจังหวัดตรังในช่วงเวลานั้นเขาได้รับผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ของจังหวัด ภูเก็ต ใน ภายหลัง และอยู่ ภายใต้ 7 จังหวัดชายแดน ภาค ใต้รวมถึงจังหวัดกระบี่ระนองและสตูล

kosimby ไม่ประสบความสำเร็จในการนำกลับไปหน่อยางในระหว่างการเดินทางในครั้งนั้นแต่ถึงอย่างไรก็ตามในฐานะที่เป็นเจ้าของพื้นที่เพาะปลูกที่ปฏิเสธไม่ให้เขาได้

ก็ไม่ได้จนกว่าไม่กี่ปีต่อมาในปี 1901 ซึ่งเป็นหนึ่งในเป็นหลานๆของเขาได้ในหน่อยางบางส่วนจากดัตช์หมู่เกาะอินเดียตะวันออก