Background[edit]Artists have challe

Background[edit]
Artists have challenged art by situating it in non-art contexts. Street artists do not aspire to change the definition of an artwork, but rather to question the existing environment with its own language.[2] The motivations and objectives that drive street artists are as varied as the artists themselves. ‘Street’ artists attempt to have their work communicate with everyday people about socially relevant themes in ways that are informed by esthetic values without being imprisoned by them. There is a strong current of activism and subversion in urban art. Street art can be a powerful platform for reaching the public and a potent form of political expression for the oppressed, or people with little resources to create change.[4] Common variants include adbusting, subvertising and other culture jamming, the abolishment of private property and reclaiming the streets.

Germany's Berlin Wall (shown 1986) was a target of artists during its existence (1961–1989)
Some street artists use "smart vandalism" as a way to raise awareness of social and political issues.[5] Other street artists simply see urban space as an untapped format for personal artwork, while others may appreciate the challenges and risks that are associated with installing illicit artwork in public places. A universal motive of most, if not all street art, is that adapting visual artwork into a format which utilizes public space allows artists who may otherwise feel disenfranchised to reach a much broader audience than traditional artwork and galleries normally allow.
Whereas traditional graffiti artists have primarily used free-hand aerosol paints to produce their works,[6] "street art" encompasses many other media and techniques, including: LED art, mosaic tiling, murals, stencil art, sticker art, "Lock On" street sculptures, street installations, wheatpasting, woodblocking, and yarn bombing. New media forms such as projection onto large city buildings are an increasingly popular tool for street artists—and the availability of cheap hardware and software allows street artists to become more competitive with corporate advertisements. Much like open source software, artists are able to create art for the public realm from their personal computers, similarly creating things for free which compete with companies making things for profit.[7]
Street art is a topical issue. Some people consider it a crime, others consider it a form of art.[8] Street artists may be charged with vandalism, malicious mischief, intentional destruction of property, criminal trespass, or antisocial behavior. Legal definitions vary between jurisdictions.[9] In some cities, it is unlawful for landowners to allow any graffiti on their property if it’s visible from any other public or private property

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เบื้องหลัง [แก้ไข]ศิลปินได้ท้าทายศิลปะ โดย situating ในบริบทไม่ใช่ศิลปะ ถนนศิลปิน aspire ไม่เปลี่ยนข้อกำหนดของงานศิลปะการ แต่แทนที่จะ ไปถามที่แวดล้อม ด้วยภาษาของตนเอง [2] โต่งและวัตถุประสงค์ที่ขับถนนศิลปินมีแตกต่างที่ศิลปินตัวเอง 'ถนน' ศิลปินพยายามจะสื่อสารกับทุกคนเกี่ยวกับรูปแบบสังคมที่เกี่ยวข้องที่ทราบตามค่าคลื่นโดยไม่ต้องถูกจำคุกเป็นเวลาโดยพวกเขาทำงาน ยังมีกระแสแรงของการเคลื่อนไหวและโค่นล้มในเมือง ถนนศิลปะเป็นแพลตฟอร์มที่มีประสิทธิภาพในการเข้าถึงประชาชนและแบบที่มีศักยภาพของนิพจน์การเมืองสำหรับที่อ่อนแอ หรือคนที่ มีทรัพยากรน้อยเพื่อสร้างการเปลี่ยนแปลง [4] ตัวแปรทั่วไปรวม adbusting, subvertising และวัฒนธรรมอื่น ๆ jamming, abolishment ทรัพย์สินและ reclaiming ถนนกำแพงเบอร์ลินของเยอรมนี (แสดง 1986) เป็นเป้าหมายของศิลปินที่มีอยู่ (1961 – 1989)ศิลปินบางถนนใช้ "สมาร์ทกวน" เป็นวิธีการสร้างความตระหนักรู้ของสังคม และการเมือง [5] ปกครองถนนดูพื้นที่เมืองเป็นรูปแบบที่ใช้สำหรับงานศิลปะส่วนบุคคล เพียงแค่ในขณะที่คนอื่น ๆ อาจชื่นชอบความท้าทายและความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับงานศิลปะที่ลักลอบติดตั้งในสถานสาธารณะ แรงจูงใจแบบสากลส่วนใหญ่ ไม่ถนนศิลปะ งานศิลปะภาพที่ adapting ในรูปแบบที่ใช้พื้นที่สาธารณะให้กลุ่มศิลปินที่มิฉะนั้นอาจรู้สึกถึงผู้มากชมกว้างกว่างานศิลปะดั้งเดิม และโดยปกติให้เก็บในขณะที่ศิลปินกราฟฟิตีแบบดั้งเดิมเป็นหลักใช้สีสเปรย์ฟรีคงผลิตงานของพวกเขา, [6] "ถนนศิลปะ" ครอบคลุมหลายสื่อและเทคนิค อื่น ๆ: ศิลปะ LED มัน จิตรกรรม ศิลปะลายฉลุ สติกเกอร์ศิลปะ "ล็อคบน" ประติมากรรมถนน ถนนติดตั้ง wheatpasting, woodblocking และเส้นด้ายทิ้งระเบิด รูปแบบสื่อใหม่ ๆ เช่นฉายภาพอาคารเมืองใหญ่จะเป็นเครื่องมือยอดนิยมสำหรับศิลปินถนน — และความประหยัดฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์ที่ช่วยให้ศิลปินถนนจะกลายเป็นการแข่งขันกับบริษัทโฆษณา มากเช่นซอฟต์แวร์ ศิลปินได้สามารถสร้างศิลปะสำหรับขอบเขตสาธารณะจากคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลของพวกเขา ในทำนองเดียวกัน สร้างสิ่งที่ฟรีที่แข่งขันกับบริษัทที่ทำกิจกรรมสำหรับกำไร [7]ถนนศิลปะเป็นปัญหาเฉพาะ บางคนพิจารณาอาชญากรรม อื่น ๆ พิจารณารูปแบบของศิลปะ [8] ถนนศิลปินอาจคิดก่อกวน malicious ร้าย ทำลายทรัพย์สิน ทางอาญาบุกรุก หรือพฤติกรรม antisocial มิ ข้อกำหนดของกฎหมายระหว่างประเทศแตกต่างกันไป [9] ในบางเมือง เป็นกระทำที่ผิดกฎหมายแก่ให้รอยขูดขีดเขียนใด ๆ บนคุณสมบัติของพวกเขามองเห็นได้จากรัฐ หรือเอกชนคุณสมบัติอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติความเป็นมา [แก้ไข]
ศิลปินมีความท้าทายศิลปะโดย situating มันในบริบทที่ไม่ใช่ศิลปะ ศิลปินถนนไม่ปรารถนาที่จะเปลี่ยนนิยามของงานศิลปะ แต่จะตั้งคำถามกับสภาพแวดล้อมที่มีอยู่กับภาษาของตัวเอง. [2] แรงจูงใจและวัตถุประสงค์ที่ผลักดันศิลปินถนนแตกต่างกันถึงศิลปินที่ตัวเอง ศิลปิน 'ถนน' พยายามที่จะมีการทำงานของพวกเขาสื่อสารกับผู้คนในชีวิตประจำวันเกี่ยวกับรูปแบบที่เกี่ยวข้องกับสังคมในรูปแบบที่ได้รับการแจ้งจากค่าความงามโดยไม่ต้องถูกคุมขังโดยพวกเขา มีกระแสของการเคลื่อนไหวและการโค่นล้มในงานศิลปะเป็นเมือง ถนนศิลปะสามารถเป็นแพลตฟอร์มที่มีประสิทธิภาพสำหรับการเข้าถึงประชาชนและรูปแบบที่มีศักยภาพในการแสดงออกทางการเมืองสำหรับผู้ถูกกดขี่หรือคนที่มีทรัพยากรน้อยมากที่จะสร้างการเปลี่ยนแปลง. [4] สายพันธุ์ที่พบบ่อย ได้แก่ adbusting, subvertising และติดขัดวัฒนธรรมอื่น ๆ ล้มเลิกทรัพย์สินส่วนตัว และหนุ่มแน่นถนน. ของเยอรมนีกำแพงเบอร์ลิน (แสดง 1986) เป็นเป้าหมายของศิลปินระหว่างการดำรงอยู่ของมัน (1961-1989) ศิลปินบางคนใช้ถนน "ป่าเถื่อนมาร์ท" เป็นวิธีการสร้างความตระหนักของปัญหาทางสังคมและการเมือง. [5] สถานที่อื่น ๆ ศิลปินก็เห็นพื้นที่ในเมืองเป็นรูปแบบที่ไม่ได้ใช้สำหรับงานศิลปะส่วนบุคคลขณะที่คนอื่นอาจชื่นชมกับความท้าทายและความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการติดตั้งงานศิลปะที่ผิดกฎหมายในสถานที่สาธารณะ แรงจูงใจที่เป็นสากลมากที่สุดหากไม่ได้ทั้งหมดถนนศิลปะเป็นที่ปรับตัวงานศิลปะภาพในรูปแบบที่ใช้พื้นที่สาธารณะช่วยให้ศิลปินที่เป็นอย่างอื่นอาจจะรู้สึกสิทธิ์ในการเข้าถึงผู้ชมที่กว้างกว่างานศิลปะแบบดั้งเดิมและแกลเลอรี่ตามปกติช่วยให้ก. ในขณะที่ศิลปินกราฟฟิตีแบบดั้งเดิมมี ส่วนใหญ่ใช้สเปรย์ฟรีมือสีในการผลิตงานของพวกเขา [6] "ถนนศิลปะ" ครอบคลุมสื่ออื่น ๆ อีกมากมายและเทคนิครวมทั้งศิลปะ LED, ปูกระเบื้องโมเสคภาพจิตรกรรมฝาผนังศิลปะลายฉลุศิลปะสติกเกอร์ "ล็อคกับ" ประติมากรรมถนนถนน การติดตั้ง wheatpasting, woodblocking และระเบิดเส้นด้าย รูปแบบสื่อใหม่ ๆ เช่นการฉายลงบนอาคารเมืองใหญ่เป็นเครื่องมือที่นิยมมากขึ้นสำหรับถนนศิลปินและความพร้อมของฮาร์ดแวร์ราคาถูกและซอฟต์แวร์ที่ช่วยให้ศิลปินที่จะกลายเป็นสถานที่แข่งขันได้มากขึ้นด้วยการโฆษณาของ บริษัท เหมือนซอฟต์แวร์โอเพ่นซอร์สศิลปินมีความสามารถในการสร้างงานศิลปะสำหรับดินแดนของประชาชนจากเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลของพวกเขาในทำนองเดียวกันการสร้างสิ่งที่ฟรีที่แข่งขันกับ บริษัท ทำสิ่งที่หวังผลกำไร. [7] ถนนศิลปะเป็นปัญหาเฉพาะ บางคนคิดว่ามันเป็นความผิดทางอาญาอื่น ๆ คิดว่ามันเป็นรูปแบบของศิลปะ. [8] ศิลปินถนนอาจจะเรียกเก็บเงินกับป่าเถื่อนชั่วร้ายที่เป็นอันตรายโดยเจตนาทำลายทรัพย์สินละเมิดทางอาญาหรือพฤติกรรมต่อต้านสังคม คำนิยามที่แตกต่างกันระหว่างกฎหมายเขตอำนาจศาล. [9] ในบางเมืองก็เป็นสิ่งที่ผิดกฎหมายสำหรับที่ดินที่จะอนุญาตให้ภาพวาดเกี่ยวกับทรัพย์สินใด ๆ ของพวกเขาถ้ามันมองเห็นได้จากทรัพย์สินของรัฐหรือเอกชนอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลัง [ แก้ไข ]
ศิลปินท้าทายศิลปะโดย situating ในบริบทที่ไม่ใช่ศิลปะ . ศิลปินข้างถนนไม่ปรารถนาที่จะเปลี่ยนคำนิยามของศิลปะ แต่คำถามสิ่งแวดล้อมที่มีอยู่ด้วยภาษาของตัวเอง [ 2 ] แรงจูงใจและวัตถุประสงค์ที่ขับถนนศิลปินหลากหลายเป็นศิลปินเอง' ถนน ' ศิลปินพยายามที่จะทำงานของพวกเขาสื่อสารกับผู้คนเกี่ยวกับสังคมที่เกี่ยวข้องรูปแบบวิธีการที่ทราบ โดยค่าความงามโดยไม่ต้องถูกคุมขังโดยพวกเขา มีกระแสแรงของการเคลื่อนไหวโค่นล้มในเขตเมืองและศิลปะ ถนนศิลปะสามารถเป็นแพลตฟอร์มที่มีประสิทธิภาพสำหรับการเข้าถึงประชาชนและแบบฟอร์มที่มีศักยภาพในการแสดงออกทางการเมืองของคนที่ถูกกดขี่หรือผู้ที่มีทรัพยากรน้อยที่จะสร้างการเปลี่ยนแปลง [ 4 ] โดยทั่วไปรวมถึง adbusting subvertising ติดขัดวัฒนธรรม , และ อื่น ๆ , การปลดทรัพย์สินส่วนตัวและ reclaiming ถนน

เยอรมนีของกำแพงเบอร์ลิน ( แสดง 2529 ) เป็นเป้าหมายของศิลปินในการดำรงอยู่ ( 1961 – 1989 )
บางศิลปินใช้ถนน " สมาร์ทความป่าเถื่อน " เป็นวิธีที่จะสร้างความตระหนักของปัญหาทางสังคมและการเมือง[ 5 ] ศิลปินอื่น ๆถนนก็เห็นพื้นที่เมืองเป็นรูปแบบไม่ได้ใช้สำหรับงานศิลปะส่วนบุคคล ในขณะที่คนอื่นอาจจะชอบความท้าทายและความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการติดตั้งงานศิลปะในสถานที่สาธารณะ แรงจูงใจ สากล ของ ส่วนใหญ่ ถ้าไม่ทั้งหมด ถนนศิลปะคือการปรับภาพเป็นรูปแบบของงานศิลปะ ซึ่งใช้พื้นที่สาธารณะช่วยให้ศิลปินที่อย่างอื่นอาจรู้สึกถูกตัดสิทธิ์ไปถึงผู้ชมที่กว้างมากกว่างานศิลปะแบบดั้งเดิม และ แกลลอรี่ ปกติให้ .
ส่วน Graffiti ศิลปินแบบดั้งเดิมได้ถูกใช้สเปรย์มือฟรีวาดเพื่อการผลิตผลงานของพวกเขา [ 6 ] " ถนนศิลปะ " ครอบคลุมหลายสื่ออื่น ๆและเทคนิค รวมถึง :นำศิลปะโมเสคกระเบื้อง , จิตรกรรมฝาผนัง , ลายฉลุสติ๊กเกอร์ศิลปะ " ล็อค " ถนนประติมากรรมถนน , ติดตั้ง wheatpasting woodblocking และระเบิด , ไหมพรมสื่อรูปแบบใหม่ เช่น ฉายลงบนอาคารในเมืองใหญ่จะเป็นเครื่องมือที่เป็นที่นิยมสำหรับศิลปินข้างถนน และความพร้อมของอุปกรณ์ ราคาถูก และซอฟต์แวร์ที่ช่วยให้ศิลปินข้างถนนให้กลายเป็นแข่งขันมากขึ้นด้วยการโฆษณาองค์กร เหมือนซอฟต์แวร์เปิดแหล่งที่มา , ศิลปินจะสามารถสร้างศิลปะอาณาจักรสาธารณะจากเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลของพวกเขาในทำนองเดียวกันการสร้างสิ่งต่าง ๆได้ฟรี ซึ่งแข่งขันกับ บริษัท ทำให้มันสำหรับกำไร [ 7 ]
ถนนศิลปะเป็นหัวข้อปัญหา บางคนพิจารณาว่ามันเป็นอาชญากรรมอื่นๆ มันเป็นรูปแบบของศิลปะ ศิลปิน [ 8 ] ถนนอาจถูกตั้งข้อหาทำลายทรัพย์สิน ที่เป็นอันตรายอีก เจตนาทำลายทรัพย์สิน อาชญากรรม การละเมิด หรือพฤติกรรมต่อต้านสังคม . ข้อกำหนดทางกฎหมายแตกต่างกันระหว่างศาล .[ 9 ] ในบางเมือง มันผิดกฎหมายสำหรับเจ้าของที่ดิน เพื่อให้ภาพบนทรัพย์สินของพวกเขาถ้ามันมองเห็นได้จากทรัพย์สินของรัฐหรือเอกชนอื่น ๆ